بلک بری بهتر است مرده باشد

من از سال اول دبیرستان ندیدم کسی از بلک بری استفاده کند. در واقع، من فکر می‌کردم BlackBerry تا زمانی که در سال 2011 همه به آیفون و/یا گوشی‌های اندرویدی دست پیدا کردند، مرده بود و وقتی فهمیدم دستگاه کوچک PDA مانند هنوز در ماه گذشته وجود داشت، شوکه شدم. نام خود را به اشتراک می گذاردخدمات تماس و پیام رسانی را برای مدل های کلاسیک از کار انداخته و آنها را بی فایده کرده است. مرگ آن زمانی تایید شد که OnwardMobility حقوق نام بلک بری را با وجود تلاش برای احیای نام تجاری با BlackBerry 5G که در سال 2021 با تاخیرهای متعدد مواجه شد، از دست داد.

علیرغم اینکه بلک بری یکی از محبوب ترین دستگاه های تلفن همراه در دهه 2000 در کنار Sidekick انحصاری T-Mobile بود، اما از دوران گوشی های هوشمند جان سالم به در نبرد، حتی اگر باعث ظهور گوشی های هوشمند با شروع آیفون شد. با توجه به طراحی شبیه PDA آن، به اندازه کافی برای تبدیل شدن به یک گوشی هوشمند مناسب نبود – یا حداقل، تعریف فرهنگی پذیرفته شده یک تلفن هوشمند: تمام صفحه نمایش لمسی، بدون صفحه کلید فیزیکی QWERTY. به دلیل ناکامی در انطباق با بازار رو به رشد گوشی‌های هوشمند که صرفاً تحت سلطه صفحه‌نمایش‌های لمسی است، به‌همراه عدم به‌روزرسانی برای مدل‌های جدیدتر و باقی‌مانده – مانند BlackBerry Key2 ، بلک‌بری به‌عنوان یک دستگاه بهتر است برای همه مقاصد مرده باشد.

ظهور و سقوط بلک بری

بلک بری به عنوان یک پیجر دو طرفه در سال 1996 متولد شد که توسط Research In Motion (RIM) بر اساس قراردادی با شرکت مخابراتی کانادایی راجرز ساخته شد. این برای ارسال ایمیل و سایر پیام ها به صورت بی سیم طراحی شده بود که در آن زمان یک نوآوری محسوب می شد. در سال 2002، بلک بری از یک پیجر به یک تلفن همراه تبدیل شد و یک صفحه کلید را به بوت اضافه کرد. طی چند سال آینده، RIM به تدریج ویژگی‌های بیشتری را اضافه کرد تا شبیه تلفن‌های همراه رقبای خود به نظر برسد، مانند صفحه نمایش رنگی، Wi-Fi و دوربین داخلی. اما همچنان آنقدر شبیه یک PDA به نظر می‌رسید که بیشتر برای حرفه‌ای‌های تجاری و سایر افراد ثروتمند جذاب بود تا افرادی که در براکت‌های پایین‌تر قرار داشتند و آن را به یک نماد وضعیت تبدیل کرد.

تا سال 2007، بلک بری دسترسی خود را از حرفه ای های تجاری و دیگر افراد ممتاز (حتی باراک اوباما، رئیس جمهور وقت آمریکا) به دانش آموزان دبیرستانی گسترش داد و به همه این توانایی را داد که کارهایی را که معمولاً برای انجام آنها به رایانه نیاز داشتند، مانند پاسخ دادن به ایمیل ها و گشت و گذار در اینترنت انجام دهند. . جدای از مای اسپیس و فیس بوک، در آن زمان رسانه های اجتماعی وجود نداشت، اما مردم آنقدر درگیر این ایده بودند که از طریق بلک بری خود به صورت 24 ساعته و 7 روز هفته متصل باشند – به خصوص با قابلیت پیام رسانی فوری آن، به نام بلک بری مسنجر – که این گوشی به این موضوع دست یافت. نام مستعار "کرک بری".

