ترسناک یکی از محبوب ترین سبک های بازی امروزی است. بازی‌های ترسناک برای نسل استریم، که عاشق تماشای وحشت سازندگان محتوای مورد علاقه‌شان هستند، موفقیت بزرگی هستند. با این حال، بدون سال‌ها آزمایش و خطای پر از ترس، آن ویدیوهای بی‌شماری واکنش ترسناک پرش را که شامل Mr. X بازسازی Resident Evil 2 باشد، نخواهیم داشت. در طول چند دهه گذشته، روند سازان زیادی وجود داشته اند که بر مبتکران گذشته ساخته شده اند. این روند حتی در حال حاضر با بازی هایی مانند Resident Evil 7 ، با الهام گیری واضح از PT ادامه دارد .
و همه چیز از دهه 1970 شروع شد.
بیا بالا خونه
دنیای ترسناک بازی‌های ویدیویی زیرژانرهای مختلفی را در بر می‌گیرد که در طول سال‌ها متولد شده‌اند. بسیاری عنوان Haunted House برای Magnavox Odyssey را در سال 1972 به عنوان اولین تجربه بازی پر از ترس می دانند – اگر حتی یک پوشش صفحه نمایش را یک بازی ترسناک در نظر بگیرید. تلاش‌های بسیار اولیه دیگری در این ژانر در دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ وجود داشت، از جمله بازی‌های متنی مختلف، اقتباس‌های سینمایی پر از پیکسل برای Atari و NES مانند جمعه ۱۳ام و هالووین ، و البته IPهای افسانه‌ای مانند Castlevania و Ghosts 'n Goblins . اما هیچ بازی تا زمانی که Splatterhouse احساس یک فیلم ترسناک را به طور کامل به زمین بازی مجازی منتقل نکرد .
Splatterhouse یک بازی آرکید beat up محصول 1988 است که بهترین فیلم ترسناک دهه 80 B است که به یک بازی ویدیویی تبدیل شده است. شما نقش ریک تیلور را بازی می کنید، مردی در آستانه مرگ که با یک ماسک شیطان همزیست به نام Terror Mask شریک می شود. با هم، شما راه خود را در یک عمارت غول پیکر تکه تکه می کنید، ضربه می زنید و وحشیانه می کنید تا دوست دختر ربوده شده خود را که قرار است در مراسمی غیر خدایی قربانی شود، نجات دهید.
این بازی بدترین چیزی بود که بسیاری تا به حال دیده بودند، و این گور نقطه فروش اصلی آن بود. به خصوص در زمانی قبل از هیئت رتبه بندی نرم افزارهای سرگرمی (ESRB) بی سابقه بود. پورت TurboGrafx-16 آن یک هشدار مشاوره والدین و پیامی روی جعبه داشت که با این مضمون : «مضمون وحشتناک این بازی ممکن است برای کودکان خردسال و ترسوها نامناسب باشد».
امروزه، Splatterhouse به عنوان یک کلاسیک کالت در گذشته، آغاز یک سری بازی‌های ترسناک کلاسیک و یکی از پدران ژانر بازی‌های ترسناک زندگی می‌کند .
خانه خزش خانه
در حالی که Splatterhouse پایه و اساس را برای غم و هیولاها در دنیای ترسناک گیمینگ ایجاد کرد، بیشتر یک بازی اکشن بود و تنها عنصر بقا این بود که ضربه نخورید. ریشه های بسیاری از ژانر وحشت معروف، ترسناک بقا، می توان به '80s اولیه با PC-6001 NEC ترسیم را Nostromo، خانه خالی از سکنه آتاری است، و ZX81 است سینکلر تحقیقات 3D هیولا ماز. این سه عنوان جهان را با نوع جدیدی از بازی آشنا کردند که در آن همه چیز با خشونت حل نمی شد، بلکه از طریق پیشرفت غیرفعال، با تاکید بر حل پازل ها و استفاده از مخفی کاری برای عبور از ضارب، حل نمی شد.
عناصر معرفی شده توسط این عناوین سرانجام در سیستم سرگرمی نینتندو با بازی Capcom در سال 1989، Sweet Home ، گرد هم آمدند . این JRPG کلاسیک بر اساس یک فیلم ترسناک ژاپنی به همین نام، یک مهمانی متشکل از پنج فیلمساز را به بازیکن ارائه می دهد که در حال کاوش در یک عمارت قدیمی پر از غول ها، ارواح و ارواح هستند. فقط یک هدف وجود دارد: با زندگی خود فرار کنید.
