اخترشناسان ETH زوریخ پیش‌بینی کرده‌اند که سیاره‌ای شبیه به زمین می‌تواند به دور نزدیک‌ترین ستاره‌های خورشید مانند به زمین، به نام α قنطورس A/B، وجود داشته باشد. اگرچه آنها به دنبال شواهد مستقیمی مبنی بر وجود چنین سیاره ای نبودند، اما توانستند پیش بینی کنند که در صورت وجود چنین سیاره ای چگونه خواهد بود.
بیشتر تحقیقات سیارات فراخورشیدی تا به امروز بر کشف سیارات فراخورشیدی که به دور ستاره‌های دوردست می‌چرخند، با استفاده از تکنیک‌هایی مانند روش ترانزیت که به کاهش درخشندگی یک ستاره در زمانی که سیاره‌ای بین آن و ما می‌گذرد، تمرکز دارد. از این افت های کوچک در روشنایی، محققان می توانند ویژگی هایی مانند اندازه یک سیاره و فاصله آن از ستاره خود را محاسبه کنند و از این طریق می توانند چیزهایی مانند دمای سطح سیاره را استنباط کنند. روش ترانزیت در تشخیص سیارات فراخورشیدی بزرگی که به دور ستاره‌هایشان می‌چرخند خوب است، اما برای مشاهده سیارات کوچک‌تر به اندازه زمین، کمتر خوب است.
اما این تحقیق جدید رویکرد متفاوتی دارد. به‌جای جست‌وجوی شواهدی مبنی بر چرخش سیاره‌ای به دور یک ستاره، آنچه را که در مورد یک منظومه ستاره‌ای می‌دانیم می‌گیرد و می‌پرسد: اگر سیاره‌ای در اینجا وجود داشت، چگونه بود؟ محققان سیستم آلفا قنطورس را که از سه ستاره تشکیل شده است، بررسی کردند: α قنطورس A، α قنطورس b، و α قنطورس C (همچنین به عنوان پروکسیما قنطورس نیز شناخته می شود). پروکسیما قنطورس به عنوان میزبان سیارات فراخورشیدی شناخته شده است، اما دو ستاره دیگر چنین نیستند. با استفاده از مدل‌سازی کامپیوتری، محققان تصمیم گرفتند بررسی کنند که یک سیاره صخره‌ای فرضی در سیستم α قنطورس A/B که α-Cen-Earth نامیده می‌شود، از چه چیزی تشکیل شده است.
ETH Zurich می نویسد: «اگر وجود داشته باشد، α-Cen-Earth احتمالاً از نظر ژئوشیمیایی شبیه زمین ما خواهد بود، آن ها پیش بینی می کنند که گوشته ای تحت سلطه سیلیکات ها، اما غنی شده با گونه های کربن دار مانند گرافیت و الماس باشد.» «ظرفیت ذخیره آب در داخل صخره‌ای آن باید معادل سیاره ما باشد. طبق این مطالعه، α-Cen-Earth نیز به طرق جالبی با زمین متفاوت است، با هسته آهنی کمی بزرگتر، فعالیت زمین شناسی کمتر، و احتمال عدم وجود تکتونیک صفحه. با این حال، بزرگترین شگفتی این بود که اتمسفر اولیه این سیاره فرضی می توانست تحت سیطره دی اکسید کربن، متان و آب باشد – شبیه به جو زمین در دوران آرکئن، 4 تا 2.5 میلیارد سال پیش، زمانی که اولین حیات در ما ظاهر شد. سیاره."
این یافته‌ها نشان می‌دهد که سیاره‌ای شبیه به زمین که به دور این ستاره‌های نزدیک می‌چرخد، کاملاً ممکن است و چنین سیاره‌ای می‌تواند قابل سکونت باشد. در تحقیقات آینده، ستاره شناسان اکنون ایده ای دارند که هنگام جستجوی سیارات فراخورشیدی بالقوه قابل سکونت به دنبال چه چیزی باشند. ETH زوریخ نوشت: «همراه با قدرت رصدی جدیدی که می‌توان در سال‌های آینده انتظار داشت، امید موجهی وجود دارد که یک یا چند سیاره فراخورشیدی که به دور α قنطورس A/B می‌چرخند به نزدیک به 5000 سیاره فراخورشیدی که از سال 1995 کشف شده‌اند بپیوندند.
این تحقیق در مجله Astrophysical منتشر شده است.
