بررسی Nintendo Switch Sports: برخی چیزها هرگز قدیمی نمی شوند

هیچ احساسی بهتر از بولینگ یک اعتصاب، هم در زندگی واقعی و هم در بازی Nintendo Switch Sports وجود ندارد. این یک دستاورد ورزشی کوچک، اما رضایت‌بخش است که برای رسیدن به آن نیازی به سال‌ها تمرین و انضباط ندارد. تقریباً ممکن است تصادفی اتفاق بیفتد، به محض اینکه توپ بولینگ به پین‌ها برخورد کرد، فیزیک فرمان را در دست می‌گیرد. مهم نیست که چند بار در بازی Nintendo Switch Sports ضربه می زنم، همیشه یک مشت مشت بی صدا را بدون شکست بیرون می آورم.

این قدرت ماندگار سری‌های ورزشی 16 ساله نینتندو است. هیچ تفاوت اساسی در مورد بولینگ در Nintendo Switch Sports و Wii Sports وجود ندارد، اما لازم نیست که وجود داشته باشد. بسته جدید مینی‌گیم‌های ورزشی نینتندو با اعتماد به نفس در گیم‌پلی لذت‌بخش خود به جای اختراع قلاب‌های جدید برای گسترش تجربه، انتظارات عادی در مورد بازی‌های مدرن را به چالش می‌کشد. هیچ بازیکنی در زندگی واقعی تا به حال شکایت نکرده است که این ورزش سال به سال به اندازه کافی ویژگی های جدید اضافه نمی کند (تصور کنید کسی استدلال کند که زمان اضافه کردن پین یازدهم فرا رسیده است).

وقتی Nintendo Switch Sports روی تقویت گیم‌پلی از قبل بصری با کنترل‌های حرکتی دقیق‌تر تمرکز می‌کند، به اندازه Wii Sports اعتیادآور است. تنها زمانی امتیاز از دست می دهد که بخواهد پیچیده تر از چیزی باشد که باید باشد.

اگر خراب نشده باشد

این بار، مجموعه بازی‌های ورزشی نینتندو شامل شش فعالیت است: بولینگ، تنیس، بدمینتون، چامبارا، والیبال و فوتبال. نکات برجسته بیشتر از duds در بسته وجود دارد، و روندی بین بازدیدها وجود دارد. اکثر بهترین مینی گیم ها (به استثنای یک استثنا) نیازی به توضیح ندارند.

بدمینتون، جواهر تاج این مجموعه، نمونه کامل آن است. این یک نوع تنیس بیشتر شبیه به پینگ‌پنگ است که دو بازیکن در زمینی کوچک به جلو و عقب می‌روند. هیچ آموزشی وجود ندارد. اگر بلد هستید راکت بچرخانید، می دانید که چگونه یک Joy-con را تاب دهید. مسابقات بدمینتون یک آزمون سریع و به‌طور شگفت‌انگیز شدید از رفلکس‌ها و زمان‌بندی است که من مطمئن هستم که می‌توانم در یک مهمانی خانوادگی شرکت کنم و لبخند را از بچه‌ها و بزرگسالان به طور یکسان بیرون بکشم.

این شاید بخشی از دلیل این است که کلاسیک های بازگشتی از Wii Sports اصلی مانند همیشه در اینجا لذت بخش هستند. بولینگ به سختی تغییر کرده است، با بازیکنانی که یک بازی 10 فریمی را با ضربات ردیف کردن و چرخاندن بازوی خود به گونه‌ای حرکت می‌دهند که انگار واقعاً توپی را در دست گرفته‌اند. هیچوقت قدیمی نمیشه من ساعت ها صرف تلاش برای پشت سر گذاشتن بهترین رکوردم کرده ام و هنوز از آن خسته نشده ام (اگرچه بازوی راستم مطمئناً همینطور است). یک حالت چالشی ویژه وجود دارد که موانعی را در مسیر قرار می‌دهد تا کمی تنوع ایجاد کند، اما من متوجه شده‌ام که هنوز از بازی کردن راندهای معمولی کاملاً خوشحالم.

تنیس نیز به همین ترتیب قابل تکرار است، حتی اگر بدمینتون تاج و تخت خود را به دست آورد. همچنین این ورزش است که به بهترین وجه نشان می‌دهد که کنترل‌های حرکتی نینتندو چقدر دقیق شده‌اند. هر بار که تاب می زنم، تعجب می کنم که توپ همیشه دقیقاً همان جایی که می خواستم می رود. به ندرت لحظه ای وجود دارد که هم ورزش من (آواتارهای Mii 2.0 بازی) کاری را انجام دهد که من انتظارش را ندارم. در گذشته، برای رسیدن به این سطح از دقت، مجبور بودم یک افزونه Wiimote بی‌حساب بخرم. Joy-Con در مقایسه بسیار سبک تر و دقیق تر است.

