من عشقم به غرب قدیمی را مخفی نگه نمی دارم. اگر قبلاً نظرات من را در مورد Red Dead Online خوانده باشید، می‌دانید که مانند آمریکایی‌ها در سواحل غربی به سمت محیطی جذب شده‌ام. اگر من یک بازی با یک گاوچران را در آن ببینم، مستقیماً راهم را باز خواهم کرد.
اینطور بود که من در ابتدا در Weird West فروخته شدم.
اما Weird West یک بازی کابوی نیست. حتی به سختی یک بازی وسترن است. Weird West ، یک سیم کارت غوطه ور از دو ذهن پشت سر Dishonored ، داستانی بسیار منحصر به فردتر است. به وضوح استخوان‌های Dishonored را دارد، و به بازیکنان راه‌های متعددی برای مرتب کردن برخوردها ارائه می‌کند، اگرچه فاقد همان پولیش است. در عوض، برداشت Weird West از یک مرز تخیلی آمریکایی با Dungeons & Dragons میزبان جذاب‌ترین داستان‌ها است، حتی زمانی که جنبه‌های عجیب و غریب خود را نشان می‌دهد.
لگد زدن به خاک
Weird West بازیکنان را به جای یک گاو نر قرار نمی دهد، بلکه پنج چهره متفاوت را جای می دهد. هر کدام به روشی خاص به تنظیمات بازی منحصر به فرد هستند. بازیکنان به عنوان زنی شروع می‌کنند که شوهرش ربوده می‌شود، و او را مجبور می‌کنند تا اسلحه‌هایش را بردارد و به راه‌های شکار جایزه‌اش بازگردد، زیرا او شرورانی را که مردش را گرفته‌اند دنبال می‌کند.
در طول این اولین ماجراجویی، غرب بزرگ، ترسناک و عجیب است. من با سفر به مزرعه دیگری شروع کردم و بلافاصله Weird West به من نشان داد که اجازه دارم هر کاری که می خواهم انجام دهم. در شروع ماموریت، اولین هدف من بازیابی اسبم بود. من به سرعت متوجه شدم که خانه ای در مزرعه وجود دارد که اگر جرات کنم می توانم به آن نفوذ کنم. برای انجام این کار، می‌توانم مالک را بکشم و متوجه شوم یا منتظر شب بمانم و مخفیانه از پنجره وارد شوم.
در این مرحله، سفر در سراسر غرب در هیجان انگیزترین حالت خود است. تنها گوشه‌ای از نقشه بزرگ بازی قابل مشاهده است – اگرچه اینطور نیست که در واقع هر اینچ از آن را ببینید. Weird West همان رویکرد Fallout اصلی را برای سفر در نظر می گیرد، جایی که هر مکان منطقه مخصوص به خود است که بازیکنان باید بین آنها بر روی نقشه سفر کنند. به طور مشابه، زمانی که بازیکنان از شهر به معدن متروکه و بازگشت به شهر می روند، زمان می گذرد. ممکن است به نظر برسد که یک ماجراجویی 20 دقیقه طول می کشد، اما برای شخصیت، یک هفته گذشته است.
گذر زمان تنها یکی از متغیرهایی است که Weird West آن را دنبال می کند. هر تصمیمی – از جمله اینکه آیا بازیکنان برخی از اهداف اختیاری را دنبال می کنند یا نه – به توسعه دنیای بازی و پایان آن کمک می کند. برای مثال، در پایان کار شخصیت اول، می‌توانستم فوراً شوهرم را نجات دهم یا رئیس باندی را که او را ربودند تعقیب کنم. من اولی را انتخاب کردم و وقتی ماجراجویی خود را به عنوان شخصیت دوم بازی شروع کردم، روزنامه‌ای پیدا کردم که می‌گفت رئیس باند هنوز زنده است و گروهش هنوز در حال ربودن مردم در سراسر غرب هستند. من در نهایت پوستر او را از روی تابلوی جایزه با شخصیت متفاوت دیگری برداشتم، فقط به این دلیل که به پول نقد نیاز داشتم. در لحظه ای که من را به بازی جذب کرد، متوجه شدم که یک رئیس اصلی را به یک چک حقوقی ساده تبدیل کرده ام.
