بازیافت کافی نیست در اینجا چیزی است که کارشناسان می گویند بحران زباله های الکترونیکی را حل می کند

این سنگین تر از همه بزرگسالان اروپایی است و این زباله همان تریلیون پوند زباله ای نیست که در جهان ایجاد شده است. زباله های الکترونیکی حاوی انبوهی از مواد شیمیایی و مواد مضر مانند جیوه است که سازمان ملل متحد سالانه حدود 110،000 پوند زباله بدون سند را شامل می شود.

من با چند متخصص در زمینه طراحی ، پایداری و تعمیر قطعات الکترونیکی نشستم تا دریابم که چرا چنین مشکل بزرگ زباله الکترونیکی داریم-و مهمتر از همه ، برای حل آن چه می توانیم انجام دهیم.

اما برای درک مشکل زباله های الکترونیکی ، باید به خود زباله ها نگاه کنیم.

چرخه عمر دستگاه و اقتصاد دایره ای

اگر به رویدادهای بزرگ فناوری توجه کنید ، بدون شک در مورد "اقتصاد دایره ای" شنیده اید. اگر ناآشنا هستید ، ایده به اندازه کافی ساده است: به جای پایان عمر دستگاه ها ، آنها دوباره معرفی ، بازیافت یا استفاده مجدد می شوند تا چرخه زندگی ادامه یابد. می دانید ، مانند یک دایره.

این چیزی است که میشل چوپراسرت ، مدیر ارشد نوآوری و پایداری اینتل ، بر آن تمرکز کرده است. ایده اقتصاد دایره ای از نظر تئوری عالی است – فقط از وسایلی که قبلاً در دسترس هستند استفاده کنید – اما این یک مشکل بزرگ دارد. بسیاری از مردم یا نمی خواهند دستگاه های قدیمی خود را از بین ببرند ، یا نمی دانند چگونه.

وقتی من با او صحبت کردم ، پرسید: "چگونه می توانیم شخصی را برای واگذاری رایانه شخصی خود به شخص دیگر تسهیل کنیم؟" "گزینه ها وجود دارد. من فکر می کنم این مساله این است که چگونه همه ما به یکدیگر انگیزه می دهیم ، از مزایای [برنامه های بازیافت] استفاده کنیم … یا به هر روشی که برای ما آسان است اهدا کنیم. "

تعداد زیادی روش برای بازیافت مجدد فروش مجدد دستگاه های قدیمی شما وجود دارد ، حتی اگر آنها کامل نباشند. Best Buy and Staples برنامه های بازیافت در فروشگاه را ارائه می دهد و تولیدکنندگان اصلی دستگاه مانند اپل برنامه های تجاری را ارائه می دهند. سایت هایی مانند BackMarket همچنین بازار دست دوم متناسب با لوازم الکترونیکی را ارائه می دهند. و اینتل می گوید تعداد زیادی از مردم از زمان شیوع همه گیری ویروس کرونا دست دوم خرید می کنند.

ملیسا گرگ ، مهندس ارشد اصلی اینتل است که قبل از حرکت در جهت کمک به ایجاد طرحهای پایدارتر ، خط Intel EVO را رهبری کرد. گرگ به من گفت که این بیماری همه گیر "فرصتی را برای انجام این گفتگو ، شاید حتی برای اولین بار ، فراهم آورد ، اگر مردم همیشه به رایانه شخصی جدید احتیاج دارند."

بر هیچ کس پوشیده نیست که تقاضا برای رایانه ها در طول سال 2020 بسیار زیاد شد ، زیرا خروج از دفتر کارگران را به خانه های خود کشاند و مدارس به یک مدل آموزش از راه دور تغییر یافت. کمبود تراشه را به آن اضافه کنید ، و خرید بسیاری از رایانه ها برای بسیاری از مردم دشوار بود. از جهاتی ، هنوز هم هست.

به گفته اینتل ، نتیجه مثبت این است که خریداران امیدوار شروع به جستجوی گزینه های دست دوم کردند. گرگ می گوید: "برای همه آن دسته از افرادی که هنوز به رایانه احتیاج دارند ، چرخاندن مجدد آنها و دسترسی به پلتفرم هایی که دسترسی افراد به آنها را برای افراد آسان می کند ، نتیجه مثبت یک وضعیت بسیار بد است."

بنابراین ، مشکل حل شد ، درست است؟ همه دستگاه های قدیمی خود را خرید و فروش می کنند یا بازیافت می کنند ، ما دیگر زباله های الکترونیکی سمی را دور نمی ریزیم و نمی سوزانیم ، و دور و بر حلقه می چرخد.

