این هفته در شما پرسیدید: آیا واقعاً می توان یک فیلم قدیمی را در Dolby Vision و Dolby Atmos ارائه کرد؟ آیا صدای تلویزیون داخلی همیشه بهتر می شود؟ با تلویزیون قدیمی چه کنیم؟ و آیا باید قبل از اینکه سیگنال به تلویزیون شما برسد پردازش تصویر را غیرفعال کنید؟
آیا واقعاً فیلم‌های قدیمی در Dolby Vision و Atmos استاد شده‌اند؟
مارک نوتا می نویسد: من در حال حاضر مشغول تماشای فیلم 1980 Superman II در Hisense U7G با نوار صوتی سری Vizio M از طریق Roku Ultra هستم. می گوید در Dolby Vision و Atmos موجود است. آیا یک فیلم دهه 1980 می تواند در Dolby Vision و Atmos باشد؟
بله، مارک، می تواند. فیلم‌های قدیمی‌تر می‌توانند ویدیویی و صوتی خود را بازسازی کنند و در Dolby Vision و Dolby Atmos ارائه شوند. با این حال، فقط به این دلیل که فرآیند بازسازی مجدد انجام شده است به این معنی نیست که لزوماً خوب است – یا اینکه به اندازه محتوای جدیدتر بازسازی شده مؤثر است.
از آنچه من می‌دانم، نگاتیوهای فیلم به طور متوسط حدود 13 استاپ محدوده دینامیکی را مجاز می‌کنند. (یعنی از تاریک‌ترین قسمت‌ها تا روشن‌ترین قسمت‌ها.) تلویزیون SDR به‌طور متوسط حدود شش توقف در محدوده دینامیکی را امکان‌پذیر می‌کند، و چاپ‌های فیلمی که در سینماها پخش می‌شد محدودیت‌های مشابهی داشتند.
امروزه، HDR حدود سه برابر محدوده دینامیکی SDR را امکان پذیر می کند. بنابراین، فرصت زیادی برای گرفتن فیلم اصلی و ایجاد یک استاد دامنه دینامیکی جدید از آن وجود دارد. و اگر انتخاب کردید که از Dolby Vision برای ارائه آن HDR استفاده کنید، در این صورت می‌توانید در مورد چگونگی ظاهر استاد نهایی HDR آن فیلم بسیار دقیق باشید.
البته، می‌توان با آن تماس گرفت و چیزی ساخت که فقط کمی بهتر از ارائه اصلی باشد. این واقعاً به کیفیت کار بستگی دارد که معمولاً به بودجه بستگی دارد. اما، بله، نگاتیوهای اصلی فیلم بیشتر از آنچه چاپ تئاتر یا نسخه ویدئویی قادر به نشان دادن ما بودند، می‌توانستند محدوده دینامیکی بالاتری داشته باشند. اکنون که تلویزیون‌های HDR و مکانیزم‌های تحویل HDR داریم، می‌توانیم محتوای قدیمی ضبط‌شده روی فیلم را بازسازی کنیم و آن را در HDR ارائه کنیم.
این یک داستان مشابه و در عین حال کمی پیچیده تر برای Dolby Atmos است. شما از نظر فنی می توانید یک آهنگ Dolby Atmos را تقریباً از هر منبع صوتی اصلی ایجاد کنید. اما اینکه تجربه Dolby Atmos چقدر خوب خواهد بود، برخی به مواد اولیه و برخی به بودجه تولید بستگی دارد. هر چه تراک های صوتی بیشتری باید با آنها کار کرد، آزادی خلاقیت بیشتری فعال می شود. اما در این روز پردازش صوتی مبتنی بر کامپیوتر، می توان با استفاده از منابع محدود صوتی اصلی، چیزهای بسیار باورنکردنی ایجاد کرد. بنابراین، دوباره، همه Dolby Atmos به یک اندازه چشمگیر یا حتی خوب نیستند. اما اگر کسی برای انجام آن وقت بگذارد، می‌توان یک آهنگ صوتی Dolby Atmos ایجاد کرد و برای یک فیلم قدیمی‌تر تحویل داد.
آیا سازندگان تلویزیون بر روی بهبود صدای داخلی تمرکز خواهند کرد؟
زک هریس می‌نویسد: آیا فکر می‌کنید در آینده به نقطه‌ای می‌رسد که تولیدکنندگان تلویزیون شروع به تمرکز بیشتر بر روی صدای خود برای خط تولید تلویزیون خود کنند؟ منطقی است که روزی کیفیت تصویر تلویزیون بازدهی رو به کاهشی خواهد داشت و چیز بیشتری برای ترغیب مشتریان برای ارتقاء وجود نخواهد داشت. تمرکز بر روی سیستم‌های صوتی پیشرفته و ممتاز ممکن است یکی از راه‌حل‌هایی باشد که به جذب افراد برای خرید مجموعه‌های جدید کمک می‌کند، به خصوص زمانی که بسیاری از افراد به هر حال از بلندگوهای تلویزیون خود استفاده می‌کنند.
