HDR10+ چیست؟ هر آنچه که باید در مورد فرمت HDR بدانید

این که تلویزیون ها در یک دهه گذشته پیشرفت زیادی کرده اند، هیچ رمز و رازی نیست. به یاد دارید زمانی که 1080p یک معامله بزرگ بود؟ اکنون که رزولوشن 4K میانگین تعداد پیکسل در شهر است و مدل‌های 8K برای خرید در دسترس هستند، هنگام سرمایه‌گذاری در یک مجموعه جدید باید به نکات بیشتری توجه کرد. و در بالای گزینه‌های فناوری صفحه‌نمایش، از جمله صفحه‌های QLED ، OLED ، و QD-OLED ، چیزی به نام HDR10+ نیز وجود دارد که باید در مورد آن فکر کنید.

HDR10+ مدتی است که وجود داشته است، اما این باعث نمی‌شود که اهمیت آن در طرح بزرگ کارها کمتر شود. HDR10+ یک کدک تصویر قدرتمند است که برخی از ویژگی‌های واقعاً نفس‌گیر، کنتراست و رنگ را باز می‌کند، اما همه تلویزیون‌های مدرن قابلیت HDR10+ را ندارند، حتی اگر مدل مورد نظر از دیگر فرمت‌های HDR پیشرو پشتیبانی کند. اگر این شروع به نظر گیج کننده می کند، نگران نباشید. ما اینجا هستیم تا دنیای شگفت انگیز HDR10+ را به شما آموزش دهیم. 

HDR چیست؟

قبل از اینکه بتوانیم به HDR10+ شیرجه بزنیم، باید مطمئن شویم که HDR را درک می کنیم. ما چند غواصی عمیق فوق‌العاده در این فناوری داریم که می‌توانید در اوقات فراغت خود از آنها استفاده کنید، اما برای معرفی سریع، محدوده دینامیکی بالا که مربوط به تلویزیون‌ها است، امکان ویدیو و تصاویر ثابت با روشنایی و کنتراست بسیار بیشتر را فراهم می‌کند. و دقت رنگ بهتر از آنچه در گذشته امکان پذیر بود. HDR برای فیلم‌ها، نمایش‌های تلویزیونی و بازی‌های ویدیویی کار می‌کند. برخلاف افزایش وضوح (مانند 720p تا 1080p)، که همیشه بلافاصله قابل توجه نیست – به خصوص وقتی از فاصله دور مشاهده می شود – مواد عالی HDR از لحظه ای که مشاهده می کنید چشم نواز هستند.

HDR حداقل به دو چیز نیاز دارد: تلویزیونی با قابلیت HDR و منبع ویدیوی HDR، مانند یک دیسک بلوری 4K HDR و پخش‌کننده بلوری سازگار ، یا یک فیلم HDR در Netflix یا سایر سرویس‌های پخش جریانی که پشتیبانی می‌کند. آی تی. مصرف کنندگان سردرگم اغلب 4K و HDR را با هم ترکیب می کنند، اما آنها فناوری های بسیار متفاوتی هستند. همه تلویزیون‌های 4K نمی‌توانند HDR را کنترل کنند، و برخی از آن‌ها بسیار بهتر از بقیه هستند. گفته می‌شود، اکثر تلویزیون‌های جدید از 4K UHD و HDR پشتیبانی می‌کنند.

اما گفتن «HDR» مانند گفتن «موسیقی دیجیتال» است: انواع مختلفی از HDR وجود دارد و هر کدام نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند.

HDR10 چیست؟

هر تلویزیونی که دارای HDR باشد با HDR10 سازگار است. این حداقل مشخصات است. فرمت HDR10 حداکثر روشنایی 1000 نیت (معیار روشنایی) و عمق رنگ 10 بیت را می دهد. این اعداد به خودی خود معنی زیادی ندارند، اما در زمینه آنها معنی دارند: در مقایسه با SDR معمولی (محدوده دینامیکی استاندارد)، HDR10 اجازه می دهد تا تصویری بیش از دو برابر روشن تر، با افزایش متناظر در کنتراست (تفاوت بین سیاه‌ترین سیاه‌ها و سفیدترین سفیدها)، و یک پالت رنگی که یک میلیارد سایه دارد، در مقابل 16 میلیون SDR.

مانند تمام فرمت‌های HDR، نحوه اجرای HDR10 به کیفیت تلویزیونی که آن را مشاهده می‌کنید بستگی دارد. وقتی از HDR10 به درستی استفاده شود، محتوای ویدیویی واقعاً خوب به نظر می رسد، اما دیگر در صدر زنجیره غذایی HDR نیست.

