Stage Manager بدون شک یکی از جذاب ترین نرم افزارهایی است که در سال های اخیر از اپل دیده ام. Stage Manager که به عنوان ویژگی بارز iPadOS 16 منتشر شده است ، تجربه چندوظیفه ای را برای iPad دوباره تجسم می کند – به شما این امکان را می دهد که چندین پنجره را به طور همزمان اجرا کنید، اندازه آنها را مطابق با دلخواه خود تغییر دهید و iPad را به یک تجربه محاسباتی شبیه به دسکتاپ تبدیل کنید. .
این زمین روی کاغذ تاثیرگذار است و به نظر من پتانسیل زیادی برای آینده دارد. اما پس از تلاش برای استفاده از Stage Manager در iPad Pro خود در چند روز گذشته، واقعاً در تلاش برای ماندن در آن هستم. چیزهای جالب زیادی را امتحان می کند و می تواند آینده بسیار امیدوار کننده ای داشته باشد، اما – حداقل در شکل فعلی – در آینده در iPad Pro من غیرفعال می ماند.
زمین آسانسور مدیر صحنه
قبل از Stage Manager، شما دو راه اصلی برای چندوظیفگی داشتید: می‌توانید دو برنامه را در کنار هم اجرا کنید (نمای تقسیم‌بندی) یا یک برنامه دوم را در یک پنجره کوچکتر و شناور روی پنجره اصلی خود (Slide Over) مشاهده کنید. آنها قوی‌ترین ابزارهای چندوظیفه‌ای روی کره زمین نیستند، اما به اندازه کافی ساده هستند که می‌توانند قابل اعتماد کار کنند.
Stage Manager تصویری دوباره از نحوه انجام چند کار با iPadOS است. یک برنامه را باز کنید و اکنون خود را در یک پنجره بزرگ نشان می دهد که نوار وظیفه شما همچنان در زیر آن قابل مشاهده است، نه اینکه کل صفحه را اشغال کند. علاوه بر نوار وظیفه، میانبرهایی برای برنامه‌هایی که اخیراً باز شده‌اند نیز در سمت چپ صفحه نمایش خود مشاهده خواهید کرد. می‌توانید برای جابجایی به یکی از این برنامه‌ها ضربه بزنید یا آن را روی برنامه‌ای که از قبل باز است بکشید.
از اینجا، Stage Manager مشابه سیستم عامل های دسکتاپ مانند ویندوز یا macOS کار می کند. می توانید اندازه پنجره های برنامه را تغییر دهید، آنها را در فضای کاری خود تغییر دهید و چندین برنامه را در کنار هم اجرا کنید. ویندوز همچنین می‌تواند روی یکدیگر همپوشانی داشته باشد و به شما این امکان را می‌دهد که در صورت تمایل صفحه نمایش خود را واقعاً شلوغ کنید.
Stage Manager به طور پیش‌فرض در iPadOS 16 خاموش است، اما می‌توانید در هر زمان با باز کردن Control Center و ضربه زدن روی نماد Stage Manager ، آن را فعال کنید. وقتی Stage Manager خاموش است، چند وظیفه‌ای در iPadOS 16 – با Split View و Slide Over – درست مانند iPadOS 15 کار می‌کند.
اشکالات، اشکالات، و اشکالات بیشتر
همه اینها عالی به نظر می رسد، درست است؟ در حالی که روی کاغذ انجام می شود، Stage Manager در اجرای همه چیز شکست می خورد. بزرگترین مشکل – حداقل برای من – این است که سعی می کنم از طریق UX گیج کننده Stage Manager و باگ های متعدد دست و پنجه نرم کنم.
گاهی اوقات، برنامه ای مانند Stage Manager در نمای پنجره باز می شود. اما اگر برنامه را ببندید و دوباره آن را باز کنید، ممکن است تصمیم بگیرد که در یک نمای تمام صفحه معمولی باز شود – این باعث می شود شما سوال کنید که آیا به یاد داشته باشید که Stage Manager را فعال کنید. من هنوز هیچ قافیه یا دلیلی برای این رفتار پیدا نکرده ام. این اتفاق می افتد، و این چیزی است که باید به آن عادت کنید.
