بررسی خاکستر خورشیدی: پیگیری Hyper Light Drifter حرکت را ادامه می دهد

Solar Ash نمونه‌ای عالی از چیزی است که بازی‌های ویدیویی را به یک رسانه هنری منحصربفرد تبدیل می‌کند: از چندین اثر کلاسیک برجسته الهام گرفته و نشانه‌های طراحی را می‌گیرد، اما آنها را به چیزی شبیه به هیچ یک از آنها – یا هر بازی‌ای که من تا به حال بازی کرده‌ام – شبیه نمی‌کند.

استودیوی سازنده Hyper Light Drifter که توسط Heart Machine ساخته شده است، چندین عنصر Solar Ash در نگاه اول آشنا به نظر می رسند. باس مبارزات عظیم آن ، Shadow of the Colossus را به ذهن متبادر می کند، در حالی که اکتشاف فضایی شگفت انگیز به کهکشان سوپر ماریو بازمی گردد. گاهی اوقات، لذت توسعه بازی های ویدیویی از کیمیاگری دیجیتالی ناشی می شود که زمانی رخ می دهد که توسعه دهندگان شروع به مخلوط کردن لیوان ها می کنند. در این راستا، Solar Ash یک آزمایش موفق است که با رنگ‌های زنده و سبک بی‌نظیر زندگی می‌کند.

پر از سکانس‌های به یاد ماندنی، Solar Ash دنباله‌ای متمرکز بر Hyper Light Drifter است که دائماً لحظاتی از هیبت را القا می‌کند. حرکت سیال اسکیت ابری کاملاً لذت بخش است، در حالی که باس های بلند مرتبه مجموعه های فراموش نشدنی را ارائه می دهند که سرعت و زمان واکنش را به آزمون می گذارد. این یک بازی مستقل پر شتاب است که همیشه در حال حرکت است، حتی اگر از برخی جزئیات دقیق‌تر در روند عبور کند.

من یک Voidrunner هستم، عزیزم

دنیای خاکستر خورشیدی ممکن است رنگی روشن به نظر برسد، اما داستان آن تاریک آخرالزمانی است. یک سیاهچاله عظیم در نزدیکی یک سیاره ظاهر می شود و به تدریج شروع به شکافتن آن می کند. در حالی که دولت جهان در متوقف کردن آن بی فایده است، گروهی از مردم به نام Voidrunners مستقر می شوند تا Starseed را فعال کنند، دستگاهی که قادر به متوقف کردن سیاهچاله است. بازی دونده ای به نام ری را دنبال می کند که در اطراف سیاره در حال پوسیدگی سفر می کند و هیولاهای غول پیکر را می کشد، که به او اجازه می دهد از Starseed استفاده کند.

این یک داستان علمی-تخیلی غنی و شگفت‌آور است که مملو از تاریخ و جهان‌سازی است. زمانی که در مورد مسائل واقعی، مانند ناتوانی سیاستمداران خودمان در دور هم جمع شدن و حل بحران های تهدید کننده زندگی به موقع، اظهار نظر می کند، بسیار مؤثر است. گزارش‌های صوتی یک دیستوپیا آشنا را توصیف می‌کنند که در آن ظهور سیاه‌چاله به نوعی به یک موضوع سیاسی تفرقه‌انگیز تبدیل شد که واکنش دولت را در بن بست قرار داد. داستان آن زمانی که وارد یک مدیتیشن نسبتا مبهم روی افرادی می شود که قطعات را برمی دارند کمی موثرتر است، اما استفاده خوبی از علمی تخیلی به عنوان یک تمثیل در دنیای واقعی است.

همانطور که از نام آنها پیداست، Voidrunners می تواند بدود – یا به طور دقیق تر، "اسکیت". این بازی تماماً در مورد کاوش در جهان با سرعتی سریع با برخی ابزارهای حرکتی سیال است. نگه داشتن ماشه سمت چپ به ری اجازه می دهد تا به دور هر سطحی مانند یک اسکیت باز روی یخ بچرخد یا روی هر چیزی شبیه به ریل، از ریشه گیاهان گرفته تا ریل های مترو که در هوا شناور هستند، بچرخد. درک حرکت ساده است اما فوراً لذت بخش است. کاوش یک باله سریع است که بازیکنان به ندرت مجبور به توقف حرکت می شوند. پرش رشته‌ها و ساییدن با هم برای تکمیل پازل‌های پلتفرم مانند اجرای یک روال رقص زیبا است.

