عرضه 5G در ایالات متحده یک فاجعه بوده است

پس از چندین هفته شروع نادرست و هشدارهای وحشتناک از سوی صنعت هوانوردی ، امروز روزی است کهAT&T و Verizon با طیف جدید 5G باند C خود به صورت زنده فعالیت می کنند .

عرضه امروز نقطه اوج بیش از یک سال کار کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) و اپراتورها برای تخصیص و به حراج گذاشتن طیف جدید است، پس از اینکه هم AT&T و هم Verizon در مناقصه های رکوردشکنی برای تضمین بخش های بزرگی از آن برنده شدند.

با این حال، یک سال کشمکش بین اداره هوانوردی فدرال (FAA)، وزارت حمل و نقل ایالات متحده و مقامات صنعت هوانوردی نیز بوده است، که بسیاری از آنها پیامدهای تقریباً فاجعه باری را برای سفرهای هوایی پیش‌بینی کرده‌اند که طیف جدید فعال شود.

داستان تا اینجا

اگر این به عهده FAA و وزارت حمل و نقل ایالات متحده بود، هرگز حراج طیف C باند وجود نداشت. در دسامبر 2020، کارشناسان هوانوردی از هر دو طرف غیرنظامی و نظامی نسبت به عواقب "فاجعه بار" به دلیل تداخل احتمالی بین فرکانس های 5G جدید و ابزارهای معمول هواپیما مانند ارتفاع سنج راداری هشدار می دادند.

گزارش دسامبر 2020 توسط دیفنس نیوز اولین گزارشی بود که بحث های داخلی بین رئیس FAA و شماره دو وزارت حمل و نقل را مورد توجه قرار داد. این دو مقام ارشد یادداشت مشترکی را برای رئیس FCC آجیت پای ارسال کردند و از FCC خواستند فروش طیف جدید باند C را متوقف کند تا این موضوع با دقت بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.

FCC پاسخ داد و گفت که مطالعات فنی خود را انجام داده است که نشان می دهد خطر کمی وجود دارد یا هیچ خطری وجود ندارد. این شرکت از به تعویق انداختن حراج طیف خودداری کرد و اظهار داشت که قصد دارد طبق برنامه به حرکت خود ادامه دهد.

پس از تصمیم FCC، وزارت دفاع ایالات متحده و وزارت امنیت داخلی شروع به تلاش کردند تا اطمینان حاصل شود که طیف پیشنهادی هیچ اثر منفی بر هواپیماهای نظامی نخواهد داشت. در آن زمان، دیفنس نیوز اشاره کرد که پنتاگون اثرات آن را مطالعه نکرده بود، و بنابراین موضع رسمی در مورد فروش ایجاد نکرده بود.

به گفته مقامات، بهترین سناریو این بود که وزارت باید «میلیون‌ها دلار و هزاران ساعت کار برای طراحی، تهیه و نصب ارتفاع سنج‌های راداری جدید در سراسر ناوگان سیستم‌های هوابرد ارتش هزینه کند».

بدترین حالت، همانطور که یکی از مقامات ارشد دولتی بیان کرد، این بود که "حوادث رخ می دهد، اموال از بین می رود و مردم می میرند."

یک موضوع مدنی

جالب اینجاست که اگرچه صنعت هوانوردی غیرنظامی زنگ خطر را در چند ماه گذشته به صدا درآورده است، بخش نظامی به طرز قابل توجهی ساکت بوده است. در حالی که خیرخواهانه ترین تفسیر می تواند این باشد که پنتاگون این موضوع را مطالعه کرد و تشخیص داد که این موضوع مشکل بزرگی نیست، به همان اندازه ممکن است که وزارت دفاع به سادگی در جیب نسبتا عمیق خود فرو رفته و بی سر و صدا سخت افزار خود را در پشت صحنه ارتقا دهد.

صنعت هواپیمایی لزوماً گزینه مشابهی ندارد. از یک جهت، مسئولیت ایمنی مسافران غیرنظامی را بر عهده دارد و از سوی دیگر، این شرکت‌های انتفاعی هستند که بودجه‌های بسیار محدودتری دارند و احتمالاً ناوگان هواپیماهای بزرگ‌تر و متنوع‌تری دارند.

