در اعماق خلأ سرد و تاریک فضای بین ستارهای، میتوانید سیارههایی را بیابید که آزادانه در حال پرسه زدن هستند و به دور یک ستاره نمیچرخند. این اجرام که به عنوان سیارات سرکش شناخته می شوند، گریزان هستند و به ندرت کشف می شوند زیرا به سختی قابل تشخیص هستند – اما یک مطالعه جدید بزرگترین مجموعه سیارات سرکش را تا به امروز پیدا کرده است که در منطقه ای از کهکشان راه شیری به نام انجمن ستاره ای Upper Scorpius OB قرار دارد. .
یافتن سیارات سرکش کار سختی است زیرا بر خلاف ستاره ها، سیارات کم نور هستند و نور بسیار کمی از خود ساطع می کنند و این نقاط ریز باید از پس زمینه ستارگان درخشان انتخاب شوند. اما یک تیم بین المللی توانست این گروه از سیارات سرکش را با استفاده از ترکیبی از مشاهدات جدید و داده های آرشیوی از تعداد زیادی از منابع از جمله تلسکوپ های رصدخانه جنوبی اروپا، تلسکوپ کانادا-فرانسه-هاوایی و تلسکوپ سوبارو شناسایی کند. . در مجموع، داده هایی که آنها استفاده کردند تا 80000 تصویر میدان گسترده را که طی 20 سال مشاهدات گرفته شده بودند، اضافه کردند.
Núria Miret-Roig نویسنده اصلی این مقاله توضیح داد: «ما حرکات کوچک، رنگها و درخشندگی دهها میلیون منبع را در یک منطقه بزرگ از آسمان اندازهگیری کردیم. این اندازهگیریها به ما این امکان را میدهد که بهطور ایمن کمنورترین اجسام در این منطقه را شناسایی کنیم.» با استفاده از این تکنیک، محققان حداقل 70 سیاره سرکش را از داده ها پیدا کردند. Miret-Roig گفت: "ما نمی دانستیم که چند نفر باید انتظار داشته باشیم و هیجان زده هستیم که تعداد زیادی را پیدا کرده ایم."
به گفته رهبر پروژه، هروه بوی، مطالعه این سیارات سرکش یا سیارات شناور آزاد (FFP) با جزئیات بیشتر می تواند به ما کمک کند تا در مورد ترکیب و شکل گیری سیاره ها بیاموزیم: "FFP هایی که ما شناسایی کردیم نیز اهداف عالی برای مطالعات بعدی هستند. به طور خاص، آنها برای مطالعه اتمسفر سیارهای در غیاب یک ستاره میزبان کورکننده ضروری خواهند بود و رصد را بسیار آسانتر و دقیقتر میکنند. مقایسه با اتمسفر سیاراتی که به دور ستارگان می چرخند، جزئیات کلیدی در مورد شکل گیری و خواص آنها را ارائه می دهد. علاوه بر این، مطالعه وجود گاز و غبار در اطراف این اجرام، چیزی که ما آن را "دیسک های دور سیاره ای" می نامیم، روند تشکیل آنها را روشن می کند.
این می تواند فقط نوک کوه یخ در مورد سیارات سرکش باشد. به طور بالقوه ممکن است میلیاردها نفر از آنها در کهکشان ما وجود داشته باشد. با فرض اینکه کسری از FFPهایی که در عقرب بالایی اندازهگیری کردیم مشابه سایر مناطق ستارهساز باشد، ممکن است چندین میلیارد مشتری بدون ستاره میزبان در کهکشان راه شیری پرسه بزنند. این عدد برای سیارات با جرم زمین حتی بیشتر خواهد بود، زیرا شناخته شده است که آنها از سیارات پرجرم رایج تر هستند.