نقد پنگوئن: اسپین آف بتمن HBO به طرز شگفت انگیزی خوب کار می کند

پنگوئن

4 / 5 ★★★★☆ جزئیات امتیاز

«پنگوئن از HBO یک فرنچایز نادر است که به لطف بازی‌های اصلی کریستین میلیوتی و کالین فارل، به تنهایی می‌تواند بایستد.»

✅ جوانب مثبت

• یک داستان سرگرم کننده و پر پیچ و خم اوباش
• کاوش تحسین برانگیز جنبه تاریک شخصیت اصلی
• بازی های استثنایی کالین فارل و کریستین میلیوتی

❌ معایب

• کاراکترها و پیچش های متعدد
• ظاهری در سطح تلویزیون که در مقایسه با بتمن رنگ پریده است
• نسخه تک بعدی شهر گاتهام

هر ثانیه از پنگوئن باید باعث غلت زدن چشم شود. این مجموعه، حداقل روی کاغذ، تمرینی برای گسترش فرانشیز خالص است. دو سال پس از اکران « بتمن » مت ریوز در سینماها، درام جدید HBO تقریباً دقیقاً همان جایی است که آن فیلم متوقف شده است. این داستان اسوالد «اُز» کاب، گانگستر خوش صحبت کالین فارل را دنبال می‌کند که تلاش می‌کند حفره‌ای را که با قتل رئیس دیرینه‌اش، کارمین فالکون (با بازی در بتمن توسط جان تورتورو و بازی در بتمن توسط جان تورتورو و در دنیای جنایتکار گاتهام سیتی در دنیای جنایتکار گاتهام سیتی باقی مانده است، پر کند. در اینجا، در فلاش بک، توسط مارک استرانگ). داستان آن داستانی است که می‌توانست به راحتی در فاصله بین The Batman و دنباله آن در سال ۲۰۲۶، The Batman Part II ، خارج از صفحه نمایش داده شود.

بنابراین، پنگوئن نیازی به ساخته شدن نداشت. انتخاب برای پیشبرد آن – چه موجه یا نه – بوی همان طرز تفکر مبتنی بر IP را می دهد که بر تصمیم گیری هالیوود مسلط شده است. این گواهی بر کیفیت پنگوئن است که به ندرت باعث آزار یا ناامیدی می شود. این یک درام جنایی فوق‌العاده سرگرم‌کننده و گاه مضحک است که با دو نقش اصلی مخالف و خشن تثبیت می‌شود، اما همچنان به‌عنوان چیزی متمایز، شگفت‌انگیز دیوانه‌کننده و ارزشمند ظاهر می‌شود. به عبارت دیگر، به اوج‌های سوپرانوها و امپراتوری Boardwalk می‌رسد و در نهایت به Daredevil مارول نزدیک‌تر می‌شود.

در لحظات آغازین، پنگوئن بینندگان را بی‌وقفه به دنیای بتمن می‌کشاند. نه تنها با یک پخش خبری شروع می شود که به طور موثر اوج فیلم 2022 را بازخوانی می کند، بلکه اوز فارل را نیز دنبال می کند که او ابتدا از محل کار سابقش که اکنون آب گرفته بود، Iceberg Lounge می گذرد و سپس به باشگاه مخفی آن می رسد. 44 زیر. این سکانس به پنگوئن این شانس را می‌دهد که به برخی از شناخته‌شده‌ترین لوکیشن‌های فیلم مادرش بازگردد و حتی در یک نمونه، صحنه‌ای به یاد ماندنی از بتمن را زمانی که درهای آسانسور The 44 Below باز می‌شود را تکرار کند تا اوز را در مرکز آن ایستاده نشان دهد. گاهی اوقات، پنگوئن تلاش می کند تا واقعاً با قدرت غوطه ور شدن بتمن مطابقت داشته باشد، اما پیش درآمد آن جایی برای سؤال درباره زمان و مکان سریال HBO باقی نمی گذارد.

دزدی اوز از دفتر رئیس مرده اش با برخورد تصادفی با پسر کارمین و وارث ظاهری، آلبرتو فالکون (با بازی مایکل زگن) قطع می شود. مکالمه ای که آنها با هم به اشتراک می گذارند، زمینه را برای داستان پنگوئن فراهم می کند، و همچنین حضور بیش از چند شخصیت جنایتکار دیگر را که بین او و هدفش برای تبدیل شدن به ارباب جنایت برجسته گاتهام قرار دارند، تثبیت می کند. از جمله رقبای او می توان به آلبرتو اشاره کرد. خواهر او، سوفیا (یک کریستین میلیوتی پر شور)، که به تازگی از اقامت چند ساله در پناهگاه آرکام آزاد شده است. جانی ویتی (مایکل کلی)، رئیس لزج خانواده فالکون. و سالواتوره مارونی (کلنسی براون)، بداخلاق، رئیس زندانی بزرگترین رقبای فالکونز. اوز به سرعت دست به کار می شود و کارفرمایان جنایتکار گاتهام را در مقابل یکدیگر قرار می دهد، اما همانطور که در هر نمایش گروهی مانند پنگوئن وجود دارد، همه حرکات او به نتایج دقیقی که انتظار دارد منجر نمی شود.

