JPEG در مقابل PNG: چه زمانی و چرا باید از یک فرمت بر دیگری استفاده کرد

در تصویربرداری دیجیتال، دو فرمت تصویر بیش از هر چیز دیگری غالب است: JPEG (یا JPG) و PNG.

در نگاه اول، یک تصویر منفرد که در هر دو فرمت نشان داده شده است ممکن است یکسان به نظر برسد، اما اگر به اندازه کافی دقیق نگاه کنید و داده ها را بررسی کنید، تفاوت زیادی بین آنها وجود دارد. یک فرمت همیشه بهتر از دیگری نیست، زیرا هر کدام برای استفاده در شرایط خاص بر اساس نیازهای شما برای کیفیت تصویر، اندازه فایل و موارد دیگر طراحی شده اند. در اینجا چیزهایی است که باید در مورد هر دو فرمت بدانید تا از نقاط قوت و ضعف آنها حداکثر استفاده را ببرید.

فرمت JPEG چیست؟

مخفف Joint Photographic Experts Group – تیمی که فرمت را توسعه داده است – JPEG به دلیل تعادل دقیق اندازه فایل و کیفیت تصویر به فرمت فشرده استاندارد در عکاسی دیجیتال و اشتراک گذاری تصویر آنلاین تبدیل شده است.

نسبت دقیق بسته به برنامه و تنظیمات مورد استفاده متفاوت است، اما تصویر معمولی JPEG دارای نسبت فشرده سازی 10:1 است. اگر با یک تصویر 10 مگابایتی شروع کنید و آن را به صورت JPEG صادر کنید، باید به یک تصویر تقریباً 1 مگابایتی برسید. یک JPEG باید تقریباً صفر تفاوت محسوس در کیفیت داشته باشد، اگرچه این بستگی به محتوای تصویر اصلی و نوع فایل دارد.

برای انجام این کار، JPEG بر تبدیل کسینوس گسسته (DCT) متکی است. در حالی که ریاضیات پشت آن پیچیده است، این الگوریتم فشرده‌سازی به کل تصویر نگاه می‌کند، تعیین می‌کند کدام پیکسل‌های تصویر به اندازه کافی شبیه پیکسل‌های اطراف آن هستند، و پیکسل‌ها را در کاشی‌ها (گروه‌هایی از پیکسل‌هایی که مقدار یکسانی دارند) ادغام می‌کند.

این روش بسیار کارآمد است، اما به قیمت دور انداختن اطلاعاتی است که نمی توانید آنها را پس بگیرید. تصاویر JPEG (به استثنای چند مورد که در زیر ذکر شده است) دارای تلفات هستند، به این معنی که پس از ذخیره تصویر، اطلاعات از دست رفته قابل بازیابی نیستند. بنابراین، درست مانند تهیه فتوکپی از یک فتوکپی، هر بار که یک JPEG را باز و ذخیره می کنید، کمی بدتر از قبل به نظر می رسد تا زمانی که در نهایت تمام جزئیات را از دست می دهد.

به همین دلیل، JPEG به عنوان یک فرمت تصویر آرشیوی پیشنهاد نمی شود، زیرا اگر زمانی نیاز به باز کردن آن و انجام ویرایش مجدد داشته باشید، کیفیت را از دست خواهید داد. مانند Adobe Lightroom ، ویرایشگرهای عکس غیرمخرب می توانند به حل این مشکل کمک کنند، مشروط بر اینکه هرگز فایل های اصلی خود را حذف نکنید، زیرا آنها فقط ویرایش ها را به عنوان ابرداده ذخیره می کنند و نه نوشتن روی تصویر اصلی.

همچنین باید از تصاویر با متن سنگین یا تصاویر با خطوط واضح اجتناب شود، زیرا خطوط تعریف شده به دلیل ضد aliasing تار می شوند. (Anti-aliasing یک تاری عمدی است که برای از بین بردن لبه های ناهموار طراحی شده است .) همانطور که در تصویر زیر می بینید، اسکرین شات گرفته شده از صفحه اصلی ما، متن و پس زمینه سفید، مصنوعات زیادی را در JPEG (سمت راست) در مقایسه با PNG نشان می دهد. ترک کرد).