می‌دانی، من نمی‌دانم آیا کسی وجود دارد که بیش از من دوست داشته باشد که گوی کریستالی قدیمی را بیرون بیاورد و به آینده نگاه کند.
اولاً، من فکر می‌کنم که ما با رسیدن به چنین نیروانایی نمایشگر فاصله داریم که جای کمی برای بهبود وجود دارد. من فکر می کنم حداقل 10 سال آینده شاهد پیشرفت های هیجان انگیزتری در کیفیت تصویر خواهیم بود. ما روی فناوری نمایشگر مانند نقاط کوانتومی الکتروشورایی (یا به اصطلاح نمایشگرهای QDEL که در CES 2024 مشاهده کردیم ) و OLED فسفری ( یا PHOLED ) در حال انجام هستیم، که هر دو می‌توانند نشان دهنده بهبودهای قابل توجهی در کیفیت تصویر باشند. من فکر می‌کنم پردازش با پیشرفت هوش مصنوعی و قدرت محاسباتی بهتر می‌شود. و از آنجایی که محدودیت‌های پهنای باند شروع به افزایش می‌کنند، فرصتی برای یک روز دریافت ویدیوی فشرده نشده وجود دارد و این یک تغییر بازی خواهد بود.
همه اینها این است که بگوییم: من این فرض را نمی بینم که کیفیت تصویر به چنین دیواری برسد که تنها چیزی که برای ترغیب مردم به خرید تلویزیون جدید باقی می ماند بهبود کیفیت صدا باشد.
همچنین، تجارت تلویزیون به دلیل ماهیت این واقعیت که فناوری در نهایت از بین می‌رود، به رشد خود ادامه خواهد داد. افراد بسیار بیشتری تلویزیون های جدید می خرند زیرا تلویزیون قدیمی آنها خراب می شود. تعداد تلویزیون‌هایی که به «ارتقای‌کنندگان» واقعی فروخته می‌شوند در مقایسه با آنچه من گفته‌ام کمرنگ است.
اما من فکر می کنم که موانع واقعی برای بهبود کیفیت صدا در تلویزیون ها ترکیبی از قوانین فیزیک و ترجیحات مصرف کننده است.
در اینجا منظور من از آن است. علیرغم تمام پیشرفت‌هایی که در پردازش سیگنال دیجیتال، تقویت دیجیتال و مواد مبدل (این همان موادی است که بلندگوها از آن ساخته شده‌اند)، برای غلبه بر این واقعیت کافی نبوده است که صدا فقط حرکت هوا و حرکت است. هوا وقتی به سمت گوش ما باشد بهترین صدا را دارد. همچنین برای اینکه بلندگوها بهترین صدا را داشته باشند به فضای فیزیکی نیاز دارند.
مصرف کنندگان بارها و بارها علیه سیستم های صوتی دقیق تلویزیون رای داده اند. زمانی را به یاد دارید که سونی برخی از تلویزیون های خود را با بلندگوهای صفحه تخت رزرو کرد؟ این طرح با استقبال گرمی مواجه نشد، به همین دلیل سونی از انجام آن دست کشید. به همین ترتیب، به نظر نمی رسد تلویزیون های فوق حجیم به اندازه تلویزیون های نازک و سبک به فروش برسند. نکته اصلی این است که اکثریت قریب به اتفاق مصرف کنندگان در مورد صدا با "به اندازه کافی خوب" خوب هستند. و اگر صدای عالی می خواهند، حاضرند از حلقه ها بپرند و برای به دست آوردن آن فداکاری کنند.
با تلویزیون قدیمی خود چه کار کنم؟
جولیون واتس می نویسد: با یک تلویزیون قدیمی چه کار کنم؟
خوب، اگر یک تلویزیون CRT قدیمی است، من به دنبال فروش آن هستم. شوکه خواهید شد که این روزها تلویزیون‌های CRT قدیمی چقدر پول خرج می‌کنند، بیشتر به خاطر طرفداران بازی‌های قدیمی.
اگر تلویزیون LCD قدیمی است؟ خوب، دوباره، می توانید آن را با چند دلار بفروشید. شما هرگز نمی دانید چه کسی ممکن است حاضر باشد آن را از دستان شما بردارید و در گاراژ خود بگذارد یا آن را در RV خود بیندازد. همچنین می‌توانید در صورتی که برای استفاده مناسب است آن را تحویل دهید، اما نمی‌توانید پولی از آن به دست آورید. گاهی اوقات مدارس و مؤسسات دیگر که بودجه کافی ندارند می توانند از تلویزیون قدیمی که هنوز هم عمری در آن وجود دارد به خوبی استفاده کنند.
یا اگر به نظر می‌رسد کسی آن را نمی‌خواهد، می‌توانید شخصی را استخدام کنید تا آن را بردارد و بازیافت کند، یا می‌توانید آن را به مدیریت پسماند یا شرکت بازیافت محلی خود منتقل کنید و در آنجا دور بریزید. هر چیزی که مانع رفتن آن به محل دفن زباله شود.
