چگونه The Afterparty چندین ژانر فیلم را به شیوه ای سرگرم کننده بررسی می کند

The Afterparty یک کمدی رازآلود قتل با پیچشی منحصر به فرد است: هر قسمت بر روی یک شخصیت متمرکز است زیرا آنها اتفاقات شبی سرنوشت‌ساز را که همکلاسی‌شان به قتل رسیده است را به یاد می‌آورند، اما هر کدام داستان خود را از دیدگاه شخصی خود بیان می‌کنند. این به اپیزودها اجازه می‌دهد تا در جهت‌های جالبی بچرخند و ژانرهایی فراتر از کمدی را بررسی کنند و در عین حال عناصر کمدی را در هر کدام بگنجانند. در اصل، این یک تقلید ظریف از محبوب ترین انواع ژانرهای فیلم است که از شخصیت ها به عنوان وسیله نقلیه برای رانندگی آنها استفاده می کند. با وجود لحن های بسیار متفاوت هر قسمت، با این حال، داستان کامل به آرامی در کنار هم قرار می گیرد تا تصویر واضح تری ارائه دهد.

کریستوفر میلر، خالق سری اصلی Apple TV+، برای استفاده از طرح داستانی مهیج روانشناختی راشومون ساخته آکیرا کوروساوا در سال 1950 الهام گرفت. در راشومون ، افراد مختلف خاطرات خود را از نحوه کشته شدن یک سامورایی در جنگل توصیف می کنند. در حالی که هر داستان در نهایت نتیجه یکسانی دارد، واضح است که هر فردی روایت خود از وقایع را به گونه ای بیان می کند که خود ایده آل خود را نشان دهد. جای تعجب نیست که اغلب شامل آراستن برخی جزئیات در حالی که برخی دیگر را پنهان می کرد.

The Afterparty، یکی از بهترین نمایش‌های Apple TV+ ، در عوض نگاه کمدی‌تری به تم محبوب Whodunit دارد، با گروه بازیگرانی که شبیه به کسانی که از کمدی‌ها هستند، از جمله تیفانی هادیش، سم ریچاردسون، بن شوارتز. ، آیک بارینهولتز، ایلانا گلیزر و دیو فرانکو.

در هشت قسمتی که سریال را تشکیل می‌دهند ، بازسازی شخصیت‌ها به سبک و ژانری ارائه می‌شود که با شخصیت هر فرد مطابقت دارد. به هر حال، این طبیعت انسان است که هر فردی یک موقعیت را از منظر خود می بیند، آنچه را که می بیند می بیند، نمی بیند آنچه را که نمی بیند، و موقعیت ها را چگونه درک می کند.

توجه: اسپویلرهای قسمت 1 تا 7 در راه است.

ژانرهایی که The Afterparty به آنها پرداخته است

هر قسمت با کارآگاه دانر (هدیش) شروع می‌شود که با یکی از همکلاسی‌های سابق در یک مهمانی پس از دیدار مجدد دبیرستان می‌نشیند. برای اینکه بفهمد چه چیزی منجر به مرگ غم انگیز یکی از همکلاسی هایش در آن شب شد، او می خواهد روایت هر فرد از وقایع را بشنود، به این امید که کسی به زمین بیفتد و بتواند پرونده را حل کند و قاتل را پیدا کند. در طول هر مکالمه، لحن، سرعت، و سبک فلاش بک ها با به تصویر کشیدن شخص خود و رویدادها، در نوری که روشن تر و منعکس کننده ترین آنها است، تغییر می کند.

قسمت 1: "آنیق"

قسمت اول مانند یک کمدی رمانتیک به نظر می رسد زیرا کتاب هوشمند آنیک (ریچاردسون) دقیقاً به دیدار مجدد با دوست دبیرستانی سابق خود زوئی (زوی چائو) می پردازد. شب او کاملاً در زمان برقراری ارتباط مجدد آنها غوطه ور است، از ورود شیرین دزدکی به سالن معلم گرفته تا فرو رفتن در انبار کالاهای مصادره شده تا تقریباً لذت بردن از اولین بوسه بر روی سفید کننده های بیرون. موضوع عشق نافرجام است، با بینندگان برای پایان خوش برای زوج عالی که 15 سال قبل فرصتی را از دست داده اند، همانطور که ممکن است در رام کام قابل پیش بینی باشد.

