“رترو” مد روز است. گوش دادن به وینیل، استفاده از هدفون سیمی و استفاده از دوربین CCD باحال ترین افراد در خیابان هستند؟

در دهه 1970، صفحات وینیل با فروش 530 میلیون نسخه در سال به اوج خود رسید. در آن زمان خانه هر نوجوانی رکوردی نزدیک به وزن او داشت و اگر می خواست آهنگ گوش کند نمی توانست از خانه بیرون برود.

بعداً فرمت‌های موسیقی جدید (سی‌دی، نوار) ​​ظاهر شدند و به هجوم به بازار ضبط وینیل ادامه دادند و تنها در 20 سال، فروش سالانه صفحات وینیل به 10 میلیون کاهش یافت که سهم بازار آن تنها 0.1٪ بود.

بعداً، جابز یک آی‌پاد جعبه‌ای کوچک با صفحه‌نمایش بیرون آورد که می‌تواند موسیقی را از جیب شلوار جین‌اش پخش کند و نحوه گوش دادن مردم به موسیقی را کاملاً زیر و رو کرد.

در دوره ای که آی پاد متولد شد، برای جوانان آن زمان یک چیز شیک و جالب بود که می توانستند با این جعبه کوچک سفید و هدفون سیمی سفید به آهنگ گوش کنند.

اکنون با محبوبیت گوشی های بی سیم، تلفن های هوشمند و شبکه های تلفن همراه، موسیقی مانند هوا است و هر زمانی که بخواهید می توانید آهنگ های قدیمی و جدید را گوش دهید.

اگر ماشین زمان داشته باشید و به مرور زمان به بالادست بروید و به نوجوانان دهه 70 بگویید که می توانند اینگونه موسیقی گوش کنند، قطعا به صفحه های وینیل و جوک باکس های حجیم تمسخر خواهند کرد.

صفحات وینیل در حال تسریع بهبود هستند

فقط این است که ما ماشین زمان نداریم، فقط می توانیم با زمان همراه باشیم و تصور کنیم که آینده شیک تر و باحال تر خواهد بود. در همان زمان، یک صفحه وینیل که پا به گور گذاشته، بی سر و صدا در حال بهبود است.

وقتی در سال 2021 همه در مورد "Meta Universe" صحبت می کردند، صفحات وینیل بی سر و صدا 17 میلیون آلبوم فروخت که افزایشی 86 درصدی نسبت به فروش تمام سال 2020 داشت و درآمد آن دو برابر سی دی ها بود.

می دانید، فروش صفحات وینیل در سال 2020 از سی دی ها پیشی گرفت و آخرین بار در سال 1986 این وضعیت رخ داد. "رستاخیز" صفحات وینیل درست نیست، باید آن را ظهور روندهای جدید نامید.

در نظرسنجی YouGov 2019 ، حدود یک سوم بزرگسالان در ایالات متحده مایل به خرید صفحات وینیل هستند. در دوران پس از 00 قرن Z، یک چهارم حاضر به خرید آلبوم های فیزیکی برای خوانندگان و رقصندگان مورد علاقه خود هستند.

امروزه نه تنها صفحات وینیل، بلکه محصولات دوران سالمندی مانند هدست های سیمی و دوربین های دیجیتال CCD نیز به تدریج از "سمت تاریک" این روند خلاص می شوند و به تدریج واضح تر می شوند.

بچه های باحال AirPods را گم کردند

وال استریت ژورنال اخیراً گزارش داد که بچه های باحال دوباره هدست های سیمی می گذارند . این مانند زمانی است که iPod برای اولین بار محبوب شد، جفت هدفون سیمی تصادفی که با آن عرضه شد، پس از 20 سال، دوباره حمایت مالی "جالب" را دریافت کرد.

دلیل این امر این نیست که "روندها" کاربردهای جدیدی برای هدست های سیمی کشف می کنند و همچنین تولید کنندگان به اشتراک گذاری جدیدی از هدست های سیمی ارائه می دهند، بلکه "AirPods بسیار محبوب شده اند."

زمانی که سوپر مدل بلا حدید با EarPods در فرودگاه نیواورلئان ظاهر شد، مجله مد Vogue شعار "AirPods را فراموش کنید" در توییتر فریاد زد و بیش از 50000 بار بازنشر شد.

پس از آن، برخی از مدل ها و افراد مشهور اینترنتی مانند لیلی رز دپ و زوئی کراویتز هدست های سیمی خود را در توییتر و اینستاگرام به نمایش گذاشتند.

حتی یک اکانت @wireditgirls (دختر سیمی) در اینستاگرام وجود دارد که افراد مشهور و افراد مشهور با هدست سیمی را جمع آوری می کند.امروزه این اکانت 5477 طرفدار دارد. به همین ترتیب، ویدیوهای زیادی در مورد استفاده از هدست های سیمی در TikTok ظاهر شده است.