ال‌جی OLED در مقابل Hisense U8N؟
کیم استروم می‌نویسد و می‌گوید که آماده ارتقا از Hisense U9G خود هستند و در حال بررسی ارتقاء به Hisense U8N هستند، اما آنها نیز توسط OLED جذب شده‌اند و LG G4 یا G3 را در نظر دارند. آنها ورزش های زیادی را تماشا می کنند – مخصوصاً هاکی – و همچنین علاقه مند به ارتقاء اندازه، از 65 اینچ به 77 یا 85 هستند.
اولین چیزی که در اینجا به ذهن من می رسد این است که شما به دنبال ارتقاء به یک تلویزیون 77 یا 85 اینچی هستید. و با OLED، هر چه بزرگتر شوید، باید بیشتر بپردازید. هزینه ارتقا برای OLED های بزرگتر به طور قابل توجهی بیشتر از ارتقاء به تلویزیون های مبتنی بر LCD بزرگتر است.
اگر هزینه آن مشکلی نداشت، می‌توانم بگویم بزرگ‌ترین LG G3 یا G4 را که می‌توانید تهیه کنید. اما هزینه برای اکثر افراد مورد توجه است – و باید باشد.
من می‌توانم بگویم اگر دلتان روی OLED است، یک ال‌جی C3 یا C4 OLED 77 یا 83 اینچی تهیه کنید. این به شما کیفیت تصویر OLED را در یک صفحه نمایش بزرگتر می دهد و به کاهش هزینه کمک می کند. همچنین، پردازش در C3 و C4 بسیار عالی است و این پردازش بهتر کمک می‌کند تا سیگنال تلویزیون پخش شما تا آنجا که می‌تواند در اندازه‌های بزرگتر نمایشگر خوب به نظر برسد.
با این حال، نمی توان انکار کرد که Hisense U8N کیفیت تصویر شگفت انگیزی را به شما ارائه می دهد – مطمئناً این یک ارتقاء بزرگ از U9G شما است. و شما قادر خواهید بود به اندازه صفحه نمایش 85 اینچی بدون دریافت وام مسکن دوم برای خانه برسید. همچنین اگر به آن نیاز دارید، روشن‌تر از OLEDها خواهد بود و اگر هر روز ساعت‌ها و ساعت‌ها هاکی تماشا می‌کنید، لازم نیست نگران پوشیدن OLED باشید.
چگونه تلویزیون ال جی خود را با اپل تی وی و پخش کننده بلوری تنظیم کنم؟
جوزف گرین می نویسد: کمک! من در زندان حالت تصویر هستم. من یک LG QNED 85، یک Apple TV و یک پخش کننده دیسک پاناسونیک دارم. من می‌خواهم تنظیمات حالت تصویر را طوری تنظیم کنم که بتوانم بهترین و دقیق‌ترین تصویر را دریافت کنم. مشکل این است که همه آنها تنظیمات تصویر جداگانه خود را دارند. Apple TV دارای Dolby Vision است. ال‌جی انواع حالت‌های تصویر را دارد و پاناسونیک هم همین‌طور است. آیا هنگام استفاده از آنها با هم ترکیب می شوند یا بسته به چیزی که استفاده می کنید یکی بر دیگری غلبه می کند؟ چگونه تنظیمش کنم و فراموشش کنم؟
به نظر من بهترین کاری که می توانید با Apple TV انجام دهید این است که اجازه ندهید Apple TV به دالبی ویژن روی تلویزیون شما فشار بیاورد. برخی از افراد ظاهر را دوست دارند، اما همه طرفدار این نیستند که چگونه محتوای بومی غیردالبی ویژن به نظر برسد. من آن را خاموش می کنم و سپس Apple TV را طوری تنظیم می کنم که با نرخ فریم و محدوده دینامیکی منبع محتوا مطابقت داشته باشد.
من از هیچ یک از «حالت‌های تصویر» در پاناسونیک شما استفاده نمی‌کنم، مگر اینکه متوجه شوید که بهتر از استفاده از حالت‌های تصویر LG به تنهایی هستند.
و این پیام خوبی را برای همه به ارمغان می‌آورد: تلویزیون شما پردازش را روی سیگنالی که منبع شما ارسال می‌کند اعمال می‌کند، خواه Apple TV، پخش‌کننده دیسک، Nvidia Shield یا هر چیز دیگری باشد – چه سیگنال قبلاً پردازش شده باشد یا نه فرقش را نمی داند گاهی اوقات، اگر تلویزیونی دارید که آنقدرها هم پیشرفته نیست، اجازه دادن به دستگاه منبع شما برای انجام برخی پردازش ها ممکن است کمک کند. اما اغلب اوقات، پردازشگر تصویر در تلویزیون شما به طور قابل توجهی بهتر از آنچه در آن دستگاه منبع وجود دارد خواهد بود. و از آنجایی که اکثر تلویزیون‌ها نمی‌توانند پردازشی را که قبلاً انجام شده است لغو کنند، به این معنی است که پردازش را برای پردازش اعمال می‌کند و این همیشه بهترین نتیجه را به همراه ندارد.
و در LG شما: اگر واقعاً دقیق‌ترین تصویر را می‌خواهید، حالت FilmMaker Mode راهی برای رفتن است.
