ویژگی Overdrive Cyberpunk 2077 که مدت ها انتظارش را می کشید اینجاست. حالت جدید ردیابی پرتو که در کنار Nvidia RTX 4090 معرفی شد، ردیابی کامل مسیر را به دنیای Night City می‌آورد – و به نظر باورنکردنی می‌رسد. همچنین بسیار سخت‌گیرانه است، و اگرچه استدلال‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه بهبودهای بصری ارزش آن را دارند، پس از آزمایش خودم، حالت جدید ray tracing دلیلی برای بیرون رفتن و خرید یک کارت گرافیک جدید نیست.
ردیابی مسیر اساساً روش سخت ردیابی پرتو است و اکنون تنها با قدرت بی‌شمار پردازنده‌های گرافیکی نسل فعلی و برخی از فریم‌های AI حیله‌گر امکان‌پذیر است. بنابراین اگر به جدیدترین و بهترین ها دسترسی ندارید، نمی توانید این ویژگی را روشن کنید. هر چند نگران نباشید؛ به همان اندازه که ردیابی مسیر روی کاغذ تاثیرگذار است، ظاهر Cyberpunk 2077 را به طور کامل اصلاح نمی کند.
ردیابی مسیر فقط ردیابی پرتو نیست
این مهم است که صحنه را برای اینکه ردیابی مسیر واقعاً چقدر سخت است تنظیم کنید. ردیابی مسیر، ردیابی پرتو است ، اما نسخه‌ای بسیار سخت‌تر از ردیابی پرتویی نسبت به آنچه در بازی‌های بی‌شماری در چند سال گذشته دیده‌ایم است.
طبق تعریف اولیه اش، ردیابی پرتو با دنبال کردن یک پرتو از دوربین شما کار می کند. آن پرتو در سراسر صحنه می‌رود، از اجسام منعکس می‌شود و تا زمانی که به منبع نور اصلی برسد در اطراف گردش می‌کند.
ترفند اینجاست: با ردیابی اشعه ای که معمولاً در بازی ها می بینید، فقط برخی از پرتوها واقعاً مهم هستند. آنها محاسبه شده اند – بازی فقط نمونه ای از پرتوها را برای محاسبه رنگ نهایی پیکسل می گیرد.
ردیابی مسیر سخت ترین راه برای انجام کارها است. اغلب به آن ردیابی پرتوی کامل می گویند زیرا جهش های متعدد و تفاوت های ظریف سطحی را که ردیابی پرتوهای سنتی نمی تواند در نظر بگیرد در نظر می گیرد. توسعه دهندگان اغلب راه هایی برای صرفه جویی در عملکرد با ردیابی پرتوهای سنتی نیز پیدا می کنند.
همانطور که در تشریح پورتال RTX توضیح دادم ، یک ویژگی ردیابی پرتو مانند چراغ قوه در Dying Light 2 با محاسبه نکردن سایه‌ها یا ویژگی‌های بازتاب رنگ از پرتوها در عملکرد صرفه‌جویی می‌کند.
اثرات ردیابی مسیر در مقایسه با ردیابی پرتو همیشه قابل توجه نیست، که در ادامه به آن خواهم پرداخت. با این حال، وقتی تأثیر مهم است، واقعاً مهم است. یک مثال خوب چیزی مانند مه است که ممکن است در یک بازی با بازتاب‌ها و سایه‌های ردیابی پرتو، ویژگی‌های رنگی به خود نگیرد. با ردیابی کامل مسیر، نوری که در مه به اطراف می‌تابد، از منابع اطراف خود رنگ می‌گیرد.
قبل از عمیق‌تر شدن، مهم است به این نکته اشاره کنیم که آخرین به‌روزرسانی برای Cyberpunk 2077 بسیار بیشتر از مسیریابی است. این برنامه شاهد معرفی Deep Learning Anti-Aliasing (DLAA) انویدیا، همراه با ویژگی XeSS Super Resolution اینتل است. این به روز رسانی همچنین صفحه بنچمارک را اصلاح می کند و اکنون مشخصات سیستم، نسخه درایور و موارد دیگر را نمایش می دهد.
