وقتی بچه بودیم، تصور می‌کردیم خانه هوشمند آینده دارای ربات‌های ساکت اما دوستانه، اجاق‌های جادویی است که برای تهیه یک غذای کاملاً پخته باز می‌شوند و ماشین‌های پرنده. ما هنوز منتظریم تا بسیاری از آنها واقعاً ملموس شوند، اما خانه‌های هوشمند از کاربرد محدود The Clapper فاصله زیادی گرفته‌اند.
خانه‌های هوشمند امروزه خودکار هستند و می‌توانند هر تعداد کار را بدون فشار دادن ورودی یا فشار دادن دکمه از سوی ما انسان‌ها انجام دهند: ما چراغ‌هایمان را بر اساس برنامه‌هایی تنظیم می‌کنیم که مطابق با طلوع و غروب خورشید هستند، مرکز خانه‌های هوشمند ما با ما صحبت می‌کنند و اخبار، آب‌وهوا و ترافیک را ارائه می‌کنند. اطلاعات ترموستات های هوشمند ما می توانند تشخیص دهند که چه زمانی در خانه هستیم یا نه و برای صرفه جویی در مصرف انرژی، دما را پایین بیاورند. با این حال، اکثر خانه‌های هوشمند هنوز به نگهداری، نگهداری و تنظیم برنامه‌ها نیاز دارند تا کارها به خوبی اجرا شود. اما یکی از جنبه‌های خانه هوشمند کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند به خانه‌های هوشمند ما کمک کند حتی هوشمندانه‌تر و کارآمدتر عمل کنند: آشکارساز حرکت.
آشکارسازهای حرکتی مورد استفاده قرار نمی گیرند
آشکارسازهای حرکتی به عنوان بخشی از خانه های هوشمند ایده جدیدی نیست. Philips Hue سال‌هاست که آشکارسازهای حرکتی را به عنوان بخشی از سیستم روشنایی خود دارد که به نورها اجازه می‌دهد وقتی نزدیک می‌شوید روشن شوند. Ring دارای ردیاب‌های حرکتی به‌عنوان بخشی از سیستم امنیتی خانه‌اش است، بنابراین دوربین‌ها می‌توانند شروع به ضبط کنند یا نور امنیتی می‌تواند یک منطقه را روشن کند، و حسگرهای حرکتی در ترموستات هوشمند Nest می‌توانند به دستگاه اطلاع دهند که در خانه هستید و دما را راحت نگه دارید. اما به نظر من، آشکارسازهای حرکت باید تقریباً بخشی از هر ابزار خانه هوشمند باشد.
در بیشتر موارد، آشکارسازهای حرکت همیشه ابزارهای جانبی هستند. آنها با هزینه اضافی خریداری می شوند و به گونه ای طراحی شده اند که در جایی در اتاق قرار بگیرند تا اقدامات مربوط به محصولات خانه هوشمند مرتبط را انجام دهند. اما اگر ردیاب‌های حرکتی در دستگاه‌های بیشتری تعبیه می‌شد چه می‌شد؟ اگر هاب خانه های هوشمند ما همه دارای ردیاب های حرکتی باشند که می تواند به ما در تنظیم دقیق اقدامات کمک کند، چه؟
چرا هاب خانه های هوشمند ما از تشخیص حرکت بهتر استفاده نمی کنند؟
Nest Home Hub جدیدتر Google برای عملکرد Sleep Sensing و برخی از کنترل‌های حرکتی ساده به یک آشکارساز حرکت مجهز شده است، اما در تجربه‌ام با آن، نتوانستم این عملیات را پیوند دهم تا وقتی وارد می‌شوم، چراغ‌ها را روشن کند. اتاق خواب، به عنوان یک مثال. به نظر یک فرصت از دست رفته است.
