علیرغم اینکه برای اولین بار بازی Metroid Prime را بیش از 20 سال پیش انجام دادم، اما بخش هایی از آن همچنان برای من روشن شده بود، همانطور که از طریق ریمستر عالی Switch آن بازی کردم. هنوز می‌توانم لحظه‌ای را به یاد بیاورم که اولین متروید خود را تجربه کردم، زیرا از لوله آزمایشش بیرون می‌آید و شروع به چرخیدن می‌کند. من هر شات دوربینی را که به نبرد تاردوس منتهی می شد به یاد می آورم. حتی می‌توانم برخی از مخفی‌ترین مجموعه‌های آن را با کمی حافظه عضلانی که حتی نمی‌دانستم حفظ کرده‌ام پیدا کنم.
حتی با وجود تعداد زیادی از بازی های ماجراجویی اول شخص که در مغز من ثبت شده است، یک جنبه وجود دارد که همیشه می توانم با وضوح خاصی به یاد بیاورم: موسیقی متن آن. موسیقی متن اصلی Metroid Prime یکی از درخشان‌ترین نکات برجسته در یک بازی پر از آنها است که به بازیکنان مجموعه‌ای از آهنگ‌های علمی تخیلی جوی را برای اسکن و پخش کردن ارائه می‌دهد. هر آهنگی پر از شخصیت است، از مضمون آغازین شبیه به X-Files گرفته تا ترکیب‌های هیپ‌هاپ ساحل غربی Chozo Ruins.
موسیقی متن Metroid Prime بیش از مجموعه ای از آهنگ های به یاد ماندنی است – این یک شخصیت کامل است. ممکن است داستان کامل پس‌زمینه Tallon IV را درک نکنید، اما موسیقی باعث می‌شود که همیشه از نظر احساسی با ضرب‌های روایت هماهنگ باشید. این یکی از نمونه‌هایی است که نشان می‌دهد چرا عنوان GameCube به عنوان یک کلاسیک ماندگار باقی می‌ماند و راه‌های منحصربه‌فردی را به ما نشان می‌دهد که بازی‌های ویدیویی می‌توانند بدون گفتن یک کلمه داستان ارائه دهند.
فاجعه زیست محیطی
اگر به طور معمول از Metroid Prime استفاده می کنید، ممکن است وسوسه شوید که بگویید داستان چندانی ندارد. پس از اینکه ساموس به یک فانوس پریشانی در یک ناوچه فضایی رها شده پاسخ می دهد و قدرت خود را برای مشکلاتش از دست می دهد، او در یک سیاره بیگانه به نام تالون IV در تعقیب دشمن خود، ریدلی، فرود می آید. این تنها ضرب روایی صریحی است که با شروع بازی به کاوش سنتی متروید دریافت می کنیم. دزدان دریایی فضایی منفجر می شوند، مصنوعات مبهم جمع آوری می شوند و Mecha Ridley آنچه را که به سراغش می آید را دریافت می کند.
با این حال، یک پیشینه علمی-تخیلی عمیق برای همه آن وجود دارد، که در داده های تاریخی پنهان به دست آمده از اسکن سیاهه های مربوط به چوزو و دزدان دریایی فضایی محبوس شده است. اگر برای جستجوی آنها وقت بگذارید، متوجه خواهید شد که تالون چهارم زمانی خانه پر رونقی برای نژاد چوزو بوده است – یعنی تا زمانی که یک شهاب سنگ به این سیاره برخورد کرد و جهان را با "زهری بزرگ" پر کرد. این فاجعه زیست محیطی توجه دزدان دریایی فضایی را به خود جلب می کند، که در سیاره متروک مستقر می شوند و آن را به آزمایشگاه شخصی خود برای سلاح های بیولوژیکی تبدیل می کنند.
اگر هر بخش از داستان را بخوانید، Metroid Prime به یک داستان غم انگیز تبدیل می شود. این داستان یک مسابقه صلح آمیز است که برای زنده ماندن از یک آخرالزمان و لاشخورهایی که برای سود بردن از بدبختی خود تلاش می کنند. Tallon IV یک قبرستان غول پیکر برای مردم Chozo است که مداحی خود را نوشته اند و آن را برای ساموس گذاشته اند تا پیدا کند.
با این حال، زیبایی تجربه این است که می‌توانید کل بازی را بدون دانستن هیچ یک از آنها طی کنید. هیچ کلمه ای از دیالوگ گفتاری وجود ندارد و هیچ NPCهایی وجود ندارد که در اطراف خود به نمایش گذاشته شوند. بازیکنان می‌توانند نقش یک انسان‌شناس را بازی کنند یا با ساموس به‌عنوان یک فضل‌فروش سرد و حساب شده رفتار کنند که تنها هدفش نابود کردن رقیب دیرینه‌اش است. توابع ماجراجویی از طریق هر دو لنز.