گفتگوهایی بین خطوط هوایی، FAA و وزارت حمل و نقل ایالات متحده در مورد تخصیص منابع برای کمک به ارتقا یا جایگزینی تجهیزات احتمالی آسیب دیده وجود داشته است، اما این هنوز هم از نظر لجستیکی و هم از نظر سیاسی یک تعهد بزرگ است.

تا به امروز، خطوط هوایی در عوض از AT&T و Verizon خواسته اند تا از استقرار طیف جدید خودداری کنند. در نوامبر، دو شرکت مخابراتی توافق کردند که عرضه خود را از 5 دسامبر 2021 تا 5 ژانویه 2022 به تعویق بیاندازند تا به FAA و سایر کارشناسان زمان بیشتری برای مطالعه اثرات آن بدهند.

در ماه دسامبر، شرکت‌های مخابراتی همچنین موافقت کردند که سطوح توان باند C 5G را در اطراف فرودگاه‌ها برای شش ماه اول محدود کنند تا از تداخل جلوگیری شود، و تا سال جدید، آنها یک گام فراتر رفته‌اند و موافقت کردند مناطق محرومیتی را در جایی که C جدید ایجاد کنند. فرکانس‌های باند حداقل برای شش ماه به هیچ وجه مستقر نمی‌شوند.

اصرار این که این امتیازات باید برای فرونشاندن ترس مقامات هوانوردی بیش از اندازه کافی باشد، مدیران AT&T و Verizon در ابتدا درخواست تمدید دو هفته ای دیگر را رد کردند و تنها پس از یک روز گفتگوهای فشرده بین کاخ سفید، FAA، FCC تسلیم شدند. و سایر ذینفعان صنعت.

در پایان، شرکت‌های هواپیمایی با اکراه موافقت کردند که به FAA دو هفته فرصت بدهند، در ازای آنچه که به نظر می‌رسید یک بیانیه قاطعانه از سوی خود رئیس جمهور جو بایدن بود مبنی بر اینکه عرضه طبق برنامه در 19 ژانویه انجام خواهد شد.

آلودگی پهنای باند

با این حال، به نظر می رسد که این امتیاز صنعت هواپیمایی را آرام نکرده است. مقامات و مدیران اجرایی همچنان نسبت به عواقب فاجعه‌بار هشدار می‌دهند که طیف جدید طبق برنامه آنلاین شود – حتی اگر AT&T و Verizon توافق کرده‌اند فعلاً به فرودگاه‌ها اسکله گسترده بدهند.

ریشه نگرانی نزدیکی فرکانس‌های طیف جدید باند C 5G با فرکانس‌هایی است که توسط ابزارهای حیاتی هواپیما استفاده می‌شود.

طیف بحث برانگیز باند C، واقع در محدوده 3.7-3.98 گیگاهرتز، درست زیر فرکانس های 4.2-4.4 گیگاهرتز مورد استفاده توسط ارتفاع سنج های رادار قرار دارد. هواپیماهای مدرن نظامی، تجاری و غیرنظامی و حتی بسیاری از سامانه های هوایی بدون سرنشین و پهپادهای پیشرفته همگی از این ابزار استفاده می کنند. آن‌ها برای اندازه‌گیری فاصله هواپیما از سطح زمین در مواجهه با شرایط آب و هوایی نامناسب که مانع از کارکرد صحیح ارتفاع سنج‌های فشارسنجی سنتی می‌شود، بسیار مهم هستند.

این است که ارتفاع سنج های راداری را به یک قطعه مهم از تجهیزات ایمنی تبدیل می کند. در شرایط آب و هوایی ایده آل، خلبانان می توانند هنگام فرود در فرودگاه به ابزارهای دیگر و حتی چشمان خود برای اندازه گیری مسافت تکیه کنند. با این حال، در دید ضعیف، ارتفاع سنج رادار تمام چیزی است که آنها در اختیار دارند، و اگر کار نمی کند، یا ارتفاعی را نشان می دهد که خیلی زیاد است، خلبان راهی برای دانستن اینکه چه زمانی قرار است با زمین برخورد کند، ندارد.

