مسابقه در جریان است. پس از اینکه Valve سال گذشته Steam Deck محبوب خود را منتشر کرد، سازندگان سخت افزار عجله کردند تا رایانه های شخصی قابل حمل خود را عرضه کنند. ما در حال حاضر یک رقیب قابل قبول در Asus ROG Ally از امسال داریم، و گزینه‌های غیرمنتظره زیادی مانند Ayaneo 2S وجود دارد، اما اکنون Lenovo با Legion Go به صحنه می‌پیوندد.
در نگاه اول، Legion Go ممکن است شبیه کامپیوتر قابل حمل استاندارد شما باشد. این یک ویندوز دستی سنگین است که دارای برخی مشخصات چشمگیر است. با این حال، به دقت نگاه کنید و متوجه خواهید شد که لنوو در حال ارائه نوآوری واقعی به میز است. Legion Go با کنترل‌های جداشدنی، پایه پایه، «حالت موس» نوآورانه و موارد دیگر، خود را از جهات زیادی از رقبای خود متمایز می‌کند. اما آیا ارزش کاهش 700 دلاری را در اکتبر امسال برای یک دستگاه بازی قابل حمل دیگر دارد؟
این پاسخ به طرز شگفت آوری پیچیده است. در یک جلسه عملی قبل از رونمایی دستگاه، من باید ویژگی‌های منحصر به فرد لژیون گو را آزمایش کنم. برخی از ایده های آن در حال حاضر برای دستگاهی مانند این پیشگامانه به نظر می رسد، و دستگاهی را ایجاد می کند که فاصله بین دستی و رایانه شخصی را بهتر پر می کند. از سوی دیگر، اندازه عظیم و ویژگی‌های پیچیده آن ممکن است فروش آن را برای گیمرهای معمولی که فقط به دنبال بازی‌های رایانه شخصی خود هستند، سخت‌تر کند.
یک دستگاه توانمند
روی کاغذ، شکی نیست که Legion Go آماده نبرد است. مجهز به پردازنده AMD Ryzen z1 Extreme، پتانسیل قدرت مشابه Asus ROG Ally را دارد. سیستم پاورهاوس با 16 گیگابایت رم، 512 گیگابایت فضای ذخیره سازی و باتری 49.2 وات ساعتی عرضه می شود که همه اینها قیمت رقابتی آن را توجیه می کند. با تمام آن قدرتی که در یک فرم فاکتور نسبتاً عظیم و پر از دریچه بسته بندی شده بود، انتظار داشتم وقتی واقعاً وارد یک بازی شدم، نتایج چشمگیری ببینم. دقیقاً اینطور نبود.
وقتی به Hi-Fi Rush می‌رفتم، بلافاصله از دیدن آن با نرخ فریم غیرمعمول متلاطم شگفت‌زده شدم. من در ابتدا تا حد تنظیمات گرافیکی بهینه نشده (ابزارهای داخلی همراه دستگاه هنوز کاملاً آماده آزمایش نبودند) صحبت کردم، اما مقصر واقعی ممکن است در واقع چشمگیرترین ویژگی آن باشد: نمایشگر 1600p.
بله شما آن را درست خواندید. Legion Go احتمالاً چشمگیرترین صفحه نمایش موجود در یک دستگاه بازی دستی را در قالب صفحه نمایش 8.8 اینچی QHD+ 144 هرتزی خود دارد. این رقم 1600p است که واقعاً برجسته است – اما شاید به دلایلی که Lenovo انتظار دارد نیست. در حالی که این یک نقطه فروش عالی بر روی کاغذ است، همچنین کمی غیر عملی است. این رقم حتی برای اکثر لپ‌تاپ‌های گیمینگ رده پایین نیز بسیار سخت است، چه رسد به دستگاه‌های دستی با صفحه نمایش بسیار کوچک‌تر. این به ویژه برای Z1 Extreme بالا است، که ممکن است توضیح دهد که چرا عملکرد Hi-Fi Rush ضعیف شده است. واضح است که آزمایش‌های زیادی باید انجام شود تا ببینیم Legion Go تا چه حد می‌تواند بهینه شود تا عملکرد را نسبت به نمایشگر شاید غیرضروری شفاف بهینه کند.
