آیا مدیاتک و کوالکام تحت فشار تراشه های داخلی هستند؟

برای بیش از یک دهه، Qualcomm و MediaTek گزینه‌های پیش‌فرض برای بهترین سازندگان گوشی‌های هوشمند بوده‌اند. تقریباً هر تلفن هوشمند یا تبلتی که می بینید از چیپست Qualcomm Snapdragon یا MediaTek پشتیبانی می کند. اما رشد فوق‌العاده عملکرد دستگاه‌های تلفن همراه در چند سال گذشته نشان می‌دهد که حتی کوچک‌ترین تفاوت‌ها در عملکرد می‌تواند به طور قابل توجهی بر تصمیم خریدار تأثیر بگذارد. شرکت هایی مانند اپل با تمجید از عملکرد تراشه های سفارشی خود نسبت به همتایان کوالکام و مدیاتک، این کار را به نفع خود انجام داده اند.

با انبوهی از سازندگان تلفن که در حال بررسی راه‌هایی برای طراحی چیپ‌ست‌های تلفن هوشمند سفارشی خود هستند تا تجربه‌ای سفارشی را به کاربران ارائه دهند. به نظر می رسد این پدیده در حال افزایش است. آیا کوالکام و مدیاتک در برابر این فشار شرکت‌هایی که تراشه‌های خود را در داخل طراحی می‌کنند تسلیم خواهند شد؟

سامسونگ و هواوی مدتی است که مشغول ساخت تراشه هستند

برندهای گوشی های هوشمند در حال حاضر چیپست های سفارشی مبتنی بر ARM خود را طراحی می کنند – البته در مقیاس نسبتاً کوچکتر از کوالکام یا مدیاتک. سامسونگ بدون شک اولین برندی است که وقتی به برندهای تلفنی فکر می کنیم که پردازنده های خود را طراحی یا حتی توسعه می دهند، به ذهنمان خطور می کند. برند دیگری که این کار را انجام می دهد هوآوی است که به دلیل تراشه های داخلی خود کمتر شناخته شده است.

حتی اگر به احتمال زیاد سری تراشه‌های گوشی‌های هوشمند اگزینوس سامسونگ را به خاطر بیاوریم، این شرکت بیش از دو دهه است که برای دستگاه‌های الکترونیکی مانند دستگاه‌های چندرسانه‌ای دستی، دستیارهای دیجیتال شخصی و تلفن‌های شیرینی‌بار تولید می‌کند. در واقع، اولین آیفون اپل از پردازنده سامسونگ استفاده می کرد – اگرچه سری Exynos تا آن زمان طراحی نشده بود. لازم به ذکر است که بخش های موبایل و نیمه هادی سامسونگ نهادهای جداگانه ای هستند که تحت برندهای مشابهی فعالیت می کنند و شرکت نیمه هادی سامسونگ که خط چیپست های Exynos را تولید می کند، اسنپدراگون 888 / 888 پلاس و جدیدترین سیستم اسنپدراگون 8 نسل 1 را نیز بر روی تراشه تولید می کند. (SoC).

نام تجاری Exynos برای اولین بار در سال 2011 با Samsung Galaxy S II معرفی شد که بر روی Exynos 4210 کار می کرد، یک پردازنده دو هسته ای که دارای هسته های Cortex-A9 ARM بود و بر اساس فرآیند 45 نانومتری ساخته شده بود. سریع به جلو تا اوایل سال 2021؛ سامسونگ تنها دو روز قبل از عرضه رسمی سری گلکسی اس 21 ، اگزینوس 2100 را معرفی کرد. Exynos 2100 به دلیل اینکه اولین چیپست ARM سامسونگ در چند سال اخیر بود که از نظر عملکرد با تراشه پرچمدار اسنپدراگون 88 کوالکام مطابقت داشت تحسین شد، اما در دسترس بودن محدود آن فقط در سری پرچمداران سامسونگ مانع از تسلط آن بر کوالکام یا اسنپدراگون شده است. در مورد تراشه های HiSilicon Kirin هوآوی نیز همینطور است.

