چگونه زمان روز بر توانایی یادگیری تأثیر می گذارد و چگونه از آن به نفع خود استفاده کنید

در عصری که تمام اطلاعات جهان تنها با یک کلیک فاصله دارد ، اکنون می توان تقریباً در هر زمان از روز – تقریباً به صورت تئوری – هر چیزی را یاد گرفت. در عمل ، همه چیز چندان روشن نیست. علیرغم این واقعیت که ما می توانیم هر زمان که بخواهیم به اطلاعات دسترسی پیدا کنیم ، اما توانایی ما در جذب و درک آن اطلاعات چندان انعطاف پذیر نیست. همانطور که پیداست ، زمانهای خاصی از روز برای یادگیری بهتر از بقیه است.

این به لطف مجموعه ای پیچیده از فرایندهای فیزیکی ، معروف به ریتم شبانه روزی است ، که زمان همه چیز را از خواب تا هضم ما در یک چرخه 24 ساعته تنظیم می کند. آنها همچنین در نحوه پردازش و نگهداری اطلاعات ضروری هستند.

ریتم های شبانه روزی از هسته سوپراکیاسماتیک (SCN) ، ناحیه کوچکی در هیپوتالاموس قدامی مغز سرچشمه می گیرد. ژنهای ساعت در سلولهای این پیستر اصلی در فواصل منظم بیان می شوند. آنها بیان ژنها را در سایر سلولهای مغز و سراسر بدن هماهنگ می کنند و منجر به مجموعه قابل توجهی از عملکردها می شوند که سطوح برانگیختگی یا بیداری ما را تعیین می کند ، و در نتیجه توانایی ما در توجه و جلوگیری از اطلاعات نامربوط است. این به نوبه خود نحوه ایجاد خاطرات ، ادغام آنها در پایگاه دانش موجود و یادآوری آنها در طول روز را شکل می دهد.

اختلال تجربی ریتم شبانه روزی در حیوانات مانند همستر منجر به نقص شدید در شکل گیری حافظه شده است. تأثیر مشابهی در خدمه پروازی مشاهده شده است که مرتباً از چندین منطقه زمانی عبور می کنند و منجر به جت تاگ مزمن می شود ، یافته ای که به طور چشمگیری اهمیت سیستم شبانه روزی را از نظر شناخت نشان می دهد.

زمان مطلوب برای یادگیری

نتایج تحقیقات نشان داده است که زمانهای خاصی برای یادگیری بهتر از زمانهای دیگر است – احتمالاً در نتیجه در دسترس بودن انرژی. شکل گیری خاطرات یک فرایند پر انرژی است و بسته به ساعت ، ممکن است انرژی بیشتری برای رمزگذاری اطلاعات از طریق تشکیل سیناپس های جدید در دسترس باشد.

به طور کلی ، از آنجا که عملکردهای اجرایی مانند کنترل بازدارنده در مواقع اوج برانگیختگی قوی ترین هستند ، وظایف یادگیری مانند حل مسئله تحلیلی و حفظ اعلانات که نیاز به تنظیم توجه و حذف اطلاعات بی ربط دارد ، مناسب ساعت های صبح است.

دانیل پینک ، نویسنده کتاب وقتی توضیح می دهد: "اگر آنچه می خواهید یاد بگیرید نیاز به تمرکز و توجه به جزئیات دارد – حل یک مشکل حسابداری ، انجام علم داده ، نوشتن مقاله – تقریباً همیشه بهتر است این کار را در اوج انجام دهید." : اسرار علمی زمان بندی کامل .

برعکس ، وظایف یادگیری که از کاهش کنترل بازدارنده بهره می برند ، مانند حل مسئله بصیرت و حفظ غیر اعلانی یا ضمنی ، برای ساعات بعد از ظهر و عصر که کمتر تحریک می شویم ، مناسب تر است. کاهش بازداری ممکن است ایجاد ارتباط با دانش قبلی ، به ظاهر نامربوط را تسهیل کند.

این اثر به اصطلاح زمان روز در افراد و مراحل رشد به میزان قابل توجهی متفاوت است. افراد را می توان به طور کلی به یکی از دو کرونوتیپ طبقه بندی کرد: صبح یا عصر. کرونوتیپ های صبحگاهی (لارک) بیشتر در ساعات اولیه برانگیخته می شوند ، در حالی که کرونوتیپ های عصرانه (جغدها) بیشتر در اواخر روز برانگیخته می شوند. در چیزی که به عنوان اثر همگام سازی شناخته می شود ، مردم معمولاً در ساعات ترجیحی خود بهتر یاد می گیرند.

در حالی که این گرایش ها در طول عمر فرد تقریباً صادق است ، گرایش های زمانی وابسته به سن نیز وجود دارد. کودکان تمایل دارند صبح ها را ترجیح دهند. با شروع بلوغ ، آنها به سمت ترجیح عصر تغییر می کنند. در سن 20 سالگی ، اکثر افراد به تعادل می رسند ، برخی از آنها صبح یا عصر را برای بیشتر زندگی بزرگسالان خود ترجیح می دهند و حدود 70٪ در جایی در وسط قرار می گیرند ، به احتمال زیاد به صبح متمایل می شوند. سپس ، در حدود 50 سالگی ، ترجیح صبحگاهی در بیشتر مردم افزایش می یابد. الگوهای کشف شده در افراد جوان پیامدهای زیادی برای آموزش دارد. به دلیل اثر همزمان ، دانش آموزان اغلب در ساعات نامناسب روز آموزش می بینند. یعنی: آنها در مواقعی که کمتر قادر به جذب م effectivelyثر آنها هستند در معرض اطلاعات قرار می گیرند.

