اگر احمقانه ترین نظریه های توطئه نه تنها واقعی بود ، بلکه توسط یک سازمان دولتی مخفی وظیفه مخفی نگه داشتن آنها را بر عهده داشت ، چه می شد؟ و اگر آن آژانس ، خوب … به نوعی آشفته بود ، چه می شد؟
این پیش فرض Inside Job است ، مجموعه انیمیشن های بزرگسال Netflix و خالق شیون تاکوچی که دنیایی را تصور می کند که در آن مردم مارمولک و کمتریل ها واقعی هستند ، زمین توخالی است و دسته ای از عوامل ناکارآمد وظیفه دارند تا از مخفی شدن حقیقت اطمینان حاصل کنند. به رهبری تیم را ریگان ریدلی ، نابغه اجتماعی ناجور ، با صدای لیزی کاپلان ، بازیگر Party Down و Masters of Sex ، بر عهده دارد . او به بازیگران این سریال توسط کریستین اسلیتر ( آقای روبات ، هیترز ) ملحق شده است ، که صدا را به عنوان پدر پارانوئید ریگان ، رند ، مدیر عامل سابق رسوایی آژانس سایه ، صدا می کند.
کاپلان و اسلیتر با Digital Trends درباره کار خود در این سریال ، انتقال به صداپیشگی و برخی از نظریه های توطئه مورد علاقه خود صحبت کردند.
روندهای دیجیتال: لیزی ، ریگان به نظر می رسد چنین شخصیت سرگرم کننده ای برای صدا زدن باشد. از بازی در نقش لذت بردید؟
لیزی کاپلان: کاملا. من نیز از نحوه کارکرد کل این کار متحرک لذت بردم. من ساده لوحانه وارد این کار شدم و فکر می کردم که به عهده گرفتن آن کار آسانی است. شما فقط وارد شوید و نیم ساعت ضبط کنید و این فقط صدای شماست ، بنابراین در واقع به اندازه یک کار زنده نیاز به انرژی ندارد ، درست است؟ من اشتباه کردم. و اکنون من هیچ چیزی جز احترام برای این رسانه و افرادی که این کار را انجام می دهند ندارم. این قطعاً یک منحنی یادگیری تند بود.
ظاهراً همه چیز با تمرینات تنفسی و تمرینات صوتی است؟ آنها فقط برای دانشجویان تئاتر نیستند که مظلوم هستند. آنها چیزهای واقعی هستند
مسیحی ، بسیاری از شخصیت هایی که من شما را با آنها در ارتباط می دانم دارای عناصر قوی و ضد اقتدار در شخصیت خود هستند. آنها شکاک هستند. رند مانند نسخه اوج آن شخصیت ها است. آیا شخصیت برای شما آشنا بود؟
کریستین اسلاتر: تا حدی انجام داد. من او را یک مرد خنده دار ، طاقت فرسا و کاملاً خارج از کنترل می دانم که قطعاً در حاشیه زندگی می کند-و اینها انواع شخصیت هایی هستند که من گاهی اوقات به آنها پاسخ می دهم ، و مطمئناً در گذشته نیز داشته ام. اما من فقط سپاسگزارم که فرصتی برای بازی در نقش فردی بسیار وحشتناک به دست آوردم و با لیزی در این نقش همکاری کردم.
هر چند همیشه عجیب است. وقتی این موارد را ضبط می کنید هرگز واقعاً با شخص دیگر ملاقات نمی کنید ، بنابراین در حال حاضر ، این اولین بار است که … در واقع به یکدیگر سلام می کنیم. بخشی از آن ، اما در عین حال سرگرم کننده ، یک فرایند بسیار عجیب است.
شما قبلاً به این موضوع اشاره کرده اید ، لیزی ، اما نقش های صوتی در مورد بازیگری و نحوه برخورد با عملکرد شما تجربه متفاوتی هستند. پروژه هایی مانند Inside Job برای هر یک از شما با نقش های روی صفحه متفاوت است؟
اسلیتر: من عاشق انجام کارهای متحرک هستم. من عاشق رفتن به استودیو هستم. این یک نمایش فوق العاده فوق العاده است ، می دانید؟ وقتی در حال فیلمبرداری هستید ، حتی امروز ، آنها به آرایشگر می آیند و پودر و کل آن را روی صورت من می گذارند. من نمی توانم آن چیزها را تحمل کنم مثل این است که "بیا" اما با دنیای انیمیشن ، به نوعی وارد بازی می شوید ، این کار را انجام می دهید ، برای مدتی کمی سرگرم می شوید ، فریاد می کشید و فریاد می کشید و فقط با شخصیت سرگرم می شوید. سایر مواردی که باید همراه با دوربین باشد ، لازم نیست نگران آن باشید.
نکته دیگر در مورد انیمیشن که من دوست دارم این است که شخصیت ها هرگز پیر نمی شوند. لازم نیست نگران افزایش سن باشید. شما فقط می توانید این کار را برای همیشه و همیشه انجام دهید. من این فرصت را دوست دارم.
کاپلان: این ارزیابی منصفانه است. من نیز دوست دارم شما هرگز این شخصیت ها را با وضوح بالا نبینید. این یک رویاست!