از نظر فنی، 4.2 گیگاهرتز، که انتهای فرکانس‌های ارتفاع سنج راداری است، هنوز بیش از 200 مگاهرتز از بالاترین فرکانس‌های طیف باند C، که بالاتر از 3.98 گیگاهرتز هستند، فاصله دارد. بنابراین، ممکن است فکر کنید که این یک حاشیه ایمنی سالم برای جلوگیری از تداخل است، و این دقیقاً همان نکته ای است که FCC و اپراتورها به آن اشاره می کنند.

متأسفانه سایر کارشناسان با ذکر پدیده ای به نام آلودگی پهنای باند مخالف هستند. همانطور که Interesting Engineering توضیح می‌دهد، ممکن است غلظت قوی سیگنال‌ها در یک محدوده فرکانس مشخص در فرکانس‌های بالاتر «خونریزی» کند و حداقل تداخل ایجاد کند.

این مشابه مشکل آلودگی نوری است که دیدن ستارگان را در شب هنگام نزدیک شدن به شهر دشوار می کند. شما می‌توانید 20 مایلی خارج از یک شهر بزرگ باشید، اما تمرکز میلیون‌ها نوری که از آن ساطع می‌شود، همچنان دیدن بسیاری از هر چیزی را در آسمان شب دشوار می‌کند.

در حالی که FCC اصرار دارد که این موضوع را بررسی کرده و مشخص کرده است که این اتفاق نخواهد افتاد، صنعت هوانوردی مطالعات خاص خود را دارد که به منبع نگرانی تبدیل شده است. یک مقاله تحقیقاتی در سال 2020 توسط کمیسیون فنی رادیویی هوانوردی ( RTCA )، یک گروه استانداردهای فناوری مستقل که نماینده صنعت حمل و نقل هوایی است، شواهدی را نشان داد که ارتباطات از راه دور 5G در طیف باند C دارای پتانسیل ایجاد "تداخل مضر" در رادار است. ارتفاع سنج ها

اگرچه AT&T و Verizon همچنان اصرار دارند که مشکلی وجود ندارد، آنها همچنین توافق کرده‌اند که یک منطقه محرومیتی در اطراف فهرستی از فرودگاه‌های طراحی شده توسط FAA ایجاد کنند، مشابه آنچه در کشورهای دیگر مانند فرانسه انجام می‌شود. با این حال، آنها همچنین تنها به مدت شش ماه متعهد شده اند که این کار را انجام دهند و پس از آن همه شرط بندی ها متوقف می شود.

خطوط هوایی متوقف شد

زمانی که به نظر می‌رسید همه طرف‌ها با تاخیر دو هفته‌ای موافقت کردند، نمی‌توان گفت که مقامات هوانوردی به چه امیدی داشتند. طبق همه گزارش‌ها، دو هفته پیش همه چیز راحت به نظر می‌رسید، اما شاید برخی به سادگی تصور می‌کردند که اوضاع در نهایت بیشتر خواهد شد.

با این حال، همانطور که عرضه امروز در افق ظاهر می شد، شرکت های هواپیمایی به طور قابل توجهی آشفته تر شدند. نامه مشترکی که در اوایل این هفته توسط مدیران اجرایی همه خطوط هوایی و شرکت‌های حمل و نقل هوایی ایالات متحده ارسال شد، هشدار داد که روشن کردن فرکانس‌های رادیویی جدید باند C «به طور بالقوه می‌تواند ده‌ها هزار آمریکایی را در خارج از کشور سرگردان کند» و باعث «آشوب» برای داخلی شود. پروازهای داخل ایالات متحده در نامه هشدار داده شده است که "تجارت این کشور متوقف خواهد شد."

