Sniper Elite 5 قرار است در دهه آینده به طور برجسته در هر حلقه ویدیویی «بازی‌های بسیار خشن هستند» به نمایش گذاشته شود. خشونت تهوع‌آور آن مطمئناً چشم وحشت‌زده سناتور شما را به خود جلب می‌کند، اما در واقع چیزی نیست که تیرانداز را متمایز کند (هرچقدر هم که هیستری‌زا باشد).
آخرین ورودی در سری طولانی‌مدت اکشن مخفی‌کاری Rebellion Developments به دلیلی کمتر قابل توجه است: طراحی خوب و قدیمی. قسمت پنجم با استفاده از گستره افزایش یافته نسخه قبلی خود، یک مجموعه سیم کارت همه جانبه در طول جنگ جهانی دوم است. هر هدف نازی فرصتی برای بازیکنان است تا ماهیچه های خلاق خود (و انگشتان ماشه خود را) در یک سری از جعبه های ماسه ای قتل آزاد بردند.
مجموعه ابزارهای محدود Sniper Elite 5 و لباس‌های عمومی آن را کاملاً به سطوح خلاقیت Hitman ارتقا نمی‌دهد، اما رویکرد باز آن به اکشن مخفیانه ، یک بازی جنگی رضایت‌بخش شیطانی را ایجاد می‌کند. فقط مطمئن شوید که شکم شما آنقدر برای خشونت آماده است که می تواند ترس از خدا را در یک برتری طلب سفیدپوست قرار دهد.
تمرین هدف
Sniper Elite 5 از کارل فیربرن پیروی می کند، یک تک تیرانداز بسیار ماهر با تحمل صفر برای نازی ها. فیربرن که در حوالی روز دی می گذرد، به عملیات نظامی ایالات متحده برای از بین بردن نقشه نازی ها با نام رمز "عملیات کراکن" می پیوندد، که تهدیدی برای تغییر روند جنگ جهانی دوم است. در طول 9 ماموریت، فیربرن باید اهداف کلیدی را ترور کند و برای خرابکاری در تسلیحات حیاتی به تأسیسات مخفی وارد شود.
این داستان به خودی خود یک دیگ بخار است و در دسیسه های سیاسی مبهم برای راه اندازی ماموریت ها رها می شود. فیربرن، با صدای خشن و شخصیت مقوایی‌اش، به همان اندازه که می‌گویند یک قهرمان بازی‌های ویدیویی کسل‌کننده است. جنگ جهانی دوم در بازی‌های ویدیویی تا حد مرگ انجام شده است، و Sniper Elite 5 به جز کاتارسیس نازی‌ها، چیز دیگری برای گفتن در مورد آن ندارد. از جنبه روایی، این یک بازی است که احساس می‌کند می‌توانست هر زمانی در ۲۰ سال گذشته ساخته شود.
این رویکرد Rebellion به طراحی ماموریت است که آن را متمایز می کند. هر ماموریت Fairburne را در یک نقشه فشرده، اما با طراحی پیچیده پر از اهداف کلیدی می‌اندازد که می‌توان آن را به هر ترتیبی قبل از نفوذ ایمن بررسی کرد. این همان سطح آزادی است که باعث می شود Sniper Elite 5 در دریایی از بازی های جنگ جهانی دوم قابل تعویض باشد. در حالی که سریال‌هایی مانند Call of Duty تمایل دارند بر کمپین‌های خطی ساخته شده بر روی مجموعه‌های هالیوودی تکیه کنند، ماموریت‌ها در اینجا به شکلی ارگانیک انجام می‌شوند.
در یک عملیات، من باید به یک قلعه به شدت محافظت شده نفوذ کنم، یک دفتر مخفی پیدا کنم و برخی از اسناد را بکشم. من با گشت‌زنی در زمین‌های کشاورزی در اطراف شروع می‌کنم، ابزارهایی مانند پیچ و مهره‌ها را برمی‌دارم که می‌توانند نفوذ من را آسان‌تر کنند. وقتی آماده ورود مخفیانه شدم، کنار پل منتهی به ساختمان را رها می کنم و به سمت محوطه قلعه می روم. من می شنوم که دو نگهبان با هم صحبت می کنند و شخصی می گوید که جایی در داخل یک اتاق اسلحه وجود دارد که حاوی خرج های کیف است. وقتی به ساختمان می‌رسم، از چند تاک بالا می‌روم تا مخفیانه از پنجره وارد شوم و شروع به کشتن مخفیانه نازی‌ها و برداشتن کلیدها از بدن آنها می‌کنم تا اینکه به دفتر کار برخورد کردم.