با کنجکاوی، وال استریت ژورنال با شلبی هال، اپراتور @wireditgirls مصاحبه کرد. او گفت که حرکت هدست سیمی در واقع بخشی از احیای زیبایی شناسی "Tumblr دهه 2010" است. "مردم موسیقی را به عنوان یک تجربه کلی زیبایی شناختی می بینند. به جای مصرف واقعی، به یک عامل جالب کمک می کند."

ده ها دوربین CCD کارتی عکس های بهتری می گیرند

در آن سوی زمین، در حلقه فرهنگی خود، ممکن است به دنبال هدفون های سیمی و گوش دادن به وینیل نباشیم، اما دوربین های دیجیتال CCD در Weibo و Xiaohongshu در سال های اخیر محبوب شده اند.

متفاوت از هدست‌های سیمی و صفحه‌های وینیل که هنوز هم صنایع مربوطه را دارند، دوربین‌های دیجیتال CCD به طور کامل توسط دوربین‌های دیجیتال فعلی حذف شده‌اند، و آنها محصولات دوران سالمندی هستند که قبلاً کسی نبوده است.

به بیان دقیق، CCD را می توان به عنوان اولین کاوش مردم در دیجیتالی کردن عکس ها در نظر گرفت. فناوری نابالغ است و الگوریتم بازیابی دقیق نیست. تصویربرداری CCD مشابه فیلم، دارای "نقایص" مانند آبی، زرد، قرمز و غیره است. . .

در آن زمان دوربین های فیلم مقصر اصلی بودند، عملکرد CCD ها به اندازه کافی قوی نبود، طراحی کلی بیشتر برای استفاده غیرنظامی بود و طراحی به یک نقطه فروش تبدیل شد.

با پیشرفت تکنولوژی دوربین های دیجیتال بعدها کم کم ابزارگرا شدند و ظاهرشان تبدیل به یک جعبه سیاه شد که در حرکت سیمی شباهت زیادی به AirPods دارد و برای همه خوب نیست.

در میان کلمات فوق العاده مربوطه، تحسین دوربین های دیجیتال CCD چیزی بیش از طراحی منحصر به فرد و تفاوت های مستقیم نیست. در تحلیل نهایی، همچنان به اصطلاح «طراوت» و «باحال» و همچنین ذهنیت نوستالژیک است.

محصولات قدیمی بی فایده نیستند

در واقع، از منظر منطقی، چه صفحه های وینیل، هدفون های سیمی یا دوربین های CCD، دلایل منطقی وجود دارد.

هدست‌های سیمی هیچ نگرانی باطری ندارند و به راحتی از دست نمی‌روند. مهمتر از آن، هزینه بسیار کمتر از هدست‌های بی‌سیم (به جز HiFi) است. البته باید هر از چند گاهی سیم هدفون گره خورده را تحمل کنید و جک هدفون 3.5 میلی متری که تقریبا روی گوشی از بین می رود.

صفحات وینیل ممکن است درآمد بیشتری را برای تولیدکنندگان مستقل موسیقی به ارمغان بیاورد. هزینه یک صفحه وینیل 7 دلار آمریکا است، قیمت فروش آن معمولا 25 دلار آمریکا و سود آن حدود 17 دلار آمریکا است. در Spotify، 4.5 میلیون بازی احتمالاً می تواند با سود 100 صفحه وینیل برابری کند.

با این حال، مقیاس زنجیره تولید صفحات وینیل در حال کاهش است، ظرفیت تولید در حال کاهش است، و مواد خام PVC (پلی وینیل کلراید) نیز به دلیل شیوع این بیماری در حال افزایش است.در کل، صنعت تولید وینیل با بازیابی صفحات وینیل و بازیابی.

علاوه بر این، در محیط جهانی کربن خنثی، زنجیره صنعت وینیل با انتشار کربن بالاتر نیز ممکن است دلیلی برای محدود کردن گسترش آن باشد.

دوربین های CCD چطور؟ در واقع، در اصل، من فکر می کنم که بیشتر شبیه جایگزینی برای یک دوربین فیلمبرداری است. در بازار دست دوم فعلی، آستانه دوربین CCD حدود 100 یوان بسیار پایین است و فرآیند تصویربرداری نیازی به سرمایه گذاری مداوم مانند دستگاه فیلم ندارد و در نهایت نیازی به پرینت، اسکن و اشتراک گذاری نیست. بدون شک یک راه کم هزینه برای به دست آوردن عکس های "زیبایی نقص" است.

با این حال، با محبوب شدن دوربین های دیجیتال CCD، قیمت ها در بازار دست دوم شروع به آشفتگی کردند و آستانه مشخصی برای شناسایی وجود داشت.