چندین شرکت هواپیمایی خارجی در 18 ژانویه اعلام کردند که پروازهای خود را به ایالات متحده در نتیجه گسترش طیف جدید لغو خواهند کرد. امارات صراحتاً با استناد به عرضه جدید 5G، همه پروازهای خود را به بوستون، شیکاگو، دالاس-فورث ورث، هیوستون، میامی، سانفرانسیسکو و سیاتل و همچنین نیوآرک، نیوجرسی، و اورلاندو، فلوریدا به حالت تعلیق درآورد.

در همین حال، خطوط هوایی ژاپن (JAL) پروازهای ایالات متحده را برای بوئینگ 777 به شیکاگو، لس آنجلس و فرودگاه JFK نیویورک لغو کرد و دلیل آن تداخل احتمالی با ارتفاع سنج های رادیویی ناشی از عرضه 5G در آن هواپیماهای خاص بود. خطوط هوایی ایر نیپون ژاپن (ANA) نیز مانند ایر ایندیا اعلامیه مشابهی را اعلام کرد.

شرکت‌های هواپیمایی مورد بحث بعداً، حداقل تا حدی، احتمالاً به دلیل شفاف‌سازی کاخ سفید مبنی بر تأخیر 5G در نزدیکی «فرودگاه‌های کلیدی» تسلیم شدند. اواخر دیروز بایدن در بیانیه‌ای از Verizon و AT&T برای «توافق با تاخیر در استقرار 5G در اطراف فرودگاه‌های کلیدی و ادامه همکاری با وزارت حمل‌ونقل برای استقرار ایمن 5G در این مجموعه محدود از مکان‌ها» تشکر کرد.

JUST IN: رئیس جمهور امارات به CNN گفت که این شرکت هواپیمایی تا صبح دیروز از برخی از مشکلات احتمالی عرضه 5G آگاه نبود و آن را "یکی از متخلف ترین، کاملاً غیرمسئولانه" خواند. موقعیت هایی که او در حرفه هوانوردی خود دیده است https://t.co/Z3a4gTQ6Fo

— CNN (@CNN) 19 ژانویه 2022

به دنبال این بیانیه، JAL و ANA ژاپن هر دو اعلام کردند که از 20 ژانویه به بعد برنامه های عادی خود را در ایالات متحده باز می گردند، در حالی که امارات موافقت کرد پروازهای منتخب به بوستون، هیوستون و سانفرانسیسکو را از سر بگیرد، اگرچه بقیه فعلاً با وجود این فرودگاه ها به حالت تعلیق باقی مانده اند. قرار گرفتن در لیست محرومیت FAA

بایدن گفت: «این توافق از ایمنی پرواز محافظت می کند و به عملیات هوانوردی اجازه می دهد بدون اختلال قابل توجه ادامه یابد و گزینه های اینترنت پرسرعت بیشتری را برای میلیون ها آمریکایی به ارمغان خواهد آورد.

چگونه به اینجا رسیدیم

در اینجا عوامل سیاسی واضحی در کار هستند، به ویژه فشار بر FCC توسط دولت فعلی و سابق برای گسترش سریع فناوری 5G در سراسر ایالات متحده، با این حال، استقرار 5G توسط اکثر اپراتورهای آمریکایی از ابتدا چیزی شبیه به یک آشفتگی بوده است. مطمئناً FCC نمی تواند همه تقصیرها را به گردن بگیرد.

برخلاف فناوری‌های سلولی که قبلاً ارائه شده‌اند، 5G از محدوده بسیار گسترده‌تری از محدوده فرکانس استفاده می‌کند و در کل طیف معاوضه‌هایی وجود دارد.

در یک طرف، طیف mmWave با فرکانس فوق العاده بالا را دارید که در لبه پایینی محدوده فرکانس بسیار بالا (EHF) اجرا می شود: 26 گیگاهرتز و بالاتر. این به خوبی خارج از محدوده فرکانس‌هایی است که توسط هوانوردی غیرنظامی استفاده می‌شود، یا تقریباً هر چیز دیگری که افراد عادی احتمالاً به آن توجه دارند.