"برای بچه های کوچک ، می توانید مدرسه را زود شروع کنید. اما برای نوجوانان ، یکی از بدترین کارهایی که می توانید انجام دهید این است که مدرسه را زود شروع کنید . در حوزه های قضایی در سراسر ایالات متحده ، نوجوانان ساعت 6:30 صبح سوار اتوبوس می شوند ، زمانی که عمدتا در حالت بیهوشی هستند. " در واقع ، آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کند که مدرسه برای نوجوانان زودتر از 8:30 صبح شروع نشود. اکثر دبیرستان ها حدود ساعت 8 صبح شروع می شوند و یک سوم آن حتی زودتر شروع می شود.

هر چند افزایش زمان شروع هنوز برای بهینه سازی یادگیری کافی نخواهد بود. برای استفاده واقعی از پژوهش ، افراد باید در زمان هایی تمرکز کنند که دانش آموزان آماده همکاری با آنها هستند. پینک خاطرنشان می کند: "ما به بچه های هشت ساله وادار می کنیم که ریاضی را ساعت 2:30 بعد از ظهر یاد بگیرند ، در حالی که شواهد بسیار زیاد است و این ایده بسیار بدی است." "ما به بچه های 15 ساله وادار می کنیم که نمایشنامه های شکسپیر را ساعت 7:45 صبح بخوانند ، در حالی که به سختی می توانند مستقیماً ببینند."

او به مطالعه ای درباره آزمایش استاندارد در کودکان دانمارکی اشاره می کند. از آنجا که تنها تعداد معینی از رایانه ها در دسترس بودند ، دوره های آزمایش در طول روز به صورت مبهم در حال انجام بود. کودکانی که آزمایشات خود را در طول روز انجام دادند عملکرد بسیار بدتری نسبت به افرادی که صبح ها انجام داده بودند داشتند ، که اهمیت هماهنگی با ترجیحات شبانه روزی را به وضوح نشان می دهد. به طور مشابه ، مطالعه روی تعداد زیادی از دانش آموزان لس آنجلسی نشان داد که عملکرد ضعیفی در آزمون ریاضی برای دانش آموزانی که بعد از ظهر تدریس می شوند ، وجود دارد. این جلوه های به ظاهر منحصر به فرد در واقع پیامدهای مادام العمر دارد. تأمین کمک های مالی برای آموزش عالی نیاز به نمرات خوب آزمون دارد ، به این معنی که پیامدهای این ناهماهنگی به ویژه برای دانش آموزان کم درآمد حاد است.

فراتر از کلاس درس

البته یادگیری پس از تحصیل به پایان نمی رسد. بزرگسالان در طول زندگی خود حتی در دوران پیری یاد می گیرند. یک مطالعه MRI نشان داد که با توجه به اثر همزمان ، افراد مسن بهتر می توانند تمرکز خود را در ساعات صبح حفظ کنند و با توانایی های افراد جوان تر در اواخر روز مطابقت داشته باشد. همچنین مشخص شده است که افراد مسن در ساعات عصر بهتر در کارهای ضمنی حافظه عمل می کنند.

پینک معتقد است که این امر در محیط کار پیامدهایی دارد. "اگر شرکتی توزیع کرونوتیپ های مشابه مردم عادی را داشته باشد ، این بدان معناست که 20 درصد جغد شب هستند. اگر صبح یک جلسه منظم کارکنان داشته باشید ، 1/5 از افراد شرکت شما از زندگی متنفر خواهند بود. "او می خندد. این امر در واقع می تواند پیامدهای جدی داشته باشد: بسته به نوع اطلاعاتی که در آن جلسه ارائه می شود ، برخی از کارکنان ممکن است آن را حفظ یا پردازش مثر نکنند. در شرایط دیگر ، مانند مواردی که کارگران شب ها در تماس هستند ، همزمانی شبانه روزی در واقع می تواند خطرناک باشد. حوادث صنعتی در هنگام تعویض قبرستان بسیار بیشتر اتفاق می افتد. به عنوان مثال ، حادثه هسته ای سه جزیره 1979 در جزیره 1979 به دلیل عدم موفقیت یک کارگر شیفت دیرهنگام در یادآوری یک روش ایمنی مهم بود.

یکی دیگر از اجزای چرخه شبانه روزی نیز تأثیر قابل توجهی بر یادگیری دارد: خواب. تصور "خوابیدن روی" یک تصمیم یک تصور قدیمی است. ظاهراً هنری هشتم یکبار به مشاور خود گفت که قصد دارد این کار را انجام دهد. (نمی توان تصور کرد که پادشاه قاتل شکل متورم خود را روی توده ای از بالش های مخملی تکیه داده و در مورد اعدام همسر بعدی خود فکر می کند.) البته خواب در فرایندهای شناختی بسیار پیش پا افتاده مهم است – در واقع آن مقدار از خرد عامیانه به صورت تجربی تایید شده است تحقیقات نشان داده است که چرت زدن قبل از آزمایش بر روی اطلاعات تازه آموخته شده باعث تقویت حافظه و ادغام با دانش موجود می شود . کم خوابی اثر معکوس دارد .

وقتی صحبت از یادگیری به میان می آید ، معلوم می شود که زمان بندی واقعاً همه چیز است. همانطور که در این عصر دیجیتالی سریع پیش می رویم ، توجه به ساعت ممکن است جهان را به مکانی عادلانه تر و امن تر برای همه تبدیل کند.