HDR10+ چیست؟

همانطور که از نام آن پیداست، HDR10+ تمام بخش های خوب HDR10 را می گیرد و آنها را بهبود می بخشد. حداکثر روشنایی را چهار برابر می کند و به 4000 نیت می رساند که در نتیجه کنتراست را افزایش می دهد. اما بزرگترین تفاوت در نحوه مدیریت اطلاعات HDR10+ است. با HDR10، «فراداده» که از منبع محتوا تغذیه می‌شود، ثابت است، به این معنی که یک مجموعه از مقادیر برای کل یک محتوا، مانند یک فیلم کامل، تعیین شده است. HDR10+ این ابرداده را پویا می کند و به آن اجازه می دهد برای هر فریم ویدیو تغییر کند. این به این معنی است که هر فریم با مجموعه رنگ‌ها، روشنایی و پارامترهای کنتراست خاص خود رفتار می‌کند و تصویری واقعی‌تر را ایجاد می‌کند. قسمت هایی از صفحه که ممکن است تحت HDR10 بیش از حد اشباع شده باشند، جزئیات کامل خود را با HDR10+ نمایش می دهند. اما صبر کنید، چیزهای بیشتری وجود دارد – سامسونگ، که مدت‌ها طرفدار HDR10+ بوده است، پیشرفت‌های جدیدی را ارائه کرده است. فناوری تطبیقی ​​HDR10+ این شرکت به تلویزیون شما اجازه می‌دهد تا روشنایی فضای تماشای شما را تشخیص دهد و در پاسخ به تغییرات اتاق، تنظیمات میکرو را در روشنایی، کنتراست و غیره انجام دهد.

زمانی که استاندارد تصویر HDR10+ برای اولین بار عرضه شد، یافتن کدک پشتیبانی شده توسط برندهای تلویزیونی غیر از سامسونگ و پاناسونیک دشوار بود. یکی از بزرگترین دلایل این امر این است که HDR10+ توسط کنسرسیومی متشکل از فاکس قرن بیستم، سامسونگ و پاناسونیک توسعه یافته است. با این حال، در حال حاضر، HDR10+ در تلویزیون های دیگر، از جمله TCL ، Hisense ، و توشیبا شروع به نمایش می کند.

و در مورد چشم انداز جریان، همانطور که در حال حاضر وجود دارد، می توانید رسانه های +HDR10 را در Amazon Prime Video، AppleTV+، Hulu، Paramount+، YouTube، و برنامه های فیلم و تلویزیون Google Play پیدا کنید. تعدادی از دستگاه‌های پخش جریانی نیز از استاندارد تصویر پشتیبانی می‌کنند، از جمله مجموعه پخش‌کننده‌های بلو-ری متصل به وب سامسونگ، Apple TV 4K (2022) و دستگاه‌های مختلف Roku، از جمله Roku Express 4K، Roku Express 4K+ و Roku Ultra. 2022) . 

پس… دالبی ویژن چطور؟

HDR10+ تنها فرمت HDR نیست که آرزو دارد پادشاه بعدی قلعه HDR شود. Dolby Vision یک فرمت پیشرفته HDR است که توسط Dolby Labs ایجاد شده است، همان سازمانی که پشت مجموعه معروف فناوری‌های صوتی Dolby مانند Dolby Digital و Dolby Atmos است. Dolby Vision بسیار شبیه HDR10+ است زیرا از ابرداده‌های پویا و نه ایستا استفاده می‌کند و به هر فریم HDR منحصربه‌فرد خود را می‌دهد. اما Dolby Vision روشنایی حتی بیشتر (تا 10000 نیت) و رنگ‌های بیشتر را نیز (عمق 12 بیتی، برای 68 میلیارد رنگ خیره‌کننده) فراهم می‌کند.

به لطف پیشرفت‌های مداوم در فناوری HDMI، آخرین پروتکل HDMI 2.1 اجازه می‌دهد تا سطوح عمق 16 بیتی را در فضای رنگی Rec.2020 مشاهده کنید. در حالی که مدتی طول می کشد تا نمایشگرهای مصرف کننده بتوانند این سیگنال های 16 بیتی را رمزگشایی کنند، HDMI 2.1 از داده های 12 بیتی که از سیگنال های Dolby Vision دریافت می کنید پشتیبانی می کند. البته، این بدان معناست که شما باید تلویزیونی داشته باشید که بتواند سیگنال‌های Dolby Vision 12 بیتی را رمزگشایی کند، همراه با چند مورد ضروری دیگر AV (در ادامه در مورد آن بیشتر توضیح خواهیم داد).

برخلاف HDR10+ که تنها در سال 2018 راه اندازی شد، Dolby Vision چندین سال است که وجود دارد و از پشتیبانی صنعتی گسترده ای برخوردار است که می تواند به استاندارد HDR در آینده کمک کند.

