بررسی Forza Horizon 5: ببندید و از سواری لذت ببرید

در اوایل ماجراجویی Forza Horizon 5 ، کنترل خود را از دست می دهم. معلوم شد که ماشین اسپورت سریع من برای رانندگی خارج از جاده مجهز نیست (چه کسی فکرش را می‌کرد؟) و من را در حال سر خوردن از جاده فرستادند. در حالی که کاکتوس‌ها به هر طرف پرواز می‌کنند، بی‌دردسر به دور خود می‌چرخند. از کسی که هرگز گواهینامه رانندگی نداشته است چه انتظاری دارید؟

من انتظار دارم که بازی مرا نصیحت کند یا برخی از NPC به خاطر مهارت های ضعیف من از طریق رادیو به سمت من هجو کنند. درعوض، سنج ترکیبی روی صفحه نمایش بیهوده است. لغزش فوق العاده! 360 عالی! پاداش تخریب! به زودی، ده‌ها هزار تجربه کسب کرده‌ام، و به من برخی از امتیازات مهارتی را می‌دهد که می‌توانم برای امتیازات خودرو خرج کنم که ترکیب‌های تصادفی من را حتی بیشتر از این پیش ببرد. Forza Horizon 5 هیچ تفاوتی بین رانندگی خوب و بد نمی بیند – این حرکت ساده یک ماشین را به عنوان یک پیروزی تلقی می کند و اطمینان می دهد که رانندگان همیشه به خاطر تمایلشان برای قرار گرفتن در پشت فرمان مورد تحسین قرار می گیرند.

Forza Horizon 5 خیلی از فرمول سری فاصله نمی گیرد – و نیازی به این کار نیست. Playground Games یک تجربه رانندگی در جهان باز قوی دیگر را ارائه می دهد که هم در مکانیک رانندگی دقیق و هم در عینک فنی نسل بعدی می درخشد. این بازی مسابقه ای قطعی این چرخه کنسول جدید است، و تصور اینکه رقیبی به این زودی به مقام اول برسد، دشوار است.

چگونه رانندگی را یاد گرفتم

Forza Horizon 5 بازیکنان را مستقیماً وارد عمل می‌کند – هم به صورت مجازی و هم به معنای واقعی کلمه. بازی با مجموعه‌ای از عکس‌ها آغاز می‌شود، زیرا ماشین‌های مختلف از هواپیما خارج می‌شوند و در نسخه مکزیکی بازی بزرگ‌نمایی می‌کنند. این یک سکانس آغازین هیجان انگیز است که فرنچایز Fast & Furious را به ذهن متبادر می کند و زمینه را برای یک قسمت ماجراجویانه تر فراهم می کند.

برای تازه واردها، جهت گیری زیادی ارائه نمی دهد. یک نمودار کنترلی با بیان نحوه شتاب گیری، هدایت و ترمز کردن به بازیکنان، پرتره ساده ای از بازی را ترسیم می کند، اما این فریبنده است. رانندگی در سری Forza Horizon در واقع می تواند بسیار پیچیده باشد و باعث می شود بازیکنان ذهنیت "همیشه شتاب" را بیاموزند. آنها باید به طور استراتژیک گاز را خاموش کنند، ترمزها را در پیچ ها پمپ کنند و با دقت از ترمز اضطراری استفاده کنند. در واقع هیچ یک از اینها را به بازیکنان نمی گوید، در عوض از یک خط به سبک GPS روی صفحه استفاده می کند که نشان می دهد چه زمانی بازیکنان باید سرعت خود را کاهش دهند. با این حال، هرگز به طور واضح این را توضیح نمی دهد، و همچنین شامل واژه نامه ای از اصطلاحات برای کسانی نیست که نمی دانند آمارهایی مانند گشتاور چگونه بر خودروهای دیجیتالی خود تأثیر می گذارد.

منحنی یادگیری می‌تواند شیب‌دار باشد (بازی به سرعت توصیه کرد که من را به آسان‌ترین سختی پایین بیاورم، و حدود 10 ساعت طول کشید تا به من گفت که آماده هستم آن را دوباره بالا ببرم)، اما رانندگی حتی در صورت شکست احساس می‌کند. علیرغم نیاز به ورودی های واقعی کمی، کار فعال زیادی برای کنترل خودرو انجام می شود. در یکی از مسابقات نهایی بازی – یک دستکش تقریباً 30 دقیقه ای در اطراف جاده های خاکی منحنی – من با احتیاط، اما دائماً ماشه ها را فشار می دادم و رها می کردم تا سرعتم را مدیریت کنم و ماشینم را ثابت نگه دارم. راندن ماشین در فورتزا مرا به یاد قدم زدن در Death Stranding می‌اندازد : یک کار ساده دیگر بازی ویدیویی که در اینجا آنقدر ظریف است که توجه کامل و بی‌نظیر من را به خود جلب می‌کند.

