برای بخش خوبی از زندگی جوان و بزرگسالم، من در فکر خلق شاهکارم بودم. حتی این نیست که می خواستم با چیزی برای گفتن یک اثر هنری بزرگ خلق کنم. احساس کردم باید. ترس از مرگ مرا به این باور رساند که باید راهی پیدا کنم تا میراثی ماندگار از خود به جای بگذارم، مانند فیلمسازان و نمایشنامه نویسانی که در آن زمان به آنها احترام می گذاشتم. در حالی که این احساس در سال‌های بعد از بین رفت، به عنوان یک سندروم فریبنده دائمی تغییر کرد که من هنوز هم گاهی اوقات با آن دست و پنجه نرم می‌کنم. لحظاتی وجود دارد که احساس می کنم نوشته یا موسیقی من به اندازه کافی خوب نیست. در زمان‌های دیگر، وقتی به اثری که به آن افتخار می‌کنم، توجهی که می‌خواستم به آن توجه نمی‌شود، تلخ می‌شوم. این یک ماروبوروی شرور است که من برای بیرون آمدن از آن تلاش می کنم.
ممکن است این یک روش عجیب و غریب برای معرفی Starstruck: Hands of Time باشد. اگر به صفحه Steam بازی جدید رایانه‌های شخصی نگاهی بیندازید، چیزی شبیه به یک ماجراجویی مسخره خواهید یافت که از Earthbound ، Guitar Hero و Katamari Damacy یادداشت برداری می‌کند. در حالی که همه اینها درست است، ماجراجویی آوانگارد چیزی بسیار عجیب‌تر را زیر سطح حبابی خود پنهان می‌کند. این یک حمله اضطراب آهسته حباب است، یکی از غیرمنتظره ترین بازی های سال 2024.
خارج شدن از مدار
Starstruck: Hands of Time به شکلی بازیگوش شروع می شود. یک فضانورد پس از اینکه زمین آینده توسط یک قالب مرموز غلبه می کند به گذشته سفر می کند. آنها با کمک همدم روبوسی شاد خود به گذشته برمی گردند تا منبع این لجن را پیدا کنند. این آنها را به یک شهر کوچک بی ادعا می برد که یک بچه خوش شانس به نام ادوین در آن زندگی می کند. شروعی عادی و بسیار گمراه کننده برای یک اودیسه چهار ساعته وحشیانه است که به جایی که انتظارش را دارید نمی رسد.
در آن لحظات اولیه، Starstruck زمینه را برای یک ماجراجویی جذاب حومه شهر در مورد ادوین، یک گیتاریست جوان، آماده می‌کند که تلاش می‌کند در شهر خود به یک ستاره تبدیل شود. اولین ماموریت او رفتن به یک مکان محلی و اجرای یک کنسرت با دوستانش است. این یک شروع شیرین است که بلافاصله Earthbound را به یاد می آورد، بازی که در سال های اخیر به سنگ محک مهمی برای توسعه دهندگان مستقل تبدیل شده است. منطقی است؛ RPG کلاسیک نینتندو یکی از معدود بازی هایی است که واقعاً احساس می کند جوانان و مبارزات شخصی آنها در زندگی روزمره را درک می کند. در مستقیم‌ترین مرجع، شخصیت‌های Starstruck به‌عنوان مدل‌های گلی دست‌ساز نمایش داده می‌شوند که به چهره‌های فیزیکی مورد استفاده در مواد بازاریابی اصلی Earthbound بازمی‌گردد.
هرچه Starstruck بیشتر داستان خود را تنظیم کند، سبک دل تر می شود. وقتی به محل نمایشم می‌رسم، با یک بازی ریتم از نوع Guitar Hero آشنا می‌شوم که در آن آهنگ‌هایی را اجرا می‌کنم (Starstruck حتی با برخی از کنترل‌کننده‌های گیتار نیز سازگار است). این یک مینی‌بازی درهم و برهم است که به دلیل برخی ریف‌های گیتار که به سختی تجزیه می‌شوند و یکپارچه‌سازی کنترلر درهم و برهم است، اما این یک کال‌بک دیگر است که من را در زمان و مکان قرار می‌دهد. من یک بار دیگر در ذهنیت یک جوان جوان هستم که فکر می کند زندگی من در بین سولوهای Freebird کی شروع می شود.