یکی از دلایل این امر این است که فرکانس‌ها در طیف EHF برد بسیار کوتاهی دارند. سایر تجهیزاتی که در این محدوده عمل می کنند عبارتند از: سیستم های مخابراتی پیشرفته، سیستم های نظارت بر جو ماهواره ای، رادار تسلیحات نظامی، سیستم های صفحه نمایش امنیتی در پست های بازرسی فرودگاه، رادار سرعت پلیس و برخی کاربردهای پزشکی.

در انتهای دیگر طیف، استقرارهای 5G 600 مگاهرتز قرار دارند که برد بسیار خوبی دارند، اما سرعت‌هایی را ارائه نمی‌دهند که نسبت به فناوری‌های فعلی 4G/LTE پیشرفت زیادی داشته باشد.

زمانی که اپراتورهای آمریکایی چند سال پیش شروع به عرضه 5G کردند، همه آنها رویکردهای متفاوتی را در پیش گرفتند. Verizon به دنبال سرعت بیش از پوشش، استقرار گیرنده های mmWave در مراکز شهری بزرگ در سراسر کشور است. این به آن‌ها اجازه داد تا از سرعت‌هایی در محدوده 500 مگابیت بر ثانیه تا 2 گیگابیت بر ثانیه بهره ببرند، اما مشکل اینجاست که 99 درصد از مشتریان Verizon اصلاً 5G دریافت نمی‌کنند.

T-Mobile رویکرد مخالف را در پیش گرفت، با هدف گسترش پوشش بسیار گسترده، و به مشتریان خود اجازه داد تا نشانگر "5G" را در دستگاه های خود دریافت کنند، حتی اگر بهبود سرعت فقط جزئی باشد. T-Mobile در درجه اول از طیف 600 مگاهرتز برای رسیدن به این هدف استفاده کرد، بنابراین می‌توانست به سرعت پوشش 5G را بدون ساخت برج‌های بیشتر گسترش دهد. نتیجه این بود که T-Mobile به اولین اپراتور ایالات متحده تبدیل شد که از پوشش 5G در تمام 50 ایالت برخوردار بود.

AT&T حد وسط را در پیش گرفت و خود را متعهد به هیچ یک از این دو روش انتخاب کرد. شاید با آموختن درس خود از ناکامی 5G Evolution، تصمیم گرفت در مورد ترویج 5G سکوت اختیار کند و با استفاده از ترکیبی از فناوری‌های mmWave و زیر 6 گیگاهرتز، رویکردی آهسته و پیوسته برای عرضه در سراسر کشور اتخاذ کند.

چرا C-Band مهم است

بزرگترین چالش با استقرار صحیح 5G در ایالات متحده این است که FCC اکثر فرکانس های بی سیم در ایالات متحده را تنظیم می کند.

نقطه شیرین فناوری 5G – راه حلی که بهترین تعادل را بین عملکرد و پوشش فراهم می کند – در چیزی است که معمولاً طیف باند میانی نامیده می شود. در حالی که mmWave عملکرد فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌کند که فقط برای مسافتی حدود یک بلوک شهر گسترش می‌یابد، 600 مگاهرتز بسیار زیاد است، اما نمی‌تواند داده‌های بسیار بیشتری نسبت به 4G/LTE در حال حاضر مدیریت کند.

درست در وسط آن سوپ فرکانس، فرکانس های 2 گیگاهرتز تا 4 گیگاهرتز قرار دارد. اینها پهنای باند کافی برای ارائه سرعتی که کاربران از 5G انتظار دارند را فراهم می کند، در حالی که همچنین تضمین می کند که اپراتورها مجبور نیستند میلیون ها دکل تلفن همراه را فقط برای دریافت 5G به همه مشتریان خود نصب کنند.

متأسفانه، بسیاری از فناوری‌ها و دستگاه‌های دیگر نیز از این طیف میانی باند استفاده می‌کنند. برای مثال، احتمالاً قبلاً می‌دانید که 2.4 گیگاهرتز معمولاً جایی است که روترهای Wi-Fi، تلفن‌های بی‌سیم، مانیتورهای کودک و درب بازکن‌های گاراژ زندگی می‌کنند. حتی اجاق های مایکروویو نیز سیگنال هایی در این محدوده فرکانس منتشر می کنند. این در منطقه ای است که به "باند S" معروف است.