بهترین نقطه قوت Nintendo Switch Sports این است که تا حد امکان اصطکاک را از تجربه حذف می کند. هنگام بازی به سختی باید به کنترلی که در دستم است فکر کنم. فقط من در مقابل پین ها هستم.

پیچیدگی نصب

در حالی که لذت های ساده آن بردهای آسان هستند، نینتندو سوییچ ورزشی زمانی که سعی می کند عمق بیشتری به فعالیت های خود بیاورد، با مشکل مواجه می شود. به عنوان مثال، والیبال به چندین حرکت نیاز دارد. بازیکنان باید به توپ ضربه بزنند، بپرند، بلاک کنند، ست کنند و توپ را به زمین بزنند. شاید با پیش‌بینی اینکه یادآوری همه آن گیج‌کننده باشد، بازی دستوراتی را روی صفحه نمایش می‌دهد تا به بازیکنان بگوید چه اقداماتی را انجام دهند. کمتر شبیه بازی والیبال است و بیشتر شبیه سایمون سیس است.

فوتبال جایی است که تلاش برای ایجاد پیچیدگی بیشتر خودنمایی می کند. بازیکنان در یک بازی تمام عیار سه دقیقه‌ای فوتبال شرکت می‌کنند که باعث می‌شود در زمین بزرگی بدوند، استقامت خود را برای دویدن صرف کنند و با چندین تکنیک به توپ ضربه بزنند. این تنها بازی است که بازیکنان باید به صورت دستی در حین بازی حرکت کنند (شخصیت‌ها به طور خودکار به سمت توپ در ورزش‌هایی مانند تنیس می‌روند)، که آن را به عمیق‌ترین بازی در این سری تاکنون تبدیل کرده است.

خیلی شیک نیست من مسابقات را به آرامی در زمین باز می دوم و به سختی پایم را روی توپ می گذارم. اکثر مسابقاتی که من بازی می کنم به وقت اضافه می روند و هیچ تیمی موفق به کسب یک امتیاز هم نشده است. بخشی از مسئله این است که چرخاندن یک کنترل از راه دور برای ضربه زدن برخلاف درخشش ساده این سری است، جایی که کنترل‌های حرکتی اقدامات واقعی را یک به یک تقلید می‌کنند. جای تعجب نیست که فوتبال در نهایت به دلیل سبک ترش، یک حالت ضربات سرگرم کننده که در آن بازیکنان می توانند از یک بند پا برای ضربه زدن فیزیکی استفاده کنند، از بین می رود. پشتیبانی از بند ساق پا امسال به حالت استاندارد فوتبال اضافه خواهد شد، اما شک دارم زمانی که Mario Strikers: Battle League در تابستان امسال به سوییچ برسد به آن برگردم – در حالی که من با کمال میل در هر زمان تنیس Switch Sports را بر روی Mario Tennis Aces بازی خواهم کرد.

با این حال، افزودن قطعات متحرک بیشتر به یک ورزش یک ایده ذاتی ناقص نیست. Chambara یکی از فعالیت های آموزشی بیشتر و همچنین یکی از واضح ترین ویژگی های بازی است. حالت مبارزه با شمشیر باعث می شود که بازیکنان با چرخاندن Joy-con به صورت مورب، عمودی و افقی، آنها را مسدود و بریده بریده شوند. این یک نبرد استراتژیک غافلگیرکننده است که به خصوص با دوستی که می توانید صحبت کنید، سرگرم کننده است.

Chambara کار می کند زیرا حرکات هسته به راحتی قابل درک است. جوی کانم را به کناری می چرخانم و شمشیر شخصیتم با آن می چرخد. ساده. این جذابیت سری Nintendo Sports است. من می‌خواهم توپی را بچرخانم، چوب کریکت را بچرخانم، یا دیسک‌ها را روی تخته شافل‌بورد فشار دهم (همه ایده‌های رایگان، نینتندو). هر چیزی بیشتر از این به نظر می رسد که به سلاح مخفی سری خیانت می کند: مانع کم آن برای ورود.

ورزش به عنوان خدمت

جذاب ترین جنبه Nintendo Switch Sports این است که نینتندو قبلاً به پشتیبانی طولانی مدت متعهد شده است. به‌روزرسانی‌های رایگان در اواخر امسال، گلف را به بازی اضافه می‌کند و فهرست فعالیت‌ها را با یک ضربه مطمئن دیگر گسترش می‌دهد. این مهم است، زیرا با شش بازی در راه اندازی (که دو تای آنها خیلی هیجان انگیز نیستند)، انتخاب بازی نصف بازی Wii Sports Resort است. وعده ورزش‌های بیشتر و به‌روزرسانی‌های رایگان به این معنی است که بازی کمی بیشتر یک سرویس مداوم خواهد بود – و نه سرویسی که نیاز به پرداخت ۲ دلار در روز برای استفاده از آن دارید.

