طغیان پر انرژی یک ستاره بچه که توسط هابل گرفته شده است

تصویر این هفته از تلسکوپ فضایی هابل، جت‌های پرانرژی و دراماتیکی را نشان می‌دهد که توسط یک ستاره جوان پرتاب می‌شوند و ساختاری به نام شی هربیگ هارو را تشکیل می‌دهند. این تصویر شی HH34 را نشان می دهد که در فاصله 1250 سال نوری از ما در سحابی شکارچی قرار دارد. سحابی شکارچی محل تشکیل ستارگان فعال است و از آنجایی که به اندازه کافی روشن است که حتی با چشم غیرمسلح نیز قابل مشاهده است، اغلب برای اطلاع از شکل گیری ستارگان مطالعه می شود.

یک شی هربیگ هارو زمانی تشکیل می شود که یک ستاره جوان، به ویژه پرانرژی، ذرات گاز یونیزه شده را در جت های حماسی به بیرون پرتاب می کند. این جت ها معمولاً از طرف مقابل ستاره پرتاب می شوند و گاز و غبار اطراف خود را روشن می کنند که در رنگ های زیبایی می درخشد. این جت ها به قدری قدرتمند هستند که می توانند با سرعت صدها مایل در ثانیه حرکت کنند، به این معنی که بسیار فراتر از ستاره گسترش می یابند و این شکل های بلند و نازک را تشکیل می دهند که از فواصل بسیار دور دیده می شوند.

طغیان پرانرژی از یک ستاره نوزاد در این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل ناسا/ESA پخش می شود.
طغیان پرانرژی از یک ستاره نوزاد در این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل ناسا/ESA پخش می شود. این کج خلقی ستاره ای – که توسط یک ستاره بسیار جوان در اولین مرحله شکل گیری تولید می شود – از یک جت مهتابی گاز تشکیل شده است که با سرعت مافوق صوت حرکت می کند. همانطور که جت با مواد اطراف ستاره در حال شکل گیری برخورد می کند، شوک این ماده را گرم کرده و باعث درخشش آن می شود. ESA/Hubble & NASA, B. Nisini

این اجسام نیز می توانند به سرعت در مدت زمان کوتاهی تغییر کنند، همانطور که این یکی انجام داده است. دانشمندان هابل می نویسند : «ظاهر می شود که اجرام هربیگ-هارو طی چند سال به طور قابل توجهی تکامل یافته و تغییر می کنند. این شی خاص که HH34 نام دارد، قبلاً توسط هابل بین سال‌های 1994 تا 2007 و دوباره با جزئیات باشکوه در سال 2015 ضبط شده بود.

اگر به تصویر قبلی HH34 که در سال 2015 گرفته شده است نگاه کنید، می بینید که چگونه این شی در چند سال از آن زمان تغییر کرده است. بیشتر اجرام نجومی مانند ستارگان تمایل به تغییر در دوره های هزاران سال یا بیشتر دارند، بنابراین دیدن یک شیء در حال تغییر به این سرعت امری نادر است.

با نگاه کردن به اجسامی مانند HH34، اخترشناسان می توانند در مورد شکل گیری ستارگان و فواره های انرژی که می توانند منتشر کنند، بیاموزند. این موضوع با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب، که قادر است با استفاده از ابزار مادون قرمز خود، از میان ابرهای غبار اطراف ستاره های تازه متولد شده را برای مشاهده نوزادان از نزدیک بررسی کند، عمیق تر مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.