هنگامی که یک برنامه را در یک نمای پنجره باز می کنید، ضربه زدن روی برنامه ها در منوی میانبر در سمت چپ نیز خودسرانه عمل می کند. اکثر برنامه‌ها در حالی که میانبرهای برنامه را در سمت چپ نشان می‌دهند، به نمای اسلاید می‌شوند. در مواقع دیگر، ممکن است یک برنامه در یک نمای پنجره باز شود، اما آن میانبرها را پنهان کند و برای دیدن دوباره آنها، از سمت چپ صفحه بکشید. من همچنین مواردی داشته ام که ضربه زدن روی یک برنامه از منوی چندوظیفگی/اپلیکیشن های اخیر به اشتباه یک صفحه خالی را نشان می دهد. اگر خواندن این مطلب گیج‌کننده به نظر می‌رسد، امتحان کردن و استفاده از آن حتی سردرگم‌کننده‌تر است.
زمانی که در نهایت همه برنامه‌های خود را در پنجره‌های Stage Manager اجرا کنید، مشکلات به همین جا ختم نمی‌شوند. در اینجا فقط چند مورد از مشکلاتی است که در چند روز گذشته با آنها برخورد کردم:
- برخی از برنامه‌ها در صورت تغییر اندازه به پنجره‌های کوچکتر (مانند Settings و Duolingo) به درستی مقیاس نمی‌شوند.
- رابط کاربری در برنامه پیام‌ها با خودش همپوشانی داشت و از کارکردن دکمه ارسال جلوگیری می‌کرد.
- در Outlook، برنامه فقط به من اجازه می‌دهد که در جعبه‌های گیرنده و موضوع تایپ کنم – ضربه‌ها/ترک پد من اصلاً متن پیام را تشخیص نمی‌دهد.
- هنگام پخش یک ویدیوی YouTube با تصویر در تصویر، ویدیوها اغلب زمانی که در صفحه اصلی هستید پخش می‌شوند، اما وقتی برنامه دیگری را باز می‌کنید خراب می‌شوند.
اینها ممکن است به خودی خود چیزهای نسبتاً کوچکی به نظر برسند، اما هنگامی که در عرض چند دقیقه با چندین مورد از این مشکلات مواجه می شوید، تجربه غیرقابل اعتمادی ایجاد می کند که بسیار خسته کننده است. شکایات مربوط به باگ‌های Stage Manager در حال حاضر چیز جدیدی نیست و بیش از دو هفته پس از انتشار عمومی iPadOS 16، این اشکالات مانند همیشه رایج هستند.
یک تجربه کثیف، حتی زمانی که کار می کند
اما حتی زمانی که شما با باگ مواجه نمی شوید و Stage Manager همانطور که در نظر گرفته شده است کار می کند، این فضایی نیست که من بخواهم هر زمانی را در آن سپری کنم.
یکی از ناامیدکننده‌ترین جنبه‌های Stage Manager نحوه مدیریت باز کردن برنامه‌ها است. اگر برنامه‌ای را باز کنید که هنوز با Stage Manager استفاده نکرده‌اید، در فضای کاری خودش باز می‌شود و هیچ برنامه دیگری در کنار آن وجود ندارد. از اینجا، کشیدن برنامه های دیگر به فضای کاری و اجرای چندین پنجره آسان است – به اندازه کافی ساده، درست است؟
حالا فرض کنید به صفحه اصلی خود برگردید و برنامه دیگری را باز کنید که اخیراً از آن استفاده نکرده اید. به جای اینکه آن برنامه به فضای کاری که در آن بودید اضافه شود، فضای کاری Stage Manager دیگری ایجاد می کند. و اگر برنامه ای را باز کنید که در فضای کاری ایجاد شده است که ممکن است آن را فراموش کرده باشید، به آن فضای کاری قدیمی هدایت می شوید تا از برنامه در آنجا استفاده کنید.
و وقتی سعی می کنید این فضاهای کاری را مدیریت کنید، همه چیز پیچیده تر می شود. آنها در برنامه های اخیر/منوی چند وظیفه ای شما ظاهر می شوند. یک فضای کاری با نمادهای چند برنامه با ضربه زدن روی آن، همه آن برنامه ها را نشان می دهد، در حالی که یک آیکون برنامه تنها آن یک برنامه را در فضای کاری دارد. اما این نکته مهمی است که باید به خاطر بسپارید. برنامه هایی که در منوی چندوظیفه ای می بینید دیگر فقط برنامه های باز نیستند – همه آنها فضاهای کاری متفاوتی را در iPad شما نشان می دهند.