تشخیص همیشه آسان نیست
تشخیص تفاوت بین ردیابی پرتو و ردیابی مسیر همیشه آسان نیست. به عنوان مثال، در یک صحنه بزرگ در فضای باز مانند تصویر بالا، تنها تفاوت های جزئی بین نسخه های ردیابی پرتو و مسیریابی وجود دارد.
در نسخه ردیابی مسیر (سمت چپ)، با نزدیک‌تر شدن گودال‌ها به شخصیت شما، انعکاس درختان بالا کمی کمتر است. آن را با نسخه ردیابی اشعه (وسط) مقایسه کنید که در آن جلوه سطحی براق بدنام را دریافت می کنید.
در نگاه اول، تصویر بدون ردیابی پرتو (سمت راست) در واقع کمی بهتر به نظر می رسد – انعکاس ها واضح تر و رنگ ها حالت روحی بیشتری دارند. با این حال، برخی معاوضه ها وجود دارد. برخلاف نسخه‌های ردیابی پرتو و مسیریابی، انعکاس درختان قطع می‌شود، زیرا برای دوربین قابل مشاهده نیستند و از نورهای بزرگ بنفش شکوفا نمی‌شوند.
آن تفاوت‌های کوچک می‌تواند مهم باشد، همانطور که در مقایسه بالا مشهود است. بدون ردیابی پرتو (راست)، چراغ‌های بزرگ سمت راست از ستون‌های سنگی منعکس نمی‌شوند. در اینجا نیز تفاوت های قابل توجه دیگری بین ردیابی مسیر و ردیابی پرتو وجود دارد.
سایه ایجاد شده توسط تاقچه بالا در نسخه مسیریابی شده (سمت چپ) بسیار کمتر قابل توجه است. در عوض، قدرت طاقت فرسا نور درخشان خورشید، سایه را مانند دنیای واقعی از بین می برد.
و به طور مشابه، در صحنه بالا، شدت سایه ها در نسخه مسیریابی شده (سمت چپ) بسیار کمتر است. در عوض، اشیایی مانند نیمکت سایه طبیعی بیشتری به خود می گیرند. این به ویژه در مورد نور درست کنار نیمکت صادق است. بدون ردیابی پرتو (راست)، یک انعکاس مستقیم مستقیم روی نیمکت وجود دارد. با این حال، با ردیابی پرتو و ردیابی مسیر، این بازتاب توسط نور بسیار درخشان‌تر خورشید بلعیده می‌شود. این تصویر همچنین نشان‌دهنده خوبی است از آنچه که ردیابی مسیر می‌تواند برای سایه‌ها انجام دهد (به درختان در پس‌زمینه نگاه کنید).
در زمان من با حالت جدید ردیابی مسیر، صحنه های داخلی بیش از همه به چشم می خورد. اینجاست که ردیابی مسیر واقعاً بر ردیابی پرتو می درخشد. با مقایسه این دو، می توانید ببینید که انعکاس روی سقف به سختی با ردیابی پرتو ثبت می شود، در حالی که تقریباً صحنه را با ردیابی مسیر منفجر می کند.
به طور مشابه، انعکاس از روی زمین وجود ندارد، و شما آن ترکیب ظریف نورهای سفید و قرمز را که روی زمین با هم مخلوط می‌شوند، دریافت نمی‌کنید.
اگر به نسخه بدون ردیابی پرتو (سمت راست) نگاه کنید، انعکاس های زیادی را دریافت خواهید کرد که در نسخه ردیابی مسیر (سمت چپ) وجود دارد. با این حال، شیطان در اینجا در جزئیات است. نیمکت هیچ یک از انعکاس های قرمز را از میز کنار خود نمی گیرد و دیوار پشتی نیز نور سفید بزرگ را منعکس نمی کند. علاوه بر این، پیشخوان به جای روشن شدن توسط درگاه باز که فقط خارج از دوربین است، در سایه پوشانده شده است.
