ترانسفورمرها ، انبوهی از سخت‌افزار فرازمینی حساس، هرگز جذاب‌تر از انجام کاری که می‌گوید روی جعبه انجام می‌دهند، نیستند: هفت ورودی در مجموعه فیلم‌هایی که سرسختانه از ساختن مانند یک محصول Hasbro امتناع می‌ورزند و از قبل شکسته می‌شوند، هنوز هم کمی سرگرم کننده است. در دیدن یک خودروی اسپرت که در اواسط جویرید در حال جداسازی و جمع‌آوری مجدد در مجموعه‌ای از دست‌ها، پاها و حالت درخشان است. با این حال، سرگرم کننده ها به محض باز کردن شکاف های مکانیزه ارتباطی که از دهان آنها عبور می کند، پراکنده می شوند و یک جریان خودکار از آنچه که برای گفتگو عبور می کند بیرون می ریزد.
Rise of the Beasts ، جدیدترین مجموعه بازی، به‌طور چشمگیری خط تولید ربات‌های ترانسفورمرز را که اکنون در فروشگاه‌ها در دسترس هستند، گسترش می‌دهد، که این بار شامل گونه‌های نجیب و سفر در زمان از چهره‌های اکشن در اندازه واقعی است که شکل تغییرناپذیر سایبرنتیک را به خود می‌گیرد. حیوانات با این حال، از نظر شخصیتی، آنها هنوز فقط در دو نوع هستند: مزاحم و [خطای 404: ویژگی های شخصیتی یافت نشد]. ماکسیمال ها، همانطور که این پناهندگان جانورشناسی نامیده می شوند، در یک مجموعه تلویزیونی اواسط دهه 90 معرفی شدند که از انیمیشن های کامپیوتری بسیار اولیه و بسیار ابتدایی برخوردار بود. تقریباً سه دهه بعد، CGI بهبود یافته است. نوشته، نه چندان
اگرچه Rise of the Beasts به‌عنوان اسپین‌آف نام‌گذاری می‌شود، اما بیشتر به‌عنوان ویترینی دیگر برای پرفروش‌ترین اسباب‌بازی‌های جعبه بازی عمل می‌کند. این شامل، طبیعتا، کاماروی زرد با روح رادیویی، بامبلبی ، تنها ترانسفورماتور است که به اندازه کافی دوست داشتنی برای حمل فیلم خود شناخته می شود. Bumblebee این مزیت را دارد که فقط از طریق صدایی که توسط فیلمنامه نویسان سریال Transformers نوشته نشده است، ارتباط برقرار می کند . این فیلم با تدارک جوک باکس خود با عاریه‌ای جالب از او پیروی می‌کند – هوش سریع به افرادی مانند Biggie و Tribe و Wu-Tang برون سپاری شده است. آیا اشاره کردیم که Beasts نیز یک پیش درآمد است که در دهه 90 بدون هیچ دلیل قابل تشخیصی اتفاق می افتد؟
Optimus Prime، رهبر بدون طنز و باریتون Autobots، یک جک بوت واقعی یک پسر باقی می ماند. آیا او به بچه‌ها پدران خود را به یاد می آورد؟ اگر هیچ چیز دیگری نباشد، او برخی از آنها را برای گروهبان‌هایی که بعداً در زندگی تحمل خواهند کرد، آماده می‌کند، شاید پس از مصرف یک عمر تبلیغات تفنگداران دریایی مبدل، به سبک ترانسفورمرز، به عنوان سواری‌های هیجان‌انگیز بی‌ضرر در هالیوود. در واقع دو Prime وجود دارد ، خدا به ما کمک کند، در Rise of the Beasts ، با ران پرلمن که اکتاوهای پایین خود را به یک نسل با مضمون گوریل قرض می دهد. نه این که لزوماً بتوانید غرغر امضای او را با گوش تشخیص دهید. این فیلم مجموعه جدیدی از استعدادهای صدا را گرد هم می آورد – پیتر دینکلیج، میشل یئو، کولمن دومینگو – فقط برای اینکه مشارکت آنها در پشت غرغره های کامپیوتری پنهان بماند. حداقل دومینگو می تواند به خود ببالد که راه یک افسانه را دنبال می کند. مانند اورسون ولز قبل از او، او چک دستمزدی به دست آورده است که به یک روبات سیاره‌خوار لوله‌هایش را قرض داده است.