به عنوان نمونه به اسکرین شات بالا نگاه کنید. اگر از منوی چندوظیفه‌ای روی Reminders ضربه بزنم، فقط برنامه Reminders را می‌بینم. اما اگر سپس روی نماد Teams از نوار وظیفه‌ام ضربه می‌زدم، برنامه Teams در کنار برنامه Reminders ظاهر نمی‌شد – با Teams، Twitter و Outlook به فضای کاری بازگردانده می‌شدم. فکر می‌کنم ایده ذخیره‌سازی فضاهای کاری خاص خوب است، اما روشی که با Stage Manager در iPadOS 16 اتفاق می‌افتد، توضیح و اجرا ضعیفی دارد.
اپل از اینجا به کجا می رود؟
هر چه بیشتر نشسته‌ام و سعی کرده‌ام خود را درک کنم Stage Manager، بیشتر متوجه شده‌ام که این باعث می‌شود آیپد من طوری کار کند که من نمی‌خواهم. این تلاش می کند تا یک رابط دسکتاپ مانند برای دستگاهی ایجاد کند که قرار نبود یک ماشین دسکتاپ باشد، و من فکر می کنم این واقعا نشان می دهد.
وقتی از iPad خود استفاده می کنم، دوست دارم در یک زمان روی یک چیز تمرکز کنم و نه چیزهای دیگر. اگر به آن نیاز داشته باشم، دو برنامه را در کنار هم اجرا کنم، یا پیام‌هایم را در یک برنامه Slide Over نمایش دهم و بعد از پایان کار، آن را پنهان کنم. این چیزها به من امکان می دهد در عین تمرکز بر یک کار واحد، سازنده تر باشم. و اگر بخواهم از مرور سافاری به پیمایش در توییتر جابجا شوم، تنها چند ضربه لازم است و من آنجا هستم.
حتی با وجود تغییرات نرم افزاری و لوازم جانبی مانند صفحه کلید جادویی، آیپد همچنان یک دستگاه موبایل لمسی است. و این در اصول چگونگی کارکرد آن را نشان می دهد. وقتی روی Apple Music ضربه می زنم، انتظار دارم Apple Music را روی صفحه نمایش خود ببینم – نه Apple Music را در کنار سه برنامه دیگر در فضای کاری Stage Manager که دو روز پیش ایجاد کردم و آن را فراموش کردم. اجرای همزمان سه تا شش ویندوز در مک مینی من با یک نمایشگر 34 اینچی فوق عریض مفید است، اما در یک صفحه نمایش تبلت 12.9 اینچی کمتر.
کارهای زیادی علیه Stage Manager وجود دارد. به جای آوردن macOS به iPad، Stage Manager مانند یک نیمه گام عجیب و غریب با مجموعه گیج کننده ای از ویژگی ها و محدودیت های خود است.
این یک جورهایی شبیه یک رابط کامپیوتر دسکتاپ است، اما 100% شبیه به آن نیست. این ترکیب عجیبی از ایده‌های رابط کاربری موبایل و دسکتاپ است که در کنار هم قرار گرفته‌اند، و مانند رابط‌های iPadOS یا macOS که ما عمیقاً با آن آشنا هستیم عمل نمی‌کند. بخش‌هایی از این دو را با هم جمع می‌کند، آنها را به یک ویژگی فرانکشتاین تبدیل می‌کند، و نتیجه نهایی به همان اندازه دست و پا گیر به نظر می‌رسد.
من اپل را تحسین می کنم و قدردانی می کنم که سعی می کند دوباره تصور کند چندوظیفه ای در iPad چگونه می تواند باشد. این نقطه دردناکی است که بسیاری از افراد سال‌ها از آن شکایت داشته‌اند، و اگرچه ممکن است کامل نباشد، اپل سعی کرد با Stage Manager کاری در مورد آن انجام دهد. اما از اینجا به کجا برویم؟
این سوال میلیون دلاری است. اپل می تواند به تنظیمات و تنظیم دقیق Stage Manager ادامه دهد، اما اگر اصول اصلی آن به شدت تغییر نکند، نمی بینم که به این زودی ها طرفدار آن شوم. و در آن مرحله،شما همچنین ممکن است macOS را روی iPad بزنید – چیزی که اپل ممکن است با آن بازی کند یا نداشته باشد. مدیر صحنه به طور بالقوه مرتب است، و من می خواهم آن را دوست داشته باشم. اما در حال حاضر، من فقط نمی توانم.