اپل به هیاهوی سیلیکون سفارشی دامن می زند

در سال 2020، اپل سر و صدایی را در مورد "سیلیکون سفارشی" به راه انداخت زیرا روابط خود را با اینتل برای خط تولید مک خود قطع کرد. این شرکت اپل M1 را معرفی کرد ، اولین چیپست مبتنی بر ARM برای مکینتاش که CPU، GPU، حافظه و فضای ذخیره سازی را روی یک تراشه ادغام می کرد. منصفانه است که بگوییم اپل با انتخاب یک راه حل سفارشی و پایان دادن به وابستگی خود به اینتل اینترنت را شکست. تراشه Apple M1 نسبت به آخرین تراشه‌های Intel x86-64 که در ماشین‌های قبلی Mac استفاده شده بود، عملکرد و بازده حرارتی بسیار بهتری ارائه می‌دهد. نسخه‌های ارتقا یافته – Apple M1 Pro و M1 Max – که با جدیدترین مدل‌های 2021 14 و 16 اینچی MacBook Pro عرضه شدند، از نظر عملکرد CPU و GPU بسیار کارآمدتر هستند و حداکثر 64 گیگابایت رم همراه را ارائه می‌دهند.

در حالی که عملکرد و بهره وری انرژی تراشه های سیلیکونی سفارشی اپل چیزی است که قابل حسادت است – و کوالکام تلاش می کند تا از طریق راه حل های ARM آن را تکرار کند – به نظر می رسد بزرگترین نکته از این اعلامیه بازاریابی تراشه های سفارشی باشد. علاوه بر شرکت‌های چینی که شامل Oppo، Vivo و Xiaomi می‌شوند، گوگل نیز بر این موج سوار شده و ورود خود را به دنیای راه‌حل‌های سیلیکونی سفارشی اعلام کرده است که با چیپست Google Tensor که اوایل امسال معرفی شد، آغاز شد.

در همین حال، اپل همچنین در حال طراحی تراشه‌های سری A سفارشی خود برای آیفون‌ها و آی‌پدها بوده و همچنین در حال بررسی گزینه‌هایی برای تولید مودم‌های 5G خود پس از خرید کسب‌وکار ساخت تراشه اینتل است .

Google Tensor الهام بخش تولیدکنندگان دیگر است

در سال 2021، گوگل تنسور سیلیکونی سفارشی خود را برای پیکسل 6 و پیکسل 6 پرو عرضه کرد . این چیپست نام خود را با واحدهای پردازش تانسور (TPU) گوگل که در مراکز داده این غول استفاده می شود، به اشتراک می گذارد. Tensor SoC توسط گوگل برای گوشی های هوشمند پیکسل طراحی شده و با مشارکت سامسونگ تولید شده است. این چیپست در حالی که مبتنی بر پلتفرم اگزینوس است ، اولین تراشه غیرسامسونگ است که از مودم 5G اگزینوس استفاده می‌کند و برای پاسخگویی به هوش مصنوعی روی دستگاه و قابلیت‌های یادگیری ماشین طراحی شده است. به گفته گوگل، هدف پشت چیپست سفارشی دور زدن محدودیت‌های چیپست‌های کوالکام و فعال کردن حجم کاری است که قبلاً در پلتفرم‌های موبایل «استاندارد» توسط سایر تولیدکنندگان سیلیکونی قابل دستیابی نبود.

قبل از رویداد معرفی پیکسل 6، کوالکام می‌توانست با ارسال توییت‌های فرعی بخار را از بین ببرد.

