من می خواهم به طور کامل با مانیتور کار کنم – برای همیشه

من اولین پذیرنده VR هستم و دوست دارم آخرین فناوری را کشف کنم. و با این حال، در کمال تاسف، من همچنان روزانه از یک مانیتور رایانه شخصی معمولی برای انجام کار استفاده می کنم.

من واقعا از این بابت خوشحال نیستم.

این جمله ممکن است باعث شود سر خود را در کمال ناباوری تکان دهید، اما منتظر توضیح من باشید. من فکر می کنم بسیاری از مردم مانیتورهایی را که برای کار استفاده می کنند، به خصوص نمایشگرهای بزرگ 4K یا صفحه نمایش های منحنی دوست دارند. با این حال، فکر می‌کنم ممکن است موافق باشید که حذف مانیتورها نه تنها ممکن است یک ایده خوب باشد، بلکه یک امر اجتناب‌ناپذیر است.

مانیتورها برای شما خوب نیستند

اجازه دهید با تلاش برای توضیح چیزها از دیدگاه خودم شروع کنم.

من متوجه شده ام که یک صفحه برای کمک به من در مورد مقدار داده ای که برای کارم به آن دسترسی دارم کافی نیست. در حالی که من می توانم هر بار فقط بر روی یک صفحه تمرکز کنم، سهولت نگاه کردن به مانیتور دوم برای دیدن سریع بیشتر غیرقابل انکار است. با این حال، من متنفرم که فضای میزم را با نصب چند مانیتور اشغال کنم. من حجیم، کابل ها یا این واقعیت را دوست ندارم که ساعت ها در یک موقعیت قفل شده باشم.

وقتی از لپ تاپ استفاده می کنم، از طرف دیگر، مشکلات دیگری وجود دارد. صفحه نمایش کوچکتر میزان داده ای را که می توانم در یک صفحه گسترده ببینم و تعداد پنجره هایی را که می توانم به طور همزمان باز کنم محدود می کند. علاوه بر این، لپ تاپ ارگونومیک نیست. من صفحه‌ای نمی‌خواهم که یک و نیم فوت زیر سطح چشم قرار بگیرد و باعث شود گردنم قوز کرده یا جرثقیل شود.

چیزی که من می‌خواهم ساده است: صفحه‌نمایش‌هایم جلوی من شناور شوند، مثل عینک تونی استارک از Spiderman: No Way Home .

البته، این بدان معناست که منتظر رسیدن عینک‌های واقعیت افزوده آینده‌نگر باشید یا از بین بسیاری از عینک‌های هوشمند پر از صفحه نمایش و هدست‌های واقعیت مجازی که امروزه در دسترس هستند، انتخاب کنید. فناوری آنقدر نزدیک است که می توانم طعم آن را بچشم، و خیلی شیرین است.

بنابراین، با استفاده از فناوری‌هایی که امروز در اختیار دارم، به سفری رفتم تا ببینم بدون استفاده از مانیتور چقدر می‌توانم پیش بروم. غذای بزرگ من؟ ما هنوز نرسیده ایم، اما من می توانم نور را در انتهای تونل ببینم.

Viture Pro + iPhone

قبلاً در مورد عینک هوشمند Viture Pro نوشته ام و تجربه بسیار خوبی دارد. با استفاده از این عینک، آیفون من به عنوان کامپیوتر عمل می کند، در حالی که عینک هوشمند به عنوان یک صفحه نمایش قابل حمل بزرگ عمل می کند.

کشیدن انگشت روی متن در آیفون من روش ورودی ترجیحی من نیست، بنابراین برای سرعت و ویرایش متن راحت تر، صفحه کلید بلوتوث را جفت می کنم. آیفون من به یک ترک پد برای کنترل مکان نما تبدیل می شود.

نمایشگرهای Viture Pro روشن و واضح هستند، بنابراین خواندن یا تماشای ویدیوها آسان است. تنها محدودیت این است که همه چیز باید در مرورگر SpaceWalker اتفاق بیفتد، که به اندازه Safari قوی نیست. حتی اگر Safari سازگار بود، من همچنان نیاز به دسترسی به چند برنامه برای به حداکثر رساندن بهره‌وری دارم.

SpaceWalker حداکثر از سه پنجره مرورگر پشتیبانی می کند و من می توانم سرم را بچرخانم تا بین آنها سوئیچ کنم. با این حال، اندازه پنجره ها ثابت است و من فقط یکی در یک زمان را می بینم، زیرا میدان دید محدود نسل فعلی عینک های هوشمند است.