بیشتر پازل‌های بازی، ریز دستکش‌های مبتنی بر تایمر هستند، جایی که ری باید به سرعت چند پازل را بریده و شمشیر خود را در یک چشم غول‌پیکر قرار دهد، قبل از اینکه توسط غول سیاه اطرافش تبخیر شود. اینها به خوبی از مکانیک حرکت استفاده می کنند و چالش های کمی را در هر سطح به بازیکنان می دهند که تسلط و سرعت آنها را آزمایش می کند. مجموعه‌ای از مجموعه‌ها – از جمله لباس‌های جایگزین و گزارش‌های صوتی عمیق‌تر – نیز در سراسر جهان پراکنده شده‌اند، که برای بازیکنانی که برای کاوش پاداش می‌خواهند، چالش‌های اختیاری پلتفرم را به ترکیب اضافه می‌کنند.

تعداد زیادی ابزار اضافی وجود ندارد، اما این به این دلیل است که بازی به آنها نیاز ندارد. یک مانور کند زمان به ری اجازه می دهد تا از فاصله دور به سمت اهداف هجوم بیاورد و برای کمک به سرعت بیشتر به اطراف کمک می کند. هیچ چیز خودسرانه نیست. همه چیز از حرکت پشتیبانی می کند و به صاف کردن آن حتی بیشتر کمک می کند. درست همانطور که Shadow of the Colossus به طور معروف همه چیزهایی را که به گیم پلی اصلی آن کمک نمی کرد کاهش داد، Heart Machine نیز مراقب است که چیزهایی را که قبلاً احساس خوبی به شما می دهد پیچیده نکند.

پوسته پوسته شدن یک غول بزرگ

در Solar Ash نبرد وجود دارد، اما مخفیانه یکی دیگر از ابزارهای تحرک است. Rei می‌تواند یک اسلش ساده اجرا کند که می‌تواند دشمنان لزج و سیاهی را که در سراسر جهان می‌خزند از بین ببرد. حمله بیشتر در مورد بالا نگه داشتن حرکت است، به جای کاهش سرعت برای پاک کردن امواج از شر. این به ویژه در هنگام استفاده از توانایی کاهش زمان ری که به او اجازه می‌دهد از دور به سمت دشمن حرکت کند، آشکار می‌شود. اسلش برد بسیار زیادی دارد، بنابراین ری می تواند به سمت دشمن بپرد و بدون توقف برای مبارزه، آن را در هوا تکه تکه کند.

بهترین ازدواج مبارزه و حرکت از باس فایت های بازی حاصل می شود. در هر سطح، ری با یک هیولای سیاه غول پیکر پوشیده از صفحات استخوانی به نام Remnants روبرو می شود. آنها برخی از بزرگ‌ترین باس‌های بازی‌های ویدیویی هستند که من تا به حال دیده‌ام، حتی بر فراز برخی از بزرگترین جانوران Shadow of the Colossus . به عنوان مثال، یک نهنگ مار مانند در هوا شناور است و در اطراف ساختمان های آپارتمانی فرسوده می چرخد. این یک منظره مسحورکننده است، و زمانی که متوجه می‌شوید می‌خواهید تمام طول پشت استخوانی آن را اسکیت کنید، تأثیرگذارتر می‌شود.

در باس فایت‌ها، ری باید راهی پیدا کند تا با یک جانور دست و پنجه نرم کند و سپس نسخه‌ای از زمان‌آزمایی‌های بازی را تکمیل کند که در سراسر بدنه آن گذاشته شده است. در یک مبارزه، راه خود را به سمت موجودی عظیم در هوا می کشم. بال‌هایش را بالا می‌زنم، قبل از اینکه به نوک آن برسم، میله‌ها را بریده می‌کنم. به اطراف می چرخد، و من را در یک لحظه هیجان انگیز به سمت پایین اسکیت می فرستد. این عینکی است که هرگز نازک نمی شود، فقط با بزرگتر شدن هیولاها مسحورکننده تر می شود.

گاهی اوقات بازی نمی تواند به جاه طلبی های خود ادامه دهد. با چرخش جانوران به اطراف و تنظیم مجدد موقعیت Rei، دوربین می تواند کمی سخت شود. چند مبارزه وجود داشت که مجبور شدم دوباره امتحان کنم، زیرا تمام حس جهت گیری را در یک انتقال تهوع آور دوربین از دست داده بودم. انجام مجدد مبارزات نیز می تواند دردناک باشد، زیرا ری باید به سمت یک هیولا اسکیت بزند، دوباره با آن دست و پنجه نرم کند و دقیقاً همان سکانس مبارزه را تکرار کند تا زمانی که آن را میخکوب کند. من همچنین چند مورد داشتم که در محیط گیر کردم و مجبور شدم ریست کنم.

ایرادات فنی جزئی از تماشای محض کم نمی کند. کارفرمایان Solar Ash همان لحظات «وای» را به من دادند که اولین باری که Shadow of the Colossus را بازی کردم احساس کردم. غیرممکن است که بتوانم به طور یکپارچه از اسکیت در اطراف یک باتلاق به سر خوردن شمشیر استخوانی یک غول 1000 فوتی در مسیر رسیدن به نقطه نرم روی سرش بروم. این هنوز هم یک ترفند جادویی شگفت انگیز است ، حتی 16 سال پس از اینکه یک بازی PS2 برای اولین بار آن را به پایان رساند.