اگرچه این ممکن است بیش از حد باشد، اما به نظر می رسد دیگر جاه طلبی های لنوو نتیجه بیشتری خواهد داد. به ویژه، گنجاندن دو پورت USB-C 4 می‌تواند راه درازی داشته باشد. پشتیبانی از بلوتوث، یک اسلات microSD، یک دوربین داخلی، دو بلندگوی 2 واتی را در اختیار داشته باشید و یک سیستم نسبتاً بارگذاری شده در دستان خود دارید. این همچنین یک دستگاه ویندوزی با صفحه نمایش لمسی پاسخگو است که پیمایش در نمای دسکتاپ را به تجربه ای نسبتاً طبیعی تبدیل می کند.
البته، همه اینها با یک شکار سنگین همراه است: Legion Go وزن عظیمی معادل 1.8 پوند دارد. در حالی که لنوو می‌گوید هنوز در تلاش است تا مقداری از این رقم خیره‌کننده را کاهش دهد (فقط دو ماه مانده به عرضه)، انتظار تغییرات زیادی را نداشته باشید. با آن وزن، Legion Go به طور قابل توجهی سنگین تر از Steam Deck است – و من می توانم بگویم. تصور نگه داشتن آن برای مدت طولانی بدون احساس فشار سخت است. این جنبه به تنهایی ممکن است در نبرد با متحد ROG بسیار قابل حمل تر و به همان اندازه قدرتمندتر مشکل ایجاد کند.
کنترل های نوآورانه
من این احساس را دارم که لنوو نه تنها فاکتور وزن را یک نقطه درد می داند، بلکه در اطراف آن نیز طراحی شده است. این در رویکرد نوآورانه آن به کنترل ها مشهود است که بیشتر از Nintendo Switch الهام می گیرد تا Steam Deck. Legion Go دارای کنترلرهای کاملاً جداشدنی است که به راحتی از صفحه باز می شوند. حتی دارای یک پایه پایه داخلی مشابه سوئیچ OLED است که از این ایده پشتیبانی می کند که لنوو بیشتر از یک کیس روی میز استفاده می کند تا یک کیس دستی.
در حالی که کنترلرها دارای طرح استاندارد ABXY هستند، آنها غیر سنتی ترین کنترلرهایی هستند که تاکنون در دستگاهی مانند این دیده ایم. یک ترک‌پد روی کنترل‌کننده سمت راست به آن برتری نسبت به ROG Ally می‌دهد، در حالی که شش دکمه دستگیره قابل تخصیص آن فضای زیادی را برای سفارشی‌سازی کنترل باقی می‌گذارد. تنها مشکل اینجا یک بار دیگر به راحتی برمی گردد. هنگام جدا شدن، کنترلرها در دست احساس می کنند درشت و بیش از حد زاویه دار هستند. به نظر می رسد که من دو مثلث ضخیم را در دست گرفته ام، که بعد از سال ها کار با Joy-Cons سبک وزن نینتندو، احساس عجیبی است. تصور می‌کنم این چیزی است که به مرور زمان به آن عادت می‌کنم، اما سؤالاتی درباره احساس آنها در جلسات طولانی‌تر بازی دارم.
با این حال، این شگفت‌انگیزترین نوآوری Legion Go نیست. این دستگاه همچنین دارای یک تنظیمات مبتکرانه است که کنترلر سمت راست را به یک ماوس تبدیل می کند. Legion Go همراه با یک حلقه پلاستیکی کوچک است که می‌توان آن را روی میز قرار داد (نسخه نهایی مغناطیسی خواهد شد، اما نسخه‌ای که من آزمایش کردم نبود). با روشن کردن کلید "FPS" و قرار دادن کنترلر مناسب در حلقه، اساساً می توان آن را مانند یک چوب پرواز کنترل کرد. سپر سمت راست و ضربه گیر اضافی در سمت چپ کنترلر به عنوان یک کلیک چپ و راست ماوس عمل می کنند، در حالی که یک چرخ مخفی در نزدیکی آنها به بازیکنان امکان اسکرول را می دهد.
