دانشمندان شهروندی شی مرموز را که با سرعت 1 میلیون مایل در ساعت از کهکشان خارج می شود، مشاهده کردند.

دانشمندان شهروندی به شناسایی یک جرم فوق‌العاده سریع در فضا کمک کرده‌اند که با چنان سرعتی حرکت می‌کند که از کهکشان راه شیری شلیک می‌کند و به فضای بین کهکشانی می‌رود.

اخترشناسان آماتوری که بر روی پروژه حیاط خلوت دنیاها: سیاره 9 کار می کنند، این شی را مشاهده کردند که توسط تلسکوپ تازه بازنشسته ناسا NEOWISE نیز مشاهده شد. سه شهروند دانشمند – مارتین کاباتنیک، توماس پی بیکل و دن کازلدن – چندین سال پیش شی به نام CWISE J124909.08+362116.0 را مشاهده کردند، و اکنون تایید شده است که آنها در مقاله ای در مورد کشف آن از نویسندگان مشترک هستند.

Kabatnik در بیانیه ای گفت: "من نمی توانم سطح هیجان را توصیف کنم." "وقتی برای اولین بار دیدم با چه سرعتی حرکت می کند، متقاعد شدم که باید قبلاً گزارش شده باشد."

این جسم با سرعت حیرت انگیز 1 میلیون مایل در ساعت حرکت می کند، اما به دلیل دیگری نیز مورد توجه دانشمندان قرار گرفت. به نظر می رسد که جرم آن به طور غیرمعمول کم است، که طبقه بندی آن را دشوار می کند. این می تواند یک ستاره کوچک باشد، یا می تواند نوعی جسم به نام کوتوله قهوه ای باشد که هرگز در هسته خود به همجوشی نمی رسد.

دانشمندان دو نظریه برای اینکه چرا این قدر سریع سفر می کند ارائه کرده اند: یا شریک یک کوتوله سفید بوده و با یک انفجار ابرنواختری با سرعت زیاد به بیرون پرتاب شده است، یا بخشی از یک خوشه ستاره بوده که با یک جفت برخورد کرده است. سیاهچاله ها و با نیروی فوق العاده پرتاب شد.

کایل کرمر از دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو توضیح داد: «وقتی یک ستاره با یک سیاهچاله دوتایی مواجه می‌شود، دینامیک پیچیده این برهمکنش سه جسمی می‌تواند آن ستاره را درست از خوشه کروی پرتاب کند.

برای اینکه بدانند کدام یک از این دو نظریه صحیح است، ستاره شناسان باید ترکیبات جسم را مطالعه کنند. آنها قبلاً دریافته اند که آهن و سایر فلزات بسیار کمتری نسبت به ستاره های مشابه و کوتوله های قهوه ای دارد که نشان می دهد بسیار قدیمی است.

عناصر سنگین مانند فلزات برای اولین بار از همجوشی در اولین ستارگان ایجاد شدند و زمانی که آن ستاره ها در ابرنواخترها منفجر شدند در کهکشان پخش شدند. بنابراین اغلب، هر چه یک ستاره زودتر در کیهان آمده باشد، فلزات کمتری در آن وجود دارد.

این تحقیق در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.