چیزی که در مورد Forza خوب است این است که واقعاً برایش مهم نیست که شکست بخورید. هیچ نتیجه ای برای آخرین مسابقه در اکثر مسابقات وجود ندارد. بازیکنان همچنان بدون توجه به آنچه انجام می دهند، تجربه لازم را کسب می کنند. بازی فقط می خواهد بازیکنان از رانندگی بدون فشار لذت ببرند. شما می‌توانید این فلسفه را در عملکرد عقب بازی ببینید، که به بازیکنان اجازه می‌دهد در هر لحظه زمان را به عقب برگردانند و موقعیت خود را بدون هیچ پیامدی تنظیم مجدد کنند. به طور کامل آن را در یک نوبت گوشت گاو؟ کافی است هر چند بار که نیاز دارید دوباره آن را امتحان کنید تا بتوانید دقیقاً یاد بگیرید که چگونه مشکل را حل کنید. این یک رویکرد کم ریسک است که بازیکنان را تشویق می‌کند تا تفاوت‌های ظریف رانندگی را با سرعت خود بدون تهدید مجازات کامل کنند.

این سیستم‌های رانندگی نرم و نرم توسط فهرست عظیم ماشین‌های بازی به خوبی مورد استفاده قرار می‌گیرند. بیش از 500 وسیله نقلیه برای جمع آوری در اینجا وجود دارد، و هر کدام مانند یک جانور رام شدنی خود را احساس می کنند. وزن وسیله نقلیه، حداکثر سرعت، و بسیاری از عوامل دیگر، نحوه عملکرد خودروها را به شدت تغییر می‌دهند، و مرا وادار می‌کنند تا چرخش خود را تغییر دهم و فهرستی از گزینه‌هایی که با آنها راحت هستم را قفل کنم. هر بار که یک مسابقه خیابانی را بار می کنم و می دانم که پورشه آبی روشن خود را از گاراژ بیرون بکشم، تکان کوچکی از رضایت دارم. من آدم ماشینی نیستم، اما Forza Horizon 5 به من احساس می‌کند که یک ماشین هستم.

ماجراجویی در مکزیک

برای کسانی که بازی های قبلی Forza Horizon را بازی کرده اند، ساختار در اینجا خیلی متفاوت نیست. یک نقشه غول پیکر پر از نمادهایی است که مکان مسابقه ها، کلکسیون ها و شیرین کاری ها را نشان می دهد. همه چیز، حتی فقط رانندگی در اطراف، به تجربه و امتیاز مهارت می دهد که می تواند برای ارتقاء درخت مهارت کوچک هر خودرو صرف شود. در اینجا حجم زیادی از محتوا وجود دارد، بیش از آن چیزی که من می توانم امیدوار باشم که به صورت مختصر پوشش داده شود، اما بیشتر آن با قسمت های قبلی یکسان است، به همان شیوه ای که بازی های جهان باز Ubisoft به همان ضربات می رسند (چرخ های چرخشی وجود دارد که قفل ماشین‌های جدید، خانه‌هایی برای خرید، تخته‌های شکستنی که هزینه سفر سریع را کاهش می‌دهند و موارد دیگر را باز کنید).

چیزی که احساس متفاوتی دارد، کمپین داستانی بازی است، که بهتر یک خط میانی را به گیم‌پلی رانندگی آزاد می‌پیوندد. هر بار که بازیکن بالا می‌رود، یک Horizon Story جدید را باز می‌کند که به عنوان یک داستان کوچک عمل می‌کند. ایده اصلی این است که بازیکنان یک راننده فوق ستاره را کنترل کنند که به مکزیک می آید تا به راه اندازی یک آرمانشهر مسابقه کمک کند. آنها با ایجاد پست های مختلف در اطراف نقشه شروع می کنند که سبک های مختلف مسابقه را به جهان می آورد (آفرود، مسابقه خیابانی و موارد دیگر). ضرب‌های داستانی که در ادامه می‌آیند، مأموریت‌های کوچک و شیرینی هستند که بیشترین لذت را با فرمول رانندگی دارند.

