مرگ چادویک بوزمن، ستاره پلنگ سیاه در سال 2020، خلأ عظیمی در دنیای سینمایی مارول ایجاد کرد، بدون اینکه هیچ پروژه ای به اندازه فیلم Black Panther: Wakanda Forever ، دنباله فیلم پیشگامانه او در سال 2018، تحت تأثیر درگذشت غم انگیز این بازیگر با استعداد قرار نگرفت.
یکی از موفق‌ترین فیلم‌های ابرقهرمانی انفرادی مارول (چه از نظر انتقادی و چه از نظر تجاری)، پلنگ سیاه اولین فیلم ابرقهرمانی بود که نامزد بهترین فیلم در جوایز اسکار شد، اما بعد از مرگ بوزمن با آینده‌ای مبهم روبرو شد. دو سال پس از درگذشت ستاره MCU، Black Panther: Wakanda Forever با پرسش‌های زیادی در مورد مسیری که فرنچایز پیش می‌رود و اینکه چگونه میراث بوزمن را تصدیق می‌کند و به آن احترام می‌گذارد، وارد سینماها می‌شود.
در حالی که Wakanda Forever در ادای احترام به Boseman و بررسی روش‌هایی که ما غم و اندوه را پردازش می‌کنیم، کار فوق‌العاده‌ای انجام می‌دهد، نیاز قابل درک آن برای تکیه بر این مضامین، فضای کمی را برای عناصر دیگری که به مجموعه فیلم‌های مارول معرفی می‌کند، باقی می‌گذارد. نتیجه نهایی فیلمی است که بیشتر شبیه یک میان‌آهنگ شلوغ است تا یک فصل کاملاً تحقق‌یافته در حماسه MCU .
داستان تا اینجا
فیلم Black Panther: Wakanda Forever به کارگردانی رایان کوگلر، فیلمساز فیلم Black Panther از فیلمنامه ای که با جو رابرت کول ( مردم در برابر او جی سیمپسون ) نوشته است، با مرگ T'Challa (Boseman)، کشور واکاندا شروع می شود. پادشاه و محافظ این فیلم پیامدهای تاج و تخت خالی ناگهانی واکاندا و خلاء قدرتی را که در داخل کشور و بین‌المللی ایجاد می‌کند، بررسی می‌کند.
در حالی که مادر تچالا، ملکه راموندا (آنجلا باست) و خواهر، شوری (لتیتیا رایت) غم و اندوه خود را به روش‌های متفاوتی پردازش می‌کنند، به زودی با چالش دیگری مواجه می‌شوند که فرمانروای پادشاهی زیردریایی تالوکان، نامور. Tenoch Huerta Mejía)، واکاندا را تهدید می کند. درگیری بعدی عزم خانواده سلطنتی واکاندا و متحدان آنها را آزمایش می کند و کل ملت را در نقطه عطفی در تاریخ خود قرار می دهد.
یک مداحی سینمایی
از همان ثانیه‌های اول Wakanda Forever ، فیلم کار چشمگیری را در ادغام و احترام به مرگ و میراث بوزمن در MCU انجام می‌دهد.
مرگ تی چالا در دنیای سینمایی مارول شباهت های زیادی با مرگ این بازیگر در دنیای واقعی دارد – تراژدی که ظاهراً همه را از نزدیک ترین حلقه های او غافلگیر کرد. ابرقهرمان‌های مارول شخصیت‌هایی بزرگ‌تر از زندگی هستند ، اما مرگ تچالا به عنوان یادآوری است که زندگی در MCU غیرقابل پیش‌بینی باقی می‌ماند، و گاهی اوقات، هیچ علم یا جادویی نمی‌تواند مانع از این شود که مردم از ما دور شوند. به زودی.
مرگ تی چالا – و عواقب آن – با یک لمس دقیق، اما به طرز مؤثری دلخراش انجام می‌شود، و این حس وجود دارد که صحنه‌هایی که در آن شخصیت‌ها سوگواری مرگ او می‌کنند، بخش مهمی از روند سوگواری برای دوستان واقعی بوزمن بوده است. خانواده فیلم صداقت و قدرت آن لحظات و گفتگوهایی که در اطراف آنها اتفاق می افتد گواهی بر توانایی کوگلر در محو کردن مرز بین دنیای فانتزی MCU و تجربیات همه کسانی است که بوزمن زندگی آنها را لمس کرده است.