تا آنجایی که حقه‌ها پیش می‌روند، این همان جذابیت اسباب‌بازی است که باعث شد در اولین باری که نینتندو سوییچ را امتحان کردم عاشق آن شوم. من می‌توانم از این حالت برای بازی Powerwash Simulator با دقت دقیق استفاده کنم و کنترل‌کننده سمت چپ را در دست دیگرم نگه دارم تا نازل‌ها را عوض کنم. به نظر می رسد این گزینه ایده آلی برای افرادی است که ژانرهایی را که به طور خاص برای رایانه شخصی ساخته شده اند، مانند CRPG و بازی های استراتژی بازی می کنند. این می تواند به Legion Go کمک کند تا به گزینه ترجیحی برای چیزی مانند Baldur's Gate 3 تبدیل شود و آن را تبدیل به دستگاه پخش کننده رایانه شخصی کند.
البته، اولین طرح کنترلی در نوع خود مانند این، حتماً دارای موانعی است. وقتی حالت FPS روشن شد، بازی‌هایی که نمایش دادم بلافاصله فرض کردند که با ماوس و کیبورد بازی می‌کنم. این بدان معناست که هر کنترلی که در بازی به من نشان داده می‌شود بی‌فایده است و من را مجبور می‌کند تا زمانی که بفهمم چه کاری انجام می‌دهد، با دکمه‌ها کمانچه بازی کنم. تصور می‌کنم این امر باعث سردرگمی زیادی در بازی‌های متمرکز بر رایانه شخصی می‌شود که به جای میانبرهای کنترلر به ده‌ها فرمان صفحه کلید متکی هستند.
حتی با وجود این هشدار، حالت FPS چیزی را ارائه می دهد که هیچ دستگاه بازی دستی دیگری انجام نمی دهد – و این برای Lenovo کلیدی است. ما در حال حاضر در دوره ای از رایانه های شخصی قابل حمل در غرب وحشی هستیم که سازندگان سخت افزار باید سخت کار کنند تا بازیکنان را متقاعد کنند که دستگاه آنها به دستگاهی که ماه ها پیش خریداری کرده اند ترجیح داده شود. تا آنجایی که من می توانم بگویم، پیشرفت Lenovo در فروش این است که Legion Go به عنوان پل بسیار قوی تری بین یک لپ تاپ و دستی عمل می کند و هر دو تجربه را با دستگاهی با طراحی انعطاف پذیرتر ارائه می دهد.
این یک ایده عالی است – ایده ای که دارای یک عامل شگفت انگیز فنی است – اما چیزی که باید دید این است که همه اینها چقدر کاربردی هستند. آیا اندازه عظیم Legion Go ارزش فشار را دارد؟ آیا یک صفحه نمایش بیش از حد جاه طلبانه بیشتر از اینکه کمک کند آسیب می زند؟ آیا مورد استفاده بهینه در اینجا برای مخاطب عام بسیار مناسب است؟ اینها سوالاتی هستند که من فقط با صرف زمان بیشتر با آخرین Legion Go می توانم به آنها پاسخ دهم. با این اوصاف، لنوو با یک ایده واقعا تازه وارد بازار شده است تا یک دستگاه کپی که تنها حرفه‌ای آن کاهش قدرت ناچیز است. حتی اگر Legion Go بهترین نسخه از آنچه می تواند باشد نباشد، صحنه برای تکان دادن بازار به گونه ای آماده شده است که می تواند آن را در صدر قرار دهد.
Legion Go قرار است در اکتبر امسال عرضه شود و با قیمت 700 دلار به فروش برسد. لنوو می‌گوید که در حال کار روی مدل ارزان‌تر و کم‌قدرت‌تر آن نیز است، اگرچه هنوز پنجره‌ای برای انتشار ندارد.
