هنگامی که یک دوربین عکس می گیرد ، از یک الگوریتم برای تعیین مقدار به هر پیکسل تصویر خروجی استفاده می کند. این الگوریتم به منحنی روی نمودار اشاره می کند که بین نور ورودی و محدوده مقادیری که دوربین قادر به انتقال آن است نتیجه می گیرد.
هنگامی که با منحنی گاما ورود به سیستم عکاسی می کنید ، در نهایت به چیزی می رسید که خودی های صنعت از آن به عنوان ضبط صاف تصویر یاد می کنند. ضبط خطی ضبطی است که در آن هیچ منحنی اعمال نمی شود. به نظر می رسد تصویر بسیار متضادتر از آن چیزی است که باید باشد زیرا ضبط خطی به نفع قسمت های روشن تر تصویر است.
در حالی که ما یک محصول نهایی متضاد و پویا را دوست داریم ، این ظاهری است که در واقع باید در پس از تولید به کار رود ، نه در حین خرید. چرا؟ بخوانید و بعداً از ما تشکر کنید.
مشخصات تصویر تخت چیست؟
در مثال بالا ، می توانید نمای اصلی رنگ سیاهههای مربوط را در پشت این تصویر درجه بندی شده نهایی مشاهده کنید. این ارزش های "مسطح" برای جذابیت بیشتر سینمایی برداشته شده است.
پروفایل های تخت عکس عکس ظاهری پر زرق و برق و هیجان انگیز است که ما عادت داریم در صفحه بزرگ آن را ببینیم.
در واقع ، آنها حتی صحنه هایی را که با بهترین دوربین های موجود ضبط شده اند و در نهم روشن شده اند ، به همان اندازه با وضعیت دوربین فیلمبرداری خانگی کاهش می دهند. این یک ظاهر تاسف آور و ناامید کننده است ، اما ظاهری است که مزایای زیادی را به همراه دارد.
عکاسی از "log" لزوماً برای هر دوربین احتمالی گزینه ای نیست ، اما می توانید با گزینه پروفایل تصویر "مسطح" دوربین خود به تقریب بسیار نزدیک برسید. آن را در تنظیماتی که برای تغییر سبک تصویر یا کنترل تصویر استفاده می کنید پیدا خواهید کرد.
به دست آوردن فیلم با استفاده از نمای تصویر تخت به جای سبک ضبط بهینه شده برای کنتراست ، از کیمیاگری پروفایل در مقادیری که ممکن است نزدیک باشند اما در حقیقت دقیقاً یکسان نیستند ، جلوگیری می کند. وقتی این فیلم بعداً پردازش می شود ، همه این ارزش های ظریف برای شما حفظ می شود.
چگونه؟ چرا؟ همه چیز در مورد منحنی گامای ورود به سیستم است. منحنی ورود گاما چگونه کار می کند؟ چرا حتی اهمیت دارد؟ بیایید دریابیم.
منحنی ورود گاما چیست؟
قبل از شروع این سفر ، ابتدا بیایید توضیح دهیم که "log" به چه معناست. لاگ به معنی لگاریتم است.
وقتی یک تابع لگاریتمی را روی نمودار دکارتی ترسیم می کنید ، مانند تصویر بالا به نظر می رسد.
تبدیل ویدئو آنالوگ به دیجیتال
وقتی نور به سنسور دوربین شما برخورد می کند ، به سیگنال ولتاژ تبدیل می شود. این مجموعه سیگنال های ولتاژ در کل سنسور همان چیزی است که به تصویر عکاسی تبدیل می شود. هرچه شدت هر یک از اشعه های نور شدیدتر باشد ، ولتاژ بیشتری برای برنامه ریزی دوربین برای تولید در آن نقطه روی سنسور طراحی شده است.
در ویدئو ، یک رمزگذاری 8 بیتی 256 مقدار گسسته نوردهی را برای شما فراهم می کند ، در هر دو حالت سفید و سیاه در هر دو حالت شدید. دوربین شما هر پیکسل را در تصویر یکی از این مقادیر را با توجه به میزان سیگنال ولتاژی که ایجاد می کند ، اختصاص می دهد.
به صورت عمودی ، در محور Y ، تصویری کمی شبیه به نور واقعی که در مقیاس نمایی وارد دوربین می شود ، تصور کنید. هدف از این نمودار توزیع منظم این بیت های نمایی است به طوری که به هر نقطه از محدوده دینامیکی یک تقسیم مساوی و مساوی داده می شود.