"ما تصمیم گرفتیم به جای استفاده از Snapdragon SoC گوشی هوشمند خود را بسازیم" 🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩

— Snapdragon (@Snapdragon) 13 اکتبر 2021

برخلاف هر چیپست پرچم‌دار دیگری از کوالکام، مدیاتک یا برندهایی مانند سامسونگ و هوآوی، Google Tensor از دو هسته ARM Cortex X1 برای رشته‌های با کارایی بالا استفاده می‌کند تا نیاز به هوش مصنوعی و همچنین برنامه‌های یادگیری ماشینی را برآورده کند. این راه حل سفارشی همچنین به Google اجازه می دهد تا از هسته های میانی کم مصرف و نسل قدیمی استفاده کند تا بتواند تقاضای برق و اتلاف گرما را تحت کنترل نگه دارد – اگرچه شکایات متعددی در مورد گرمای بیش از حد وجود داشته است. این چیپست همچنین از یک پردازنده گرافیکی 20 هسته ای Mali-G78 برای اولویت بندی کارهای گرافیکی مانند پردازش فوری عکس و فیلم و همچنین برنامه های AR استفاده می کند.

شرکت های چینی برای تولید تراشه های داخلی با هم رقابت می کنند

برندهای چینی گوشی‌های هوشمند مانند اوپو و شیائومی نیز برای جایگزینی تراشه‌های کوالکام و مدیاتک با سیلیکون سفارشی خود رقابت می‌کنند. شیائومی اولین چیپست سفارشی خود به نام Surge S1 را برای گوشی های میان رده بالاتر راه اندازی کرد. این چیپست به طور خاص برای Xiaomi Mi 5C طراحی شده است. اگرچه از نظر ساختاری شبیه به اسنپدراگون 660 کوالکام است، تراشه Surge S1 دارای یک پردازنده گرافیکی سفارشی Mali بود و در اصل برای ارائه یک تجربه نرم افزاری بهینه تر در پوسته سفارشی اندروید شیائومی، MIUI، و کمک به کاهش وابستگی خود به کوالکام و مدیاتک، به ویژه برای دستگاه هایی که در سرزمین اصلی چین فروخته می شوند.

Surge S1 قرار بود توسط S2 دنبال شود، اما جانشین پیشنهادی هرگز محقق نشد و شیائومی در نهایت (از طریق Weibo ) تلاش خود را برای ساخت یک تراشه سفارشی کنار گذاشت. با این حال، یک سال پس از اینکه طبق گزارش‌ها از خط تولید چیپ‌ست سفارشی خود استفاده کرد، به نظر می‌رسد شیائومی در حال کار بر روی بازسازی یک تیم و جستجوی IP برای چیپست بعدی خود، طبق منابعی از چین (از طریق Android Headlines ) است.

در همان زمان، Nikkei همچنین گزارش داد Oppo با TSMC تایوان برای عرضه چیپ‌ست‌های سفارشی در سال 2023 یا 2024 همکاری می‌کند. این شرکت قبلاً سفر سیلیکونی سفارشی خود را با واحد پردازش عصبی MariSilicon X (NPU) آغاز کرده است. در رویداد Oppo Inno Day در ماه دسامبر به نمایش گذاشته شد. MariSilicon X اساسا NPU را با پردازنده سیگنال تصویر ترکیب می کند و دارای یک زیر سیستم حافظه اختصاصی است. همه این اجزا در کنار هم به تلفن‌های Oppo توانایی پردازش HDR در فیلم‌برداری 4K و بهینه‌سازی دوربین مرتبط با هوش مصنوعی را در زمان واقعی می‌دهد.

اولین دستگاهی که دارای تراشه سفارشی MariSilicon X Oppo است Find X4 است که در سه ماهه اول سال آینده عرضه می شود. در همین حال، از آنجا که اوپو مالکیت خود را با سایر برندهای تلفن برجسته از جمله Vivo و Realme به اشتراک می‌گذارد – و اخیراً با OnePlus مجدداً عرضه شده است، می‌توان انتظار داشت که دستگاه‌های بیشتری از این برندها نیز از پیشرفت‌های Oppo بهره‌مند شوند.