من می توانم Viture Pro را به لپ تاپ متصل کنم و تعداد نمایشگر و فضای دسکتاپ را تا حد زیادی افزایش دهم. وقتی پشت کامپیوترم می نشینم، از مانیتورهای فیزیکی با وضوح بالاتر استفاده می کنم.

Xreal Air 2 + Beam Pro

یکی دیگر از گزینه‌های جذاب نمایشگر عینک هوشمند از Xreal رهبر بازار است. اگر عینک هوشمند Air 2 را با Beam Pro جدید ترکیب کنم، تجربه ای شبیه به Viture با آیفون به دست خواهم آورد.

Beam Pro از نظر ظاهر و عملکرد کاملاً شبیه به یک گوشی است. از آنجایی که Xreal Beam Pro را به‌طور خاص برای عینک‌های هوشمند Air 2 طراحی کرد ، قابلیت‌های جدیدی باز شده است. به عنوان مثال، من می توانم هر برنامه اندرویدی را به عنوان پنجره در سیستم عامل Xreal's Nebula اجرا کنم. من Google Chrome و سایر برنامه‌های Google، به علاوه هر چیزی را که در کتابخانه Play خود دارم، دریافت می‌کنم.

من می توانم دو پنجره را در کنار هم در نمایشگرهای مجازی Xreal Air 2 باز کنم. از آنجایی که Nebula از پنجره ها در جهت افقی و عمودی پشتیبانی می کند، من به راحتی دو پنجره را همزمان مشاهده می کنم.

سیستم پنجره سازی پیشرفته تر و توانایی اجرای هر برنامه اندرویدی می تواند جایگزین کروم بوک کم مصرف شود. تنها مشکل عدم پشتیبانی از ماوس یا حالت ترک پد است.

من می‌توانم یک صفحه‌کلید بلوتوث زیبا را برای تایپ سریع‌تر جفت کنم ، اما پیمایش نیازمند بلند کردن Beam Pro و استفاده از آن مانند نشانگر لیزری است. برنامه Nebula Xreal روی ویندوز و macOS اجرا می‌شود که گزینه خوبی برای استفاده از لپ‌تاپ است.

اپل ویژن پرو

من یک Vision Pro را در فروشگاه اپل امتحان کردم و تحت تأثیر رابط کاربری قرار گرفتم. نگاه و نیشگون گرفتن به طرز قابل توجهی سریع است. من می توانم چندین پنجره را باز کنم و آنها را در هر کجا که بخواهم قرار دهم. من مرورگر سافاری دسکتاپ کامل، چندین برنامه بومی visionOS را از اپل دریافت می‌کنم و کتابخانه‌ای از برنامه‌های شخص ثالث که به تدریج در حال رشد است.

Vision Pro بسیار چشمگیر است اما برخی از مشکلات وجود دارد. تا زمانی که توسعه دهندگان به شما اجازه استفاده از آنها را در Vision Pro بدهند، می تواند برنامه های iPad را اجرا کند. این بدان معناست که اکوسیستم تقریباً به همان خوبی است که من از iPad خود دریافت می کنم. Vision Pro تقریباً به سرعت iPad Pro است، بنابراین همه چیز سریع است.

برای برنامه‌های بیشتر و عملکرد بهتر، می‌توانم به رایانه Mac متصل شوم و برنامه‌های macOS را در کنار برنامه‌های visionOS و iPadOS اجرا کنم. Vision Pro قطعا می تواند به من در خلاص شدن از شر مانیتورهایم کمک کند.

بزرگترین مشکل Vision Pro قیمت تکان دهنده 3500 دلاری است . خوب است، اما آنقدرها هم خوب نیست. من منتظر Vision Pro ارزان‌تری هستم که انتظار می‌رود سال آینده عرضه شود.

متا کوئست 3

Meta Quest 3 جایگزین شگفت‌آوری خوبی برای Vision Pro و جایگزینی مناسب برای مانیتور است . با دو پنل روشن و واضح 2.2K و نمای واقعیت ترکیبی واضح، می‌توانم از طریق یک برنامه دسکتاپ از راه دور به رایانه خود متصل شوم یا از Quest 3 در حالت مستقل استفاده کنم و آن را جایگزین لپ‌تاپ کنم.

من سعی کردم مک بوک خود را در سال 2022 با Quest Pro تغییر دهم و اغلب مجبور بودم مشکلات را حل کنم. دو سال بعد، Quest 3 سریعتر و بهبودهای مداوم نرم افزاری آن را به تجربه بسیار بهتری تبدیل کرد.

