رویای "نتفلیکس بازی" مدتهاست که هیجان انگیزترین چشم انداز در صنعت بوده است و اکنون خود نتفلیکس بالاخره با سرویس بازی های خود وارد فضای بازی شده است . در این مرحله، ما قبلاً شاهد بوده ایم که برخی از بزرگترین شرکت های جهان تلاش کرده اند تا وارد فضای بازی شوند – و به طور کلی شکست خورده اند. حتی شرکت‌هایی که روی بازی‌ها تمرکز کرده‌اند، مانند سونی، به طور کامل از پلتفرم استریم بازی موفق استفاده نکرده‌اند.
نتفلیکس استاندارد طلایی برای پخش فیلم و تلویزیون است ، بنابراین از بیرون منطقی است که بداند چگونه یک سرویس پخش عالی برای بازی ها نیز بسازد. با این حال، پخش یک بازی و پخش یک فیلم دو جانور کاملاً متفاوت هستند. بیشتر از این، هر چند، ساخت یک سرویس بازی جذاب اصلا شبیه ساخت یک سرویس تلویزیونی و فیلم جذاب نیست. با نگاهی به نحوه راه اندازی این پلتفرم، به علاوه زمینه کسب و کار نتفلیکس به عنوان یک کل، به نظر می رسد یک حرکت ناامیدکننده از سوی نتفلیکس برای متمایز کردن خود از رقبای خود – شرکت هایی که قبلاً ناهار آن را خورده اند.
اتاق را بخوانید
مثال‌های زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد چرا بازی، استریم یا موارد دیگر فضایی نیست که شرکت‌ها بتوانند به راحتی وارد آن شوند . گوگل استیدیا و آمازون لونا قدرت دو تا از بزرگترین شرکت‌های جهان را پشت سر داشتند و هر دوی این سرویس‌ها با مشکل روبه‌رو شدند. مطمئنم که نتفلیکس با کمبود نقدینگی مواجه نیست، اما پرتاب یک سینه پول به سمت یک سرویس بازی به شکلی جادویی باعث کارکرد آن نخواهد شد.
حتی اگر این کار را کرد، نتفلیکس هنوز نشان نداده است که چقدر مایل است روی بازی سرمایه گذاری کند. این سرویس با پنج بازی موبایل راه‌اندازی شد و نتفلیکس با خرید استودیو Night School توسعه‌دهنده Oxenfree تنها یک بازی قدرتمند انجام داده است . غول استریم فقط در حال فرو بردن انگشت پا در آب است که نوبت به محتوا می رسد.
مشکل این است که شرکت‌های غیربازی سعی می‌کنند بازی – هم مصرف و هم خلقت – را در ساختارهای خود جای دهند. نتفلیکس ممکن است خط لوله خوبی برای ساخت سریال ها و فیلم ها داشته باشد، اما این برای ساخت یک بازی صدق نمی کند. گوگل در مدیریت استودیوی بازی سازی خود به قدری ضعیف بود که حتی قبل از تولید یک عنوان واحد آن را تعطیل کرد.
نیم پیمانه
پخش تلویزیون و فیلم قبلاً بازی نتفلیکس بود و هیچ کس دیگری حتی نمی توانست رقابت کند. اکنون، گزینه‌های زیادی وجود دارد ، که هرکدام دارای محتوای انحصاری هستند که به آنها کمک کرده است تا قدرت مرگ نتفلیکس را در صنعتی که خود ساخته است، پشت سر بگذارند. ما گزارش‌هایی را دیده‌ایم که نشان می‌دهد به‌سرعت مشترکانش را از دست می‌دهد و به نظر می‌رسد چرخش به بازی راهی برای رسیدگی به آن باشد. به نظر می رسد یک قدرت بازی آسان روی کاغذ است. فقط چند بازی را روی سرویسی که مردم قبلاً از آن استفاده می‌کنند بیاندازید، درست است؟ چه کسی نمی خواهد به Netflix مشترک اگر آنها همه تلویزیون و فیلم، به علاوه بازی رایگان را کردم؟ ایده آلیستی است، اما ذاتاً در عمل کار نمی کند.
