مدیران اپل از تولد «تراشه وانگ فرید» خبر دادند: ما تراشه تلفن همراه را در رایانه قرار دادیم

"امیدوارم مردم نخندند و نگویند که چگونه تراشه های تلفن همراه را در رایانه قرار داده اند."

در جدیدترین پادکست Upgrade ، معمار تراشه اپل و معاون رئیس تیم میلت (Tim Millet) داستان تحقیق و توسعه پشت M1 Pro و M1 Max را بیان می کند.

می توان گفت توضیحات فوق انتظار کوچکی از مهندسان اپل در طول توسعه M1 Pro و M1 Max است.

خوشبختانه ما موفق شدیم.» ظهور M1 Pro و M1 Max نه تنها به تراشه‌های سری M مبتنی بر ARM اجازه ورود به عرصه حرفه‌ای را داد، بلکه مک‌بوک پرو 14 و 16 جدید را به سریع‌ترین مک تاریخ تبدیل کرد. حتی سریع ترین در تاریخ لپ تاپ؟

اگرچه صحبت های تیم در پادکست بسیار متواضعانه است، اما پس از شنیدن این مصاحبه 100 دقیقه ای، حس غرور شدیدی در سخنان او وجود دارد.

مهندسان سازنده M1 Pro و M1 Max این دو تراشه را به عنوان "تغییر قوانین بازی" و "بستن در" توصیف کردند و نه تنها رایانه های شخصی حرفه ای، بلکه MacBook Pro در گذشته نیز پشت در هستند.

M1 را به عنوان نقطه شروع در نظر بگیرید، اما با تراشه های سری A شروع کنید

از نامگذاری مشخص می شود که پردازنده جدید M2 نام ندارد و همچنان از همان فرآیند ساخت 5 نانومتری، هسته های بزرگ و کوچک، حافظه یکپارچه و دیگر معماری های M1 استفاده می کند، اما تعداد هسته، حافظه، پهنای باند و غیره. چندین بار تمدید شده است. "و پسوندهای Pro و Max را اضافه کرد.

به قول تیم میلت، "ما با زیرساخت M1 شروع کردیم و همه M1 را جدا کردیم و سپس همه آنها را در آن قرار دادیم."

هدف نهایی توسعه M1 Pro و M1 Max "مسخره نشدن" نیست، بلکه همان هدف اصلی اپل برای ایجاد "بهترین محصول" برای ساخت بهترین مک بوک پرو است.

قبل از راه اندازی M1، اپل برای مدت طولانی در حال تولید بود و دلیل آن این نبود که پیشرفت پردازنده اینتل مانند شایعات حکایتی کند بود. حتی می توان گفت که ارتباط با اینتل آنقدرها هم بزرگ نیست، چیزی بیش از یک کاتالیزور نیست.

جانی سروجی ، معاون ارشد فناوری سخت‌افزار اپل گفت: «ما راه‌حل‌های کلی برای بازرگانان و تأمین‌کنندگان نمی‌خواهیم . ما تراشه‌ای می‌خواهیم که بتواند نرم‌افزار، سیستم‌ها و محصولات را از نزدیک ادغام کند.»

پس از موفقیت M1 و کشتن کوارتت، اپل نیروی انسانی، منابع و تلاش های بیشتری را در تحقیق و توسعه M1 Pro و M1 Max سرمایه گذاری کرد.

حتی تیم میلت صراحتاً اظهار داشت که «تلاش‌هایی که از تراشه‌های سری A تا تراشه‌های سری M انجام می‌شود به اندازه تلاش‌های M1 تا M1 Pro و M1 Max نیست».

در سال‌های اخیر، سخت‌افزار اپل (آیفون، آی‌پد، مک) و نرم‌افزار (سیستم) همیشه صداهای متفاوتی داشته‌اند و به نظر من در حال حاضر بهترین محصولات نیستند.

برعکس، قابلیت‌های طراحی و ساخت تراشه‌های سری A همیشه در موقعیت پیشرو و بی‌نظیر بوده‌اند.

بلاک باستر فعلی تراشه های سری M در واقع "بر شانه های غول ها ایستاده است"، اما این غول دهه ها انباشت فناوری تحقیق و توسعه اپل در زمینه تولید تراشه است.

و M1 Pro و M1 Max تقریباً تمام دهه‌ها انباشت تجربه اپل را به نمایش می‌گذارند و از نقاط قوت خود برای جلوگیری از ضعف‌ها استفاده می‌کنند. طولانی‌ترین آنها معماری ARM و کوتاه‌ترین آنها معماری X86 است.

"حافظه یکپارچه" پایه و اساس همه مزایا است

"من می خواهم چشمان آنها را به روی آنها باز کنم"، "اجازه دهید مک بوک پرو قلب قدرتمندی را زیر ظاهر زیبای خود پنهان کند."

در کنفرانس مطبوعاتی، M1 Pro و M1 Max در مورد نسبت بهره وری انرژی صحبت کردند.در مصرف انرژی یکسان، عملکرد از بسیاری از پلتفرم های حرفه ای پیشی گرفت و با همان عملکرد، مصرف انرژی کمترین میزان را داشت. من کمی در مورد اخلاق رزمی صحبت نمی کنم.