حتی اگر طرز فکر مزدور را اتخاذ کنید، استودیوی توسعه‌دهنده Retro همچنان می‌خواهد مطمئن شود که وزن دنیای اطراف خود را احساس می‌کنید. اینجاست که موسیقی وارد عمل می شود.
زحمت و زحمت
هر قطعه موسیقی در Metroid Prime چیزی را به پخش کننده منتقل می کند، از افزایش ریسک یک صحنه پرتنش گرفته تا ایجاد حس انزوا. به عنوان مثال، مقدمه نمادین بازی را در نظر بگیرید. با عکسی از ناوچه رها شده که هنوز در فضا خوابیده است باز می کنیم. چکیده ای از متن به ما می گوید که در حال انتشار یک فانوس پریشانی مرموز است، اما این تنها چیزی است که باید ادامه دهیم. همانطور که دوربین روی آسمانی پر از زباله حرکت می کند، بافت های مصنوعی در زیر لایه ای از پژواک های علمی تخیلی شروع به بالا رفتن و پایین رفتن می کنند. هر آکورد در سکانس با پیشرفت قطعه بدتر می‌شود و با وارد شدن ناوچه به درون قاب، از شگفتی کنجکاو به وحشت می‌رود. این ناراحتی با ضربه ناهماهنگ سنج و برنجی کم رنگ با تمرکز روی کشتی کامل مشخص می شود.
شما نیازی به NPC ندارید تا به شما بگوید که در حال ورود به صحنه فاجعه هستید. موسیقی به شما امکان می دهد بدانید که خطری در پیش است.
وقتی کشتی ساموس در چارچوب پرواز می‌کند، این موسیقی پیشگویی شدیدتر می‌شود و ما متوجه می‌شویم که شکارچی فضل در آستانه فرو رفتن با سر در آن خطر است. در ابتدا این فقط یک تهدید آشکار است، اما ظاهر ساموس تنش را افزایش می‌دهد، زیرا مشخص می‌شود که ما در معرض این خطر هستیم. با پریدن ساموس از کشتی خود به اسکله بارگیری، تارهای دیجیتالی شده به شدت بالا می‌روند. در حالی که او ایستاده و اطراف را بررسی می کند، لحظه ای سکوت برقرار می شود. و سپس ضربه می زند: موتیف نمادین ساموس لحظاتی قبل از اینکه بازی کنترل را به بازیکنان بدهد پیروزمندانه می درخشد. او این را دارد.
امتیاز مملو از آن لحظات است، که همه آنها احساس می کنند که بازیکنان باید در مورد فضایی که وارد می شوند، احساس کنند. وقتی ساموس در زیست بوم علفزار Tallon Overworld فرود می‌آید، موسیقی کیفیتی ماجراجویانه دارد. این یک آهنگ سبک و مطبوع است که تقریباً آینه لحن و سازهای تم ساموس است. احساس اطمینان در آن وجود دارد، دعوت از بازیکنان برای کاوش در یک منطقه باز که تهدیدی برای فردی مانند Samus نیست. اگرچه از نزدیک گوش کنید و در انتهای میکس چیزی شوم را خواهید شنید. صدای زوزه آهسته ای در میان موسیقی به گوش می رسد، مانند وزش باد که علف های هرز را در یک شهر متروکه می وزد. در این مرحله از بازی، ما نمی دانیم که Tallon IV یک شهر ارواح است، اما یک وهم آلود در زیر موسیقی وجود دارد که آنچه را که در راه است متلک می کند.
آن آهنگ را با موضوع اصلی غارهای Magmoor مقایسه کنید. دنیای آتش سومین زیست بومی است که ساموس در آن سفر می‌کند، و اینجاست که او در واقع شروع به تجربه اصطکاک می‌کند. در مقایسه با Chozo Ruins که قبلاً دعوت شده بود، فضا کاملاً ظالمانه است. این از تونل‌های عمدتاً کلاستروفوبیک پر از حوضچه‌های گدازه و تله‌های آتش تشکیل شده است که اگر ساموس با دقت حرکت نکند، می‌تواند انرژی او را ذوب کند. اعتماد به نفسی که ما در موضوع Tallon Overworld احساس کردیم در اینجا کاملاً از بین رفته است. با ترکیبی تهدیدآمیزتر که با اضطراب تاریخی بازی می کند، جایگزین شده است. طرفداران متعصب متروید این آهنگ را به عنوان ریمیکسی از تم Ridley's Lair از Super Metroid می شناسند. این به تنهایی باید برای به خطر انداختن بازیکنان باتجربه کافی باشد.