طبق معمول، انسان های ضعیف سستی چشمگیر را برمی دارند. نوح (آنتونی راموس از همیلتون ) به ربات‌های بیگانه خوب کمک می‌کند تا ربات‌های بیگانه بد را شکست دهند، یک سرباز سابق که اکنون در بروکلین تلاش می‌کند تا از عهده مراقبت‌های پزشکی برای برادر سیت‌کام بیمارش برسد، که چیزهایی مانند «برادران قبل از هاس» دریافت می‌کند. هنگامی که طلسم بچه ناز را روشن نمی کنید. (این که نوح یک کهنه سرباز است که نمی تواند شغلی پیدا کند یا نمی تواند برای خانواده خود بیمه درمانی داشته باشد، آخرین نمونه از این است که چگونه فرنچایز ترانسفورمرز به نظر می رسد بین چرت و پرت کردن بر سر فناوری نظامی و انتقاد مبهم از مجتمع نظامی-صنعتی، یا حداقل ساختن آن گیر کرده است. ضعیف به نظر می رسند.) شخصیت خونین دیگر النا ( دومینیک فیش بک از سورم ) است، یک محقق موزه ای که در اطراف عمدتاً برای بیان اصطلاحات لغت به کار رفته است. این دو در میان انسان‌هایی هستند که تا به حال با یک ترانسفورمر کنایه می‌زنند، اما آیا این گفته در فرنچایزی که زمانی توسط شیا لابوف و مارک والبرگ عنوان می‌شد، زیاد است؟
در مورد دومی صحبت می‌کنیم، او با چشمکی توسط فیلمنامه بررسی می‌شود. آیا مارکی مارک و متحد آینده Autobot Cade Yeager همان شخص هستند؟ این همان نوع مزخرف توطئه‌ای است که مشخصه آثار قبلی در حماسه ترانسفورمرز بود ، اکثر آنها به کارگردانی مایکل بی . آن فیلم‌ها سردردهای بیش‌فعالی بودند، زمان و مکان را به‌هنجار آشفته در هم می‌کشیدند، همانطور که جاذبه‌های اصلی آنها معماری خودروها را بازآرایی می‌کرد. اما حداقل می توان گفت که آنها دارای یک سبک هستند، یک نوع بد سلیقه. Rise of the Beasts به کارگردانی استیون کیپل جونیور از Creed II ، ناهماهنگی منحصر به فرد Transformers – Bayhem- را به یک صلاحیت بلاک باستر ناشناس تبدیل می کند، یک دیگ بخار CGI به قدری ماشینی که شما باید تعجب کنید که آیا خود اپتیموس واقعا پشت این کار بوده است. دوربین.
Rise of the Beasts ، به عبارت دیگر، ترانسفورمرز است که از تمام دیوانگی های سبکی بریده شده است. و به عنوان پیش درآمد، این تبلیغات اسباب‌بازی طولانی، حتی توهم سطحی سهام را نیز از بین می‌برد. ما می دانیم که جهان نابود نخواهد شد، زیرا هنوز در فیلم های دیگر Transformers در حال چرخش است . و ما می دانیم که ترانسفورماتور محبوبی که کشته می شود، به همین دلیل در این حالت باقی نمی ماند. پس چه چیزی را ترک می کند؟ شوخ طبعی، فلز پیچ خورده، بسیاری از کشتی های آشنا برای یک وسیله علمی-تخیلی که هر دو طرف می خواهند، و ارتشی از قهرمانان بیومکانیکی با ابعاد کمتر از آنچه که یک کودک متوسط 8 ساله شما در طول زمان بازی به آنها می دهد. شخصیت آنها باید جداگانه فروخته شود.
Transformers: Rise of the Beasts از جمعه 9 ژوئن در سینماهای همه جا اکران می شود . برای اطلاعات بیشتر از نوشته های AA Dowd، لطفاً از صفحه Authory او دیدن کنید.
