عکاسی نجومی منظره نوعی عکاسی در شب است. با توجه به موانعی که عکاس هنگام عکاسی در نور کم با آن مواجه می شود ، ممکن است برای مبتدیان دلهره آور به نظر برسد ، چه برسد به گرفتن راه شیری.
با این حال ، ما اینجا هستیم تا به شما بگوییم که عکسهای باشکوه اجرام آسمانی آنقدرها که در ابتدا به نظر می رسد دلهره آور نیستند.
این مقاله قصد دارد درباره عکاسی نجومی منظره بحث کند و برخی از بهترین نکات را برای مبتدیان ارائه دهد.
عکاسی نجومی منظره چیست؟
عکاسی نجومی یک اصطلاح چتری است که شامل زیرگونه هایی مانند عکاسی نجومی منظره ، سیاره ای ، خورشیدی و قمری است. همه آنها محتویات آسمان را به تصویر می کشند. عکاسی منظره نیز یک اصطلاح چتری است که میزبان زیرگونه هایی مانند عکاسی از طوفان و مناظر دریایی است. شامل ثبت صحنه های طبیعت است.
عکاسی نجومی و عکاسی منظره را کنار هم بگذارید ، و عکاسی نجومی منظره دارید. این ترکیبی از زمین و آسمان است ، عکسهای دیدنی در فضای باز گرفته می شود که آسمان عنصر اصلی ترکیب است.
عکاسی نجومی چشم انداز در دسترس ترین ژانر عکاسی نجومی است ، زیرا برای عکاسی دقیق از اجرام آسمانی به اطلاعات عمیق و تجهیزات گران قیمت نیاز دارید. به طور معمول فراتر از ضبط آنچه ما در حال حاضر با چشم غیر مسلح می بینیم نمی رود.
مانند هر نوع عکاسی ، تکنیک های خاصی وجود دارد که برای به دست آوردن بهترین نتایج باید از آنها استفاده کنید. هدف اصلی شما این است که تا حد امکان نور را به دوربین وارد کنید بدون این که عکس بگیرید.
بیایید به لیست خود از بهترین نکات عکاسی نجومی منظره برای مبتدیان بپردازیم.
1. یک مکان مناسب پیدا کنید
گرفتن یک عکس از آسمان به آسانی بیرون رفتن و دور زدن نیست – شما باید برای عکاسی برنامه ریزی کنید. از سایتی مانند نقشه آلودگی نور استفاده کنید تا مکانی دور از حومه و شهرها با آلودگی نوری کم یا بدون نور پیدا کنید.
2. برای شب آماده شوید
عکاسی نجومی در مورد گرفتن اجرام آسمانی است و معمولاً در روز دیده نمی شوند. این بدان معناست که عکسبرداری شما در شب اتفاق می افتد.
در هر نقطه از ساعت آبی در پایان روز تا ساعت آبی صبح ، زمان مناسبی برای عکاسی است و نیمه شب برای ثبت راه شیری ایده آل است. اگر قصد دارید ماه را در عکس خود قرار دهید ، می توانید یک برنامه مرحله ماه را بارگیری کنید که به شما اطلاع می دهد ماه در چه زمانی در کجا قرار دارد و وضعیت آن چگونه است.
و فراموش نکنید که برای گرم نگه داشتن دستان خود دستکش و یک بسته حرارتی به همراه داشته باشید تا در سرمای شب هنگام کار با تجهیزات مشکلی نداشته باشید.
3. دوربین مناسب را انتخاب کنید
اگر در زمینه عکاسی نجومی منظره یا به طور کلی عکاسی تازه کار هستید ، ممکن است نگران داشتن دوربین مناسب باشید.
در حالی که دوربین های فول فریم در شرایط کم نور به دلیل دارا بودن حسگرهای واکنش پذیر بهتر عمل می کنند ، دوربین های سنسور برش کار را به خوبی انجام می دهند ، به خصوص اگر هنوز در مورد دنبال کردن این نوع عکاسی مطمئن نیستید.
به احتمال زیاد شما قبلاً دارای یک دوربین DSLR با سنسور برش یا دوربین بدون آینه هستید ، نیازی به بیرون رفتن و فاش کردن یک دوربین فول فریم گران قیمت نیست.
4. از لنز زاویه باز استفاده کنید
لنزهای واید به شما امکان می دهد قسمت بیشتری از صحنه را در عکس جا دهید. این امر آنها را برای عکاسی نجومی ایده آل می کند ، زیرا آسمان عنصر اصلی است و فراتر از چشم انداز کشیده می شود. شما می خواهید تا آنجا که ممکن است عکس بگیرید.