دیستوپی نئونی

جهت هنری رنگارنگ باعث می شود که Solar Ash فوراً در یک مجموعه بازی مستقل برجسته شود . در حالی که خود تصاویر ساده با بافت‌ها و جزئیات محدود هستند، رنگ‌های روشن به دنیای علمی تخیلی احساس واقعی دنیای دیگر می‌دهند. این سیاره در صورتی روشن غرق شده است، در حالی که ری در میان دریاهای ابرهای آبی روشن می رقصد. این یک قطعه خلق و خوی سوررئالیستی است – دنیایی بیگانه که در یک تابلوی نئونی محصور شده است.

با این حال، کمتر جلوه های بصری پر جنب و جوش و بیشتر طراحی واقعی جهان است که Solar Ash را پاپ می کند. برای ایجاد فضاهای به ظاهر غیرممکن برای چرخاندن بازیکنان به سرنخ هایی از Super Mario Galaxy نیاز دارد. در یک بیوم بعدی، من اسکیت سواری کردم و در اطراف ستونی از ابرها چرخیدم که من را به منطقه ای برد که صدها مایل بالاتر از زمین بود. در جاهای دیگر، خطوط راه‌آهن تخریب‌شده آسمان شهر را پر از خاک می‌کند و به من اجازه می‌دهد هوشمندانه به بالای آسمان‌خراش‌ها بروم. بازی با استفاده از تهدید علمی تخیلی، بهترین استفاده را از فرضیه سیاه چاله خود می برد تا به معنای واقعی کلمه محیط را از هم بپاشد و دوباره آن را در یک بهشت ​​پلتفرم جمع کند.

صدا به همان اندازه چشمگیر است. Solar Ash امتیاز فوق‌العاده‌ای از Disasterpeace دارد که به فضای علمی تخیلی وهم‌آور می‌افزاید. این مجموعه ای ناراحت کننده از موسیقی است که بر فاجعه آسمانی که جهان را متلاشی می کند تأکید می کند. صداگذاری قوی به ساکنان جهان زندگی می بخشد و خطرات آخرالزمانی را حتی بیشتر می کند. ری به ویژه قوی است، زیرا نگرش جمع او شروع به از هم پاشیدن می کند زیرا وحشت در مورد واقعیت پایان جهان او شروع می شود.

این لمس های زیبایی شناختی است که به Solar Ash هویت خاص خود را می بخشد. در حالی که تأثیرات آن واضح است، به نظر می رسد و هیچ شباهتی به بازی هایی که به آنها ارجاع می دهد نیست. سبک امضای Heart Machine در اینجا کاملاً دست نخورده است، حتی پس از کنار گذاشتن هنر پیکسلی دو بعدی که طرفداران Hyper Light Drifter به آن عادت دارند. این استودیو یک دنیای بیگانه پیچیده ساخته است که بسیار روشن و جذاب است، من نمی توانم از قدرت هایی که در این جهان هستند که نتوانستند از آن محافظت کنند عصبانی نباشم.

برداشت ما

Solar Ash یک پلتفرم کننده علمی تخیلی شیک است که به طرز ماهرانه ای تأثیرات را با هم ترکیب می کند تا چیزی تازه ایجاد کند. تاکید بر حرکت سریع و روان، کاوش را به یک عمل لذت رقص مانند تبدیل می کند. باس فایت‌های الهام گرفته از Shadow of the Colossus از این مکانیک‌ها نیز به خوبی استفاده می‌کنند و مجموعه‌های اکشن تنش‌آمیزی را با حس مقیاسی شگفت‌انگیز ایجاد می‌کنند. مسائل فنی می‌تواند شتاب را متوقف کند، اما هرگز برای منحرف کردن کامل حواس از یک زمین بازی علمی-تخیلی که التماس برای نجات دارد کافی نیست.

آیا جایگزین بهتری وجود دارد؟

اگر به دنبال دیگر بازی‌های مستقل مبتنی بر حرکت هستید، Celeste و Ori و Will of the Wisps هر دو گزینه‌های عالی هستند. اگر فقط باس های غول پیکر را می خواهید، بازسازی PS4 Shadow of the Colossus یک بازی ضروری است.

چقدر طول می کشد؟

در مجموع 5 تا 6 ساعت فشرده است، با چند کلکسیون در طول راه برای اضافه کردن زمان بازی اضافی.

آیا باید آن را بخرید؟

آره. Solar Ash یک پلتفرمر سریع و سرگرم کننده با داستانی علمی-تخیلی گوشتی و تعداد انگشت شماری از باس فایت های فراموش نشدنی است.