این اعتیاد سود گوشی را از سقف عبور داد و RIM بیش از 3 میلیارد دلار درآمد با درآمد خالص بیش از 631 میلیون دلار به دست آورد. بر اساس گزارش گاردین ، تا پایان این دهه، بلک بری با 20 درصد در مقیاس جهانی، 43 درصد از بازار گوشی های هوشمند در ایالات متحده را تحت سلطه داشت و سالانه بیش از 50 میلیون بلک بری به فروش می رساند.

وقتی اپل با آیفون عرضه شد، شروع به دویدن برای پول بلک بری کرد. اگرچه بازرگانان به این گوشی مملو از صفحه کلید وفادار ماندند، اما بلک بری در نهایت به دلیل تلاش برای رقابت با گوشی‌های هوشمند لمسی محبوب آیفون و اندروید از مد افتاد.

آزمایش‌های صفحه لمسی ناموفق

در سال 2008، RIM در تلاشی برای همگام شدن با صنعت موبایل در حال تغییر، اولین گوشی صفحه لمسی خود را به نام BlackBerry Storm عرضه کرد. طبق کتاب 2015 Losing the Signal: The Untold Story Behind the Extraordinary Rise and Spectacular Fall of Blackberry (از طریق BGR )، طوفان در ابتدا فروش خوبی داشت زیرا برند بلک بری هنوز به اندازه کافی قوی بود و ورایزون یک کمپین بازاریابی سنگین برای مقابله با آیفون انحصاری آن زمان AT&T. اما وقتی مردم شروع به استفاده از تلفن کردند، همه چیز به سرعت به هم خورد. جان استراتون، مدیر ارشد بازاریابی ورایزون در آن زمان، به جیم بالسیلی، مدیرعامل وقت RIM گفت که «هر یک از 1 میلیون تلفن استورم … نیاز به تعویض دارند،» اما جایگزین‌ها به همان سرعت بازگردانده می‌شوند. طوفان فاجعه‌بار بود، زیرا عملکرد آن کند بود و با باگ‌های زیادی همراه بود – به طوری که استراتون از RIM می‌خواست برای پوشش ضررهایش به Verizon نزدیک به 500 میلیون دلار بپردازد.

سه سال بعد، RIM اولین مینی تبلت خود را به نام BlackBerry Playbook توسعه داد. با این حال، تبلت فاقد برنامه ایمیل بود، که آن را در چشم مشتریان تجاری بی‌فایده می‌کرد.

در سال 2013، پس از اینکه RIM نام خود را به بلک بری تغییر داد، سرانجام خود را جمع و جور کرد و بلک بری 10 را با صفحه نمایش تمام لمسی عرضه کرد. متأسفانه در بدترین زمان ممکن آمد. گوشی‌های آیفون و اندروید آنقدر بازار گوشی‌های هوشمند را تصاحب کرده بودند که سهم بلک‌بری در بازار جهانی تا سال ۲۰۱۷ به کمتر از ۱ درصد کاهش یافت.

آهسته و پیوسته مسابقه را می بازد

تلاش OnwardMobility برای بازگرداندن بلک بری از مردگان یک حرکت خوب از یک لنز نوستالژیک است. متأسفانه، تلاش های آن برای انجام این کار بیهوده بود. شاید بلک بری پادشاه صنعت گوشی های هوشمند در اوایل سال ها بود، اما هرگز نتوانست به گوشی های هوشمند اندروید و اپل برسد. هنگامی که این شرکت سرانجام صفحه کلید فیزیکی بلک بری 10 را حذف کرد، صنعت موبایل و مصرف کنندگان آن از قبل عمیقا عاشق آیفون و گوشی های هوشمند سامسونگ گلکسی خود بودند. خیلی کم بود، خیلی دیر.

"آهسته و پیوسته برنده مسابقه است" ممکن است اخلاق لاک پشت و خرگوش باشد، اما در مورد بلک بری و عدم تمایل آن به ساخت گوشی بلک بری تمام لمسی، آهسته و پیوسته مسابقه را می بازد. بنابراین، بلک بری باید مرده بماند.