برای انجام این کار، بازیکنان آیتم هایی را برای قرار دادن در موجودی محدود خود پیدا می کنند و در حالی که با موجودات تاریکی مبارزه می کنند یا از موجودات تاریک دوری می کنند، معماها را در سرتاسر عمارت حل می کنند. یک بازی اشتباه و یک عضو حزب می‌تواند برای همیشه گرد و غبار را گاز بگیرد و یک عضو کمتر برای کمک به سفر باقی بماند. این بازی به عنوان یکی از اولین بازی هایی است که یک داستان ترسناک طولانی را روایت می کند و این کار را با صفحات خاطرات موجود در سراسر بازی انجام می دهد.
شر متولد می شود
اگر بسیاری از این جزئیات آشنا به نظر می‌رسند، به این دلیل است که بسیاری از ویژگی‌های Sweet Home الهام‌بخش مستقیم چیزی بودند که به پادشاه بازی‌های ترسناک تبدیل می‌شد، Resident Evil 1996 ، که در ابتدا قرار بود بازسازی Sweet Home برای نسل جدید باشد.
با این حال، تمام افتخارات الهام بخشیدن به سری پیشگامانه Resident Evil را نمی توان به Sweet Home نسبت داد . پروژه Firestart EA و Alone in the Dark از Infogrames نیز وجود دارد . این بازی‌ها به سبک کلاسیک ترسناک بقا کمک کردند. ویژگی‌هایی مانند داستان‌گویی کامل، موسیقی پویا، مهمات محدودی که به سختی هیولاهای سخت‌کشنده را از بین می‌برد، پس‌زمینه‌های از پیش رندر شده و یک شخصیت اصلی انسانی ساده، همه در اینجا هستند. و هیچ کس نمی تواند برج ساعت 1995 را فراموش کند که جهان را با Scissorman آشنا کرد و همچنین عناصر مخفی کاری بیشتری در این ژانر را معرفی کرد و ایده پایان های چندگانه را که همچنین در Sweet Home و Splatterhouse 3 در سال 1993 به نمایش گذاشته شد، به نمایش گذاشت .
در نهایت، در سال 1996، پادشاه به تاج و تخت خود رسید و رزیدنت اویل در همه جا قفسه ها را به نمایش گذاشت و اصطلاح وحشت بقا را ابداع کرد. عناصر ژانر جدید همگی گرد هم آمدند، با مسیرهای متعدد، پایان های مختلف، محیط عمارت، مرگ اختیاری شخصیت ها، داستان های مبتنی بر دفترچه خاطرات، پازل ها، برخورد اختیاری با دشمن، مهمات محدود، پس زمینه های از پیش رندر شده و خیلی چیزهای دیگر در کنار هم قرار گرفتند. در یک ساندویچ جیل شگفت انگیز .
بنابراین، با توجه به حجم زیاد بازی‌های دیگر، Resident Evil چه چیزی را به این ژانر آورده است؟ طرح کنترل تانک، که در بسیاری از کلون های Resident Evil که پس از آن مشاهده شد، تبدیل به یک عنصر اصلی ترسناک شده است. آن بازی‌ها جهان را وارد عصر جدیدی از ترس دیجیتال کردند – عصری که عناوین جسورانه زیادی از ژانر ترسناک را به وجود آورد و دیگران را نیز دوباره به دنیای ترسناک تبدیل کرد.
ترور تکامل یافت
پس از Resident Evil، عناوینی مانند Parasite Eve از Square Enix و بازی انحصاری Dreamcast Beat'em up/shooter/horror mash-up Blue Stinger وجود داشت . قابل توجه در میان عناوین مختلف الهام گرفته از Resident Evil، Corpse Party در سال 1996 بود . این عنوان ترسناک مستقل بازیکنان را به دنیای ترس روانی دعوت کرد. بازی از فیلم ترسناک معمولی وسترن B که بسیاری از این بازی‌ها به آن علاقه داشتند، فاصله گرفت و رویکردی بیشتر با الهام از فیلم ژاپنی در پیش گرفت.