حتی پس از آن، Starstruck هنوز تمام کارت های گیم پلی خود را بازی نکرده است. هنگامی که ادوین برای ورود به محل برگزاری با مشکل مواجه می شود، فضانوردی که آنها را مشاهده می کند وارد عمل می شود تا با فرستادن دست آنها به زمین کمک کند. در یک مینی‌بازی که یادآور Katamari Damacy است، باید تا جایی که می‌توانم در شهر خرد کنم تا زمانی که بتوانم یک چکش را احضار کنم تا سوراخی را به حصار اطراف محل برگزاری بکوبم. این تصویری عجیب و غریب است، اما دیگری پر از انرژی جوانی آشنا.
از آنجا همه چیز بسیار عجیب تر می شود.
فقط نزدیک به نیمه راه خود، پس از چند بار گذراندن آن مینی گیم ها و ملاقات با چند دوست، Starstruck دست خود را نشان می دهد. ادوین و دوستانش شروع به از بین بردن اضطراب های مختلف خود می کنند. معلوم می شود که باند از مسائل مختلف هویتی رنج می برد. یکی از منشورها بر سر موسیقی خود با سندروم فریبکار مبارزه می کند. دیگری ناامید است که در مرکز توجه قرار گیرد و از کارش تجلیل شود. هرچه این احساسات بیشتر ظاهر شوند، خود بازی بیشتر خراب می شود.
هیچ راهی برای توصیف آسان آنچه در نیمه پشتی Starstruck رخ می دهد وجود ندارد. شما واقعا باید خودتان آن را ببینید تا به طور کامل در حمله وحشت شدید آن غوطه ور شوید. در حالی که هر شخصیت تسلیم اضطراب خود می شود، یک ماجراجویی زیبا به قلمرو ترسناک الدریچ منحرف می شود. جلوه‌های بصری شاد جای خود را به وهم‌آوری آوانگارد می‌دهد، در نوبتی که مسیر خیره‌کننده Neon Genesis Evangelion را به ذهن تغییر می‌دهد . هر چه این شخصیت‌ها عمیق‌تر به ذهنشان می‌رسند و آرزو می‌کنند که کاش می‌توانستند جای دیگری غیر از جایی که در زندگی هستند باشند، دورتر از زمین دور می‌شوند. اون بالا چیزی جز تاریکی نیست به آرامی تمام ماجرا را می بلعد مانند مار که دم خود را می خورد.
اگر همه اینها به نظر یک آشفتگی گیج کننده به نظر می رسد، گاهی اوقات چنین است. Starstruck دارای نوسانات وحشی است که همیشه به نظر نمی رسد که به خوبی به هم متصل شوند. داستان شخصی آن چندین مسیر انحرافی را طی می کند تا تاریخ سرقت آثار هنری را به نمایش بگذارد، در تاریخ امپراتوری روم کاوش کند، فرود روی ماه را دوباره مشاهده کند و موارد دیگر. گیم پلی آن می تواند به طور مشابه احساس عدم تمرکز داشته باشد زیرا با سرعتی سریع بین ایده ها می پرد. گیج کننده است، اما موثر نیز هست. Starstruck مانند یک شکست ذهنی در حرکت است. این یک مغز تپنده است که نمی تواند تمرکز خود را حفظ کند زیرا مارپیچی عمیق تر و عمیق تر به سمت ناامیدی فلسفی می رود.
علیرغم وجود آن، Starstruck داستانی ساده را روایت می کند که هنوز چند روز پس از انتشار تیتراژ در ذهن من باقی مانده است. من می توانم خودم را در قهرمانان ناامن آن ببینم، چنان ناامید از مرکز جهان بودن که در خلاء سرد فضا تنها می مانند. شاید ما چقدر معجزه آسا بودن یک چهره در میان جمعیت اینجا در این سیاره را مسلم بدانیم.
Starstruck: Hands of Time هم اکنون بر روی رایانه شخصی در دسترس است.