فن‌آوری‌های سلولی Pre-5G عمدتاً در زیر باند S زندگی می‌کنند، معمولاً در محدوده 600 مگاهرتز تا حدود 2.3 گیگاهرتز، و اکثر آنها در حدود 800 مگاهرتز و 1.9 گیگاهرتز متمرکز هستند.

بالاتر از این، طیف باند C است که معمولاً توسط خدمات رادیویی آماتور، سرویس های ماهواره ای ثابت، رادیو دریایی و سرویس های مکان رادیویی استفاده می شود.

با این حال، در سال 2018، FCC راهی برای آزاد کردن بخش کوچکی از طیف باند C با فرکانس 500 مگاهرتز، در محدوده 3.7 گیگاهرتز تا 4.2 گیگاهرتز، برای استفاده توسط «سرویس‌های بی‌سیم نسل بعدی» کشف کرد. اگرچه سرویس‌های ماهواره‌ای در آن باند کار می‌کردند، کمیسیون همه مجوزها را برای آزاد کردن فضای بیشتری برای استفاده توسط استقرارهای جدید 5G بازبینی کرد.

دو سال بعد، هنگامی که گرد و غبار نشست، FCC 280 مگاهرتز از این طیف را برای حراج به حامل های سلولی گذاشت. این محدوده 3.7 تا 3.98 گیگاهرتز است که خدمات جدید 5G امروز در حال ارائه است.

این طیف جدید وعده می دهد که یک تغییر دهنده بازی برای فناوری 5G در ایالات متحده، به ویژه از Verizon و AT&T باشد. ورایزون قبلاً به خود افتخار کرده است که چگونه به میلیون ها مشتری اضافی با "سرعت 10 برابر سریعتر از 4G LTE" دسترسی خواهد داشت. طیف جدید بخشی از شبکه 5G Ultra Wideband Verizon را تشکیل خواهد داد که قبلاً به فرکانس‌های mmWave 28 گیگاهرتز و 39 گیگاهرتز محدود شده بود.

در همین راستا، AT&T راه اندازی باند C جدید خود را در هشت منطقه مترو اعلام کرده و قول داده است که تا پایان سال 2023 200 میلیون نفر را تحت پوشش قرار دهد.

در مورد T-Mobile چطور؟

ممکن است متوجه شده باشید که T-Mobile به طور آشکار در کل این رقابت غایب بوده است، حتی اگر سال گذشته در حراج باند C 9.3 میلیارد دلار کاهش یافت.

این احتمالاً به این دلیل است که T-Mobile هیچ قصدی برای استفاده از طیف باند C جدید خود مانند رقبای خود نشان نداده است.

از همان ابتدا، T-Mobile یک آستین در آستین داشت. این شرکت قبلاً دارای مجوز برای بخش قابل توجهی از طیف باند S 2.5 گیگاهرتز بود که چند سال پیش از ادغام آن با Sprint خارج شد.

Sprint در ابتدا از آن فرکانس‌های 2.5 گیگاهرتز برای سرویس 4G/LTE استفاده می‌کرد، اما پس از ادغام، T-Mobile جدید شروع به خاموش کردن برج‌های قدیمی‌تر Sprint کرد و راه را برای استفاده مجدد از آن فرکانس‌ها برای استقرار جدیدتر 5G باز کرد.

زمانی که T-Mobile در سال گذشته طیف جدیدی از باند C را انتخاب کرد ، اعلام کرد که این یک "سرمایه گذاری استراتژیک" است که قصد دارد "جایگاه بسیار گسترده تر 2.5 گیگاهرتز خود را در مناطق منتخب شهری و حومه ای که در حال حاضر شبکه متراکم دارد، تکمیل کند." این اپراتور گفت که نتیجه، «تقویت عملکرد معنادارتر برای مشتریان» خواهد بود.