حتی اگر این جزئیات را ندانید، مسیر همچنان احساسات زیادی را برمی انگیزد و به بازیکنان فضایی می دهد تا پس زمینه غارها را تصور کنند. یک ساز کوبه ای ثابت عقب و جلو تقریباً مانند کلنگ هایی است که به سنگ ها ضربه می زنند. موسیقی از صداهای دیجیتالی شده نیز استفاده زیادی می کند، که تقریباً ملودی های آهنگ را می خوانند. هر زمان که دوباره به این منطقه مراجعه می‌کنم، همیشه تصور می‌کنم که در گذشته معدن خطرناکی بوده است که کارگران بیگانه در آن برای یافتن منابع تلاش می‌کنند. این سوء ظن هرگز از طریق افسانه ها تأیید نمی شود، اما فکر طولانی مدت هر بار که در آن قدم می زنم باعث می شود فضا احساس ظلم کند.
هر یک از بهترین آهنگ‌های Metroid Prime این حس را ایجاد می‌کند و به عنوان راهنمای تور نامرئی عمل می‌کند. من نیازی ندارم که کسی در گوشم باشد که داستان را برای هر بیوم توضیح دهد. من در حال حاضر تمام اطلاعات مورد نیاز خود را دارم.
سرود تشییع جنازه
بهترین نمونه آن مربوط به منطقه چهارم بازی است: Phendrana Drifts. پس از شجاعت در غارهای ماگمور، یک آسانسور ساموس را به شرایط مخالف قطبی می برد. او وارد یک بیوم یخی می شود که در آن هر سطح با لایه ای ضخیم از برف پوشیده شده است. موسیقی در اینجا یک تغییر لحن کامل دارد که ما تا به اینجا نشنیده ایم. مصنوعی‌های علمی تخیلی با یک خط پیانوی آرام که حول نت‌های بلند چشمک‌زن ساخته شده است، جایگزین می‌شوند. در اعماق تراک، آوازی دیگر از همان صداهایی که در غارهای ماگمور شنیدیم پخش می‌شود. هر چند این ملودی متفاوت است. تقریبا ماتم داره
Phendrana Drifts چیزی شبیه به یک نقطه عطف در روایت Metroid Prime است. این لحظه ای است که در نهایت سنگینی مرگ را بر فراز Tallon IV احساس می کنید. این مکان مملو از خرابه‌های Chozo است، که به نظر می‌رسد بسیاری از آنها مکان‌های معنوی هستند که برای احترام به این نژاد ساخته شده‌اند – دودمان گمشده‌ای که به معنای واقعی کلمه زیر برف مدفون است. ما در اینجا با اولین Chozo خود روبرو می شویم، اما آن موجود زنده ای نیست که حکمت خود را به ما بدهد. این یک روح تسخیر شده، یا شاید نگهبانی از مجسمه عظیم Chozo است. ساموس خواه از آن آگاه باشد یا نه، به تازگی وارد قبر مسابقه شده است.
بقیه داستان همگی در Phendrana Drifts جمع می شوند. همانطور که ساموس عمیق تر می شود، سرانجام با دزدان دریایی فضایی روبرو می شود زیرا متوجه می شود که نیمی از منطقه به یک پایگاه تحقیقاتی تبدیل شده است. این تضاد بین یک آزمایشگاه سلاح سرد که توسط لاشخورها اداره می شود و معبدی که به بزرگان بومی چوزو احترام می گذارد، تضاد قابل توجهی است که کل درگیری بازی را آشکار می کند. Phendrana Drifts جایی است که اجساد دراز می کشند و کرکس ها به استخوان ها نوک می زنند.
با در نظر گرفتن این دانش، دوباره به موضوع اصلی منطقه گوش دهید و کارکرد واقعی آهنگ مشخص می شود: این یک سرود تشییع جنازه است. موضوع Tallon Overworld ما را تشویق به کاوش می کند، Magmoor Caverns از ما می خواهد که احتیاط کنیم. Phendrana Drifts از ما می خواهد که سرعت خود را کم کنیم و به فرهنگ گمشده احترام بگذاریم. برای رسیدن به آن احساس نیازی به خواندن یک کلمه از داستان ندارید.
نقطه قوت اصلی Metroid Prime Remastered این است که با آن تداخل ندارد . تمام موسیقی و صدا در اینجا صادقانه حفظ شده است و هر آهنگ دقیقاً همانطور که من به یاد دارم ظاهر می شود. در حالی که پاکسازی بصری فوق‌العاده ریمستر در حال حاضر در مرکز توجه است، هنگام بازدید مجدد از Tallon IV، مطمئن شوید که صدا را بالا نگه دارید. ممکن است در طول ماجراجویی خود احساس کنید کاملاً منزوی شده اید، اما هرگز واقعاً تنها نیستید. امتیاز همراه شماست، ظرفی که از طریق آن روح های گمشده Chozo می توانند آخرین کلمات خود را بیان کنند.
Metroid Prime Remastered هم اکنون در نینتندو سوییچ در دسترس است.