برخی از مراکز خانه هوشمند مانند آمازون اکو شو 15 اکنون دارای دوربین هایی هستند که افراد را تشخیص می دهند و می توانند پاسخ های صفحه نمایش سفارشی شده را ارائه دهند (لیست کارهای شما یا قرارهای روزانه شما را به شما نشان می دهد)، اما آنها طوری تنظیم نشده اند که اقدامات خانه هوشمند را در زمانی که آنها شما را می بینند هیچ راه آسانی وجود ندارد، مثلاً وقتی Show 15 شما را می بیند، چراغ های آشپزخانه روشن شوند. حسگرهای حرکتی را می‌توان در هاب‌های خانه هوشمند قرار داد تا بدون نیاز به حسگر اضافی، به انجام اقداماتی که می‌خواهیم کمک کند، به خصوص که بیشتر ما این هاب‌ها و مراکز خانه را به هر اتاق اضافه می‌کنیم.
برخی از تشخیص حرکت هوشمند در حال انجام است
من می گویم این روند شروع به ظهور کرده است. به عنوان مثال، از حسگرهای حرکتی برای فعال کردن روال اشغال استفاده می‌کند، جایی که Show 10 در دفتر شما حرکت شما را که وارد اتاق می‌شوید تشخیص می‌دهد و می‌تواند پانل‌های نورپردازی تزئینی Nanoleaf و همچنین نور بالای سر (یا یک لامپ کار) را روشن کند. ، لیست پخش موسیقی محیط در محل کار خود را راه اندازی کنید و دوشاخه هوشمند آمازون خود را برای روشن کردن فن یا تصفیه کننده هوا فعال کنید.
بیشتر تشخیص حرکت مربوط به برند است
همانطور که هست، بسیاری از سنسورهای حرکتی به محصولات خاصی متصل هستند. حسگر حرکت Philips Hue من فقط می تواند چراغ های Philips Hue من را فعال کند. نمی تواند و نمی تواند اقداماتی را از دستگاه های دیگر آغاز کند. همانطور که مراکز خانه های هوشمند ما مانند و دستگاه های آمازون Echo Show می توانند با برندها و دستگاه های متعدد تعامل داشته باشند و روال های هوشمندانه خانه هوشمند چند گجت ایجاد کنند، اگر فرصتی برای گسترش این قابلیت به حضور و سنجش حرکت به دستگاه های بیشتری وجود داشته باشد، عالی خواهد بود. .
اصلا مهم نیست حسگر حرکت، ژئوفنسینگ ما را نجات می دهد… درست است؟
شاید شما فکر می کنید که همه اینها با ظهور geofencing اضافی است. Geofencing از GPS و اطلاعات مکان گوشی هوشمند برای تشخیص ورود و خروج ما از مکان‌های جغرافیایی استفاده می‌کند و حسگرهای حرکتی را به نوعی منسوخ می‌کند، درست است؟ نه کاملا.
در حالی که ژئوفنسینگ می تواند برای عملیات در مقیاس بزرگتر عالی باشد (مثلاً مواردی مانند روشن شدن چراغ های داخلی خانه شما هنگام روشن شدن در خیابان)، اکثر عملیات ژئوفنسینگ برای مدیریت شن و ماسه حرکت شما در داخل خانه شما مجهز نیستند. . ناگفته نماند که بسیاری از ما همیشه هنگام تردد در داخل خانه گوشی هوشمند خود را در دست یا جیب خود نداریم. بنابراین، ژئوفنسینگ برای روشن کردن چراغ‌های حمام، به عنوان مثال، هنگام ورود کسی، نامناسب است.
این ما را به آشکارسازهای حرکتی بازمی گرداند. هزینه ها در مراکز خانه های هوشمند، به ویژه آنهایی که در مقیاس کوچک هستند، بسیار کاهش یافته است. و مقرون به صرفه تر از همیشه هستند. اگر هر کدام به یک سنسور حرکت نیز مجهز می شدند، این گجت ها حتی کاربردی تر می شدند.
شاید روزی، همه ما دستبندها یا خلخال‌های هوشمند بپوشیم (یا آن تراشه را کاشته کنیم) که با همه دستگاه‌های متفاوت ما صحبت می‌کند و می‌تواند به عنوان محرک برای تمام عملیات خانه هوشمند در خانه ما عمل کند. تا آن زمان، تنها چیزی که در اختیار داریم حسگرهای حرکتی ساده است. بیایید شروع کنیم به استفاده از این فناوری به نفع خود – و ما.
اکنون چگونه از سنسورهای حرکتی استفاده می کنید؟ دوست داری باهاشون چیکار کنی؟ به ما اطلاع دهید!