این سناریو می‌توانست راه کاملاً متفاوتی داشته باشد، و این چیزی است که بازی را بسیار هیجان‌انگیز می‌کند. گزینه ای وجود دارد که در آن من با اسلحه های شعله ور به داخل حیاط می دوم و با عجله به سمت در جلو می روم. جای دیگری وجود دارد که من به دنبال آن شارژهای کیفی می گردم که در مورد آن شنیده بودم و به جای اینکه بی سر و صدا به دنبال کلید بگردم شروع به خراب کردن درها می کنم. Sniper Elite 5 در بهترین لحظات خود، Metal Gear Solid 5 را بهتر از Metal Gear Solid 5 انجام می دهد.
بدون ربع
محدودیت هایی برای جعبه شنی وجود دارد. از آنجایی که این یک بازی (تا حدودی) زمین‌دار جنگ جهانی دوم است، مجموعه ابزار Fairburne عمدتاً به برخی از اسلحه‌ها، مواد منفجره و موارد ساده حواس‌پرتی محدود می‌شود. به جای معرفی ابزارهای جدید در هر ماموریت، بازی خیلی از سطح به سطح تکامل نمی یابد. هر چیزی که در ماموریت یک موجود است به همان شیوه برای تکمیل اهداف در ماموریت نهم استفاده خواهد شد (هزینه های کیف برای انفجار درها، قلاب ها برای باز کردن جعبه های قفل شده و غیره).
در حالی که قلاب‌های همهجانبه سیم‌کارت آن به لذت‌های غیرقابل پیش‌بینی بازی‌هایی مانند Hitman 3 نمی‌رسند ، اما این کمبود را با مخفی کاری واضح و بازی با سلاح جبران می‌کند. وقتی در سایه‌ها مخفیانه می‌روم و از راه دور دشمنان را از طریق یک تیرانداز از خفا انتخاب می‌کنم، احساس می‌کنم یک روح غیردوستانه که دشمنانم را به گورشان تعقیب می‌کند. هر تیراندازی بی‌صدا یا شلیک تیرانداز از راه دور، پیروزی وحشیانه دیگری در تلاش من برای از بین بردن ماشین جنگی نازی‌ها است.
در حالی که می توانم با سبک بازی تهاجمی تر زنده بمانم، Sniper Elite 5 رویکرد مخفیانه تری را تشویق می کند. اگرچه ناسازگار است، اما دشمنان هوش مصنوعی بازی به طرز تکان دهنده ای متین هستند. آنها احساس نمی‌کنند که ربات‌ها در گوشه‌ای خاص از نقشه در حال گشت‌زنی هستند. اگر فردی را از دور تیراندازی کنم، یک تیپ کامل وظایف خود را برای جارو کردن منطقه ای که در آن هستم رها می کند. به راحتی می توانم به دلیل یک رویکرد شلخته غرق شوم، که هر بار که من شلیک می کنم یا قدم به نور می گذارم، خطرات افزایش می یابد. .
همه اینها، البته، بیشتر توسط ویژگی امضای سریال کمک می کند: دوربین کشتار عجیب و غریب آن. هنگامی که من با تک تیراندازم یک گلوله کشتار به دشمن می‌رسانم، بازی در یک عکس پرتو ایکس با حرکت آهسته از گلوله‌ای شروع می‌شود که با جزئیات تهوع‌آوری اعضای دشمن من را بریده است. مسلماً بیش از حد است و نمی‌توانم بگویم که به مشکل تداوم تصویر بازی کمک می‌کند، اما همچنین بر موضع بی‌امان بازی در خون تأکید می‌کند: هیچ ربطی برای نازی‌ها وجود ندارد.
ای کاش این یک راه حل واضح بود. چه خوب است که در دنیایی زندگی کنم که در آن از تبدیل سربازان نازی به پنیر سوئیسی احساس کاتارسیس نداشته باشم. اما در عصر «هر دو طرف»، جایی که برتری‌طلبان سفیدپوست از مقامات منتخب برای توجیه خشونت نژادی صحبت می‌کنند، این فقط یک یادآوری تاریخی کسل‌کننده نیست. این یک فریاد جنگی مهارنشدنی است که به اندازه کافی بلند منتشر شده است که نمی توان آن را نادیده گرفت.