راه رفتن آسان نیست، اما او این کار را با نگاهی بسیار حساس نسبت به مرد واقعی و میراث شخصیتی که پشت سر گذاشته است انجام می دهد. صحنه پایانی فیلم نقطه پایانی نمادین و به‌طور شگفت‌انگیزی غم‌انگیز در سفر از میان غم و اندوهی است که واکاندا برای همیشه لطفا برای کاوش می‌کند، و کوگلر موفق می‌شود همان نت احساسی مناسبی را بیابد که در آن لحظه ایجاد کند.
خیلی نازک پخش کنید
متأسفانه، بقیه فیلم به خوبی پیش نمی‌رود، با فهرستی طولانی از نکات اصلی داستان، شخصیت‌ها و مفاهیم معرفی شده و ظاهراً به پس‌زمینه گذاشته شده است، زیرا Wakanda Forever موضوعات احساسی‌تر – و مسلماً مهمتر – فوق‌الذکر را بررسی می‌کند. .
Mejía در نقش نامور که خاستگاه خود و پادشاهی او توسط تراژدی و مرگ بی‌معنا شکل گرفته است، یک اجرای قوی و ظریف ارائه می‌کند. او یک شخصیت جذاب در MCU است، با عمق و سایه های خاکستری بیشتر از همتای کمیک خود، و تأثیر مایاها بر شخصیت و تالوکان، افزودنی خوشایند به ملیله MCU است.
مانند شخصیت «قاتل قاتل» مایکل بی جردن در پلنگ سیاه ، نامور مژیا در فیلم برجسته است، اما قوس داستانی او در Wakanda Forever به سفر احساسی شوری، راموندا و دیگر شخصیت‌های واکاندانی که در فیلم انجام می‌دهند، می‌پردازد. ، که تاثیر اولین بازی او را کمی کمرنگ می کند. این واقعیت که ورود او به MCU یک پادشاهی کاملاً جدید را معرفی می کند که رقیب واکاندا است، و اینکه او اولین شخصیتی است که رسماً به عنوان یک "جهش یافته" شناخته می شود (راه را برای مردان ایکس هموار می کند) معمولاً نشان دهنده یک تغییر لرزه ای است. در MCU اما همه‌ی اینها فقط پشت‌نویسی روایی در Wakanda Forever است.
در واقع، بسیاری از Wakanda Forever فقط به صورت مماس به MCU متصل هستند، با مارتین فریمن و جولیا لوئیس-دریفوس به عنوان تنها شخصیت‌های غیر واکاندانی که مارول بازگشته‌اند در فیلم ظاهر می‌شوند. نقش‌های آنها در داستان بزرگ‌تری که فیلم روایت می‌کند غیرضروری به نظر می‌رسد، و بازی‌هایشان در داستانی تلف می‌شود که در واقع هیچ فایده‌ای برایشان نداشت.
با این حال، Mejía تنها شخصیتی نیست که در Wakanda Forever عملکردی قوی ارائه کرده است. باست و دانای گوریرا که نقش ژنرال اوکویه رهبر نیروهای ویژه واکاندان را به تصویر می‌کشد، بارها و بارها برخی از قدرتمندترین صحنه‌های فیلم را ارائه می‌کنند و بازی‌هایشان سرشار از انرژی و احساسات است.
یک صحنه خاص بین Bassett و Gurira با آن نوع سنگینی دراماتیک منفجر می شود که چند لحظه در MCU با آن مطابقت دارد و به عنوان یادآور قدرتی است که آنها به داستان در حال تکامل و فراگیر مارول می آورند.
این فیلم همچنین اولین بازی قدرتمندی برای دومینیک تورن در نقش ریری ویلیامز، مهندس نوجوان و باهوشی دارد که انتظار می‌رود سریال اسپین‌آف خودش، Ironheart را که پس از وقایع Wakanda Forever اتفاق می‌افتد، رهبری کند. شخصیت Thorne نقطه مقابل خوبی برای رایت شوری است، همچنین یک مهندس باهوش، و تفاوت‌های پیش‌زمینه مربوطه به آنها اجازه می‌دهد به روش‌های سرگرم‌کننده‌ای از یکدیگر رد شوند. ریری زمان زیادی را در کانون توجه قرار نمی دهد، اما توجهی که به او می شود در آزار دادن ماجراهای جذاب تر برای او موثر است.
درد رو به رشد
متأسفانه، شخصیتی که در Wakanda Forever بیشترین ارتقا را در نمایشگر دریافت کرده است، کاملاً به این مناسبت عمل نمی کند.
