هرکسی که با دنیای سینمایی مارول همراه شده باشد، می داند که قطعا روزهای بهتری را دیده است.
در سال‌های اخیر، فرنچایزی که زمانی بر هالیوود تسلط داشت، برای حفظ اختناق سابق خود بر بازار تئاتر تلاش کرده است. بخشی از آن به دلیل تمرکز بیشتر مارول بر روی نسخه‌های اصلی دیزنی + بود که فهرست شخصیت‌های MCU را به میزان زیادی گسترش داد و باعث شد تا ویژگی‌های فرنچایز کمتر اهمیت پیدا کند. البته، بخش دیگری از اهمیت کاهش یافته MCU به خاطر جلوه های بصری مستمر و نامرغوب این فرنچایز و داستان های داستان سرایی بیش از حد آشنا است، که بیشتر آنها در طول سه سال گذشته به طور مفصل در مورد آنها نوشته شده اند.
مبارزات کنونی MCU ممکن است روزهایی را که در آن به طور گسترده محبوب شده بود، مانند یک خاطره دور جلوه دهد. با این حال، امروز تنها پنج سال از فیلم Avengers: Infinity War است که اولین بار در سال 2018 به سینماها رفت. این فیلم پایان 11 سال حماسه Infinity MCU را آغاز کرد و این کار را با ضربه زدن به تماشاگران با یک پایان صخره ای انجام داد. که باعث شد بزاق آنها نزدیک به یک سال کامل حل شود.
پنج سال بعد، پایان ناخوشایند Avengers: Infinity War نه تنها به نظر می‌رسد یک قمار خلاقانه‌تر از سوی Marvel Studios باشد، بلکه دقیقاً نشان می‌دهد که چه چیزی در بسیاری از تلاش‌های اخیر MCU گم شده است.
یک براندازی موفق
مگر اینکه پنج سال زیر سنگ زندگی کرده باشید، احتمالاً می دانید که در پایان Avengers: Infinity War چه اتفاقی می افتد. این فیلم به کارگردانی برادران روسو به وعده قبلی خود یعنی انتقام‌جویان در سال 2012 عمل می‌کند و سرانجام تانوس (جاش برولین) را با قدرتمندترین قهرمانان زمین به هم می‌زند. متأسفانه برای گروه دوم، تانوس با اکثر آنها بدون اینکه حتی عرق کند، زمین را پاک می کند. در نتیجه، در لحظات پایانی جنگ اینفینیتی ، تانوس با موفقیت تمام شش سنگ اینفینیتی را به دست می‌آورد و از آنها برای دستیابی به هدف مادام‌العمر خود یعنی پاک کردن نیمی از موجودات زنده کهکشان استفاده می‌کند.
مونتاژ پایانی فیلم، که اکثر قهرمانان تثبیت شده MCU را در حال تبدیل شدن به ابرهایی از غبار در مقابل چشمان دوستان خود نشان می دهد، تماشاگران را متحیر کرد. به نظر می رسید همه در سال 2018 تئاتر را ترک کردند و همین سوال را پرسیدند: چگونه انتقام جویان نه تنها تانوس را شکست می دهند، بلکه متحدان از دست رفته خود را نیز زنده می کنند؟ تماشاگران می‌دانستند که وقتی چهارمین فیلم انتقام‌جویان وعده داده شده مارول در یک سال اکران شد، پاسخ این سؤالات را خواهند یافت، اما این از ناامیدی آنها برای دیدن رزولوشن چیزی که به‌راحتی رضایت‌بخش‌ترین نتیجه هر فیلم MCU بود، کم نکرد. تاریخ.
و این همان جایی است که درخشش Avengers: Infinity War نهفته است. جدای از دیگر دستاوردهای فیلم، که شامل لحظاتی با کاپیتان آمریکا (کریس ایوانز) و ثور (کریس همسورث) می‌شود که در میان هیجان‌انگیزترین فیلم‌های MCU قرار می‌گیرد، پایان‌بندی Infinity War مقداری درخشان از دستکاری تماشاگران است. MCU پس از گذراندن سال‌ها برای گفتن داستان‌های ابرقهرمانی آشنا و تا حد زیادی ایمن، آرامشی را که مخاطبان از آن انتظار داشتند را در برابر خود به کار برد. این فیلم از سرمایه گذاری عاطفی آنها بر روی شخصیت هایی مانند واندا ماکسیموف (الیزابت اولسن) و پیتر پارکر (تام هالند) استفاده کرد تا یک آرزوی یک ساله برای دیدن انتقام آنها ایجاد کند.