منتظر 2010 بیشتر هستید؟ در واقع نوستالژی در کار است

از منظر ادراکی، پدیده های فوق را می توان با احساساتی مانند «نوستالژی» و «رترو» پیوند داد. مانند احیای «تامبلر ۲۰۱۰» که توسط محافل خرده‌فرهنگ اروپایی و آمریکایی ترویج می‌شود، این یک جست‌وجوی زیبایی‌شناختی در سطح عمیق نیست، بلکه یک کاتارسیس است که «نوستالژی» جمعی را تحریک می‌کند.

Tumblr که در سال 2007 متولد شد، به دلیل فرآیند ثبت نام ساده و انواع محتوای سازگار، به تدریج به نرم‌افزار اجتماعی رایج‌تر در آن زمان تبدیل شد. در سال 2014، تامبلر 117 میلیون کاربر داشت و تعداد پست ها به 96.2 میلیارد نفر رسید که چیزی کمتر از توجه مردم بود.

در دهه 2010، زیبایی شناسی Tumblr به روندهای Tumblr در دوران اوج خود اشاره دارد. به عنوان مثال، TikToker Kirstin MacCarlie یک تاپ مشکی، یک دامن اسکیت کوتاه، همسان با چکمه‌های مارتین خشن، همراه با یک دوربین پولاروید و برخی موسیقی‌ها و فیلم‌های مستقل ارائه کرد که یک زیبایی‌شناسی معمولی Tumblr در نظر گرفته می‌شود.

در TikTok، ویدیوهای کوتاه با موضوعات #2014tumblr و #tumblr2014 نزدیک به 130 میلیون بازدید دارند. ویدیوهای کوتاه بیشتر از دوران اوج Tumblr، از جمله لباس های روزانه، آرایش و لوازم جانبی الهام گرفته شده اند.

پیش‌بینی‌کننده روند @oldloserinbrooklyn گفت که زیبایی‌شناسی دوران 2014 در حال بازگشت است و TikTok اینها را به فرهنگ جریان اصلی می‌برد و بسیاری از مردم می‌گویند که از بازگشت «سال‌های باشکوه» لذت می‌برند.

و Mashable همچنین موافق است که TikTok علاقه عمومی را به دوره Tumblr برانگیخت، اینترنت را به سال 2014 بازگرداند و موج غالب "نوستالژی" در بین مردم در همه گیری را برطرف کرد.

در طول تغییرات عمده زندگی، مردم همیشه مشتاق بازگشت به دورانی هستند که در آن همه چیز ساده تر و کمتر ترسناک می شود. کریستین باتچو، پروفسور روانشناسی نوستالژی، صادقانه گفت که در شرایط همه گیر، کار از خانه بدیهی است که این ایده را به وجود آورد.

ما می دانیم که زندگی ممکن است هرگز به همان شکل برگردد، ما مشتاق خواهیم بود که به گذشته برگردیم و خاطرات آن دوران را مرور کنیم.» جوانان در سنین نوجوانی و بیست سالگی بیشترین مستعد نوستالژی هستند. در این سن ما به وضوح دریافته ایم که کودکی هرگز باز نخواهد گشت

Tumblr که دیگر در اوج خود نیست، یا به عبارت دقیق تر، جوانی که با Tumblr محو شده است، انگیزه اصلی جنبش نوستالژی زیبایی شناختی TikTok در دهه 2010 است.

رنسانس چیزهای قدیمی مانند هدست های سیمی، دوربین های CCD و حتی صفحات وینیل، علاوه بر این که دنبال متفاوت بودن و بدجنس بودن هستند، به سرگرمی محبوب نوستالژی نیز مربوط می شود.

در حال حاضر، با همگرایی تدریجی عملکردهای داخلی، طراحی ظاهری ممکن است یک مسیر پیشرفت برای محصولات باشد و عناصر طراحی یکپارچهسازی با سیستمعامل به تدریج در حال بازگشت هستند.به عنوان مثال، فوجی و نیکون نیز شروع به معرفی برخی از عناصر یکپارچهسازی با سیستمعامل به محصولات خود کرده اند و بسیاری جدید محصولات اپل همچنین به دهه 80 میلادی ادای احترام می کنند.

با این حال، این محصولات فقط نمایش مجدد نیستند، بلکه طرح های کلاسیک را از گذشته به عاریت گرفته اند و عملکردهای فعلی را در خود جای داده اند. می توان گفت که این یک محصول کاملاً جدید یا "بازگشت" طراحی است. برای احساسات یکپارچهسازی با سیستمعامل و نوستالژیک، می‌توانیم طرح را برای ادای احترام به گذشته بپذیریم، نه اینکه با عملکرد بازگردیم.

#به دنبال کردن حساب رسمی وی چت Aifaner خوش آمدید: Aifaner (شناسه WeChat: ifanr)، در اسرع وقت محتوای هیجان انگیزتری در اختیار شما قرار خواهد گرفت.

Ai Faner | لینک اصلی · مشاهده نظرات · Sina Weibo