چیزی وجود دارد که اوز را از همه دشمنان و متحدان موقتش جدا می کند. همانطور که پنگوئن در اوایل مشخص می کند، او مانند آلبرتو و سوفیا از پول نمی آید. او یک بچه فقیر از ایست ساید گاتهام است که برای هر تبلیغ مجرمانه ای که دریافت کرده مجبور به مبارزه و خراشیدن شده است. این به اُز ضایعه‌ای می‌دهد که به نظر می‌رسد با حالت دست و پا زدن و تنومند او متناقض است و فقط با چروکیدن مداوم چشم‌های فارل و زخم‌هایی که سمت راست سر طاس او را مختل می‌کند، خیانت می‌شود. بر خلاف همه جنایتکاران دیگر پنگوئن ، اوز نمی خواهد از طریق ترس حکومت کند. همانطور که او در قسمت اول سریال توضیح می دهد، او ترجیح می دهد یک گانگستری باشد که توسط جامعه اش دوست داشته و برایش ارزش قائل است.

پنگوئن از تمایل اوز برای دوست داشتن استفاده می کند تا کشف کند که چگونه ناامنی و نیازمندی می تواند منجر به نوع متفاوتی از هیولاها شود که معمولاً در ژانر جنایی می بینیم. این کار را عمدتاً از طریق رابطه تیره و وابسته اوز با مادر خاردار و مغرورش، فرانسیس (یک دیر اوکانل آتشین) انجام می دهد. در یکی از ادای احترام آشکارتر به سوپرانوها ، پنگوئن فاش می کند که اوز، در میان چیزهای دیگر، پسر مادری است که جستجوی مادام العمر برای جلب توجه و تایید مادرش یکی از منابع اصلی تاریکی اوست. نبرد او با صوفیه میلیوتی برای کنترل امپراتوری فالکون فقط آن تاریکی را به سطح نمای عمدی بی‌ضرر اوز نزدیک‌تر می‌کند. متأسفانه برای او، طبیعت خشمگین و رابطه تلخ سوفیا با پدرش که اکنون مرده است، او را به حریفی خطرناک و غیرقابل پیش بینی تبدیل می کند.

شخصیت پنگوئن از سوفیا، که به پوشیدن خزهای مجلل و لباس‌های شیک حتی زمانی که حرکات خشونت‌آمیز قدرت می‌دهد، افتخار می‌کند، ظریف نیست. مانند همه شخصیت‌های پنگوئن ، او نیز شخصیتی است که منشأ کمیک‌هایش هرگز مورد تردید نیست. با وجود آن، میلیوتی موفق می شود صوفیه را در سایه های قابل تشخیصی از خشم، خیانت و ناامیدی زمین گیر کند. به‌عنوان یک مجری، او از سرگرم شدن یا تکیه به گوشه‌های پوچ‌تر دنیای کتاب‌های مصور پنگوئن و سبک داستان‌گویی بزرگ ترسی ندارد. او تقریباً سریال را از فارل می‌دزدد، کسی که – مثل او در بتمن – زیر لایه‌های آرایش مصنوعی و لهجه ایتالیایی غلیظ و الهام‌گرفته از نیویورک اوز قابل تشخیص نیست. درست زمانی که به نظر می‌رسد میلیوتی ممکن است با پنگوئن کنار برود، قسمت‌های پایانی سریال بیشتر از همیشه در قلب تاریکی اوز کاوش می‌کند و به نوبه خود به فارل این فرصت را می‌دهد که دندان‌هایش را حتی بیشتر در یک شخصیت شرور فرو ببرد. که ممکن است چیزی بیش از یک کاریکاتور در دستان یک بازیگر کمتر آسیب پذیر یا بیهوده تر ارائه شده باشد.

با کمک فارل، لورن لوفرانک خالق پنگوئن و همکارانش خط درستی بین انسان سازی قهرمان خود و تبدیل کردن او به شخصیتی واقعاً دلسوز پیدا می کنند. این سریال از ورطه عاطفی تاریکی که در مرکز داستانش قرار دارد دوری نمی‌کند، و تعهد آن به نشان دادن حقارت کامل رقابت سوفیا و اوز قابل تحسین است. در واقع این چیزی است که باعث می شود پنگوئن اثری ماندگار از خود به جای بگذارد.

در طول هشت قسمتش، پنگوئن نتوانست مقیاس و غنای بصری بتمن را دوباره به دست آورد. گاتهام آن اغلب شباهت زیادی به نیویورک دارد، نه یک خلاقیت خیره‌کننده و بدیع، و زیبایی‌شناختی نمایش در مقایسه با چیزی که گریگ فریزر، فیلمبردار ریوز و Dune در بتمن به دست آورد، کمرنگ است. در حالی که فاقد قدرت سینمایی بتمن است، پنگوئن با یک دید منسجم مشابه کنار هم قرار گرفته است.

این نمایشی است که توسط تیمی از هنرمندان ساخته شده است که به وضوح از همان ابتدا در مورد آنچه که قصد انجام آن را داشتند، یکسان بودند. نتیجه یک درام جنایی مجاور کمیک است که نه تنها به تنهایی می ایستد، بلکه – مانند بتمن – تصویری از جهانی را ارائه می دهد که حتی ترسناک تر و کثیف تر از آن چیزی است که به نظر می رسد.

پنگوئن پنجشنبه 19 سپتامبر از شبکه HBO پخش می شود. قسمت های جدید به صورت هفتگی در روزهای پنجشنبه منتشر می شوند. Digital Trends به کل فصل هشت قسمتی خود دسترسی زودهنگام داشت.