دکتر هو
3 / 5 ★★★☆☆ جزئیات امتیاز
پتانسیل هیجان‌انگیز جدیدترین تجسم دکتر هو در قسمت‌های جدید آن به‌طور کامل به نمایش گذاشته می‌شود، حتی زمانی که خود سریال تلاش می‌کند تا دوباره پایه‌های لحنی و روایی خود را پیدا کند.»
✅ جوانب مثبت
- برداشت کاریزماتیک Ncuti Gatwa در مورد دکتر
- شیمی عفونی دکتر و روبی با هم
- ظاهر و استایل روشن تر و صیقلی تر
❌ معایب
- تعداد تکان‌دهنده زباله‌های نمایشگاهی
- چند لحظه شلاق تونال گیج کننده
- اتکای ناامیدکننده به نمایشی با بودجه کلان
هیچ برنامه‌ای در تاریخ تلویزیون به‌اندازه دکتر هو، اختراع مجدد را بدون ترس یا موفقیت پذیرفته است. از زمانی که ویلیام هارتنل (William Hartnell) اولین سریال علمی-تخیلی بریتانیایی در سال 1966 از آن کناره گرفت، دکتر هو عادت کرد که خودش را دوباره تنظیم کند. هر چند سال یک بار، بازیگر جدیدی وارد می‌شود، نقش دکتر را برعهده می‌گیرد و برای چند فصل، چرخش خود را در مورد مسافر زمان محبوب ارائه می‌کند تا در نهایت راه را برای اجراکننده دیگری باز کند. گاهی اوقات، رفتن یک بازیگر با خروج و حضور یک مجری جدید همراه است. گاهی اوقات نه.
اکنون، Doctor Who با اولین فصل کامل خود از سال 2021 بازگشته است، و همه چیز، به سبک معمولی Who ، هم کمی جدید و هم کمی قدیمی است. این بار، Ncuti Gatwa، ستاره آموزش جنسی ، در نقش پانزدهمین پزشک سریال را رهبری می کند، و ملی گیبسون تازه وارد به عنوان اولین همراهش ، روبی ساندی، به او ملحق می شود. و راسل تی دیویس، که دکتر هو را پس از 19 سال وقفه بازگرداند و آن را در تمام سال های کریستوفر اکلستون و دیوید تنانت اجرا کرد، به عنوان مجری سریال بازگشته است. دیویس با بازگشت خود، یکی از امیدوارکننده‌ترین دوره‌های Who در خاطرات اخیر را گردآوری کرده است. با این حال، اگر دو قسمت اول جدیدترین فصل آن نشانه‌ای باشد، ممکن است هنوز کمی زمان ببرد تا هم دیویس و هم دکتر هو بتوانند دوباره جایگاه خود را پیدا کنند.
قسمت‌های جدید Doctor Who بلافاصله از جایی شروع می‌شود که ویژه کریسمس 2023 آن، کلیسایی در جاده روبی ، متوقف شد – با حضور روبی گیبسون برای اولین بار در TARDIS. اولین قسمتی که به زودی در اختیار منتقدان قرار گرفت، با عنوان بچه‌های فضایی ، روبی و دکتر را دنبال می‌کند که با هم وارد یک ماجراجویی به یک «کارخانه بچه‌ها» می‌شوند، جایی که با یک هیولای ترسناک و یک هیولا و یک تعداد گیج کننده ای از شخصیت های فرعی عجیب و غریب. این اپیزود توسط دیویس توسط Doctor Who ساخته شده است، یعنی بیش از هر چیز دیگر، بازیگوش و پوچ است. در واقع آنقدر آگاهانه کوکی است که در تلاش برای فروش برخی از لحظات صمیمانه تر خود است.
مانند بسیاری از اولین پخش‌های فصل Who که قبل از آن انجام شده‌اند، Space Babies تمام قسمت‌های لازم از نمایش و پیشینه‌ای را ارائه می‌کند که بینندگانی که برای اولین بار می‌خواهند بدانند اگر می‌خواهند با سریال همگام شوند، باید بدانند. قهرمان گاتوا در حالی که راه خود را از باروهای فضای داخلی تاردیس جدید دکتر و راهروهای کارخانه مرکزی نوزادان این قسمت بالا می‌برند، به همراه جدیدش توضیح می‌دهد که او یک مسافر زمان از سیاره ویران‌شده گالیفری است که توسط او بزرگ شده است. نژادی که به عنوان "اربابان زمان" شناخته می شود، و بله، نام او واقعاً فقط دکتر است. هر دوره جدید Doctor Who باید با ارائه این زباله‌های نمایشگاهی سر و کار داشته باشد، اما بچه‌های فضایی آنها را به‌گونه‌ای بی‌رحمانه رفتار می‌کنند که اولین عمل اپیزود به نظر می‌رسد درهم و برهم است.