بازی آنلاین کامل یکی دیگر از موارد مهم، حتی اگر انتظار می رود، در اینجا اضافه شده است، و بازی بازیکنان را وادار به خرید آن می کند. چرخ دنده، مانند لباس برای همسالان ورزشی، فقط از طریق بازی آنلاین باز می شود. چرخه بازی در مجموعه‌هایی از تجهیزات است که فقط برای چند هفته در دسترس خواهد بود، و بازیکنان را وادار می‌کند تا قبل از ناپدید شدن هر قطعه را رتبه‌بندی کنند و قفل آن را باز کنند. قدردانی می‌کنم که یک حلقه پاداش سبک وجود دارد، اما باعث می‌شود بازی‌های چندنفره انفرادی و محلی کمتر فریبنده شوند زیرا هیچ‌کدام جایزه نمی‌دهند. من امیدوارم که در یک به‌روزرسانی این موضوع تغییر کند، زیرا تصور می‌کنم بیشتر با دوستانم به صورت محلی بازی می‌کنم تا آنلاین (اگرچه با توجه به ارزشی که دارد، تجربه آنلاین از بازی معمولی نینتندو شما در حال حاضر پایدارتر به نظر می‌رسد) .

Nintendo Switch Sports در نهایت به عنوان یک بازی مهمانی بسیار ارزشمند است ، درست مانند Wii Sports 16 سال پیش. من از بازی انفرادی لذت می برم (تا زمانی که بمیرم آن بازی عالی بولینگ را تعقیب خواهم کرد)، اما بیشترین لذتی که با آن داشته ام معمولاً با افراد دیگر بوده است. بدمینتون یکی از بهترین تجربیات دو نفره در کل سیستم برای پول من است و هیچ چیز به اندازه یک جلسه بولینگ معمولی در اتاقی پر از دوستان نیست. این نوعی از بازی است که بخشی ضروری از مجموعه مالک سوییچ در نیمه آخر عمرش خواهد بود.

اگرچه استراتژی انتشار بازی را زیر سوال می برد. در حالی که Wii Sports یک بسته رایگان با کنسول های سوییچ بود، Nintendo Switch Sports نسخه 40 دلاری است (50 دلار برای دریافت نسخه فیزیکی با بند پا). من شک دارم که بازیکنان مایل باشند برای یک بازی که تفاوت قابل توجهی با نسخه قبلی خود روی کاغذ ندارد، تا این حد هزینه کنند. اگر نینتندو آن را با مدل‌های سوییچ در این فصل تعطیلات بسته بندی کند، من متقاعد شده‌ام که این بازی خانگی خواهد بود – یعنی تا زمانی که بیسبال را به مجموعه ورزشی اضافه کند.

برداشت ما

Nintendo Switch Sports دقیقاً همان چیزی است که باید باشد. این یک بسته بصری از مینی‌بازی‌های ورزشی دوران Wii با کنترل‌های حرکتی دقیق‌تر و یکپارچه‌سازی کامل آنلاین است. فعالیت‌های اعتیادآور مانند بولینگ و بدمینتون آن را به یکی از بهترین بازی‌های پارتی چندنفره سوییچ تبدیل کرده است، اگرچه مینی‌گیم‌های بسیار پیچیده مانند فوتبال جذابیت ساده این سری را از دست می‌دهند. با برنامه ریزی درازمدت پشتیبانی، من امیدوار هستم که نینتندو بتواند پیشنهاد نازک فعلی را ایجاد کند و آن را به نوعی کنسول اصلی تبدیل کند که هر دارنده سوییچ باید نصب کند.

آیا جایگزین بهتری وجود دارد؟

اگر می‌خواهید یک بازی ورزشی اختصاصی‌تر و عمیق‌تر با کنترل‌های حرکتی داشته باشید، Mario Golf: Super Rush و Mario Tennis Aces ممکن است سرعت بیشتری برای شما داشته باشند.

چقدر طول می کشد؟

نینتندو قصد دارد تا پایان سال 2022 از Switch Sports پشتیبانی کند و برنامه‌هایی برای اضافه کردن پشتیبانی گلف و بند پا برای فوتبال دارد. بازی آنلاین را اضافه کنید و می توانید در سال آینده به طور منطقی راضی باشید.

آیا باید آن را بخرید؟

آره. اگر عاشق Wii Sports بودید، دلیلی وجود ندارد که شما هم عاشق این ورزش نباشید. اگرچه به عنوان یک تجربه چند نفره بیشتر از یک تجربه انفرادی از آن بهره خواهید برد.

Nintendo Switch Sports روی Switch OLED متصل به TCL 6-Series RC35 آزمایش شد.