هیچ کس نمی خواهد بمیرد تقریباً همه قطعات اصلی کارآگاهی نوآر را در یک بازی دارد. شما به عنوان یک کارآگاه سخت جوشان با گذشته غم انگیز و مشکل نوشیدن بازی می کنید. هنگامی که برای حل پرونده قتلی که زیر شکم فاسد اخلاقی شهر را برملا می کند، با هم کار می کنید، یک پویایی پلیس خوب/پلیس بد با شریک زندگی شما وجود دارد. در شهر نیویورک اتفاق می افتد. مدام باران می بارد.
شبیه درام جنایی فیلم نوآر معمولی شما از اواسط دهه 1900 است. من همه این تروپ ها را در بازی های مشابهی در ژانری مانند LA Noire ، ترسناک Murdered: Soul Suspect ، و انیمه حیرت انگیز Master Detective Archives: Rain Code دیده ام. بنابراین، پیچ و تاب منحصر به فرد Nobody Wants To Die چیست؟ این به طرز ماهرانه ای عناصر سایبرپانک را با زیبایی شناسی سخت دهه 1940 ترکیب می کند. حتی با وجود برخی مشکلات، هیچ کس نمی خواهد بمیرد، من را از ابتدا تا انتها مجذوب خود نگه داشت.
بازگشت به آینده
هیچکس نمی خواهد بمیرد در سال 2329 اتفاق می افتد، اما من نتوانستم آن را فوراً تشخیص دهم. بازی با شخصیت اصلی ما، جیمز کارا، آغاز می‌شود که در کنار همسرش، ریچل، در یک ماشین کلاسیک متعلق به دهه 1940 نشسته است. هنگام تماشای یک فیلم با هم، او دچار مشکل می شود و ناپدید می شود. سپس جیمز در را باز می کند و ماشین های پرنده درست زیر او هستند. چیزی که فکر می کردم شروع یک بازی نوآر کارآگاهی قدیمی دیگر بود، ناگهان بیشتر شبیه بلید رانر شد. اثر خود را بر من گذاشت. می‌خواستم ببینم بعداً چه چیزهای دیگری را زیر و رو می‌کند.
نیویورک در سال 2329 هنوز با همان مسائلی که امروز با آن روبرو هستیم، مانند سرمایه داری و حرص و آز شرکت ها سر و کار دارد. در حالی که این مضامین تا حد مرگ مورد بررسی قرار گرفته اند، هیچ کس نمی خواهد بمیرد پیچیدگی دیگری ایجاد می کند: نوع بشر به جاودانگی دست یافته است. هنگامی که 21 ساله می شوید، برای حفظ بدن خود باید یک اشتراک بپردازید و اگر نتوانستید، به بالاترین پیشنهاد دهنده به حراج می رود. اینگونه است که افراد قدرتمند و فوق ثروتمند می توانند با استفاده از افراد فقیر با انتقال آگاهی خود به بدن های جوان تر، زندگی خود را به طور نامحدود افزایش دهند.
با پیوند دادن آن به نقد سرمایه داری، فرض علمی تخیلی هیچکس نمی خواهد بمیرد، به خانه نزدیک می شود. این کمک می کند که کار فوق العاده ای در ساختن دنیای خود انجام دهد. خود جیمز در بدن جدیدی قرار دارد که بعد از تصادف قبلی، هوشیاری او به آن منتقل شد. در آپارتمان او، یادداشتی وجود دارد که می گوید او باید مراقب باشد زیرا بدن جدیدش آلرژی دارد. بشریت اساساً به خدایی رسیده است، اما در نهایت، آنها همچنان انسان هستند.
در بین تحقیقات بازی، جیمز و شریک پلیسش، سارا، گفتگوهایی در مورد فناپذیری و اگزیستانسیالیسم رد و بدل می کنند. جیمز ترجیح می‌دهد از تمدید عمر خود صرف نظر کند، اگر این به معنای دیدن دوباره ریچل در زندگی پس از مرگ باشد. این لحظات هشیار کننده و چشم باز مانند این است که علیرغم تکیه شدید به تروپ های نوآر کارآگاهی، هیچ کس نمی خواهد بمیرد را در میان همتایان خود متمایز می کند.
من راهنمای شما خواهم بود
در بخش گیم پلی، هیچ کس نمی خواهد بمیرد ، جیمز صحنه های جنایت را برای یافتن شواهد با استفاده از ابزارهای آینده نگر جستجو می کند. مورد اصلی، دستکشی به نام Reconstructor است که به او اجازه می‌دهد زمان را به عقب برگرداند و ببیند وقایع در خود صحنه چگونه رخ می‌دهند. جیمز همچنین دستگاه های اشعه ایکس و نور UV برای بررسی سرنخ های اضافی دارد.
مشکل گیم پلی Nobody Wants To Die این است که به طور کامل بازیکنان را در فرآیند تحقیق راهنمایی می کند. سارا و جیمز گام بعدی را با صدای بلند می گویند و سپس یک نشانگر روی صفحه ظاهر می شود تا به بازیکنان نشان دهد که چه کاری باید انجام دهند. من عاملیت زیادی در تحقیقاتم نداشتم. این همه فقط آزمون و خطا بدون حالت شکست است. اگر به دنبال حل یک معما یا معما هستید مانند بازی Zero Escape یا Ace Attorney ، این بازی برای انجام این کار نیست.
نکته مثبت این بود که من از این که هرگز در سرنخ یا سکانس خاصی گیر نکردم، قدردانی کردم، و با دیدن اینکه چگونه صحنه ها با Reconstructor پخش می شوند، به همان اندازه رضایت بخش بود که گویی صحنه های جنایت را خودم حل کرده ام. من فقط می توانم بنشینم، استراحت کنم، و از داستان لذت ببرم، که در اینجا نتیجه نهایی است.
هیچکس نمی‌خواهد بمیرد پایان‌های متعددی دارد، اما مانند بسیاری از بازی‌های معمایی، بازی‌های بعدی درخشش خود را از دست می‌دهند، همانطور که می‌دانید چه اتفاقی افتاده و چه کسی آن را انجام داده است. یک اسلات ذخیره خودکار وجود دارد، بنابراین اگر به دنبال دیدن تمام پایان‌ها هستید، باید دوباره کل بازی را انجام دهید.
حتی با وجود کاستی‌هایش، هفت ساعتی که با «هیچکس نمی‌خواهد بمیرد» گذراندم، محرک بود. پیچ و تاب های هوشمندانه زیادی در این داستان کارآگاهی با سرعت زیاد وجود دارد. در حالی که ژانر پلیسی نوآر را دوباره ابداع نمی کند، داستان عاطفی آن ضربان دارد، فضای خیره کننده و سبک قاتل آن مرا مشتاق کرد تا دوباره نیویورک را ببینم.
Nobody Wants to Die هم اکنون برای پلی استیشن 5، ایکس باکس سری X/S و رایانه شخصی در دسترس است.