انتخاب ها و عواقب در Weird West با هر شخصیت همپوشانی دارند و بازی را تقریباً به همان اندازه که سیم کارت فراگیر می کند، می کند. کشتن یک شخصیت یا زنده ماندن آنها، تلاش های اصلی را تغییر می دهد، نجات افراد یا رها کردن آنها برای مردن، مکان را تغییر می دهد. هر کاری که در دنیا انجام می دهید، به نوعی به شما نشان داده می شود – و نه به همان روشی که Skyrim انجام داد، جایی که یک اژدهای ویرانگر جهان را می کشید و به شما می گویند هیچکس. انتخاب‌ها در غرب عجیب و غریب منجر به پیامدهای مورد علاقه من می‌شوند: پیامدهای قابل مشاهده. جادویی در دیدن تغییر جهان به دلیل اعمال شما وجود دارد، و Weird West آن را در پیک دارد.
فقط ای کاش به هر پنج داستانی که در Weird West گفته می شود، انرژی یکسانی داده می شد. داستان شکارچی جایزه (اول در بازی) یکی از هیجان انگیزترین و دومی یکی از جالب ترین هاست. برخلاف بقیه، داستان آخر بازی به هیچ وجه شخصیتی را که بازیکنان کفش هایش را پر می کنند بررسی نمی کند. در عوض، آنها یک لوح خالی هستند و داستان آنها به سادگی به پایان بازی اشاره می کند. وقتی بقیه بازیگران بازی بسیار رنگارنگ هستند، یک پایان ناامیدکننده است.
غرب را بزن
از همان ابتدا، جهان و داستان Weird West به طور ذاتی جذاب است. قبل از اینکه علامت عجیبی روی صفحه بسوزد، روی یک فرد روپوش پوشیده باز می شود که به صندلی بسته شده است. بلافاصله پس از آن، به عنوان شکارچی فضل وارد ماجراجویی خود می شوید. اسرار و ضربات داستانی دارد که به طور یکپارچه به هم گره می خورند.
بین این ضربات، بقیه بازی قرار دارد، که در عین ثبات، درست در جنوب کاملاً کاربردی است. من هرگز با خراب شدن بازی یا حفظ نرخ فریم ثابت مشکلی نداشتم، اما NPCها که به شیوه درست رفتار می کردند داستان کاملاً متفاوتی بود. گاهی اوقات پیروان من وقتی در شهری قدم می‌زدم، یا وقتی در غار بودم، بالای سقف راه می‌رفتند و از محدوده خارج می‌شدند.
در حالی که این گاف‌ها هرگز واقعاً از بازی حذف نشدند، NPCهایی که طوری رفتار می‌کردند که انگار یک اسب به سرشان لگد زده است، در مبارزه کمکی نکرد. مبارزه با دشمنان به دلیل دوربین بازی که نمی توان در هنگام نشانه گیری یک سلاح حرکت داد، به اندازه کافی دشوار است. هنگامی که متحدان بی‌خبر پشت پوشش خم می‌شوند و از شلیک خودداری می‌کنند، اوضاع کمی ناامیدکننده‌تر می‌شود.
زین های فروزان
مبارزه در غرب عجیب و غریب همه چیز بد نیست، اما در اکثر موقعیت ها گزینه های زیادی ارائه می شود. هر یک از پنج اسلحه بازی دارای قابلیت های ویژه ای هستند که قفل آن ها قابل باز شدن است. برای مثال، ارتقای تفنگ‌ها، شلیک بعدی آنها را خاموش می‌کند و باعث می‌شود که آسیب بیشتری به دشمنان ناآگاه وارد کند. این حمله، همراه با تیر و کمان و توانایی بیهوش کردن دشمنان، مخفی کاری را کاملاً در تمام طول بازی زنده می کند.
