کربی و سرزمین فراموش شده یک تعقیب کننده کامل حلقه الدن است

در حال حاضر، به نظر می رسد که همه در حال بازی هستند، یا حداقل در مورد Elden Ring صحبت می کنند. غول جهان باز FromSoftware با نقدهایی که نیاز به توجه دارند منتشر شد. بازیکنان در سراسر جهان در حال حاضر دنیای ترسناک و مبارزات کاملاً وحشیانه آن را تجربه می کنند. این یک تجربه سخت است و ممکن است تا پایان ماه انرژی بازیکنان را تخلیه کند.

خوشبختانه، یک بازی بعدی طبیعی در افق وجود دارد. Kirby and the Forgotten Land در 25 مارس پخش می شود و به نوعی تعقیب کننده حلقه Elden است. این یک پلتفرمر ساده و رنگارنگ است که برای لبخند زدن بازیکنان طراحی شده است. اگر واکنش نسبت به حالت دهانی جدید کربی نشانه‌ای باشد، پس از چند هفته، این حالت کمدی ساده‌ای خواهد بود که بسیاری از بازیکنان به آن نیاز دارند.

من به طور عملی با بازی پیش رفتم و در دنیای اول آن بازی کردم و می توانم تأیید کنم که دقیقاً همان چیزی است که در حال حاضر می خواهم. فلسفه‌های طراحی آزموده‌شده و واقعی نینتندو درخشنده است و یک ماجراجویی سرگرم‌کننده را ارائه می‌کند که فقط می‌خواهد شما اوقات خوبی داشته باشید. برای استراحت آماده شوید.

وروم وروم

کربی و سرزمین فراموش شده یک ثانیه از شادی را هدر نمی دهد. پس از بیدار شدن از خواب در ساحل و تمرین کنترل های اولیه، بلافاصله دچار دوپامین شدم. کربی یک ماشین زنگ زده و قدیمی را پیدا می کند و در یک صحنه خنده دار (و لذت بخش) آن را به طور کامل می بلعد. ناگهان، من به عنوان یک کربی موبیل صورتی رنگ در حال رانندگی بودم، از میان دشمنان رد می‌شدم، پرش می‌کردم و از دیوارها می‌پریدم. این سکانس در یک سکانس عنوان مقدماتی آفتابی با حمایت آهنگ پاپ سرحال خود بازی به اوج خود می رسد.

من هرگز با یک بازی به این سرعت مجذوب نشده بودم.

علیرغم اینکه این سری به سه بعدی تبدیل شده است، بازی Switch در واقع تفاوت چندانی با همتایان دو بعدی خود ندارد. سطوح هنوز هم به همان شیوه انجام می‌شوند، با قابلیت‌های کپی استراتژیک که در مسیرهای عمدتاً خطی پراکنده شده‌اند. اگر می‌بینید که یک دشمن خاص به‌طور مشکوکی در حال پاتوق کردن است، احتمالاً دلیل خوبی وجود دارد. به عنوان مثال، در یک سطح، کربی می تواند فانوس هایی را روشن کند که اگر توانایی شعله فعال داشته باشد، سکه های مخفی می دهد.

هر سطح شامل فهرستی از اهداف است، از آزادی Waddle Dees گرفته تا یافتن مسیرهای مخفی. برای یافتن همه چیز در یک سطح، مانند هر مسابقه کلکسیونی قدیمی نینتندو، احتمالاً یک یا دو بار تکرار نیاز است. خارج از آن، مراحل Treasure Road وجود دارد که توانایی بازیکنان را برای استفاده از قدرت های کپی خاص در دستکش های کوتاه و زمان بندی شده آزمایش می کند. در یکی، من باید بمب‌ها را از شیب‌ها پایین بیاورم تا قبل از تمام شدن زمان، سوئیچ‌ها را بزنم.

جهان اول در مرحله رئیسی به اوج می رسد که به طرز شگفت انگیزی هیجان انگیز است. مسلح به توانایی شمشیر، با یک گوریل سر به فلک کشیده روبرو شدم که سعی می کرد به من ضربه بزند. من با لغزش بین پاهایش و بریدن آن از حملات آن اجتناب کردم (راستش را بخواهید، خیلی فرقی با مبارزه Elden Ring ندارد). این یک مبارزه آسان است، حتی در سختی وحشی «سخت‌تر» بازی، اما اگر چیزی وجود داشته باشد که در حال حاضر به آن نیاز ندارم، این یک رویارویی طاقت‌فرسا با رئیس است.

منتظر تحولی شبیه به Super Mario Odyssey از کل فرنچایز کربی نباشید. این همان پلتفرم پازلی است که به آن عادت کرده اید، فقط با فضای بیشتری برای دویدن. همه چیز ساده است، بدون هیچ راز یا چالش مبهمی بین شما و لذت کوچک شما از بازی.