لنزهای استاندارد زاویه دید معمولاً در محدوده 14-35 میلی متر قرار می گیرند. لنزهای با زاویه فوق العاده گسترده (8-16 میلی متر) تا 180 درجه از تصویر را ثبت می کنند ، بنابراین اگر نمی خواهید اعوجاج چشم ماهی باشد ، از آن ها اجتناب کنید.
5. از لنز سریع (دیافراگم بزرگ) استفاده کنید
لنز سریع برای عکاسی در شرایط کم نور ضروری است زیرا نور بیشتری را وارد دوربین می کند. لنز "سریع" به این معنی است که حداکثر دیافراگم بالایی دارد و هرچه دیافراگم بیشتر باشد ، مردمک عدسی بازتر می شود و نور بیشتری وارد می شود.
دیافراگم با f-stop اندازه گیری می شود و f-stop پایین تر نشان دهنده دیافراگم بالاتر است. بنابراین برای عکاسی در شب ، لنز f/2.8 یا کمتر ایده آل است.
6. از ISO بالا (اما نه خیلی زیاد) استفاده کنید
ISO به حساسیت سنسور دوربین اشاره دارد و در نهایت روشنایی تصویر را تعیین می کند. ISO پایین به معنای تصاویر تیره تر است ، در حالی که ISO بالاتر منجر به تصاویر روشن تر می شود.
این ممکن است شما را ترغیب کند تا ISO را تا آنجا که ممکن است تنظیم کنید ، اما یک قربانی وجود دارد. تصویر پر سر و صدا/دانه دار خواهد بود. شما می توانید ISO را تا 6400 افزایش دهید ، اما رعایت آن از 1600-3200 ایمن تر است.
7. از قانون 500 برای تعیین زمان نوردهی استفاده کنید
زمان نوردهی به مدت زمان باز ماندن شاتر یا همان سرعت شاتر اشاره دارد. قانون 500 محاسبه می کند که چقدر طول می کشد تا شاتر را باز نگه دارید تا حرکت آسمانی ، که به عنوان ستارگان ستاره ای نیز شناخته می شود ، ثبت شود. در حالی که پشت سر گذاشتن ستاره یک اثر خیره کننده است ، این هدف ما نیست.
500 را بر فاصله کانونی لنز خود تقسیم کنید و تعداد ثانیه هایی را برای باز نگه داشتن شاتر به دست خواهید آورد. به عنوان مثال ، اگر با یک لنز 14 میلی متری کار می کنید ، 36 ثانیه زمان خواهید داشت (500/14 = 35.7).
اگر از دوربین سنسور برش استفاده می کنید ، به جای آن باید از قانون 300 استفاده کنید. فرمول یکسان است: 300 تقسیم بر فاصله کانونی.
سرعت شاتر بیشتر باعث می شود نور بیشتری به دوربین وارد شود و بنابراین به شما امکان می دهد ISO را کاهش دهید ، که باعث کاهش نویز پیکسلی می شود. به خاطر داشته باشید که قانون 500 یا 300 انعطاف پذیر است. این در مورد یافتن تعادل مناسب بین قرار گرفتن در معرض کافی و اجتناب از ثبت حرکت است.
8. دوربین را تثبیت کنید
سرعت شاتر آهسته مستلزم این است که دوربین در تمام مدت کاملاً ثابت باشد زیرا کوچکترین حرکت می تواند منجر به تار شدن تصویر شود. اینجاست که سه پایه روز را نجات می دهد. این تقریباً یک تجهیزات ضروری برای هر نوع عکاسی در نور کم است.
همچنین توصیه می کنیم یک شاتر از راه دور تهیه کنید. آنها نسبتاً مقرون به صرفه هستند و انواع ریموت های سیمی و بی سیم وجود دارد که با اکثر دوربین ها سازگار است. این کار از لرزش بیشتر دوربین جلوگیری می کند ، زیرا برای عکاسی نیازی به لمس دوربین ندارید.
به شب شلیک کنید
عکاسی در شرایط کم نور به تنظیماتی نیاز دارد که تا حد امکان نور را به دوربین وارد کنند. ممکن است در اولین حرکت آن را درست متوجه نشوید ، اما هرچه بیشتر در شب عکاسی کنید ، سریعتر با تنظیمات ذکر شده در بالا آشنا می شوید.
این تنها چیزی است که باید قبل از آزمایش عکاسی نجومی منظره بدانید. و اگر نکات ما را دنبال کنید ، باید بتوانید چند عکس خیره کننده بگیرید.