قسمت 2: "برت"

ورق زدن به قسمت 2، با وقایعی که توسط جوک برت (بارینهولتز) به یاد می‌آید، که جسارت او با یادآوری وقایع به‌گونه‌ای می‌درخشد که گویی نقش اول یک فیلم اکشن را به عهده دارد. این شامل سکانس‌های هیجان‌انگیزی می‌شود که او با یک نگهبان امنیتی مبارزه می‌کند تا وارد یک مهمانی خانگی شود، به تعقیب و گریز ماشینی با سرعت بالا می‌پردازد تا حیوان عروسکی دخترش را پس بگیرد، و در حین رقابت با دشمن فانی خود، خاویر (فرانکو) گفتگوی شدیدی دارد. حمام مردانه برای اینکه ببیند چه کسی بهترین جریان ادرار را دارد (واقعاً، این یکی از بهترین صحنه های نمایش است.) از نظر او، برت فقط مردی است که برای انتقام از خانواده خود و هر کسی که سعی دارد آنها را از هم بپاشد. خط داستانی دراماتیک و تاریک باعث می‌شود که برت به عنوان یک شخصیت از نوع جک ریچر/جان ویک که می‌خواهد خشم خود را آزاد کند، آشنا شود.

قسمت 3: "یاسپر"

یک موزیکال موضوع قسمت 3 است، و حال و هوا را روشن می کند زیرا یاسپر (شوارتز) نسخه خود از رویدادها را با گنجاندن یک روال آهنگ و رقص مفصل که احتمالاً هرگز واقعاً اتفاق نیفتاده است تزئین می کند. این یک انحراف کامل از خاطرات اکتان بالای برت است، با حال و هوای آرامی که یادآور Glee و High School Musical است. هر فکر و احساسی از طریق آهنگ بیان می شود، و تشخیص اینکه چه چیزی واقعی است و چه چیزی یاسپر به عنوان نسخه خود از رویدادها به سادگی در ذهن خود ایجاد کرده است برای دانر دشوار می شود. این دقیقاً مانند نسخه سینمایی شیکاگو است، که در آن عناصر آهنگ و رقص احتمالاً بیشتر یک رویا در ذهن شخصیت هستند و در واقع در زندگی واقعی اتفاق نمی‌افتند.

قسمت 4: "چلسی"

در همین حال، چلسی (گلیزر) که به دنبال یک حادثه دردناک در مدرسه طرد شد، آن شب را بسیار متفاوت به یاد می آورد. این برای او بیشتر شبیه یک تریلر روانشناختی است که وحشت زده می دود، از طرف یک دزدگیر ادعایی که معتقد است مسئول پیام های متنی تهدیدآمیزی است که تمام شب دریافت کرده است. این شوم و شدید است زیرا چلسی شب را صرف تلاش برای فرار از یک سرنوشت وحشتناک می کند، درست مانند شخصیتی که توسط یک قاتل در یک فیلم ترسناک تعقیب می شود.

قسمت 5: "دبیرستان"

قسمت 5 داستان واقعی اتفاقی را که برای چلسی از طریق فلاش بک در یک مهمانی روز سنت پاتریک در دبیرستان رخ داد را روایت می کند. این نمایش مانند یک درام نوجوانان از دهه 1980 یا 90 است، با تمام جنجال‌های مهمانی‌های خانگی که از دبیرستان‌های بی دست و پا انتظار دارید وقتی بزرگ‌ترها دور هستند، رها شوند. این سبک یادآور هر فیلم جان هیوز از آن دوران است، با یک والت گیج‌انگیز (جمی دمتریو) که به سادگی سعی می‌کند خود را با آن جا بیاورد، سوء تفاهم وحشتناک و شرمساری برای یک دانش‌آموز، و صحبت‌های مربوط به دوران بلوغ درباره ادامه تحصیل پس از فارغ‌التحصیلی.