به صورت افقی ، در امتداد محور X ، محدوده پویایی را که دوربین قادر به ضبط آن است ، در مجموع 256 مقدار داریم. به منظور مقایسه آن با سیب های محور Y با سیب ها ، ما آن را به هشت قسمت یا "توقف" از 32 واحد تقسیم کرده ایم که هر کدام مربوط به یک ردیف عمودی 8 بیتی است.
در بالا ، می توانید گراف را مشاهده کنید که ضبط خطی یک تصویر را نشان می دهد. این در بسیاری از موارد یک عکس کاملاً زنده ایجاد می کند. در واقع ، ظاهر یک ضبط خطی معمولاً بسیار سینمایی تر از یک ضبط سیاه و سفید خواهد بود.
با این حال ، نقطه ضعف ضبط خطی این است که برخی از مقادیر کمی از عمق مورد نیاز آنها را از بین می برد. ما مقدار زیادی از اطلاعات را در سایه خود از دست می دهیم. اولین فاصله 32 واحدی ما فقط به دو بیت فشرده می شود ، دومی تنها به چهار بیت و غیره.
پوشاندن هر دوی این نمودارها به ما تصویری می دهد که تفاوت دقیقاً چیست. منحنی گاما log رابطه بین محور خطی و محور نمایی ما را حفظ می کند. ضبط خطی اینطور نیست.
چگونه؟ قسمت فوقانی را بررسی کنید. دو تا هفتم 128 است ، در حالی که دو تا هشتم 256 است.
کسانی که در خانه پیگیری می کنند از قبل می دانند که با تقسیم بندی 32 واحدی ما در قسمت پایینی ، "هاپ" ای که در هر فاصله عمودی نمایی می گیریم با پرشی که به طور همزمان در محور افقی می گیریم برابر نیست.
همه کار کردن
فکرش را بکنید. شما در مجموع 256 مقدار دارید که در محور افقی نشان داده شده و ساده شده است. برای هر چیزی که بیش از یک آستانه روشنایی باشد (در این مورد ، هر چیزی بیش از "2" در پایین) ، 250 عدد از این مقادیر موجود است که می توان آنها را در امتداد محور عمودی تعیین کرد.
این امر منجر به تجربه ای غنی و فراگیر در زمینه های فریم بالای این آستانه می شود.
با این حال ، برای هر چیزی که در زیر این آستانه قرار دارد ، دوربین شما فقط چهار مقدار برای انتخاب دارد. به این ترتیب است که سایه های تیره "خرد" می شوند ، بدون جزئیات ، و بسیار زیباتر از آنچه که در غیر این صورت ممکن بود به نظر می رسند.
در هر نقطه در امتداد منحنی گامای سیاه و سفید ، مقدار از محور X کاملاً برابر مقدار از محور Y است. این اجازه می دهد تا هر جنبه ای از تصویر از نظر عمق بیت همان "درمان" را دریافت کند.
به جای ساده شدن مناطق تاریک و تبدیل شدن به یک بلوک محکم و غیرقابل نفوذ روی صفحه ، می توانید به سایه های خود "دسترسی" پیدا کرده و به جزئیاتی که اکنون دوربین قادر به جمع آوری آنهاست دسترسی پیدا کنید.
با این اوصاف ، بازنمایی لگاریتمی کاملاً وفادار از نور معمولاً چندان چشمگیر و حتی جذاب به نظر نمی رسد. تا زمانی که بالاخره به پست نرسیدید ، ضبط های گزارش از بقیه بالاتر نمی روند. آنها یک بوم برتر برای آنچه در آینده است می سازند.
ما ریاضیات را انجام می دهیم تا شما مجبور نباشید
غذای بزرگ اینجا؟ شما باید در حال ضبط فیلم باشید ، به خصوص اگر شما یک فیلمبردار هستید که احساس می کنید از آخرین جزئیات لذت می برید. هنگام پردازش و درجه بندی فیلم در پست ، هیچ مقایسه ای وجود ندارد. منحنی گاما ورود به سیستم کار را هر بار انجام می دهد.
به احتمال زیاد اگر رنگ آمیزی فیلم شما دشوار است ، این دوربین یا حتی نورپردازی شما نیست. اگر دنده شما قادر به شلیک صاف است ، قطعاً توصیه می کنیم که لاگ را امتحان کنید.