با این حال، من آنقدرها هم از آن استفاده نکردم، به جای آن ترجیح دادم بیشتر درها را با لگد باز کنم و با اسلحه‌های آتشین حرکت کنم. Weird West ارتقاهای تهاجمی زیادی نیز دارد، برخی از آنها باعث می شوند که انفجارهای تفنگ ساچمه ای باعث آسیب انفجاری شوند یا شلیک های هفت تیر را به انفجارهای رعد و برق تبدیل کنند. این دو افکت به همراه برخی دیگر از افکت‌های بازی، همگام با افکت‌های محیطی بازی هستند. تیراندازی به راهزنی که زیر باران نشسته است با تیر برق آسیب بیشتری وارد می کند و منفجر کردن دشمن پوشیده از نفت نتایج انفجاری به همراه دارد. بین فرصت‌ها و مهارت‌های محیطی، که برخی از آنها بین شخصیت‌ها باقی می‌مانند در حالی که برخی دیگر ادامه نمی‌دهند، مبارزه فقط برای هر رویارویی، بلکه برای هر شخصیت منحصر به فرد است.
البته، در صورت تمایل، می توانید چیزها را نیز به همین شکل نگه دارید. از آنجایی که ماجراجویی با شخصیت بعدی از همان جایی که با شخصیت آخر تمام شد شروع می‌شود، حتی می‌توانید شخصیت‌های قبلی خود را برای فالوورها استخدام کنید. این به شما امکان می دهد به تجهیزات قبلی خود دسترسی داشته باشید، که می توانید آن را برای شخصیت جدید خود بازیابی کنید. چهارمین کاراکتر Weird West با یک تیر و کمان شروع می‌شود که با یافتن یکی از شخصیت‌های قبلی‌ام و قرض گرفتن آن از آنها، سریع آن را با یک تفنگ بلند عوض کردم.
نحوه برخورد شما با همه چیز در غرب عجیب کاملاً به شما بستگی دارد. می‌توانید توانایی‌های خاص هر شخصیت را در آغوش بگیرید یا به سادگی به سمت آخرین شخصیت خود بدوید، همه چیزهای خود را دریافت کنید، سلاح‌های خود را ارتقا دهید، و دشمنان را از بین ببرید – یا شخصیت‌های داستان اصلی را دور کنید. حتی اگر شخصیت‌های گذشته‌تان را دوست ندارید، می‌توانید آنها را کنار بگذارید. من خودم این کار را نکردم زیرا برای من کمی دور از مسیر است، اما گزینه وجود داشت. غرب عجیب فقط یک جعبه شنی نیست، جعبه شنی شماست .
برداشت ما
بازی های زیادی مانند Weird West وجود ندارد. این یک سیم کارت همهجانبه است که خود را با داستانی پر از دسیسه به جلو می برد که رها نمی شود. حتی نحوه بیان آن داستان، از شخصیتی به شخصیت دیگر در دنیایی که دائماً در حال تحول است، امروزه نادر است. این جنبه در اینجا بهتر از بسیاری از بازی های دیگر انجام می شود. در حالی که سرعت آن با سهولت در مرحله نهایی خود کاهش می‌یابد و NPCهای آن تا حد زیادی مورد توجه قرار می‌گیرد، Weird West برای طرفداران RPG است که واقعاً نقش‌آفرینی خود را دوست دارند.
آیا جایگزین بهتری وجود دارد؟
اگر به دنبال یک RPG غربی بهتر از Weird West هستید، تنها گزینه شما Red Dead Redemption 2 2016 است. اما اگر گیم‌پلی باز آن چیزی است که جالب به نظر می‌رسد، سری Dishonored مدت‌هاست که این کار را انجام داده است.
چقدر طول می کشد؟
در حالی که به من گفته شد اجرای بازی Weird West حداقل 20 ساعت طول می کشد، من توانستم بازی را تنها در 15 ساعت شکست دهم. اگر می خواهید تمام ماموریت های جانبی و اهداف اختیاری بازی را کامل کنید، می بینم که چگونه می تواند کشش پیدا کند. هر چند تا 20
آیا باید آن را بخرید؟
آره. Weird West مطمئنا بهترین سیم کارت همهجانبه موجود نیست، اما کارهایی که به درستی انجام می دهد، بهتر از سایر همتایان خود انجام می دهد. اگر این بازی بتواند لبه های خود را صاف کند، پیشنهاد آن آسان تر خواهد بود.
Weird West در رایانه شخصی بررسی شد .