اگرچه این مقایسه ابعاد مختلف کمی دشوار است، اما برای یک پلتفرم موبایل نوت بوک، نسبت مصرف برق قطعاً یک ویژگی است که نمی توان آن را نادیده گرفت.

«انرژی بالا و مصرف کم» تراشه‌های سری M، عمر باتری بهتری را برای مک‌بوک پرو به ارمغان می‌آورد و بدون در نظر گرفتن اینکه از منبع خارجی تغذیه می‌کند یا نه، بر عملکرد آن تأثیری نخواهد گذاشت.

دلیل این امر را می توان به معماری حافظه یکپارچه (معماری حافظه یکپارچه، به اختصار UMA) نسبت داد.

تراشه‌های سنتی (اشاره به پلتفرم X86) CPU و GPU حافظه مشترکی ندارند. هنگامی که به تعامل داده‌ها نیاز است، زمان زیادی در فرآیند جابجایی و کپی داده‌ها تلف می‌شود که ناکارآمد است.

در مقایسه با M1، M1 Pro و M1 Max دو برابر حافظه (تا 64 گیگابایت) و دارای پهنای باند به ترتیب 200 گیگابایت در ثانیه و 400 گیگابایت بر ثانیه هستند. CPU و GPU حافظه مشترک دارند، بنابراین داده ها معکوس نمی شوند و کارایی به طور طبیعی افزایش می یابد. .

در اینجا تیم میلت هنوز مثالی را ذکر می کند، پلتفرم نوت بوک سنتی به اصطلاح حرفه ای اغلب ترکیبی از CPU پرقدرت و نمایشگر مستقل است.

تعداد زیادی از محاسبات سه بعدی و محاسبات تصویری به GPU نیاز دارند که حافظه ویدیویی و پهنای باند کافی داشته باشد، اگر کافی باشد، برای پخش مفید خواهد بود. برعکس وقتی حافظه و پهنای باند ویدئو به حد مجاز برسد، از پخش وحشت می کند، در این زمان اغلب با "غرش" فن همراه است.

معماری حافظه یکپارچه در M1 Pro و M1 Max به GPU اجازه می دهد تا به 64 گیگابایت حافظه دسترسی داشته باشد.در مقایسه با 16 گیگابایت حافظه ویدیویی نوت بوک های حرفه ای سنتی، بدیهی است که مک بوک پرو جدید کاری را انجام خواهد داد که قبلا غیرممکن بود.

درست مانند کنفرانس اپل، اپل از MacBook Pro 16 برای باز کردن مستقیم و بی دردسر یک مدل سه بعدی با 1.37 میلیون مثلث استفاده کرد که تقریباً 35 گیگابایت حافظه را اشغال می کرد و قبل از این نمی توانست روی یک پلت فرم نوت بوک اجرا شود.

به عنوان یک حافظه مشترک مشترک، تیم میلت گفت که هنگام توسعه تراشه های سری A خیلی زود، اپل سعی کرد GPU را پر از حافظه کند تا تعادلی با CPU پیدا کند.

ما در حال ردیابی GPU و میزان استفاده از حافظه آن هستیم تا اطمینان حاصل کنیم که GPU دارای پهنای باند کافی برای حفظ تعادل نسبی با CPU است.

در واقع ما به معماری تک هسته ای CPU و GPU اهمیتی نمی دهیم، ما می خواهیم تعداد هسته های "لوکس" را ارائه دهیم و تا آنجا که ممکن است تجهیزات مجلل بیاوریم.

در مک پرو، اپل مجموعه ای از کارت های شتاب دهنده Afterburner را با قیمت 15000 یوان معرفی کرد که برای ویدیوی ProRes آماده شده بود.

در مورد M1 Pro و M1 Max که در زمینه تولید ویدئوهای حرفه ای قرار دارند، اپل یک موتور پردازش رسانه حرفه ای را نیز اضافه کرده است.

طراحی معماری حافظه یکپارچه "همه تنگناها" را می شکند، جایی که تیم میلت معتقد است رقابت پذیری و مزایای عظیم تراشه های سری M نهفته است.

هنر نکنید، همه چیز فقط برای بازیکنان حرفه ای است

"امیدوارم کاربران مک بوک پرو بتوانند بنشینند و کار کنند."

اگرچه این جمله بیش از حد واقع بینانه است، اما به ناچار نشان می دهد که مک بوک پرو جدید برای کارگران فعلی آماده شده است.

در نتیجه، مک‌بوک پرو مبتنی بر M1 Pro و M1 Max رابط کاربری را بسیار گسترش داده است، و اسلات‌های کارت HDMI، MagSafe و SD همگی بازگشته‌اند و در عین حال، رابط Thunderbolt نیز ارتقا یافته است که حرفه‌ای بودن را برجسته می‌کند. .