در یک ماموریت، من یک شناور رژه غول‌پیکر را برای یک جویراید سوار می‌کنم. در دیگری، من به کشتی lucha libre با یک سری چالش‌های تخریبی شبیه دربی ادای احترام می‌کنم. آن نقاشی‌های کوچک به محیط مکزیک جان می‌بخشد و ساختار تثبیت شده را متزلزل می‌سازد. من مجبورم در مسابقات تصادفی شرکت کنم زیرا می خواهم سطح بالاتری داشته باشم و ببینم سفر بعدی من را به کجا خواهد برد.

هنوز جا برای سریال وجود دارد تا انتظارات را در قسمت های بعدی زیر و رو کند. یکی از ماموریت ها با آشکارسازی دراماتیک مسابقه جت اسکی آغاز می شود. برای یک ثانیه، فکر می‌کنم در یک مسابقه رودررو با فراری، مرا سوار یک وسیله نقلیه آبی می‌کند. در عوض، این یک مسابقه استاندارد است که در آن می توانم برخی از جت اسکی ها را ببینم که در کنار جاده زیپ می زنند. این هنوز یک مسابقه هیجان‌انگیز است، اما مسابقه‌ای که مرا به این فکر می‌کند که اگر Forza Horizon بیشتر از منطقه راحتی خود خارج شود، چگونه به نظر می‌رسد. سعی کردم آن را از ذهنم دور کنم، اما نمی توانم به Riders Republic فکر نکنم. این یک بازی مسابقه ای است که تقریباً بی شرمانه فرمول Forza را قرض می گیرد، اما چندین راه تخیلی برای بازیکنان پیدا می کند تا دنیای آن را کشف کنند. Forza یک چارچوب استاندارد طلایی ساخت و حالا برای سازندگانش ضرری نخواهد داشت که ببینند دیگران بر اساس آن چه می‌کنند و برای سواری بعدی‌اش کمی الهام بگیرند.

نوآوری واقعی از جامعه اختصاصی سریال حاصل می شود. Forza Horizon 5 دارای یک ابزار ایجاد قوی به نام EventLab است که به هر کسی اجازه می‌دهد مسابقه‌های خود را بسازد. این یک ابزار بصری است که به بازیکنان اجازه می‌دهد هر بخش از جهان را با رانندگی ساده و رها کردن پست‌های بازرسی به یک مسیر مسابقه تبدیل کنند. در عرض 10 دقیقه، من توانستم یک مسیر دور سه دور ایجاد کنم که بازیکنان را به یک بزرگراه، از میان صحرا و چند رمپ پایین می برد – همه اینها در طول یک طوفان استوایی. اگر می‌توانستم چیزی بسازم که به آن افتخار می‌کردم، حتی نمی‌توانم تصور کنم که دیگران در طول عمر چند ساله بازی با آن چه خواهند کرد.

علاوه بر همه اینها، مجموعه عظیمی از حالت‌های چندنفره، رویدادهای خدماتی زنده، و وعده محتوای اجتناب‌ناپذیر وجود دارد. بازی به شکلی بی انتها به نظر می رسد که بسیاری از بازی ها برای آن تلاش می کنند اما به ندرت به آن دست می یابند. اگر این تنها بازی Forza Horizon بود که بر روی Xbox Series X منتشر شد، فکر نمی‌کنم طرفداران ناامید شوند. دستشان پر خواهد بود

نمایش فنی

Forza به همان اندازه که یک بازی مسابقه ای است یک ویترین فناوری است. با توجه به اینکه این اولین بازی از این سری است که Xbox Series X را به ارمغان می آورد، انتظارات بالا بود – و ناامید کننده نیست. Forza Horizon 5 از فناوری نسل بعدی بهره می‌برد تا خودروها را واقعی جلوه دهد. اگر این کنسول در کنار ایکس‌باکس سری ایکس عرضه می‌شد، من متقاعد شده‌ام که گفتگوی کنونی در مورد اینکه کدام کنسول جدید کالایی است که باید بیشتر باشد، به نفع مایکروسافت متمایل می‌شود.

این منظره کاملاً در مناظر مکزیکی بازی به نمایش گذاشته شده است، که لذت بردن از آن به سادگی بدون هیچ هدفی در ذهن است. چیزی که واقعاً باورنکردنی است این است که هنگام رانندگی در اطراف هرگز به منطقه بارگیری برخورد نمی کنید. در یک مسابقه، کل محیط بیرونی نقشه را بزرگنمایی کردم – یک سفر 20 دقیقه ای – بدون یک میلی ثانیه از کار افتادگی. حتی سفر سریع در سراسر نقشه در یک لحظه اتفاق می‌افتد، که با توجه به مقیاس جهان و سطح جزئیات در آن، به نظر می‌رسد شگفت‌انگیز باشد.

