به نظر می رسد که متاورس در راه است، همانطور که سخت افزار آینده نگر که غوطه ور شدن در جهان های مجازی را افزایش می دهد. متا، شرکت که قبلا به عنوان فیس بوک شناخته شده ، به اشتراک گذاشته شده است که چگونه تلاش های خود برای طلیعه در این واقعیت جدید با تمرکز بر مردم چگونه خواهد در واقع هزینه احساس l در یک دنیای مجازی.
مهندسان متا تعدادی نمونه اولیه ساخته اند که به این هدف می پردازند و شامل لباس های لمسی و دستکش هایی هستند که می توانند احساسات را در زمان واقعی ایجاد کنند.
آزمایشگاه واقعیت متا وظیفه توسعه و در بسیاری از موارد اختراع فناوری‌های جدیدی را داشت که تعامل انسان و رایانه را بیشتر می‌کرد. این شرکت در اوایل سال جاری با ارائه چشم‌اندازی درباره آینده واقعیت افزوده (AR) و VR و نحوه بهترین تعامل با اشیاء مجازی شروع به کار کرد. اگر ما به سمت آینده ای حرکت کنیم که بخش خوبی از روزمان در جهان های سه بعدی مجازی سپری شود، این نوع تحقیقات بسیار مهم است.
شان کلر، مدیر تحقیقات آزمایشگاه های واقعیت، گفت که آنها می خواهند چیزی بسازند که در دنیای واقعیت مجازی و واقعیت مجازی به همان اندازه طبیعی باشد که در دنیای واقعی احساس می شود. او اذعان می‌کند که مشکل این است که فناوری هنوز آنقدر پیشرفت نکرده است که احساس طبیعی داشته باشد و این تجربه احتمالاً تا 10 تا 15 سال دیگر به دست نخواهد آمد.
به گفته کلر، ما در حالت ایده‌آل از دستکش‌های لمسی استفاده می‌کنیم که نرم، سبک وزن هستند و قادر به بازتولید دقیق فشار، بافت و ارتعاش مناسب با یک جسم مجازی هستند. این به صدها محرک کوچک نیاز دارد که می توانند احساسات فیزیکی را شبیه سازی کنند. در حال حاضر، محرک های مکانیکی موجود بیش از حد حجیم، گران و داغ هستند که به طور واقعی به خوبی کار نمی کنند. کلر می گوید که به مواد نرم تر و انعطاف پذیرتر نیاز دارد.
برای حل این مشکل، تیم‌های Reality Labs به تحقیق در مورد اندام‌های مصنوعی، یعنی روباتیک نرم و میکروسیال‌ها روی آوردند. محققان توانستند اولین پردازنده میکروسیال پرسرعت جهان را بسازند که قادر به کنترل جریان هوا است که محرک های کوچک و نرم را به حرکت در می آورد. این تراشه به دریچه‌های محرک‌ها می‌گوید که چه زمانی حرکت کنند و تا کجا حرکت کنند.
تیم تحقیقاتی توانست نمونه اولیه دستکش را بسازد، اما این فرآیند مستلزم آن است که "به صورت جداگانه توسط مهندسان و تکنسین های ماهری که زیرسیستم ها را تولید می کنند و دستکش ها را عمدتاً با دست مونتاژ می کنند" ساخته شوند. برای ساخت دستکش های لمسی در مقیاس برای میلیاردها نفر، فرآیندهای تولید جدید باید اختراع شود. دستکش‌ها نه تنها باید تمام لوازم الکترونیکی و حسگرها را در خود جای دهند، بلکه باید باریک، سبک و راحت برای استفاده در مدت زمان طولانی باشند.
گروه مواد Reality Labs با پلیمرهای مختلف آزمایش کردند تا آنها را به الیاف ظریفی تبدیل کنند که می‌توان آن را به دستکش بافته کرد. برای کارآمدتر کردن آن، این تیم در تلاش است تا عملکردهای متعددی را در الیاف ایجاد کند، از جمله ظرفیت خازنی، رسانایی و حس.
تلاش‌های دیگری نیز برای ایجاد بازخورد لمسی واقع‌گرایانه صورت گرفته است. محققان دانشگاه شیکاگو در حال آزمایش روی " هپتیک های شیمیایی " هستند. این شامل استفاده از مواد شیمیایی مختلف برای شبیه سازی احساسات مختلف است. به عنوان مثال، کپسایسین را می توان برای شبیه سازی گرما یا گرما استفاده کرد در حالی که منتول با شبیه سازی خنکی برعکس عمل می کند.
تحقیقات متا در مورد پردازشگرهای میکروسیال و حسگرهای کوچک بافته شده در دستکش ممکن است کمی واقعی تر از مواد شیمیایی اعمال شده روی پوست باشد. با نزدیک‌تر شدن به فراجهان، قطعاً جالب خواهد بود که ببینیم آزمایشگاه واقعیت‌ها تحقیقات خود را به کجا می‌برد.