اما کار نمی کند .

Best Buy در 12 سال گذشته بازیافت را پیشنهاد کرده است ، و اگرچه این شرکت می گوید از سال 2009 تاکنون 2 میلیارد پوند لوازم الکترونیکی بازیافت کرده است ، این تنها کسری میکروسکوپی از کل زباله های الکترونیکی است که جهان در یک سال تولید می کند. در کل ، سازمان ملل می گوید تنها 17.4 درصد از زباله های الکترونیکی در سال 2019 جمع آوری و بازیافت شده است. و ایالات متحده یکی از بدترین کشورهای جهان در زمینه بازیافت است.

دارندگان دستگاهها موظفند اطمینان حاصل کنند که این دستگاهها در محل دفن زباله قرار نمی گیرند. اما این تنها بخش کوچکی از مشکل نحوه تأثیر الکترونیک بر محیط زیست را برطرف می کند.

مه دود

ساخت. اگر نگران تاثیر زباله های الکترونیکی بر محیط زیست هستید ، تولید باید شما را وحشت زده کند. درست است که اقتصاد دایره ای برای همه خوب است ، اما به گفته گی گوردون بیرن ، مدیر اجرایی انجمن تعمیرات ، تولید جایی است که "کارهای بزرگ و زشت انجام می شود".

در مقایسه با استفاده ، تولید بخش قابل توجهی از رد پای کربن یک دستگاه را به خود اختصاص می دهد. مایکروسافت می گوید که حدود 78 درصد از ردپای کربنی دستگاه Surface از تولید ناشی می شود. گزارشی از سال 2018 می گوید بین 85 تا 95 درصد از انتشار سالانه کربن از تلفن ها به دلیل تولید است.

این راز کثیف لوازم الکترونیکی است که دنیای امروز ما را تغذیه می کند. بازیافت دستگاه های شما کمک می کند و برچسب های داوطلبانه مانند EPEAT و Energy Star به تولیدکنندگان یک پست هدف برای طراحی دستگاه های کم مصرف تر می دهند. اما واقعیت امر این است که وقتی یک دستگاه را از بین می برید ، سازنده آماده است تا یک دستگاه جدید بسازد.

به گفته گوردون بیرن ، "این دو مشکل بزرگ ایجاد می کند." "یکی این است که شما در حال حاضر با مشکل زباله های الکترونیکی روبرو هستید و از طرف دیگر ، مشکل تولید نیز دارید که در آن کارهای بزرگ و زشت انجام شده است. می دانید ، همه معادن ، همه تجربیات وحشتناک کارگران ، همه آلودگی. این در واقع همه تولید است. "

این چیزی نیست که مایکروسافت و Intels جهان از آن دوری کرده اند. آسان است و موجه است که انگشت خود را به سمت تولیدکنندگان بگیرید ، اما این یک راه حل نیست. با توجه به اتکای امروز ما به دستگاه ها ، ما نمی توانیم تولید آنها را متوقف کنیم – اما تولید کنندگان می توانند برای کاهش تأثیرات زیست محیطی آنها اقداماتی را انجام دهند.

ایده این امر غیرمادی شدن است ، که به گفته چوپراسرت یک معامله "واقعاً بزرگ" است. به عنوان مثال ، مادربرد را در نظر بگیرید. چواپراسرت گفت: "مادربرد در داخل رایانه یکی از مناطق با کربن بالاتر است." اگر بتوانید مادربرد را کوچک کنید ، می توانید تفاوت بزرگی ایجاد کنید. "

Chuaprasert حتی به برش برد مدار اشاره کرد. غالباً دستگاه ها دارای مادربردهایی هستند که به طور دقیق برش می خورند تا با یک فرم خاص مطابقت داشته باشد ، اما حذف برش از تصویر می تواند تولید کارآمدتری را ایجاد کند. فقط داشتن اشکال مستطیلی بیشتر به جای برش ، تا حد زیادی می تواند ردپای کربن را کاهش دهد. "

این چیزی است که اینتل برای دستیابی به آن با تولیدکنندگان دستگاه کار می کند و برچسب های زیست محیطی مانند EPEAT بینش پیشرفت هایی را که طراحان در حال انجام هستند ارائه می دهد. لپ تاپ مورد علاقه من ، Dell XPS 13 2-in-1 ، دارای برچسب EPEAT Gold در پشت بهره وری انرژی ، بسته بندی ، مواد و حتی شیوه های کار است. اگر می خواهید یک دستگاه جدید بخرید و به آب و هوا و تأثیر اجتماعی آن اهمیت می دهید ، باید به EPEAT و Energy Star مراجعه کنید .