این سبک با فیلم Silent Hill در سال 1999 که اتمسفر را بر همه چیز ترجیح می‌داد، فراتر رفت و قوی‌ترین مزیت آن مه پنهان‌کننده صفحه و روایت تاریک آن بود. تاثیر ترسناک ژاپنی آن باعث ظهور سریال هایی مانند Fatal Frame شد ، یک بازی ترسناک منحصر به فرد دیگر که شامل عکس گرفتن از ارواح بود.
بازار وسترن به ژانر وحشت نیز ضربه خورد. بازی هایی مانند The Thing و Doom ظاهر جدیدی از ترس به وجود آوردند. بار دیگر، این ژانر به همان چیزی که Splatterhouse روی میز آورده بود بازگشت ، زیرا آثار آمریکایی در ژانر بقا-ترسناک تاکید زیادی بر اکشن و توانایی مبارزه با نیروهای مخالف داشتند. زمانی که Resident Evil 4 با تاکید بر اکشن، ژانر را تغییر داد، این امر در بازارهای ژاپن نیز مورد توجه قرار گرفت.
هیچ‌کس نمی‌توانست رزیدنت اویل 4 و تغییر ژانر آن هنگام انتشار را از دست بدهد. ناگهان، وحشت بقا به این معنی بود که تا زمانی که موجودی شما درست باشد، می‌توانید موجودات را به هلاکت برسانید. دیگر درمانده نبودی. عناوین دیگری مانند Alone in the Dark در سال 2008 ردپای خونین آن را دنبال کردند . بسیاری دیدند که این ژانر کمتر ترسناک و بیشتر اکشن می شود تا اینکه FEAR و Dead Space به ترتیب در سال های 2005 و 2008 منتشر شدند و نشان دادند که اکشن سینمایی و وحشت واقعی هنوز هم می توانند با هم بازی کنند و محصولی ترسناک ارائه دهند.
ترس مدرن
سال‌های بعد شاهد ادامه این ژانر در آن مسیر اکشن بودیم تا اینکه صحنه مستقل شروع به بازگشت ژانر به ریشه‌های خود در دهه 2010 کرد. بازی‌های ترسناک بقای واقعی مانند Amnesia ، Slender ، و Nightfall با تمرکز بر اتمسفر و ترس از چشم ذهن ، هجوم پر اکشن را کنار گذاشتند و رویکرد هالووین جان کارپنتر را اتخاذ کردند. این موضوع در فیلم Five Nights at Freddy's 2014 ، ارباب فعلی فرنچایزهای ترسناک مستقل نیز دیده شد .
در همان سال نیز این ژانر شاهد نوآوری عظیم دیگری با انتشار پروژه لغو شده Silent Hill توسط Konami بود، یک تریلر قابل پخش برای عنوان آینده که طرفداران آن را PT لقب دادند . دمو جهان را با تکامل دیگری از این ژانر آشنا کرد، عناصری از ترسناک کلاسیک ژاپنی، ترکیب آنها با ماهیت اول شخص بازی هایی مانند Slender ، و ارزش تولید یک عنوان وسترن AAA را به آنها داد – با ستاره هالیوود نورمن ریدوس در نقش اصلی به بوت شدن. حتی با وجود لغو این عنوان مدت کوتاهی پس از انتشار نسخه ی نمایشی، PT آنقدر به یاد ماندنی بود که دنیای بازی های ترسناک را بلافاصله تغییر داد. فرمول آن حتی در Resident Evil 7 نیز استفاده شد ، عنوانی که این سری را به ریشه و تاج و تخت خود بازگرداند. حتی بنیانگذاران بازی های ویدیویی ترسناک هنوز تحت تأثیر همتایان خود هستند.
اکنون ما به همان جایی که شروع کردیم برگشتیم، سری Resident Evil که ستاره نوآوری های ترسناک بود و سایرین دنبال می شوند. سایر زیرژانرها در طول سال‌ها رشد کرده‌اند، مانند ژانر وحشت چندنفره که در Nightmare on Elm Street ، Left 4 Dead و Back 4 Blood دیده می‌شود .
مانند هر ژانری، ترسناک همیشه در حال پیشرفت است و من نمی‌توانم منتظر بمانم تا ببینم توسعه‌دهندگان چگونه راه بعدی را برای فریاد کشیدن ما پیدا خواهند کرد.