تیم میلت در پادکست اعتراف کرد که زمانی که M1 به تازگی راه اندازی شد، پشتیبانی چندانی از رابط وجود نداشت، اما در واقع به دلیل محدودیت های تراشه بود. هنگام توسعه M1 Pro و M1 Max، IO دوباره طراحی شد تا اطمینان حاصل شود که MacBook Pro به اندازه کافی گسترش سیستم Pro دارد.

از سری A تا سری M، اپل برخی از عملکردهای اضافی را برای رفع نیازهای توسعه لپ تاپ یا رایانه های رومیزی اضافه کرده است.

وقتی نوبت به M1 Pro و M1 Max رسید، اپل به نظرات حرفه‌ای تیم گردش کار داخلی گوش داد. این تیم شامل عکاسان برنده جوایز، فیلمبرداران، هنرمندان سه بعدی، تولیدکنندگان موسیقی و غیره است و رابط‌های غنی‌تر بدیهی است که «فقط لازم است. "

ما می دانیم که آثار هنری چگونه هستند و لوازم الکترونیکی مصرفی چگونه باید باشند."

گفته می شود که تغییر سبک طراحی مک بوک پرو این بار در واقع "عملی تر" است، بنابراین ضخامت و وزن بیش از حد کاهش نمی یابد و سطح آن نزدیک به نسل قبلی (قالب قدیمی) حفظ می شود. رابط ها و باتری ها.

این مک‌بوک پرو جدید است که توسط تیم توسعه به رهبری تیم میلت بر اساس نیازهای حوزه Pro و Pro ساخته شده است. از نظر تراشه‌ها، سخت‌افزار و نرم‌افزار، افراد با گردش کار حرفه‌ای به عنوان مرجع استفاده شدند و طراحی اپل در آن گنجانده شد و M1 Pro، M1 Max و MacBook Pro متولد شدند.

سری M وارد عرصه کاملاً متفاوتی شده است.» آزمایش کوچک M1 به سمت بازار مصرف طراحی شده است، در حالی که M1 Pro و M1 Max اثباتی بر توانایی اپل در تولید تراشه‌های حرفه‌ای هستند.

آنچه ما می خواهیم فقط یک تراشه است، نه یک راه حل کلی

ما باید تراشه های خودمان را طراحی کنیم تا مک تولید شده را به بهترین در تاریخ تبدیل کنیم.

به همین دلیل است که جانی سروجی، معاون ارشد سخت‌افزار اپل، سال گذشته در مصاحبه‌ای با Arstechnica درباره تراشه M گفت.

دلیل دیگر این نیست که چیپ های اینتل خوب نیستند، بلکه "تلاش برای ایجاد بهترین محصولات" است.

همانطور که در مقاله قبلی ذکر شد، اپل یک راه حل کلی تراشه نمی خواهد، بلکه به یک تراشه سفارشی نیاز دارد تا مک شبیه آیفون باشد، سخت افزار و سیستم های نرم افزاری را عمیقاً پیوند دهد و بتواند از مرحله توسعه به نیازهای مختلف پاسخ دهد. تنظیم

اگرچه تراشه M1 هنوز از قالب قدیمی استفاده می کند، پس از به روز رسانی macOS Monterey، تراشه اینتل MacBook Pro بسیاری از ویژگی های جدید را از دست داده است.

این به این دلیل است که تراشه سری M دارای یک موتور عصبی جداگانه است که عملکردهای کوچکی مانند دوربین محاسباتی، تاری بیدرنگ FaceTime و تبدیل صدا به متن را ارائه می دهد.

در فرآیند توسعه جدیدترین M1 Pro، M1 Max و مک‌بوک پرو جدید، بخش سخت‌افزار، بخش نرم‌افزار، و بخش توسعه تراشه با هم غذا خوردند و زندگی کردند، سرعت ثابتی را حفظ کردند و به عملکردهای تراشه اجازه دادند در عملکردها و تعاملات سیستم یکپارچه شوند. مانند بر اساس مشاغل مختلف، جریان حافظه CPU و GPU را تخصیص می دهد و منابع را در زمان واقعی برای دستیابی به استفاده کارآمد بسیج می کند.

از نظر انتخاب M1 Pro و M1 Max به طور جداگانه، ممکن است از نظر عملکرد مطلق، Xeon تراشه فعلی نباشد، اما ادغام آنها در MacBook Pro، تکمیل شده توسط macOS Monterey، مجموعه ای از راه حل ها برای کاربران حرفه ای و زمینه Pro ، شاید در حال حاضر وجود به اندازه کافی قوی باشد.

حتی می توان گفت که مک بوک پرو مجهز به ام 1 پرو و ​​ام 1 مکس گام بلندی در راستای هدف حرفه ای ترین نوت بوک سطحی برداشته است.

#به دنبال کردن حساب رسمی وی چت Aifaner خوش آمدید: Aifaner (شناسه WeChat: ifanr)، در اسرع وقت محتوای هیجان انگیزتری در اختیار شما قرار خواهد گرفت.

Ai Faner | لینک اصلی · مشاهده نظرات · Sina Weibo