همراه با اوپو، ویوو نیز جایگزین های مختلف اسنپدراگون را بررسی کرده است. سال گذشته، نسخه چینی Vivo X60 و X60 Pro با چیپست Exynos 1080 سامسونگ را معرفی کرد. در همین حال، ویوو همچنین از پردازنده سیگنال تصویر V1 سفارشی خود (ISP) برای پرچمدار Vivo X70 Pro Plus خود خبر داد . ISP سفارشی – در ارتباط با Zeiss Optics – ادعا می‌شود که عکس‌های با کیفیت حرفه‌ای را با برخی از پردازش‌های هوش مصنوعی ارائه می‌دهد.

با نگاهی به لژیون شرکت‌های چینی گوشی‌های هوشمند، کاملاً مشهود است که آنها تلاش می‌کنند وابستگی خود را به کوالکام و مدیاتک کاهش دهند. طبیعی است که بپرسیم چرا اینقدر مهم است. و برای پاسخ به آن، دو توضیح بالقوه برای اینکه چرا شرکت‌ها باید قدرت شلیک توانمندی در برابر کوالکام داشته باشند، داریم.

فرار از انحصار کوالکام

برای سال‌ها، کوالکام و مدیاتک از نظر سهم بازار چیپ‌ست پیشتاز بوده‌اند. از میان دو سازنده تراشه‌های پیشرو، کوالکام قدرت بیشتری داشته است و به راحتی می‌توان این تسلط را با تصور تاریخی در مورد عملکرد بهتر چیپست‌هایش از رقبا، از جمله MediaTek، Exynos سامسونگ و HiSilicon Kirin هوآوی مرتبط کرد. با این حال، داستان اخطارهای بیشتری نسبت به آنچه که به طور طبیعی تصور می شود دارد.

قبل از اینکه به این هشدارها بپردازیم، در اینجا تاریخچه مختصری از راهیابی کوالکام به بازار چیپست ها آورده شده است. این سازنده تراشه سفر خود را در سال 1985 به عنوان ارائه دهنده تجهیزات مخابراتی و ارتباطات ماهواره ای آغاز کرد. این شرکت سرمایه گذاری هنگفتی را در بازسازی و بازاریابی فناوری بی سیم CDMA انجام داد و بیش از 100000 پتنت برای ارتباطات بی سیم از طریق تلفن جمع آوری کرد. کوالکام همچنین در اواخر دهه 1990 تلفن های دستی مبتنی بر CDMA را توسعه داد اما در نهایت کسب و کار خود را به شرکت Kyocera ژاپن فروخت تا زیان را پوشش دهد.

کوالکام با معرفی چیپ‌ست‌های موبایل سری Scorpion در سال 2007 در صنعت چیپ‌ست مطرح شد. این سری همان چیزی است که ما اکنون با نام Snapdragon می‌شناسیم. کوالکام با اتخاذ یک طراحی SoC، پردازنده‌های باند پایه یا مودم‌های خود را در تراشه‌های موبایل قرار داد که در نهایت شروع به فروش آن به تولیدکنندگان تلفن کرد. با توجه به کنترل کوالکام بر استاندارد CDMA، توانست از استراتژی‌های صدور مجوز تهاجمی با شرکت‌های گوشی‌های هوشمند استفاده کند، از جمله کنترل به تنهایی شرایط معاملات مجوز و تهدید به قطع ناگهانی عرضه. این تاکتیک ها به عنوان بخشی از حکم ضد انحصار علیه کوالکام در سال 2019 شناسایی شدند – پرونده ای که در ابتدا با شکایت کمیسیون تجارت فدرال (FTC) از کوالکام به دلیل اقدامات ضدرقابتی در سال 2017 آغاز شد.