قسمت 6: "زویی"

زوئی (Zoe Chao)، دختر شیرین، مهربان و محبوب، همیشه کار درست را انجام می داد. بنابراین جای تعجب نیست که اپیزود متمرکز بر او به عنوان یک نمایش متحرک و بازیگوش ارائه شود. اما از این انیمیشن به عنوان وسیله‌ای برای Zoe استفاده می‌شود تا به طور موثر بیان کند که در آن شب چگونه با شخصیت‌های متفاوت خود مبارزه می‌کرد. در حالی که او می خواست پس از طلاق اخیر خود را رها کند و از آن لذت ببرد، خود مسلط و مسئول او اصرار داشت که او را از انجام کارهایی که معمولاً انجام نمی داد باز دارد. اپیزود کارتونی، که توسط ShadowMachine ، همان استودیوی انیمیشن پشت سر BoJack Horseman ساخته شده است، به زیبایی هم شخصیت بازیگوش زوئی و هم درگیری درونی او را نشان می دهد.

قسمت 7: "Danner"

با اپیزود 7 که بر روی دانر متمرکز شده است، ژانر پلیس رفیق مورد بررسی قرار می گیرد و شبیه رویه پلیسی کلیشه ای مانند قانون و نظم: SVU است. این یک معمای قتل در نوع خود است، با این که پلیس تازه کار تلاش می کند نامی برای خود دست و پا کند. او برای حل یک پرونده به ظاهر باز و بسته که معتقد است ممکن است شخص اشتباهی را به زندان بیاندازد، ریسک می کند، در حالی که دانشجوی برتر آکادمی هر کاری می کند تا ثابت کند که هرگز بهتر از او نخواهد بود.

چه ژانری را در فینال که قرار است در 4 مارس عرضه شود، خواهیم دید؟ فقط باید صبر کنیم

چرا قالب کار می کند

ماهیت متحول کننده ژانر Afterparty به این دلیل کار می کند که با تمهیدات معمولی سرگرم می شود و در عین حال می تواند به داستان اصلی خود وفادار بماند، بدون اینکه به هم ریخته یا عجیب به نظر برسد. هر قسمت به پایان می رسد در یک رمز و راز فراگیر، که منعکس کننده نحوه فکر کردن هر شخصیت، نحوه نگرش آنها به خود و وضعیت ذهنی آنها در لحظه است.

میلر که در ابتدا قرار بود یک فیلم باشد، این ایده را دوست داشت که بتواند هر شخصیت را به صورت جداگانه در قسمت‌های منفرد توسعه دهد و این به نفع او بود. The Afterparty از طرف Rotten Tomatoes رتبه‌های مثبتی دریافت کرده است و منتقدان «ادغام ژانرها» و «فهرست گسترده مهمانان بازیگران» را تحسین می‌کنند و آن را یک «شب‌بازی ارزشمند» می‌خوانند.

طرفداران دوست دارند سریال Afterparty را با همان مفهوم و معمای قتل متفاوت، حتی یک بازیگر جدید، برای فصل دوم ببینند. در روزگاری که بینندگان به چیزی بیشتر، چیزی متفاوت نیاز دارند، نمایش راهی سرگرم‌کننده برای ارائه داستانی جذاب است که با یک یا دو ژانر بیسکویت جور در نمی‌آید. شما با هر قسمت ظاهر و احساس متفاوتی خواهید داشت که آن را به طور مداوم تازه نگه می دارد. چه نوع برنامه ای را امشب می خواهید تماشا کنید؟ با The Afterparty ، شما به نوعی همه آنها را دریافت می کنید و در کل راه خواهید خندید (و حدس می زنید).