Steam's Next Fest در حال حاضر در حال برگزاری است، و این یکی از معدود فرصت‌ها (رویدادهای غیر حضوری) است که بازیکنان می‌توانند تعداد زیادی عناوین آینده را امتحان کنند. به روش معمول برای رویداد Steam، چیزهای زیادی برای بازی در فستیوال نکست وجود دارد – به طوری که ممکن است برخی از بهترین بازی‌های موجود را از دست بدهید.
اگر فقط به دنبال این هستید که برخی از بهترین بازی‌ها را قبل از پایان رویداد در ساعت 10 صبح به وقت محلی در 28 فوریه امتحان کنید، اینها برخی از دموهایی هستند که باید حتما امتحان کنید. شاید حتی بتوانید به زودی اینها را در Steam Deck خود بازی کنید.
نئون سفید
حرکت، سرعت و دقت تمرکز اصلیNeon White است، یک بازی تیراندازی اول شخص که می‌تواند مدیریت منابع را به حلقه گیم‌پلی فوق‌العاده اعتیادآور خود ببرد. وظیفه پاکسازی شیاطین از بهشت، بازیکنان باید سطوح پیچ در پیچ را با استفاده از سلاح هایی که می توانند به عنوان کارت انتخاب شوند، حرکت کنند. با استفاده از این سلاح ها – چیزهایی مانند تپانچه، تفنگ های نیمه اتوماتیک و آر پی جی – به آرامی تخلیه می شوند و در نهایت می شکنند.
به جای شلیک سلاح، بازیکنان همچنین می توانند کارت ها را بشکنند و از قدرت های پاداش خود استفاده کنند. به عنوان مثال، شکستن یک تپانچه باعث پرش دو برابر می شود. دور انداختن یک تفنگ نیمه خودکار به بازیکنان ضربه بزرگی می دهد که می تواند موانع را بشکند و شیاطین را بکشد. با هر دو استفاده، عبور از سطح سفید نئون تبدیل به انبوهی از شلیک‌ها، دور انداختن کارت‌ها و جایگزینی کارت‌های دیگر می‌شود.
سطوح سریع هستند، و تلاش برای پایان دادن به آنها در سریع ترین زمان ممکن، که بازی به شما پاداش می دهد، به سادگی غیرقابل مقاومت است. بین سطوح نیز مدتی از کار افتادگی وجود دارد، جایی که بازیکنان می‌توانند با NPCها صحبت کنند و جوایز را دریافت کنند، اما فکر نمی‌کنم بخواهم از اکشن سریع بر اساس نسخه نمایشی جدا شوم.
دور: تغییر جزر و مد
من طرفدار زیاد بازی های پازل نیستم. وقتی صحبت از آنها می شود، من نمی توانم چیزی را حل کنم – من بخشی از دلیل این هستم که نویسندگان راهنما مشاغل ارزشمندی دارند. Far: Changing Tides یک بازی پازلی است، اما در حال حاضر خود را با حس فیزیکی فوق العاده متمایز کرده است.
در Far: Changing Tides، کاملاً مشخص نیست که چه کاری باید انجام دهید. دمو بازی به طور ناگهانی شروع می شود و بازیکنان را بالای یک قایق بزرگ و زهوار می اندازد. شما باید خودتان بفهمید که چگونه کار می کند و محیط ویران شده اطراف خود را دستکاری کنید تا مسیرها را پاک کنید یا کشتی خود را تعمیر کنید. هنگامی که به راه افتادید و موسیقی متن بازی شروع شد، احساس می کنید که شروع یک ماجراجویی فوق العاده است.
دیدنی بسیار زیبا و بی‌پایان جالب است، به خصوص خوشحالم که Far: Changing Tides قرار است در اول مارس منتشر شود.
دهکده سرگردان
من یک سیم کارت مستعمره خوب را دوست دارم و The Wandering Village تقریباً همه چیزهایی را که من به دنبال آن هستم در یکی دارد. مانند سیم کارت های مستعمره مورد علاقه من، Rimworld ، The Wandering Village بازیکنانی را در اختیار دارد که منابع خود را مدیریت کنند، وظایف مستعمره نشینان خود را اولویت بندی کنند و به آرامی دهکده ای شلوغ و خودکفا بسازند.
آنچه روستای سرگردان را متمایز می کند، چیزی است که روستا را سرگردان می کند. کل مستعمره در پشت موجودی عظیم به نام Onbu قرار دارد که بازیکنان در نهایت با آن یک رابطه همزیستی دارند. بازیکنان باید مطمئن شوند که Onbu سالم می ماند، به اندازه کافی استراحت می کند و گرسنه نمی ماند. در تمام این مدت، می توان از آن منابع استخراج کرد، مانند خون یا سنگ از اعماق بدنش. همراه با مستعمره خود، باید رابطه خود را با این موجود حفظ کنید، که فقط یک شبیه ساز جالب را کمی عمیق تر می کند.
ایکسیون
اگر به خاطر داشته باشید، من The Wandering Village را نسخه ساده شده سیم کارت مستعمره مورد علاقه من توصیف کردم. ایکسیون برعکس است. یک سیم‌کارت عظیم و پیچیده که قبلاً با مقیاس و سیستم‌های خود من را شگفت‌زده کرده است.
در Ixion ، بازیکنان یک سفینه فضایی عظیم را هدایت می‌کنند، کشتی‌ای که قرار است گام بعدی بشریت باشد زیرا زمین را به نفع آینده‌ای در پروکسیما قنطورس رها می‌کند. مانند سایر سیم‌های مستعمره، بازیکنان باید ساختارهایی بسازند، منابع را مدیریت کنند و مطمئن شوند که مستعمره‌هایشان راضی هستند. چیزی که Ixion را بسیار جالب می کند خود کشتی است. این سفینه فضایی خودش است، سفینه‌ای که در نهایت می‌تواند تا آنجایی که بازیکنان بخواهند در اطراف سیستم‌های ستاره‌ای هدایت شود. به عنوان مثال، اگر یک بازیکن سیاره خاصی وجود داشته باشد، آنها می توانند کشتی خود را درست در مدار آن پارک کنند و شروع به برداشت مواد کنند. نمی‌دانم پایان بازی Ixion چگونه به نظر می‌رسد – درخت فناوری عظیم بازی به اندازه‌ای حیرت‌انگیز بود که بتوان به آن نگاه کرد – اما من قبلاً به حلقه گیم‌پلی مدیریتی آن وابسته شده‌ام.
توربو Overkill
در حالی که نئون سفید در مورد تکمیل سریع سطوح با ظرافت و ظرافت است،Turbo Overkill در مورد کشتن هر چه بیشتر دشمنان ممکن با سلاح های زشت است . این شوتر بومر با اکشن‌های سریع و باورنکردنی که رقیب Doom است، به نام خود عمل می‌کند و احساس می‌کنم به سختی سطح 32 بیتی آن را خراشیده‌ام.
Turbo Overkill با بازیکنان شروع می شود که دشمن را با یک اره برقی که در پای راست شخصیت آنها تعبیه شده است به دو نیم می کنند. این باید چیزهای زیادی را در مورد بازی به شما بگوید. از آنجا، بازیکنان سلاح‌های بیشتری را باز می‌کنند (بازی شما را با مگنوم‌های دوگانه شروع می‌کند)، که همگی حالت‌های آتش آلت قاتل خاص خود را دارند. اگه بازی داستانی داره حواسم نبود. پاره کردن انبوهی از دشمنان ترسناک و پیکسلی با اسلحه و پای اره برقی من خیلی سرگرم کننده بود.