در حالی که گاتوا بارها ثابت می‌کند که می‌تواند هم بین روحیه‌ی دلسوز و ماجراجویانه دکتر و هم تنهایی شدید شخصیت تعادل برقرار کند، دیویس – که تمام قسمت‌های فصل هشت قسمتی سریال را به جز دو قسمت نوشته است – برای انجام همین کار تلاش می‌کند. این امر به‌ویژه در دوران اوج «بچه‌های فضایی» صدق می‌کند، که حول یک موج ناگهانی همدلی می‌چرخد که مطمئناً با طبیعت دکتر مطابقت دارد، اما به اندازه کافی برای فرود با وزنی که باید تنظیم نشده است. طرفداران قدیمی Doctor Who به ترکیب منحصر به فرد سریال از کمدی های علمی-تخیلی جدی عادت کرده اند، اما برای تازه واردان ممکن است به سختی بتوان به اندازه کافی از بیهودگی طرح اپیزود چشم پوشی کرد و قبول کرد که دکتر چقدر وقایع قسمت سوم خود را جدی می گیرد.
قسمت دوم فصل، با عنوان The Devil’s Chord ، از بسیاری جهات پیشرفتی در Space Babies دارد. با وجود تمام قسمت‌های لازم در مورد ریشه‌های Doctor، این اپیزود بسیار سبک‌تر و فشرده‌تر از نسخه قبلی خود است. آکورد شیطان به لطف شخصیت شرور خود، Maestro (یک مناظر جینککس مونسون)، همچنین می تواند لحظاتی از وحشت واقعی و خطر وحشتناکی را که مدت هاست Doctor Who را به نمایش جالب تری تبدیل کرده است، داشته باشد. فرضیه علمی تخیلی بچه پسند آن را پیشنهاد می کند. از استفاده از موسیقی و صدا گرفته تا چند نورپردازی آن، یک رگه تجربی لذت بخش در سرتاسر The Devil's Chord وجود دارد که آن را بسیار بیشتر از یک سفر معمولی در زمان سفر به صحنه موسیقی اوایل دهه 1960 می کند.
اگرچه این قسمت از بچه های فضایی بهتر است، اما موفقیت کاملی ندارد. گاهی اوقات، احساس می‌شود که قسمتی که اغلب فرم‌شکنی می‌کند، هر ایده‌ای را که می‌تواند به سمت دیوار پرتاب می‌کند، خواه شکستن دیوار چهارم، شماره‌های رقص رقص شده یا دعوا با آلات موسیقی باشد. این یک اپیزود به طرز شگفت‌آوری پر سر و صدا است – اپیزودی که بودجه جدید و بالاتر Doctor Who را در بر می‌گیرد، زیرا در نیمه دوم آن چنان طولانی‌تر می‌شود که تأثیر کلی آن هیجان‌انگیز نیست، اما خسته‌کننده است. اگر دیویس در طول مدت اجرای آن کمی خویشتن داری می کرد، ممکن بود یکی از به یاد ماندنی ترین اپیزودهای Who را در چند سال اخیر بسازد، اما The Devil's Chord به طرز ناامیدکننده ای از این امتیاز فاصله دارد.
خوشبختانه فصل جدید Doctor Who دیویس اولین فصلی نیست که شروعی ناقص دارد. ممکن است دو قسمت ابتدایی آن به طرز ناامیدکننده‌ای ناقص باشد، اما آنها همچنین دارای یک انرژی بی‌نظیر هستند که به دکتر هو کمک می‌کند دوباره واقعاً زنده و جدید باشد. در گاتوا و گیبسون، دیویس همچنین یک پزشک و همراه بسیار دوست‌داشتنی و به‌طور آشکاری مشتاق پیدا کرده است. گاتوا، به ویژه، موفق می شود در مدت زمان بسیار کوتاهی آنچه را که تمام دکترهای بزرگ تاریخ رهبری می کنند انجام دهد، که باعث می شود دکتر او هم به طور جدایی ناپذیر به تکرارهای قبلی خود و هم کاملاً متعلق به خودش احساس کند. تنها می توان تصور کرد که او در چه مکان هایی قرار خواهد گرفت که قهرمان نمادین Who به جلو حرکت کند، به خصوص زمانی که نمایش اطراف او شروع به نمایان شدن واضح تر کند.
دو قسمت اول آخرین فصل Doctor Who در ساعت 7 بعد از ظهر به وقت شرقی جمعه، 10 مه در دیزنی پلاس پخش شد. اپیزودهای جدید به صورت هفتگی در روزهای جمعه پخش می شوند. Digital Trends به دو قسمت اول فصل دسترسی زودهنگام داشت: کودکان فضایی و آکورد شیطان.