این قدرت ردیابی مسیر است. وقتی می‌توانید تفاوت‌های ظریف نورپردازی را در یک صحنه ببینید و ببینید که چگونه این تکنیک گران‌قیمت می‌تواند ظاهر را بالا ببرد، قابل توجه است.
با این حال، مشکل وجود دارد. ردیابی مسیر گران است از آنجایی که به نظر می رسد، تفاوت بین ردیابی مسیر و حتی تکنیک های سنتی فضای صفحه نمایش می تواند در گیم پلی معمولی دشوار باشد، و روشن کردن مسیریابی می تواند عملکرد شما را به شدت کاهش دهد.
هیچ چیز رایگان به دست نمی آید
شاید نخواهید مسیر یابی را برای موفقیت در اجرا روشن کنید، اما تعداد زیادی از افراد هستند که به سادگی نمی توانند مسیریابی را روشن کنند. مسیریابی Cyberpunk 2077 فقط روی کارت‌های گرافیک سری RTX 40 کار می‌کند، بنابراین برای روشن کردن آن حداقل به یک RTX 4070 Ti نیاز دارید. از نظر فنی روی RTX 3090 نیز کار می‌کند، اگرچه توسعه‌دهنده می‌گوید که باید انتظار داشته باشید که بازی با سرعت 30 فریم در ثانیه (فریم بر ثانیه) در 1080p اجرا شود.
من ردیابی مسیر را با RTX 4090 و Core i9-13900K اینتل آزمایش کردم، که تقریباً بر اساس هر معیاری، قدرتمندترین رایانه‌های شخصی بازی در حال حاضر است. رفتن از بالاترین تنظیمات از پیش تعیین شده بدون ردیابی پرتو به ردیابی مسیر، نرخ فریم من را از 118 فریم در ثانیه به 31.4 فریم در ثانیه کاهش داد – 74 درصد افت.
حتی با بالاترین از پیش تعیین شده ردیابی پرتو، می توانید به راحتی بازی را با سرعت 60 فریم در ثانیه انجام دهید. همچنین به خاطر داشته باشید که من روی مانیتور Alienware 34 QD-OLED با رزولوشن 3,440 x 1,440 آزمایش می کردم. در 4K، بازی حتی بیشتر خواستار است.
با این حال، قرار نیست از ردیابی مسیر به این شکل استفاده کنید. دلیلی وجود دارد که شما به یک پردازنده گرافیکی سری RTX 40 نیاز دارید و آن DLSS Frame Generation است. تصادفی نیست که DLSS Frame Generation عملکرد را تقریباً به همان سطح عملکرد بومی بدون ردیابی پرتو افزایش می دهد. مطمئناً، روشن کردن DLSS بدون ردیابی پرتو، عملکرد حتی بالاتری دارد، اما در حدود 120 فریم در ثانیه؟ این برای یکی از سخت ترین بازی هایی که یک رایانه شخصی می تواند در حال حاضر اجرا کند بد نیست.
اگر یکی از بهترین کارت‌های گرافیک موجود در بازار را دارید، حالت Overdrive Cyberpunk 2077 یک راه عالی برای ارتقاء ظاهر بازی است. همانطور که آزمایش و تصاویر من نشان می دهد، هر چند، این یک انقلاب نیست. هنوز هم بسیار سخت‌افزار است و بخش بزرگی از سخت‌افزار قدرتمند را قفل می‌کند، و اگرچه بهترین به نظر می‌رسد، اما گاهی اوقات تشخیص تفاوت‌ها دشوار است.
بنابراین، اگر می توانید Overdrive را روشن کنید. اما اگر نمی توانید نگران نباشید. شما چیز زیادی را از دست نمی دهید