چند روز پس از شکایت FTC علیه کوالکام، اپل از کوالکام به دلیل عدم پرداخت تخفیف های وعده داده شده در هزینه های مجوز در صورت انتخاب کوالکام به طور انحصاری برای مودم های خود شکایت کرد . اپل همچنین سیاست دومی "بدون مجوز – بدون تراشه" را برجسته کرد، که به این معنی است که شرکت های تلفن باید با پرداخت هزینه مجوز برای کل مجموعه پتنت های خود موافقت کنند.

کوالکام به جای اینکه فقط SoC های خود را بفروشد، قراردادهای مجوزی برای استفاده از فناوری های بی سیم مبتنی بر CDMA ترتیب داد که در آن صاحبان مجوز باید هزینه ای را بر اساس قیمت گوشی ها می پرداختند. کوالکام به طور کلی سود خوبی به دست آورد، صرف نظر از اینکه این قطعات را فقط به عنوان بخشی از SoC می‌فروشد یا خیر.

علیرغم الزام قانونی، کوالکام از اشتراک گذاری پتنت های خود با رقبا از جمله اینتل خودداری کرد. این بدان معنا بود که کوالکام برای چندین سال تنها ارائه دهنده مودم های CDMA بود و شرکت هایی از جمله اپل را مجبور کرد برای این تراشه ها به آن تکیه کنند. اتفاقاً، پتنت های خود را با رقبای کوچکتر – در آن زمان – از جمله MediaTek به اشتراک گذاشت. اما از آنجایی که کوالکام در سال‌های اولیه گوشی‌های هوشمند تولیدکننده پیشرو چیپست‌های رده بالا بود، شرکت‌های گوشی‌های هوشمند مجبور بودند برای کل SoC و نه فقط مودم به آن تکیه کنند.

در برخی موارد دیگر، کوالکام همچنین در صورت موافقت با استفاده از چیپست های اسنپدراگون در حداقل 85 درصد – و در موارد خاص، 100 درصد – از گوشی های هوشمند خود، تخفیف هایی را در هزینه های مجوز خود به شرکت های گوشی های هوشمند ارائه کرد. علاوه بر ایالات متحده، این اقدامات انحصاری کوالکام را در معرض خطر – و جریمه های سنگین – آژانس های ضد رقابت در کره، ژاپن، چین، تایوان، و اتحادیه اروپا قرار داد.

با حکم سال 2019 علیه کوالکام، این سازنده تراشه مجبور شد شرایط مجوز خود را با اکثر سازندگان تلفن بدون تهدید به قطع عرضه مودم ها دوباره مذاکره کند.

با این حال، با توجه به اینکه کوالکام همچنان بیش از 50 درصد از مودم‌های چیپست را (از سال 2018) تامین می‌کند، اگر شرکت‌ها به سری اسنپدراگون متکی باشند، انحصار غالب آن دشوار است. بنابراین، استفاده از راه‌حل‌های سفارشی، مکانیزم محکمی برای دور زدن و خنثی کردن سنگر کوالکام است.

ترس از دولت آمریکا

در حالی که تلاش برای مبارزه با انحصار آن مطمئناً یکی از دلایلی است که شرکت‌های گوشی‌های هوشمند آماده می‌شوند تا در برابر کوالکام انبار کنند، جنگ تجاری ایالات متحده و چین ممکن است باعث شده شرکت‌های تلفن – به‌ویژه چینی‌ها – برای هرگونه اقدام ناگهانی علیه آنها آماده باشند. یکی از ضربه‌های بزرگ در جنگ تجاری زمانی وارد شد که دولت ایالات متحده در دوره ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، با صدور فرمان‌های اجرایی، هواوی را از تجارت با هر شرکت آمریکایی به دلایل امنیت ملی منع کرد.

هواوی که از استفاده از اندروید یا شرکت در فعالیت‌های تجاری با شرکت‌هایی مانند ARM منع شده بود، به دلیل چیپ‌ست‌های موبایل سفارشی Kirin خود، آمادگی مناسبی برای کاهش تأثیر این ضربه داشت. در مواجهه با چنین ناملایماتی، تجارت برای هر شرکت دیگری که طیفی از چیپ‌ست‌های خود را آماده جایگزینی با پیشنهادات کوالکام ندارد، یک شبه متوقف می‌شود.