پس از ایفای نقش مکمل در Black Panther و دیگر حضورهایش در MCU، شخصیت رایت در Wakanda Forever در کانون توجه قرار می‌گیرد اما هرگز در یک نقش گسترده احساس راحتی نمی‌کند. تا این لحظه، نقش شوری اغلب منبع تسکین کمیک بوده است، به عنوان خواهر کوچک T'Challa وسواس فناوری که هرگز درام MCU را خیلی جدی نمی‌گیرد، و این بخشی است که رایت آنقدر خوب بازی کرده است که یکی از آنها باشد. شخصیت های برجسته در فیلم اصلی
Wakanda Forever از رایت می‌خواهد تا لحن کمدی را کم کند و شوری را به چهره‌ای تراژیک‌تر – و در نهایت نجیب‌تر – تبدیل کند، اما این محوری است که به راحتی برای بازیگر پیش نمی‌آید یا برای شخصیت آنطور که می‌شناسیم احساس طبیعی نمی‌کند. تکامل شخصیت در داستان، اعتراف بی‌میل به مسئولیتی است که او در قبال خانواده‌اش و واکاندا دارد، اما رایت تلاش می‌کند تا زمانی که داستان جدی‌ترین و دراماتیک‌ترین چرخش خود را می‌گیرد، تضاد در قلب و ذهن شوری را بفروشد.
اکشن
Wakanda Forever همچنین کمک قابل توجهی به چیزی که معمولاً به راحتی در فیلم های مارول ارائه می شود ارائه می دهد: اکشن.
مضامین دراماتیک و احساسی فیلم بخش عمده داستانی را که در Wakanda Forever پخش می‌شود، اشغال می‌کند، اما وقتی صحنه‌های اکشن اجتناب‌ناپذیر رخ می‌دهند، تقریباً به اندازه صحنه‌هایی که Black Panther یا دیگر فیلم‌های مارول ارائه کرده‌اند منحصربه‌فرد و هیجان‌انگیز نیستند. با توجه به توانایی فیلم برای کشف کنش در بالا و زیر سطح آب و معرفی تکنولوژی کاملاً جدید، سبک‌های مبارزه و زیبایی‌شناسی، این واقعیت که تعداد کمی از صحنه‌های نبرد در Wakanda Forever از روی صفحه می‌پرند یا برجسته می‌شوند، احساس می‌کنند که از دست رفته‌اند. فرصت
خاطره‌انگیزترین سکانس‌های اکشن Wakanda Forever حول نامور می‌چرخد و فیلم به خوبی از توانایی‌های منحصربه‌فرد او برای ساخت سکانس‌های خلاقانه استفاده می‌کند، اما این را نمی‌توان در مورد دیگر رویارویی‌های مردم نامور و واکاندان‌ها گفت. در بیشتر موارد، صحنه‌های نبرد در مقیاس بزرگ در Wakanda Forever با هیچ یک از صحنه‌های نبرد شلوغ دیگر در فیلم‌های MCU تا کنون متمایز نیست. این پتانسیل‌های هدر رفته زیادی است، و با توجه به اینکه Black Panther تقریباً در همه جنبه‌ها چقدر پیشگام بود، شگفت‌انگیز است.
کاتارسیس ناهموار
Black Panther: Wakanda Forever با وجود ایراداتش، یک ماجراجویی سرگرم‌کننده را ارائه می‌کند و یکی از احساسی‌ترین سفرهایی است که هر فیلم MCU انجام داده است. این یک پیروزی برای فیلم به نظر می‌رسد، که به وضوح پیشنهاد دومی را بر ورود سنتی‌تر به دنیای به هم پیوسته مارول ترجیح می‌دهد.
در حالی که کسانی که انتظار تماشای مارول معمولی با اکتان بالا و اکشن بالا را دارند ممکن است Wakanda Forever را کمی خالی کنند، هرکسی که با ذهنی باز – و مهمتر از آن، قلبی باز – وارد تئاتر شود، داستانی به شدت تکان دهنده را کشف خواهد کرد که به افتخار یک داستان بسیار تحسین برانگیز است. شخص خاص به روشی بسیار منحصر به فرد و غیرمنتظره. Wakanda Forever همیشه شبیه یک فیلم MCU نیست ، اما مانند داستانی است که باید برای بوزمن، خانواده فیلمش و طرفدارانش تعریف شود.
فیلم Black Panther: Wakanda Forever به کارگردانی رایان کوگلر در حال حاضر در سینماها اکران می شود.