اوه نه، جنگ فرمت دیگری نیست!

آیا وجود فرمت‌های HDR رقیب مانند HDR10+ و Dolby Vision به این معنی است که ما درگیر جنگ فرمت دیگری هستیم؟ نه دقیقا. بر خلاف فناوری های قبلی مانند بلو-ری در مقابل HD-DVD، فرمت های HDR متقابل نیستند. این بدان معناست که هیچ چیزی مانع از انتشار یک Blu-ray حاوی HDR10، HDR10+ و Dolby Vision بر روی یک دیسک نیست.

تلویزیونی که از HDR پشتیبانی می کند می تواند چندین فرمت HDR را پشتیبانی کند و بسیاری از تلویزیون های امروزی دقیقاً این کار را انجام می دهند. رایج ترین ترکیب، پشتیبانی از HDR10 و Dolby Vision در یک تلویزیون است. با این حال، ما همچنین به تازگی شاهد ورود تلویزیون‌هایی هستیم که HDR10+ و حتی HLG (نسخه HDR مورد علاقه پخش‌کنندگان تلویزیون دیجیتال) را به این ترکیب اضافه می‌کنند. همچنین ممکن است برخی از تلویزیون‌هایی که از کارخانه فقط از دو فرمت پشتیبانی می‌کنند – مثلا HDR10 و Dolby Vision – از طریق ارتقاء سیستم عامل برای کنترل HDR10+ به‌روزرسانی شوند.

پخش‌کننده‌های بلوری و پخش‌کننده‌های رسانه نیز می‌توانند از چندین فرمت HDR پشتیبانی کنند. چالش این است که علیرغم توانایی پشتیبانی از چندین فرمت HDR، تعداد بسیار کمی از تلویزیون‌ها، دستگاه‌های سخت‌افزاری پخش، سرویس‌های ویدئویی پخش جریانی یا بلو-ری واقعاً این کار را انجام می‌دهند. این بدان معناست که ما به عنوان مصرف‌کننده باید به برچسب‌ها توجه زیادی داشته باشیم تا قابلیت‌های دستگاه‌ها و محتوایی که در اختیار داریم – و آن‌هایی که قصد خرید آن را داریم – درک کنیم.

به عنوان مثال، بسیاری از پخش‌کننده‌های Blu-ray فقط از HDR10 پشتیبانی می‌کنند، در حالی که برخی از مدل‌ها مانند UBP-X700 سونی ، پشتیبانی از Dolby Vision را اضافه می‌کنند. همین ملاحظات در مورد جعبه‌های استریم بالا تنظیم می‌شود. در حال حاضر، تجهیزات جانبی مختلفی وجود دارد که از هر سه فرمت اصلی HDR (HDR10، HDR10+، و Dolby Vision) از جمله Apple TV 4K (2022) ، Amazon Fire TV Stick 4K و 4K Max ، Roku Streaming Stick 4K و Roku Ultra (2022) و Chromecast with Google TV (4K).

برای دریافت +HDR10 به چه تجهیزاتی نیاز دارم؟

به طور خلاصه، HDR10+ فرمت جدیدی از HDR است که سطوح بالاتری از روشنایی و کنتراست به علاوه رنگ‌ها و جزئیات واقعی‌تر را ارائه می‌دهد. برای به دست آوردن آن، شما نیاز دارید:

• منبع ویدیوی HDR10+، مانند فیلم بلوری، Hulu، Amazon Prime Video و غیره.
• دستگاهی که قادر به خواندن مطالب کدگذاری شده HDR10+ است، مانند پخش کننده بلوری سازگار یا پخش کننده رسانه
• تلویزیونی که با HDR10+ سازگار است (اینها همچنین ممکن است برنامه‌های داخلی داشته باشند که به شما امکان می‌دهند نیاز به دستگاه پخش را کنار بگذارید)

یک چیز دیگر: اگر از پخش کننده رسانه یا پخش کننده بلوری برای محتوای HDR10+ خود استفاده می کنید و مستقیماً به تلویزیون شما وصل نمی شود، کابل HDMI که استفاده می کنید باید با HDMI 2.1 سازگار باشد. دلیل آن این است که HDR10+ (و Dolby Vision) از پهنای باند داده بسیار بیشتری نسبت به HDR10 معمولی استفاده می‌کنند و کابل‌های HDMI 2.0 قدیمی‌تر ممکن است نتوانند این تقاضای اضافی را پشتیبانی کنند.

پس همین! چه به دنبال ارتقای سیستم سینمای خانگی خود باشید و چه فقط می خواهید این فناوری جالب را بدانید، این واقعاً تمام چیزی است که باید بدانید. منتظر به روز رسانی ها باشید!