مدیاتک و سامسونگ به کوالکام نزدیک می شوند

علیرغم مزیت اولیه کوالکام در محاسبات تلفن همراه، رقبای مدیاتک و سامسونگ از نظر عملکرد چیپست به آن نزدیک شده اند. سامسونگ در اوایل سال جاری اگزینوس 2100 خود را با سری گلکسی اس 21 معرفی کرد که عملکرد و کارایی انرژی را در حد جدیدترین چیپست پرچمدار کوالکام یعنی اسنپدراگون 888 داشت.

بعداً در سال، مدیاتک همچنین چیپست Dimensity 9000 را معرفی کرد – بزرگترین چیپست پرچمدار خود در چندین سال – که قرار است با چیپست های Snapdragon 888 و جدیدتر Snapdragon 8 Gen 1 رقابت کند. در سال 2020، مدیاتک همچنین از کوالکام به عنوان بزرگترین تامین کننده چیپست های گوشی های هوشمند پیشی گرفت و این شکاف تنها با گذشت هر سه ماهه افزایش یافته است .

کوالکام تنوع می دهد

در همین حال، کوالکام در حال تنوع بخشیدن به بازارهای مختلف فراتر از گوشی های هوشمند است. این محصول از چیپ‌ست‌های پوشیدنی‌هایی مانند ساعت‌های هوشمند و هدست‌های TWS، هدست‌های واقعیت توسعه‌یافته (XR)، راه‌حل‌های اتصال 5G و Wi-Fi 6/6e، خودروهای متصل، هوش مصنوعی، اتوماسیون در صنایع و اینترنت اشیا (IoT) فراتر از خانه در محیط های صنعتی و پزشکی.

علیرغم افزایش رقابت، کوالکام نتایج مالی بهتری نسبت به پیش بینی ها منتشر کرده است. حتی در شرایطی که شرکت‌هایی مانند اپل به دلیل کمبود مداوم تراشه برای برآورده کردن تقاضا دست و پنجه نرم می‌کنند، کوالکام با رشد سالانه 55 درصدی درآمد در سال مالی منتهی به 2021 به موفقیت رسید.

مدیاتک، از سوی دیگر، بر لوازم الکترونیکی مصرفی متمرکز شده است. علاوه بر گوشی‌های هوشمند، این شرکت روی مجموعه چیپ‌ست‌های خود برای کروم‌بوک‌ها، تلویزیون‌های هوشمند و اندروید، روترهای Wi-Fi و راه‌حل‌های نقطه داغ 5G کار کرده است. در کنار Dimensity 9000 ، این شرکت همچنین تراشه‌های Kompanio 820 و 828 را برای رایانه‌های شخصی موبایل معرفی کرد که بازده انرژی بالاتری را در مقایسه با همتایان اینتل ارائه می‌دهند، و همچنین یک تراشه 7 نانومتری Pentonic 2000 را برای پخش ویدیو تا 8K با ارتقاء هوش مصنوعی و Dolby Vision معرفی کرد. در تلویزیون های هوشمند

جایگزینی کوالکام و مدیاتک ممکن است سخت باشد

ما با تحلیلگران صنعت پیشرو صحبت کردیم که بینش خود را در مورد اینکه چرا شرکت‌های گوشی‌های هوشمند که به طراحی تراشه متمایل هستند ممکن است برای ریشه‌کن کردن کوالکام و مدیاتک مشکل داشته باشند، به اشتراک گذاشتند. همه آنها به صراحت موافق هستند که تکرار فوری همان موفقیت کوالکام و مدیاتک دشوار است، زیرا ممکن است چندین سال طول بکشد تا شرکت ها تخصص مشابه این غول ها را کسب کنند.