با این حال، مواقعی وجود دارد که باید فرمت هایی مانند PDF را به JPEG تبدیل کنید. در این موارد، بهتر است مطمئن شوید که آن را با بالاترین کیفیت صادر کنید تا مطمئن شوید که تمام متن واضح است.

JPEG از فضاهای رنگی RGB و CMYK در 8 بیت پشتیبانی می کند، اما پیشنهادات CMYK آن چیزهای زیادی را برای شما به ارمغان می آورد. (چاپگرهای مدرن فایل‌های RGB را به خوبی مدیریت می‌کنند، بنابراین این مشکل بزرگی نیست. با این حال، اگر هنوز با فرمت‌های با کیفیت بالاتر برای چاپ گیر کرده‌اید، به شما کمک می‌کند.)

در طول سال ها، بسیاری از تغییرات JPEG آمده و رفته است. به عنوان مثال، JPG-LS برای رفع فشرده سازی با تلفات طراحی شده بود، اما هرگز جای پای خود را به دست نیاورد و در نهایت به حاشیه رفت. JPG 2000 نیز تلاش کرد تا به مشکل بدون ضرر رسیدگی کند، اما آن نیز موفق به جلب توجه نشد. BPG، یک فرمت جدید مبتنی بر استاندارد ویدئویی H.265، مصمم بود که JPEG را تصاحب کند ، اما هرگز واقعاً مورد توجه قرار نگرفت.

سازندگان JPEG اخیرا فرمت جدیدی را به اشتراک گذاشته اند که نه برای جایگزینی JPEG بلکه برای وجود گزینه ای برای پخش سریعتر در کنار آن طراحی شده است. در یک JPEG XS ، فشرده‌سازی به جای 10، تنها 6 برابر است، اما الگوریتم‌های ساده‌تر به این معنی است که فایل برای کارهای استریم سریع‌تر است. جایگزینی بالقوه می تواند به شکل HEIF باشد که همچنین بر اساس استاندارد H.265 است. در جایی که دیگران شکست خورده‌اند، HEIF می‌تواند به لطف حمایت یکی از بزرگترین برندهای فناوری: اپل موفق شود. هنوز راه زیادی در پیش دارد، اما برنامه‌های ویرایش تصویر بیشتر و دستگاه‌های بیشتری از فرمت جدید پشتیبانی می‌کنند، مانند JPEG Pleno، که مجموعه‌ای از ابزارهای عالی را به کاربران ارائه می‌دهد که شامل تصویربرداری هولوگرافیک، بافت به اضافه عمق، ابرهای نقطه‌ای و نور می‌شود. زمینه های.

فرمت PNG چیست؟

مخفف Portable Network Graphics، PNG یک فرمت فایل بدون اتلاف است که به عنوان جایگزین بازتر برای فرمت تبادل گرافیکی (GIF) طراحی شده است.

برخلاف JPEG که به فشرده سازی DCT متکی است، PNG از فشرده سازی LZW استفاده می کند که همان فرمت های GIF و TIFF است. فشرده‌سازی LZW دو مرحله‌ای PNG رشته‌هایی از بیت‌های موجود در داده‌های تصویر را می‌گیرد، سپس آن توالی‌های طولانی‌تر را با کدهای کوتاه همراه موجود در فرهنگ لغت (که گاهی اوقات به عنوان کتاب کد شناخته می‌شود) که در فایل تصویر ذخیره می‌شود مطابقت می‌دهد. نتیجه یک فایل کوچکتر است که کیفیت بالایی را حفظ می کند.

بزرگترین مزیت PNG نسبت به JPEG این است که فشرده سازی بدون تلفات است، به این معنی که هر بار که باز می شود و دوباره ذخیره می شود، کیفیت آن کاهش نمی یابد. PNG همچنین تصاویر دقیق و با کنتراست بالا را به خوبی مدیریت می کند. به همین دلیل، PNG اغلب فرمت فایل پیش‌فرض برای اسکرین‌شات‌ها است، زیرا می‌تواند به جای فشرده‌سازی گروه‌هایی از پیکسل‌ها با هم، نمایش پیکسل به پیکسل تقریباً کاملی از صفحه نمایش ارائه دهد.