نه تنها نتیجه‌گیری Infinity War ، Avengers: Endgame 2019 را تبدیل به رویدادی کرد که نمی‌توان آنها را از دست داد برای تماشاگران سینما در سرتاسر جهان، بلکه دو قسمت میانی MCU را که در بین این فیلم‌ها منتشر شدند، ارتقا داد. Ant-Man and the Wasp و کاپیتان مارول ، به موفقیت مالی بیشتر از آنچه در غیر این صورت ممکن بود به دست آورند. این فیلم‌ها، به‌طور خاص، مهم‌تر از آنچه بودند، صرفاً به این دلیل تلقی می‌شدند که به دنبال بزرگترین صخره‌ها در تاریخ MCU بودند.
کاهش وضعیت MCU
لازم به ذکر است که اگر Endgame چنین وضوح شگفت‌آور تلخ و شیرینی را به قوس داستان ارائه نمی‌کرد، امروز به خوبی از Avengers: Infinity War یاد نمی‌شد. با این حال، در سال‌های پس از اکران این فیلم‌ها، مارول بارها و بارها تلاش کرده است تا همان سطح آگاهی مخاطب یا قدرت داستان‌گویی را نشان دهد که Infinity War و Endgame را به رویدادهای فرهنگی پاپ تأثیرگذار تبدیل کرده است. در واقع، مارول در طول سه سال گذشته در مجموع 19 پروژه سینمایی و تلویزیونی منتشر کرده است، اما تعداد کمی از آنها به اندازه فیلم هایی که MCU را در آن ساخته اند، روی شخصیت ها یا داستان های خود سرمایه گذاری کرده اند. امروز است.
این فرنچایز چندرسانه ای به طور فزاینده ای بین بلاک باستر خود، انگیزه های تماشایی و نیازهای شخصیت هایش درگیر شده است و این تنش تنها در سه سال گذشته نسبت به MCU که در 10 سال اول خود ارائه کرد، منجر به اشتباهات بیشتر شده است. در پایان Avengers: Infinity War اگر مخاطبان به اندازه طرح اصلی MCU روی زندگی قهرمانانی که در آن فیلم جان باختند سرمایه گذاری نمی کردند، اصلاً کار نمی کرد. علی‌رغم این واقعیت، بسیاری از عناوین اخیر مارول یا به طور کامل با چیدمان داستان حماسه چندجهانی جدید MCU مصرف شده‌اند (نگاه کنید به: Ant-Man and the Wasp: Quantumania ) یا بسیار کوچک و از بقیه فرنچایز جدا شده‌اند. که آنها احساس بی ربطی کرده اند (نگاه کنید به: شوالیه ماه ).
در طول سه سال گذشته، مارول تنها یک بار توانسته است به همان سطحی از داستان سرایی بهم پیوسته و عاطفی دست یابد که قبلاً برای تعریف MCU استفاده می شد. این زمانی بود که مارول یک فصل کامل از WandaVision را صرف تنظیم داستان شخصی واندا ماکسیموف کرد و سپس با این قول به پایان رسید که سفر او در سال 2022 در Doctor Strange در Multiverse of Madness ادامه خواهد یافت. هر چقدر هم که نامرتب بود، آن فیلم، به ویژه، در گیشه نزدیک به یک میلیارد دلار درآمد داشت.
آیا مارول می تواند دوباره آن را انجام دهد؟ با دو فیلم جدید Avengers در افق، استودیو مطمئناً امیدوار است. اما برخلاف دفعه اول، افراد زیادی در مورد سرنوشت ابدیان، پلنگ سیاه شوری یا She-Hulk سرمایه گذاری نمی کنند که با کاپیتان آمریکا، مرد آهنی و ثور سرمایه گذاری کردند. برای تکرار موفقیت Infinity War ، هنوز کارهای زیادی باید توسط مارول انجام شود تا مخاطبان بیشتر به شخصیت‌های روی صفحه اهمیت دهند تا نقشه‌های داستانی (نوع‌ها! چندین خط زمانی! مایکروورس!) و سرویس هواداران ارزان (همه آن مردان ایکس). کنایه هایی که به جایی نمی رسند) که MCU در حال حاضر به آنها وسواس دارد.
Avengers: Infinity War هم اکنون برای پخش در دیزنی پلاس در دسترس است.