اگر Sniper Elite 5 سناتور شما را عصبانی می کند، شاید آنها دقیقاً فردی هستند که باید آن را بشنوند.
کل شبانگ
در حالی که کمپین تک نفره Sniper Elite 5 گوشت و سیب زمینی آن است، مجموعه نسبتاً قوی ای از محتوای جانبی برای تقویت تجربه دارد. چندین لیست پخش deathmatch برای کسانی وجود دارد که فقط یک شوتر جنگ جهانی دوم را می‌خواهند که بازی فوق‌العاده Call of Duty: Vanguard نباشد. حالت دفاع موجی به بازیکنان این امکان را می‌دهد که مخفی کاری را کنار بگذارند و تیراندازی خود را در محیطی سریع‌تر آزمایش کنند.
شاید چشمگیرترین دستاورد آن این باشد که حالت "تهاجم" آن یک کشش کامل نیست. در بازی‌هایی مانند Deathloop ، مکانیک‌های تهاجم (که در آن بازیکن آنلاین می‌تواند به بازی کسی بپرد و سعی کند آن را خراب کند) می‌تواند یک قاتل پیشرفت ناامیدکننده باشد. در اینجا، این یک بازی پرتنش موش و گربه است که در آن پویایی شکارچی و شکار می‌تواند بسته به اینکه چه کسی در محدوده دیگری قرار می‌گیرد، یک سکه تلنگر بزند. هر زمان که من در مقابل یک بازیکن مهاجم جان باختم، به دلیل ذخیره خودکار مکرر، هرگز با شکست مواجه نشدم. متأسفانه، می توان آن را نیز به طور کامل غیرفعال کرد.
با این حال، بخش عمده ای از ارزش صرفاً در بازدید مجدد از ماموریت ها است. با چندین روش برای مقابله با نقشه ها، فضای زیادی برای آزمایش در حین تعقیب کلکسیون های سرگردان و اهداف جانبی وجود دارد. بازی Co-op یک دلیل قوی برای بازگشت به بازی فراهم می کند، به خصوص که بازی به راحتی از طریق Xbox Game Pass در دسترس دوستان کنجکاو قرار خواهد گرفت.
Rebellion در سالی عجیب که در آن بازی‌های Call of Duty یا Battlefield جدید نتوانستند در میان طرفداران طنین‌انداز شوند، فرصت کوتاهی برای گرفتن عکس دارد. برای کسانی که به دنبال یک تیرانداز جنگی جامد هستند، Sniper Elite 5 یک بازی اکشن مخفی کاری مطمئن، اگر نگوییم بی پروا، با رویکردی تازه است. این بسیار بیشتر از خشونت بیش از حد آن است – هر چند گول زدن آن مطمئناً میراث آن است.
برداشت ما
Sniper Elite 5 یک بازی نادر جنگ جهانی دوم است که در واقع کار جدیدی را با درگیری انجام می دهد. در حالی که داستان آن چیز جدیدی برای گفتن ندارد و تعهدش به تاریخ می تواند باری بر پتانسیل خلاقانه آن باشد، ماموریت های پایان باز آن یک بازی اکشن مخفی کاری شیطانی و لذت بخش است. خشونت بیش از حد آن ممکن است کمی سخت باشد، حتی برای سرسخت ترین گیمرها، اما شما نمی توانید بدون کمک انبوهی از اغراق از خود، لذتی گناه آلود داشته باشید.
آیا جایگزین بهتری وجود دارد؟
هیتمن 3 عالی ، نزدیکترین موازی در جلوی سیم کارت همهجانبه است. تا آنجایی که تیراندازان نازی کشته می‌شوند، Wolfenstein II: The New Colossus به همان اندازه خون دارد، اما قلاب‌های روایی قانع‌کننده‌تری دارد.
چقدر طول می کشد؟
این کمپین تقریباً 12 ساعت طول می کشد، اما اگر هر هدفی را انجام دهید می تواند چند ساعت بیشتر طول بکشد. در اینجا نیز تعداد زیادی بازی چند نفره برای ابزار وجود دارد.
آیا باید آن را بخرید؟
آره. ماموریت‌های باز Sniper Elite 5 به آن کمک می‌کند تا آن را به یکی از جدیدترین بازی‌های جنگ جهانی دوم تبدیل کند که در مدتی طولانی دیده‌ام.
Sniper Elite 5 در PS5 متصل به TCL 6-Series R635 بررسی شد.
