نقد موردرویل: ویل آرنت، ستارگان شوخ طبعی را در قتل قرار می دهند

سریال هایی که به شدت به مهمانان مشهور متکی هستند می توانند مخاطره آمیز باشند – و حتی بیشتر از آن زمانی که سریال به استعدادهای بداهه نوازی آنها تکیه کند. خوشبختانه، با میزبانی مناسب، پیش‌فرض هوشمندانه، و ساختار مناسب برای ادامه دادن کارها، همه این عناصر مخاطره‌آمیز می‌توانند چیز فوق‌العاده‌ای خلق کنند، که در مورد آخرین سریال اصلی نتفلیکس، Murderville ، صدق می‌کند.

بر اساس سریال BBC Murder in Successville ، Murderville ویل آرنت را به عنوان کارآگاه قتل تری سیاتل انتخاب می کند، که باید در هر قسمت یک قتل جدید (و اغلب مضحک) را با کمک یک مهمان مشهور حل کند. گرفتن؟ میهمانان مشهور فیلمنامه ای دریافت نمی کنند و باید شخصیت آرنت را از صحنه ای به صحنه دیگر همراهی کنند و در حین مصاحبه با سه مظنون اصلی، تبلیغ کنند. در صحنه پایانی مهمان اپیزود اعلام می کند که کدام یک از مظنونین به اعتقاد آنها قاتل است، در نهایت حکم آنها توسط رئیس تری (هنیفا وود) تایید یا رد شده است.

فصل اول Murderville کارآگاه نه چندان سخت آرنت را با ترکیبی متفاوت از شرکا، از جمله کانن اوبراین مجری برنامه گفتگو، بازیگران کومیل نانجیانی ( Eternals ) و کن جونگ (Community)، بازیگران زن آنی مورفی ( Schitt's Creek ) و شارون استون ( Basic Instinct ) و بازیکن سابق NFL Marshawn Lynch. با توجه به طیف گسترده ای از تجربه روی صفحه نمایش و مهارت های بداهه نوازی در میان مهمانان برنامه، مسیری که هر قسمت برای رسیدن به آن "کدام واحد؟" نهایی طی می کند. لحظه‌ها متفاوت است و لحظات واقعاً سرگرم‌کننده – و بله، بدون فیلمنامه – را ممکن می‌سازد.

له کردن ژانر

در طول شش قسمت اول سریال، Murderville موفق می‌شود بخشی از جلسه بداهه‌سازی افراد مشهور، بخشی از ماجراجویی «اتاق فرار» برای آرنت و شرکای او باشد و وزن خود را بین روایت ساختارمندتر و ساختارمندتر از رمز و راز اصلی آن تغییر دهد. تحقیقات رایگان مهمانان از قتل تحقیقات آنها ناگزیر از آنها می‌خواهد که درگیر نوعی چالش مضحک شوند که توانایی آنها را نه تنها در تبلیغات، بلکه برای جلوگیری از شکستن شخصیت آنها را آزمایش می‌کند، زیرا کارآگاه بداخلاق آرنت آنها را یکی پس از دیگری به مخمصه‌های عجیب و غریب سوق می‌دهد.

در یکی از گنگ‌های تکراری سریال، از مهمانان خواسته می‌شود که یک گوشی را بپوشند و «سرپوشیده» شوند، هر آنچه تری به آنها می‌گوید را تکرار کنند و دستورالعمل‌های او را دنبال کنند تا شواهد لازم را جمع‌آوری کنند. سایر گنگ‌ها از مهمانان می‌خواهند که با یک مظنون ناخواسته «آینه انسانی» بازی کنند یا سعی می‌کنند خود را به‌عنوان پزشک، مجرم، یا حرفه‌ای‌های دیگر معرفی کنند، در حالی که در پرواز به درخواست‌های تری واکنش نشان می‌دهند.

البته، اگر چالش‌ها واقعی بودند، همه آنها شکست می‌خوردند (به هر حال این خط از چه کسی نیست؟ ) – اما تماشای اینکه چگونه همه آنها به طرز تماشایی شکست می‌خورند بخش بزرگی از طنز نمایش است.

ماندن در مسیر

اگرچه هر قسمت از Murderville در چند حفاظ روایی رخ می دهد و از ساختاری نسبتاً ساده و مشابه پیروی می کند، کاریزمای آرنت و توانایی های بداهه او – و همچنین بازیگرانی که مظنونان هر قسمت را بازی می کنند – هرگز از جذاب نگه داشتن چیزها کوتاهی نمی کنند، حتی زمانی که یک مهمان مشهور است. به نظر می رسد تمایلی به گرفتن طعمه یا خرید کامل در یک فعالیت خاص ندارد. به عنوان مثال، وقتی یک مهمان به شدت روی تحقیق تمرکز می کند و خنده ها کم می شود، آرنت حواس پرتی را افزایش می دهد و طنز را جاری نگه می دارد. از طرف دیگر، هنگامی که یک مهمان مشهور بیش از حد درگیر یک شوخی می شود و تهدید می کند که صحنه را از مسیر خارج می کند، آرنت (یا یکی از بازیگران اصلی سریال) یک حرکت ظریف در جهت درست ارائه می دهد و طرح اصلی نمایش را حفظ می کند. حرکت رو به جلو

به لطف تنوع مهمانان برنامه و نوع تحقیقاتی که انجام می دهند، هر قسمت از Murderville یک داستان مستقل (و مجموعه ای از جوک ها) را ارائه می دهد، اما سریال همچنین عناصر تکراری را در خود دارد که به آن حس می دهد. تداوم (و پاداش) برای تماشاگران پرخاشگر نیز.

تلاش های تری برای حل قتل شریک زندگی خود – که از طریق عکس، بدون هیچ ظاهری روی صفحه نمایش، توسط جنیفر آنیستون به تصویر کشیده شده است – برای مثال، در هر قسمت مورد بررسی قرار می گیرد، و به نظر می رسد هر تحقیق راهی برای کار در یک قسمت پیدا می کند. ذکر نام تامی تیون، سرگرم کننده افسانه ای، به هر طریقی.

خیلی دیوانه کننده کار می کند

Murderville با فرض احمقانه‌اش و اتکا به مهمانان مشهوری که می‌خواهند خود را احمق کنند، واقعاً نباید آنقدر که می‌داند احساس پایداری کند. اما روشی که سریال هر مهمان را از منطقه آسایش خود بیرون می‌آورد و به کاریزمای خستگی‌ناپذیر آرنت ایمان می‌آورد، واقعاً این احساس را ایجاد می‌کند که سریال می‌تواند شروع چیزی خاص باشد که استقبال از آن به سرعت از بین نمی‌رود. فصل‌های شش اپیزودی به نظر اندازه‌ای مناسب برای نمایش هستند، و آن را در یک جلسه تماشای زیاد یا در طول یک یا دو هفته، هر چه ترجیح می‌دهید، قابل هضم می‌کنند.

مفرح، خنده‌دار و پر از شگفتی‌ها هم برای مخاطبان و هم برای مهمانان مشهور، Murderville روی فرضیه و اجرای خود همه کاره می‌شود و این قمار با نمایشی که پتانسیل خنده‌دار خود را برآورده می‌کند، نتیجه می‌دهد.

هر شش قسمت Murderville در 3 فوریه در نتفلیکس نمایش داده می شود.