تنها نقطه ای که سرعت بازی کاهش می یابد، حالت عکس آن است. گرفتن عکس فرآیندی عجیب و طولانی است. بارگذاری داخل و خارج از حالت عکس می‌تواند چند ثانیه طول بکشد، اما نقطه درد واقعی بعد از گرفتن عکس ظاهر می‌شود. زمان پردازش عکس تا 30 ثانیه است که در لحظه به طور غیرعادی طولانی به نظر می رسد. من می‌خواستم با توجه به اینکه دنیا و ماشین من چقدر زیبا به نظر می‌رسند، عکس‌های زیادی بگیرم، اما حتی سریع‌ترین عکس فوری هم یک دقیقه زمان می‌برد.

به غیر از این، نمی‌توانم از تمام جنبه‌های Forza Horizon 5 شگفت زده شوم. این یک بازی بزرگ و زیبا است که هرگز به نظر نمی رسد در معرض خطر فروپاشی در محدوده خود باشد. هیچ وقت در حین بازی بر روی من خراب نشد، من به سختی هیچ اشکالی را تجربه کردم، و زمان کوتاهی که با حالت های آنلاین داشتم پایدار بود. با یک بازی به این روان، شکاف بین آنچه روی صفحه نمایش است و فناوری در حال اجرا آن ناچیز می شود. من در دنیا گم می شوم و واقعاً احساس می کنم پشت فرمان ماشین هستم. حتی وقتی می چرخم بدنم را در حال کج شدن می بینم، مثل بچه ای که ماریو کارت بازی می کند.

این مقایسه درستی است، زیرا با زوم کردن اطراف مکزیک، واقعاً دوباره احساس یک کودک می‌کنم. من به زمانی برمی گردم که در آن هر بازی مانند یک ترفند جادویی بود. هنگامی که شما به سادگی توسط خود عمل شگفت زده می شوید، دیدن هرگونه حیله گری سخت تر است. Forza Horizon 5 پر زرق و برق ترین و دیدنی ترین بازی لاس وگاس است که می توان تصور کرد. من می توانم از طریق توهم ببینم که آیا فرمول را به اندازه کافی طولانی تشریح کنم، اما گاهی اوقات ساکت شدن و لذت بردن از سواری سرگرم کننده تر است.

برداشت ما

سری Forza Horizon همیشه یک استاندارد طلایی برای ژانر مسابقه ای بوده است و Forza Horizon 5 قاطعانه آن را در جایگاه اول نگه می دارد. گیم پلی مسابقه ای مانند همیشه تنظیم شده است، ماموریت های داستانی خلاقانه به آن ستون محکم تری می بخشد و از فناوری نسل بعدی بیشترین بهره ممکن را می برد. این برای استقبال از مسابقات اتومبیلرانی جدید از راه خود خارج نمی شود، و کهنه سربازان ممکن است احساس کنند فرمول آن می تواند از چند پیچ ​​دیگر استفاده کند، اما واضح است که Playground Games این سری را تا حد علمی دارد. تا زمانی که کسی نتواند به طور ریشه ای بازی مسابقه ای را دوباره اختراع کند، انتظار داشته باشید که این بازی مایل ها جلوتر از رقابت باقی بماند تا دنباله اش.

آیا جایگزین بهتری وجود دارد؟

Riders Republic همان ساختار را به عاریت گرفته است، اما با گیم پلی کمی خلاق تر می شود. اما اگر یک شبیه ساز مسابقه کامل می خواهید، Forza Horizon 5 بی نظیر است.

چقدر طول می کشد؟

تکمیل داستان مرکزی می تواند 15 تا 20 ساعت طول بکشد، اما بعد از آن بازی بسیار بیشتری وجود دارد. با بیش از 500 ماشین، تعداد زیادی حالت چند نفره، و یک ابزار ایجاد درجه یک، یک پخش کننده اختصاصی می تواند برای سال های آینده از آن استفاده کند.

آیا باید آن را بخرید؟

آره. Forza Horizon 5 برنامه قاتل Xbox Series X است ، درست در کنار Microsoft Flight Simulator . اگر معمولاً عاشق بازی‌های مسابقه‌ای نیستید، ممکن است شما را به فروش برساند.