از هزاران سیاره فراخورشیدی کشف شده تا به امروز، همه در کهکشان راه شیری بوده اند. اما اکنون، شواهدی برای شناسایی احتمالی سیاره ای در کهکشانی دیگر برای اولین بار کشف شده است.
این سیاره فراخورشیدی بالقوه با استفاده از رصدخانه پرتو ایکس چاندرا ناسا در کهکشان مسیه 51 که به دلیل شکل چرخشی زیبایش کهکشان گرداب نیز شناخته می شود، مشاهده شد.
در فاصله 28 میلیون سال نوری از ما، سیاره فراخورشیدی بالقوه بسیار دورتر از هر سیاره دیگری است که تاکنون کشف شده است. تشخیص سیارات بسیار سخت است زیرا آنها در مقایسه با ستارگانی که به دور آنها می چرخند بسیار کوچکتر هستند و نور کمی را منعکس می کنند. بنابراین بیشتر سیارات فراخورشیدی با نگاه کردن به تأثیرات کوچکی که بر روشنایی ستارگانی که به دور آنها می چرخند، شناسایی می شوند.
با این حال، این سیاره فراخورشیدی بالقوه جدید در مسیه 51، با نگاه کردن به طول موج پرتو ایکس به جای طول موج نور مرئی، مشاهده شد. تیم محققان سیستم هایی به نام دوتایی اشعه ایکس را بررسی کردند که در آن یک ستاره معمولی توسط یک سیاهچاله یا ستاره نوترونی مصرف می شود و پرتوهای ایکس از خود ساطع می کند. سیاهچاله متراکم یا ستاره نوترونی که پرتوهای ایکس را تولید می کند، منطقه کوچکی است، بنابراین اگر سیاره ای از جلوی منظومه عبور کند، می تواند تقریباً تمام آن پرتوهای ایکس را مسدود کند – که امکان مشاهده آن را فراهم می کند. از زمین.
روزان دی استفانو، نویسنده اصلی این مرکز، می‌گوید: «ما تلاش می‌کنیم با جستجوی سیاره‌های نامزد در طول موج‌های اشعه ایکس، عرصه جدیدی را برای یافتن جهان‌های دیگر باز کنیم، استراتژی که کشف آنها را در کهکشان‌های دیگر ممکن می‌سازد.» اخترفیزیک، هاروارد و اسمیتسونیان (CfA) در بیانیه ای .
این تیم توانست چنین فرورفتگی را در پرتوهای ایکس از یک دوتایی پرتو ایکس به نام M51-ULS-1 در کهکشان مسیه 51 مشاهده کند. آنها یک دوره سه ساعته پیدا کردند که در طی آن پرتوهای ایکس ساطع شده از این دوتایی به صفر رسید که نشان دهنده حضور سیاره ای به اندازه زحل است. آنها بررسی کردند که آیا افت اشعه ایکس می تواند ناشی از منبع دیگری مانند ابری از غبار باشد یا خیر، اما آنها دریافتند بهترین توضیح مناسب با داده های خود عبور یک سیاره است.
این یافته هیجان‌انگیز است زیرا راه جدیدی برای شناسایی سیارات فراخورشیدی بسیار دور نشان می‌دهد، با این حال، نویسندگان مراقب هستند که بیان کنند که این فقط یک کشف بالقوه است و تا زمانی که نتوانند تحقیقات بیشتری انجام دهند نمی‌توانند مطمئن باشند که قطعاً یک سیاره است. . مشکل این است که زمان زیادی طول می کشد – حدود 70 سال – تا زمانی که سیاره بالقوه یک بار دیگر از مقابل دوتایی بگذرد.
نیا ایمارا از دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز، یکی از نویسندگان این مقاله گفت: «متاسفانه برای تأیید اینکه ما سیاره‌ای را می‌بینیم، احتمالاً باید دهه‌ها صبر کنیم تا ترانزیت دیگری را ببینیم». و به دلیل عدم قطعیت در مورد مدت زمان چرخش به مدار، نمی‌دانیم دقیقاً چه زمانی باید نگاه کنیم.»
اما محققان در این مورد شکست نخواهند خورد و آنها قصد دارند به جستجوی آرشیو داده های پرتو ایکس برای جستجوی سیارات فراخورشیدی نامزد بیشتری در کهکشان های دیگر ادامه دهند. اکنون که ما این روش جدید را برای یافتن نامزدهای احتمالی سیاره در کهکشان‌های دیگر داریم، امید ما این است که با نگاه کردن به تمام داده‌های اشعه ایکس موجود در آرشیو، تعداد بیشتری از آنها را پیدا کنیم. در آینده ما حتی ممکن است قادر به اعلام وجود آنها باشد، " گفت: دی استفانو.
