سیاهچاله ها چیزهایی ضد شهودی هستند. آنها چنان گرانش قوی دارند که هر چیزی را که به آنها نزدیک می شود، حتی نور را جذب می کنند، اما هنوز هم می توانند در طول موج های خاصی به دلیل گسیل هایی که در افق رویدادشان منتشر می شود، درخشان بدرخشند. ستاره شناسان تابش های باورنکردنی از یک سیاهچاله هیولایی با جرمی معادل 55 میلیون خورشید را به ثبت رسانده اند که فوران های رادیویی به اندازه کافی بزرگ برای پوشش بخشی از آسمان به طول 16 قمر منتشر می کند.
تشعشعات رادیویی از سیاهچاله بسیار پرجرم در قلب کهکشان قنطورس A که در فاصله 12 میلیون سال نوری از ما قرار دارد و در حال بلعیدن گاز است، می آیند. همانطور که سیاهچاله این گاز را مصرف می کند، مواد را با سرعت بسیار بالا به بیرون پرتاب می کند که باعث ایجاد "حباب های رادیویی" می شود که رشد می کنند و به فضا می رسند.
دکتر بنجامین مک‌کینلی، نویسنده اصلی مرکز بین‌المللی تحقیقات نجوم رادیویی (ICRAR) در بیانیه‌ای توضیح داد: «این امواج رادیویی از مواد مکیده شده به سیاهچاله عظیم در وسط کهکشان می‌آیند. این یک دیسک در اطراف سیاهچاله تشکیل می دهد، و با جدا شدن ماده و نزدیک شدن به سیاهچاله، جت های قدرتمندی در دو طرف دیسک تشکیل می شوند و بیشتر مواد را به فضا به فضا پرتاب می کنند، به فواصل احتمالاً بیش از یک میلیون سال نوری
مشاهدات رادیویی قبلی نمی‌توانستند روشنایی شدید جت‌ها را کنترل کنند و جزئیات ناحیه بزرگ‌تر اطراف کهکشان تحریف شد، اما تصویر جدید ما بر این محدودیت‌ها غلبه کرد.
یکی از دلایل مطالعه قنطورس A این است که نزدیکترین کهکشان رادیویی به کهکشان راه شیری ما است و آن را به یک هدف ایده آل برای تحقیق تبدیل می کند. دکتر مک کینلی گفت: «ما می‌توانیم به‌ویژه از قنطورس A چیزهای زیادی بیاموزیم، فقط به این دلیل که بسیار نزدیک است و می‌توانیم آن را با جزئیات مشاهده کنیم. نه فقط در طول موج های رادیویی، بلکه در تمام طول موج های دیگر نور نیز. در این تحقیق ما توانستیم مشاهدات رادیویی را با داده های نوری و اشعه ایکس ترکیب کنیم تا به ما در درک بهتر فیزیک این سیاهچاله های کلان پرجرم کمک کند.
این تحقیق در مجله Nature Astronomy منتشر شده است.