اگرچه باید از این برچسب ها استفاده کنید ، اما آنها همیشه داستان کامل را نشان نمی دهند. به عنوان مثال ، جدیدترین MacBook Pro از EPEAT رتبه طلایی کسب کرد ، اما در دسته طول عمر محصول تنها یک از چهار امتیاز کسب کرد . دلیل آن این است که قابل تعمیر یا ارتقا نیست و اپل هیچ راهنمای تعمیر ارائه نمی دهد.

با توجه به اینکه برخی از دستگاه ها از تعمیرات آسان و مقرون به صرفه محروم هستند ، مهم نیست که چگونه دستگاه ساخته شده است. اگر دستگاه شما خراب است و نمی توانید آن را تعمیر کنید ، یک دستگاه جدید خریداری می کنید و این اصلی ترین مشکل است.

به گفته گوردون بیرن ، این "حقایق سخت اقتصادی" است. "هربار که کامپیوتر یا لپ تاپ یا چیز دیگری را دور بیندازید ، سفارش دیگری دریافت می کنند."

حق تعمیر

ایده حق تعمیر در طول سال گذشته بسیار شایع شده است. تحت فشار سهامداران ، مایکروسافت زانو خم کرد و متعهد شد که گزینه های تعمیر دستگاه های خود را تا پایان سال 2022 افزایش دهد. و در ماه ژوئیه ، کمیسیون تجارت فدرال به اتفاق آرا به اجرای حکمی که اجرای قانون را در برابر محدودیت های غیرقانونی تعمیر تقویت می کند ، رای داد .

این جنبش از قانون 2011 ماساچوست ، قانون تعمیر مالکان وسایل نقلیه موتوری نشأت می گیرد . این قانون خودروسازان را ملزم می کند تا تمام اطلاعات لازم برای تشخیص و تعمیر خودرو را ارائه دهند که درها را به تعمیرگاه های شخص ثالث و حتی تعمیرات صاحبخانه باز می کند.

این یک قانون اساسی برای جهان امروز است ، اما فقط در مورد خودروها اعمال می شود. حق تعمیر جنبش در مورد تصویب قوانین جدیدی است که همه چیز را پوشش می دهد – از مک بوک گرفته تا تراکتور . "ما اکنون تجربه زیادی داریم که می گوید برای خودروها عالی است. گوردون بیرن گفت ، این باید برای همه چیز کار کند ، اما خود قانون فقط برای خودروها است.

صنعت الکترونیک مملو از نمونه هایی از محصولاتی است که برای تعمیر طراحی شده اند. به عنوان مثال ، نینتندو سوییچ از پیچ های سه نقطه ای به جای سر فیلیپس استفاده می کند. و به طور حدی ، به نظر می رسد که پیچ ها از فلز نرم استفاده می کنند و وقتی برای تعویض پوسته Joy-Con رفتم ، به راحتی از بین می رود. هشدارهای "برچسب با ضمانت در صورت حذف برچسب ها" که معمولاً مشاهده می کنید نیز درست نیستند. قانون گارانتی Magnuson-Moss- که در 1975 تصویب شد-برای محافظت در برابر این نوع ضمانت های فریبنده طراحی شده است.

حق تعمیر برای مصرف کنندگان خوب است ، اما پیامدهای زیست محیطی نیز دارد. به عنوان مثال ، iFixIt-یک شرکت شخص ثالث که منابع و ابزار تعمیر لوازم الکترونیکی را ارائه می دهد-MacBook Pro 2019 را به عنوان یکی از کمترین گزینه های قابل تعمیر در بازار رتبه بندی می کند (روند دیگر دستگاه های Apple iFixIt رتبه بندی شده است). یکی از دلایل مهم این است که این لپ تاپ به همراه بسیاری دیگر از قطعات به مادربرد لحیم شده است.

همانطور که قبلاً توضیح دادیم ، این تخته ها بخش بزرگی از رد پای کربن یک دستگاه را نشان می دهند. و م efficientثرترین راه برای تعمیر این دستگاه ها این نیست که اجزاء را مجدداً بفروشید – این است که تخته را به طور کامل تعویض کنید ، قسمت خراب شده را برای تعمیر به عقب برگردانید و آن را در دستگاه دیگری دوباره وارد کنید. این به مشکلاتی اشاره نمی کند که تعمیرگاه های مستقل می توانند اجزای خود را بدون دسترسی به طرح واره ها مجدداً بفروشند.