Quest 3 فاقد کناره‌های باز و پایین Meta Quest Pro گران‌تر است، اما لوازم جانبی شخص ثالث این مشکل را حل می‌کند. رابط کامل صورت را با یک پد پیشانی ساده عوض کردم. من همچنین یک بند هاله با یک بسته باتری در عقب اضافه کردم که در صورت قطع شدن دوبرابر زمان اجرا می شود.

پی سی وی آر

برای بیشترین سرعت و قدرت، هنوز باید به کامپیوتر وصل شوم. Quest 3 سریع است اما فاقد حافظه قوی، ذخیره سازی و قدرت پردازش کامپیوتر ویندوز من است. به عنوان مثال، ویرایش تصاویر و ویدیوها در رایانه بسیار ساده تر است.

خبر خوب این است که می توانم Quest 3 و رایانه شخصی خود را به صورت رایگان با Meta's Horizon Workrooms یا یک برنامه دسکتاپ از راه دور شخص ثالث مانند Immersed متصل کنم. واقعیت ترکیبی به من اجازه می‌دهد محیط اطرافم را ببینم، در حالی که من نمایش‌های مجازی بزرگ را در اطراف خود ترتیب می‌دهم.

این یک حد وسط خوب است، اما من همچنان یک راه حل همه کاره را ترجیح می دهم که به رایانه شخصی نیاز نداشته باشد.

یک برنامه نسبتاً جدید به نام Fluid بهره‌وری را که رقیب visionOS است، باز می‌کند و روی Quest 3 من اجرا می‌شود. توسعه‌دهندگان به این فکر کردند که چگونه یک رابط کاربری مرورگر باید در فضای بی‌کران واقعیت مجازی کار کند.

نتیجه نهایی بسیار چشمگیر است و بسیاری از محدودیت های خودسرانه ای را که متا، اپل و دیگران در برنامه های واقعیت مجازی خود اعمال می کنند، حذف می کند. به عنوان مثال، من می توانم تا 12 پنجره را باز کنم و اندازه آنها را تغییر داده و در هر جایی که دوست دارم قرار دهم. هر زمان که بخواهم بین استفاده از دست، کنترلرهای Quest یا صفحه کلید و ماوس جابه جا می شوم.

در Fluid، من از حرکات تصادفی دست رنج نمی برم، زیرا دو نیشگون گرفتن دست ها را روشن و خاموش می کند. این توجه به جزئیات است که هنگام تلاش برای استفاده مؤثر از یک هدست VR تفاوت ایجاد می کند.

با آخرین به‌روزرسانی متا برای سیستم عامل Horizon ، حتی می‌توانم یک پنجره برنامه دو بعدی را در Fluid باز کنم. این بدان معناست که من به برنامه های بومی دسترسی پیدا می کنم و از رابط کاربری پیشرفته مرورگر Fluid لذت می برم.

من از دست مانیتورهایم خلاص نشدم

من به راحتی می توانم با هر یک از این دستگاه ها در حین تایپ و تحقیق کار کنم، اما هنوز از دست مانیتورهایم خلاص نشده ام. وقتی روی یک تصویر کار می کنم، کامپیوتر سنتی هنوز سریع ترین است و نیازی به چندین صفحه مجازی برای این نوع کار احساس نکرده ام.

همانطور که Quest 3 ارتقا یافته من راحت است، هنوز هم می توانم وزن را احساس کنم. همچنین برای کارهای اساسی مانند ویرایش تصویر به برنامه های بهره وری بیشتری نیاز دارم. من به عملکرد سریع تری نیاز دارم، بنابراین با باز کردن ده ها برگه بدون هیچ تاخیری احساس راحتی می کنم. حتی بهترین هدست‌های واقعیت مجازی مستقل، سهولت و قدرت یک رایانه شخصی را ندارند.

در حالی که جدیدترین و بهترین عینک‌های هوشمند طراحی‌های سبک وزنی دارند که دارای نور الکتروکرومیک و روشنایی بالای صفحه‌نمایش هستند، میدان دید همچنان بسیار محدود است. همچنین، من گزینه های بیشتری در طراحی رابط کاربری و اتصال بیشتر می خواهم. من به گزینه ای برای استفاده از ماوس و صفحه کلید نیاز دارم.

به طور خلاصه، آن رابط‌های واقعیت افزوده آینده‌نگر به واقعیت نزدیک‌تر می‌شوند. ما در سال 2024 بیش از هر زمان دیگری به ساختن مانیتورها و احتمالاً رایانه ها به یک گزینه کاری به جای یک الزام نزدیک شده ایم – و این چیزی است که من را برای آنچه پیش رو دارم بیشتر هیجان زده می کند.