این لقمه است

تفاوت اصلی Mouthful Mode است، مکانیک دلپذیری که به من اجازه می‌دهد تا jalopy را خفه کنم. هر سطح یک یا دو توانایی جدید را معرفی می کند و هر کدام باعث خنده من شد. در یک سطح، یک پلکان کامل را قورت می‌دهم، که قبل از اینکه در جای خود بچسبد، به بدنم بازمی‌گردد. وقتی حل می‌شود، کربی مانند یک تی رکس بد شکل به اطراف می‌چرخد. تنها فرمان دکمه ای که دریافت می کنم می گوید "سقوط رو" مطمئناً، B را فشار می‌دهم و کربی ابتدا روی برخی از دشمنان ناآگاه قرار می‌گیرد. جیغ کشیدم

کربی در اولین سطح برجسته جهان، یک مرکز خرید متروکه، می‌تواند ردیفی از کمدهای بسته شده به دیوار را ببلعد. با چرخاندن جوی استیک، او به اطراف تکان می‌خورد تا زمانی که شل شود، نقشه‌ای از مرکز خرید را نشان می‌دهد که به او می‌گوید کجا باید برود. سطح با قورت دادن یک قفسه حتی بزرگتر توسط گلوله به اوج می رسد، و همانطور که او چروک می شود، دوربین به صورت کمدی کوچک می شود و تمام دیوار فرو می ریزد.

شما این حس را دارید که توسعه دهنده هال لابراتوری در ایجاد اینها بسیار قوی بوده است. هر دگرگونی هیستریک است، با انیمیشن‌های عجیب و غریب و شگفت‌انگیز، کشف هر یک از آنها لذت بخش است. نیروی استنشاق کربی همیشه یک ابزار کمدی بوده است که کمتر مورد استفاده قرار گرفته است. در بازی‌های قبلی از آن به‌عنوان یک مکانیک معمولی پلتفرم‌کننده پازل استفاده می‌شد، اما این یکی در نهایت تصدیق می‌کند که چقدر این مفهوم پوچ است. می پرسد "کربی چه چیز دیگری می تواند بخورد؟" و سپس سعی می کند با هر پاسخ شما را بخنداند.

من کنجکاو هستم که ببینم چند تغییر در بازی کامل وجود دارد. تا اینجای کار، بیشترین سرگرمی از کشف قدرت های جدید Mouthful Mode حاصل شده است. با توجه به اینکه من قبلاً بخش خوبی از توانایی های استاندارد کپی را دیده ام، تصور می کنم که در بازی کامل نیز صادق باشد. جوک‌ها معمولاً هر چه بیشتر به آنها بگویید خنده‌دارتر می‌شوند، بنابراین امیدوارم که ماجراجویی نهایی به آن شتاب کمک کند و به جای تکرار خطوط مشت، دلیل جدیدی برای خندیدن در هر دنیا به من بدهد.

فقط لرزش

چیزی که تا به حال بیشتر از همه دوستش دارم این است که چقدر این تجربه آرام است. دنیا پر جنب و جوش است، پازل‌ها به‌طور رضایت‌بخشی ساده هستند، و در هر مرحله کاملاً زیباست. گاهی اوقات می خواهید سر خود را در برابر یک بازی سخت تکان دهید تا احساس موفقیت کنید. گاهی اوقات شما فقط می خواهید کربی را ببینید که صفحه را روی یک دستگاه گازپون بزرگ می چرخاند و می گویید "اوو".

برای این منظور، Waddle Dee Town به عنوان یک جهان مرکز ساده عمل می کند که در آن حال و هوای بی نظیری دارد. بازیکنان با صرفه جویی در Waddle Dees بیشتر ساختارهای جدیدی می سازند، مانند کافه ای که اقلام درمانی ارائه می دهد. حتی چند بازی کوچک وجود دارد که پاپ‌آپ می‌کنند، مانند یک بازی خدمات غذای ساده که در آن کربی باید با انتخاب غذای مناسب، به سرعت به Waddle Dees گرسنه غذا بدهد.

مهم ترین مغازه در شهر متعلق به آهنگری است که می تواند توانایی های کربی را در ازای گرفتن ستاره ارتقاء دهد. در حالی که تنها تعداد انگشت شماری از توانایی ها در بازی وجود دارد، این مکانیک اساساً این تعداد را دو برابر می کند، که به نظر می رسد چگونه در دراز مدت ترفندهای جدیدی را از کلاه خود بیرون می کشد. هنگامی که توانایی تنفس آتش استاندارد کربی را ارتقا دادم، در عوض می‌توانم در شلیک سریع به توپ‌های آتشین شلیک کنم. لزوماً نحوه حل معماها را تغییر نمی دهد، اما باعث می شود که اگر سطوح را به طور کامل بررسی کنم، احساس می کنم پیشرفتی وجود دارد.

پس از بازی در جهان اول، امید اصلی من این است که همه چیز در حال گسترش باشد. من می خواهم شاهد رشد بیشتر Waddle Dee Town باشم. من قدرت های خنده دار Mouthful Mode را می خواهم. من می خواهم ببینم که توانایی های کپی من در پایان ماجراجویی من تکامل می یابد. تا زمانی که بازی بتواند سطح به سطح من را خوشحال کند، من یک اردوگاه خوشحال خواهم بود. من قبلاً در ماه گذشته دو بازی غول‌پیکر جهان باز بازی کرده‌ام. حاضرم روی کاناپه خم شوم، گربه ای در بغلم خرخر می کند و کربی را که مثل چارلی چاپلین گرسنه یورتمه می چرخد، تماشا کنم.

Kirby and the Forgotten Land در تاریخ 25 مارس برای نینتندو سوییچ در دسترس خواهد بود. نسخه ی نمایشی این بازی از امروز در فروشگاه الکترونیکی در دسترس است.