اپل و سایرین گامی برای سهولت تعمیرات برداشته اند ، اما گوردون بیرن پیشنهاد می کند که این کافی نیست. گوردون بیرن گفت: "من ترجیح می دهم قانون وضع کنم." "من فکر می کنم که باید به آنها گفته شود که باید این کارها را انجام دهند. زیرا اگر منتظر باشیم تا آنها این کار را از روی لطف خود انجام دهند ، می دانیم که این به نفع مالی آنها نیست ، بنابراین آنها این کار را انجام نمی دهند. "

ایده اقتصاد دایره ای اگر کسی بخواهد از شر یک دستگاه خلاص شود و یک دستگاه دیگر بخرد عمل می کند ، اما برای کسانی که از دستگاه هایی که قبلاً در اختیار دارند خوشش می آید. این همان جایی است که حق تعمیر وجود دارد و به صاحبان امکان بیشتری می دهد تا دستگاه های خود را به جای تغذیه دستگاه تولیدی یا کمک به انباشت الکترونیکی دیگر ، تعمیر کنند.

حق ترمیم حرکت در حال پیشرفت است. در زمان انتشار ، 25 ایالت حق دارند قوانین مربوط به کتابها را تعمیر کنند و 14 ایالت دیگر قبلاً اسکناس ارائه کرده اند. اما گوردون-برن می گوید سازندگان دستگاه ها هنوز "دور و برشان را دور می زنند".

وی افزود: "پیشرفت واقعاً بزرگ ، پیشرفتی که آنها نمی خواهند انجام دهند ، این است که به مردم اجازه دهیم مسائل خود را تعمیر کنند."

مشکلات بزرگ ، راه حل های بزرگ

بازیافت برای حل مشکل زباله های الکترونیکی ما کافی نیست زیرا زباله های الکترونیکی تنها مشکل نیستند. این یک راه حل برای یک مشکل است ، اما زباله های الکترونیکی بسیاری از مسائل دیگر را نشان می دهد: اتکای ما به دستگاه ها و زنجیره های تأمین آنها ، بسته شدن اکوسیستم های تعمیر و تأثیرات زیست محیطی تولید.

گرگ می گوید: "ماجرای بزرگ تری برای گفتن درباره این که چگونه باید در مورد وابستگی خود به دستگاه ها و توانایی تعمیر آنها ، یا مبادله آنها ، یا تداوم گردش آنها فکر کنیم ، وجود دارد ، بنابراین ما از بی ثباتی زنجیره های تأمین مستقل هستیم." گفت.

بازیافت یک گام مثبت است ، گامی که مصرف کنندگان به طرز فجیعی از آن استفاده می کنند. اما برای پرداختن به مسائل فزاینده زباله های الکترونیکی و نحوه تاثیر الکترونیک بر محیط زیست ، ما نیاز به طراحی دستگاه های پایدارتر ، فناوری کم مصرف انرژی و به طور اساسی حق تعمیر داریم. مصرف کنندگان نقش دارند ، اما تولیدکنندگان نیز نقش دارند. و در این مورد ، آنها نیاز به هدایت اتهام دارند.

چواپراسرت می گوید بخشی از مشکل آگاهی است. "ما همیشه نمی دانیم که نگاه کنیم ، و من فکر می کنم این یکی از زمینه هایی است که همه ما می توانیم روی آن کار کنیم ، در مورد افزایش آگاهی از آنچه می توانیم انجام دهیم."

چگونه می توانید درگیر شوید

بنابراین ، چه کاری می توانید انجام دهید؟ برای دستگاه هایی که مالک آن هستید ، بازیافت یا فروش مجدد آنها را تضمین کنید – و به جای خرید جدیدترین مدل ، خرید دست دوم را در نظر بگیرید. علاوه بر این ، از برچسب های اکولوژیکی مانند EPEAT و Energy Star برای راهنمایی در تصمیم گیری های خرید خود استفاده کنید و در حق تعمیر حرکت شرکت کنید. گوردون-برن روش ساده ای را برای این کار ارائه داد: "برای شکایت م effectivelyثر ، باید از قانونگذاران خود شکایت کنید."

همه این مراحل کمک می کند ، اما تولیدکنندگان باید با طراحی دستگاه های پایدارتر و قابل تعمیر ، وارد عمل شوند. اینتل در حال حاضر به تولیدکنندگان در انجام این کار کمک می کند ، اما این کمک تنها تا اینجا رسیده است.

گرگ آن را به خوبی خلاصه کرد: "توصیه های سیستم ، طراحی و کار بر روی خنثی سازی مواد – این فقط در یک اکوسیستم و یک مدل تجاری کار می کند که در طول عمر ارزش دارد."