Avi Greengart ، رئیس و تحلیلگر اصلی در Techsponential، به ما می‌گوید: «طراحی سیلیکون خودتان دشوار و پرهزینه است، اما می‌تواند راهی عالی برای متمایز کردن دستگاه شما باشد، و اگر حجم به اندازه کافی بالا باشد، می‌تواند حاشیه‌ها را بهبود بخشد. با این حال، رقابت شدید است: اپل میله بسیار بالایی را تعیین می کند، و کوالکام و مدیاتک به سختی تلاش می کنند تا به این روند ادامه دهند. اگر تراشه داخلی شما عملکرد، عملکرد، اتصال و بهره وری انرژی مشابه آنچه می توانید از کوالکام، مدیاتک یا سامسونگ بخرید را ارائه ندهد، گوشی شما کمتر رقابتی خواهد بود، نه بیشتر. ”

گرین‌هارت توضیح می‌دهد که تراشه‌هایی که به یک برند محدود می‌شوند، نه تنها ممکن است نسبت به رقبا خشن‌تر باشند، بلکه تولید و مقیاس آن نیز گران‌تر خواهند بود. تنها شرکتی که در آن به خوبی موفق شده است اپل است که با تراشه های سری A Bionic خود که از طراحی های سفارشی استفاده می کنند، به جای تغییر نام تجاری IP از ARM مانند سایر شرکت های لیست، نوار بالایی را برای توان عملیاتی تعیین می کند.

Tarun Pathak ، مدیر تحقیقات Counterpoint Research، می‌گوید: «طراحی تراشه‌ها پیچیده است. آنها چند منظوره شده‌اند و یکپارچه‌سازی CPU، GPU، DSP، ISP با عملکرد بهینه‌شده یک کار بسیار چالش برانگیز برای هر [تولیدکننده] است. سپس یک چالش ادغام RF و مودم با SoC نیز وجود دارد. [پاسخ] کوتاه این است که ممکن است چندین سال و منابع قابل توجهی طول بکشد تا [تولیدکنندگان] به … سطح رقابت با مدیاتک و کوالکام برسند.

Pathak همچنین تأکید می‌کند که مهارت کوالکام در طراحی چیپ‌ست‌های غیرهوشمند فرصت‌هایی به ارزش 10 میلیارد دلار را در مجموع ایجاد کرده است. اینها شامل تلاش‌های این شرکت در بخش‌های جلویی RF، خودروها و سایر اجزای اینترنت اشیا می‌شود.

ناوکندر سینگ ، مدیر تحقیقات IDC هند، می‌گوید: «برای بازیکنان معتبری مانند [MediaTek] یا Qualcomm، در حال حاضر نگرانی بزرگی نیست. آوردن تراشه های داخلی به بازار و افزایش مقیاس فرآیندی پرهزینه و زمان بر است. و حتی پس از راه اندازی، نیاز به یکپارچگی، آزمایش و مقبولیت در بازار داشت. علاوه بر این، برندهایی مانند Oppo و OnePlus با هم ادغام می‌شوند و می‌توانند منابع بیشتری را به اشتراک بگذارند و در نهایت توسعه تراشه‌ها را نیز به اشتراک بگذارند. با این حال، این هنوز به چند سال تلاش و سرمایه‌گذاری نیاز دارد، قبل از اینکه دستگاه‌های خودشان با تراشه‌های [خود] جایگزین شوند.»

سینگ خاطرنشان می کند که در حالی که کوالکام و مدیاتک از مجموعه عظیم مشتریان خود سود می برند، این دو سازنده تراشه باید مراقب پیشرفت ها و تحقیق و توسعه در زمینه هایی مانند هوش مصنوعی، یادگیری ماشینی و فناوری های دوربین باشند، به خصوص وقتی صحبت از راه حل های سفارشی مانند گوگل می شود. تنسوری که می تواند جمعیت قابل توجهی از وفاداران را جذب کند. این رانش باعث نگرانی کوالکام و مدیاتک خواهد شد.