حرکت واکنشی به سمت بازی ممکن است با شکست مواجه شود، به خصوص اگر راه اندازی بازی نتفلیکس نشانه ای از نحوه برنامه ریزی آن برای ادامه این سرویس باشد. این پنج بازی، که در حال حاضر یک پیشنهاد باریک هستند، همگی بازی‌های کوچک موبایلی هستند که در بهترین حالت، نقدهای متوسطی دارند. سرویسی با بازی‌های بد، یا حتی بازی‌های خوب، برای بسیاری از بازیکنان جذاب نیست. برخلاف تلویزیون و فیلم‌ها، مردم به سادگی از یک بازی کسل‌کننده لذت نمی‌برند.
بازی ها منفعل نیستند آنها چیزی نیستند که بتوانید آن را در پس زمینه قرار دهید و نیمی از آنها را مورد توجه قرار دهید. نتفلیکس سلطان ریختن محتوا به کاربران است. برخی از آن بد است، برخی خوب است، و هر چند وقت یک‌بار گوهری پیدا می‌شود که واقعاً از بین می‌رود. بازی ها به این شکل کار نمی کنند. توسعه و ارائه یک کتابخانه با کیفیت از بازی ها به زمان و کار نیاز دارد. در غیر این صورت آن بازدیدها وجود نخواهد داشت.
نتفلیکس، حداقل در عرضه اولیه خود، نشان نداده است که به شدت در مورد بازی ها جدی است. دو بازی بر اساس Stranger Things ساخته است ، اما هر دو عناوین در مقیاس کوچک و به ظاهر کم‌هزینه هستند. این استودیو صاحب یک استودیو است که به سختی زمان شروع کار روی یک بازی برای این سرویس را داشته است. هیچ چیز در مورد پیشروی به عرضه نشان نمی دهد که نتفلیکس واقعاً به بازی ها به عنوان شاخه اصلی تجارت خود اختصاص داده شده است – و شما نمی توانید در بازی های نیمه اندازه موفق باشید.
چه کسی اهمیت می دهد؟
آخرین و مهم‌ترین جنبه‌ای که به نظر می‌رسد نتفلیکس نتوانسته آن را درک کند این است که صرفاً داشتن بازی باعث نگرانی مردم نمی‌شود. باز هم می‌توانیم به Stadia و Luna به عنوان نمونه‌های اصلی بازگردیم. هیچ یک از سرویس‌های بازی ابری به بازیکنان آن نوع «فروشنده پلتفرم» را ارائه نکرده است که بازیکنان را به سمت استفاده از پلتفرم سوق دهد. انحصاری ها یک قرعه کشی واضح هستند، اما حتی داشتن بازی های قوی از طرف شخص ثالث نیز می تواند کارساز باشد. Shooting Hoops و Card Blast دقیقاً بازی های سرگردان نیستند. اگر یک ترکیب راه‌اندازی از راه دور هیجان‌انگیز نیست، چرا بازیکنان بالقوه باید خرید کنند؟
داشتن بازی در یک سرویس به تنهایی یک نقطه فروش نیست. روی جعبه های غلات بازی هایی وجود دارد. می توانید در پشت صندلی هواپیما بازی کنید. سخت است که در شرایطی قرار بگیرید که این روزها نتوانید یک بازی انجام دهید، تا زمانی که نزدیک هر چیزی با صفحه نمایش هستید. تفاوت در کیفیت است نه کمیت. در حال حاضر، نتفلیکس هیچ دلیلی برای دور کردن افراد از بازی روی کنسول، رایانه شخصی یا حتی سایر بازی های موبایل ارائه نمی دهد. تا زمانی که بازی‌های بزرگ و باکیفیت را به دست آورد، ترجیح می‌دهم در پشت جعبه Lucky Charms جستجوی ماز و کلمه را انجام دهم.