طیف فرکانس پایین‌تر نیز برد بهتری نسبت به باند C جدید ارائه می‌دهد، در حالی که همچنان عملکرد چشمگیر 5G را ارائه می‌کند، بنابراین T-Mobile واقعاً انگیزه‌ای برای شروع به انتشار طیف باند C مانند AT&T و Verizon ندارد. این طیف باند میانی خود را دارد و آن را به عنوان بخشی از سرویس 5G با ظرفیت فوق العاده خود که در حال حاضر بیش از 200 میلیون مشتری را پوشش می دهد، ارائه می کند.

از اینجا به کجا می رویم؟

اکنون که هر دو AT&T و Verizon شروع به تحقق چشم‌اندازهای باند C خود کرده‌اند، جالب است که ببینیم در آینده چه اتفاقی می‌افتد. در حالی که هر دو اپراتور در تلاش هستند تا با این باند C جدید به T-Mobile برسند، ممکن است محدودیتی برای فاصله و سرعت آنها وجود داشته باشد.

همانطور که Sascha Segan از PCMag اشاره می کند، Verizon ممکن است با شرط بندی بیش از حد روی C-band یک خطای تاکتیکی مرتکب شده باشد. مطمئناً بزرگترین بخش از آن را در سال گذشته خریداری کرد و 45 میلیارد دلار برای خرید آن هزینه کرد.

بنابراین در اینجاست که چرا @ATT و @TMobile ممکن است بخواهند @Verizon را برای خشک شدن در C-Band آویزان کنند: Verizon (1) مشکلات ازدحام دارد و (2) تخم‌های زیادی را در سبد C-Band قرار داده است. با نتیجه جدید Auction 110، تا پایان سال جاری @ATT دارای فرکانس 40 مگاهرتز خواهد بود.

— ساشا سگان (@saschasegan) 18 ژانویه 2022

مشکل اینجاست که ورایزون برای سرمایه‌گذاری بر روی بحث‌برانگیزترین طیف موجود در بازار سرمایه‌گذاری زیادی کرده است و به احتمال زیاد این بحث به این زودی‌ها فروکش نخواهد کرد. این امکان وجود دارد که Verizon هرگز نتواند طیف جدید خود را در نزدیکی فرودگاه ها مستقر کند و مشتریان خود را یا با سرویس 4G/LTE گیر بیاندازد یا یک پیشنهاد 5G که واقعاً بهتر از 4G/LTE نیست.

از سوی دیگر، AT&T شرط های خود را اندکی پوشش داده است. اخیراً، 40 مگاهرتز طیفی را انتخاب کرده است که خطوط هوایی به آن اهمیتی نمی دهند، که می تواند توضیح دهد که چرا رویکرد محتاطانه تری برای کل وضعیت در پیش گرفته است. همانطور که سیگان پیشنهاد می کند، AT&T ممکن است به خوبی با هر دو طرف مقابل میانه بازی کند، و از تاخیرهای طولانی تر و مناطق گشت و گذار بزرگتر استقبال کند تا به آن برتری رقابتی نسبت به Verizon بدهد، که با چنین حرکاتی بسیار مختل می شود.

در همین حال، T-Mobile بسیار زیبا نشسته است و هیچ نقشی در بحث های جاری ندارد، در حالی که یک قطعه 100 مگاهرتزی بدون مناقشه از طیف 2.5 گیگاهرتزی را در اختیار دارد که ماه ها قبل از اینکه باند C جدید حتی برای حراج عرضه شود، در اختیار مشتریان قرار می گرفت.

یکی از مواردی که هنوز مشخص است این است که T-Mobile در بازی 5G پیشتاز قابل توجهی است و به طور مداوم بالاترین امتیازات را در میان اپراتورهای آمریکایی از نظر سرعت، پوشش و قابلیت اطمینان کسب می کند – پیشتازی که به نظر می رسد در حال افزایش است. ما هنوز نمی‌توانیم Verizon و AT&T را در نظر بگیریم، اما واضح است که هر دو اپراتور کار خود را در ساخت باند C کافی برای تحقق 5G واقعی برای مشتریان خود انجام داده‌اند.