من مطمئن هستم که قبل از بیان شخصیت ها ، برخی از شخصیت ها و موارد مشابه را مشاهده می کنید ، اما آیا عنصری از سریال وجود داشت که واقعاً شما را متعجب کرد وقتی که بالاخره همه چیز را در کنار هم دیدید؟
کاپلان: من فقط دیشب آن را تماشا کردم و یک ثانیه احساس نمی کنم که من و کریستین در یک اتاق نبودیم و با هم این صحنه ها را اجرا می کردیم. معجزه آساست. [قبل از این ،] من فقط یک مهمان را اینجا و آنجا در برنامه های دیگر [متحرک] انجام می دادم ، و همیشه به نظرم خیلی سخت بود. این باعث شد من بفهمم که چقدر در عبارات زنده به زبان و بدنم تکیه می کنم. اما برای این کار ، با توجه به مراقبت های انجام شده در انیمیشن ، حدس می زنم این واقعیت را فراموش کرده ام که آنها نیاز به افزودن عبارات دارند – و آنها کامل بودند. آنها دقیقاً همان کاری بودند که من می کردم اگر این یک نمایش زنده بود ، که وهم آور و هیجان انگیز بود. دو مورد مورد علاقه من!
اسلیتر: بله ، واقعاً عالی است. شما هرگز نمی دانید وقتی به چنین چیزی امضا می کنید ، ظاهر آن چگونه خواهد بود. بنابراین همیشه یک قمار است. شما متوجه آن می شوید و همانطور که گفتید ، آنها تعدادی طرح خشن از ظاهر شخصیت به شما ارائه می دهند ، اما شما واقعاً آن را در روز و در لحظه ایجاد می کنید. من هم تحت تاثیر انیمیشن قرار گرفتم. به نظرم داستان ها خنده دار بود. من عاشق شخصیت قارچ صحبت کننده هستم. تماشای چیزی و واقعاً شیفته آن و دانستن این که با افرادی کار می کنید که استعداد فوق العاده ای دارند و واقعاً متعهد به انجام یک کار عالی هستند ، بسیار خوب است.
اینطور به نظر می رسد که نظریه های توطئه این روزها در هر جایی که به آن روی بیاورید وجود دارد. آیا به هر دلیلی نظریه توطئه خاصی وجود دارد که واقعاً از اجرای آن لذت بردید؟
کاپلان: قسمت مورد علاقه من همچنین یکی از تئوری های توطئه مورد علاقه من را دارد: نظریه مربوط به مردم مارمولک. به نظر من از هر نظر بسیار لذت بخش است ، این چیزی است که مردم واقعاً معتقدند درست است.
اسلیتر: باورنکردنی است. چیزهایی که مردم معتقدند واقعیت دارد شگفت انگیز است ، منظورم این است که نظریه های توطئه زیادی وجود دارد. آنهایی که در اطراف ماه فرود می آیند ، مطمئناً برایم جالب هستند و من همیشه آنهایی را که الویس در جایی زنده است دوست داشتم. من دوست دارم رند و الویس واقعاً بنشینند و شاید یک چای سرد با هم بخورند یا چیزی شبیه آن. این خوب خواهد بود.
وقتی در ابتدا فهمیدید که شخصیت ها باید چگونه صدا کنند و چگونه آنها را اجرا کنید ، چه نوع نت هایی به شما داده شد؟ آیا به عنوان مثال از شخصیت های خارج از نمایش به عنوان نقاط مرجع استفاده شده است؟
اسلاتر: بله ، مطمئناً راهنمایی هایی به من داده شد ، اما فکر می کنم همه ما قبول کردیم که [رند] یک شخصیت خشن و بسیار پر سر و صدا بود. و من به طور طبیعی صدایی دارم که پخش می شود. همسرم همیشه این را می گوید. او همیشه می گوید: "آن را پایین بیاورید ، کمی آن را پایین بیاورید." بنابراین چند لحظه ای بود که آنها برای اولین بار قسمت هایی را به من نشان می دادند و من می گفتم ، "شاید بتوانم کمی این طرف و آن طرف را آرام کنم." بنابراین ما دومین فرصت را پیدا کردیم تا سعی کنیم سطوح مختلفی را برای شخصیت ایجاد کنیم.
کاپلان: من هم همین کار را کردم. برای من ، معادل این بود: "اوه ، وقتی چهره را با دوربین می بینید واقعاً چنین است؟" چون برای این کار اینطور بود: "آیا صدای من واقعا آنقدر بلند است؟" بنابراین من انگشت پای خود را در آن جنبه از چیزها نیز فرو کردم. اما با مرور برخی از یادداشت هایی که شیون ارائه داد ، برخی از آنها برای هر خط کاملاً خاص و متفاوت بود. اما با نگاهی به محصول نهایی ، مشخص است که او واقعاً از ابتدا متوجه شده است که این چه چیزی خواهد بود. او محصول نهایی را در چشم خود دید. کنار گذاشتن مقداری از این کنترل نیز چیز خوبی دارد. من فکر می کنم ارزش چنین جهت گیری در دنیای متحرک بسیار کمتر است.