یکی از ویژگی های برجسته PNG پشتیبانی از شفافیت آن است. با تصاویر رنگی و خاکستری، پیکسل ها در فایل های PNG می توانند شفاف باشند. این به شما امکان می دهد تصاویری ایجاد کنید که به طور منظم با محتوای یک تصویر یا وب سایت همپوشانی داشته باشند. بسیاری از برنامه های ویرایش از یک پس زمینه شطرنجی برای نشان دادن شفافیت یک گرافیک استفاده می کنند. این باعث می‌شود PNG برای لوگوها، به‌ویژه آنهایی که دارای متن هستند، در یک وب‌سایت عالی باشد. اگر یک پس‌زمینه شفاف در فتوشاپ ایجاد کنید و تصاویر را با فرمت JPG ذخیره کنید، از طرف دیگر، پس‌زمینه شفاف سفید می‌شود زیرا فرمت از شفافیت پشتیبانی نمی‌کند.

وقتی صحبت از عکاسی به میان می‌آید، PNG ممکن است جایگزینی محکم برای فرمت‌های RAW اختصاصی برای ذخیره‌سازی تصاویر بدون تلفات به نظر برسد. با این حال، حقیقت این است که جایگزین‌های بهتری مانند Adobe's Digital Negative (DNG) – که حتی می‌توانید با گوشی هوشمند خود عکس بگیرید – و TIFF وجود دارد. PNG همچنین از داده های EXIF ​​که شامل اطلاعاتی مانند سرعت شاتر، دیافراگم و ISO از دوربینی است که با آن گرفته شده است، پشتیبانی نمی کند.

PNG برای وب ساخته شده است و ارزش خود را ثابت کرده است. JPEG ممکن است فرمت اکثر تصاویر باشد. با این حال، PNG جایگاه مهمی را اشغال می کند که JPEG نمی تواند به طور موثر به آن دست یابد. این اساساً تنها انتخاب زمانی است که باید یک لوگو یا متن را به وضوح بر روی سایر عناصر یک وب سایت ارائه دهید. همچنین به دلیل کیفیت بالای تصویر و فشرده‌سازی بدون تلفات، به‌شدت توسط بایگان‌ها، محافظان، و سایر دانشمندان اطلاعات در هنگام دیجیتالی کردن اسناد، موارد موقتی و واقعی استفاده می‌شود.

مانند JPEG، PNG نیز در طول سال‌ها تغییرات کمی داشته است. APNG قالبی است که هنوز پشتیبانی می‌شود که برای تکرار عملکرد متحرک GIF طراحی شده است . این تقریباً به همان اندازه رایج نیست، اما توسط بسیاری از مرورگرهای مدرن پشتیبانی می شود.

نکته جالب دیگر این است که در مراحل اولیه توسعه PNG، پیشنهاد شد که PING نامیده شود، مخفف "PING Is Not GIF"، یک جستجوی بی‌پروا در سازندگان فرمت GIF.

خط پایین: تفاوت بین JPEG و PNG چیست و کدام یک بهتر است؟

در نهایت، هیچ فرمت تصویر بهتر از دیگری نیست. این به سادگی این است که کدام یک برای نیازهای شما مناسب تر است.

اگر می خواهید عکسی از دوربین خود در اینستاگرام، توییتر و غیره به اشتراک بگذارید، بهترین گزینه استفاده از JPEG است. اندازه آن کوچکتر است، برای عکاسی بهینه شده است و تقریباً در هر پلتفرم و سرویس قابل تصوری به طور گسترده پشتیبانی می شود.

اگر در حال گرفتن اسکرین شات هستید که قصد دارید آن را حاشیه نویسی یا بایگانی کنید تا بعداً از آن استفاده کنید، PNG بهتر با نیازهای شما مطابقت دارد. اندازه فایل ممکن است بزرگتر از یک JPEG معادل باشد، اما لازم نیست نگران از دست دادن کیفیت آن در هر بار ذخیره جدید باشید، و می دانید که هر پیکسل به اندازه آخرین باری که آن را باز کرده اید واضح است. مانند لوگوها، اکثر گرافیک های وب نیز بهتر به عنوان PNG ذخیره می شوند زیرا می توانند از مناطق شفاف استفاده کنند.