آخرین فیلم کمدی تاریک آدام مک کی، فیلمساز برنده اسکار، به بالا نگاه نکن ، یک جفت ستاره شناس را دنبال می کند که یک سیارک عظیم را در مسیر برخورد با زمین کشف می کنند و باید با بی تفاوتی ناامیدکننده دولت ایالات متحده، رسانه های اصلی و جامعه به عنوان یک جفت اخترشناس مبارزه کنند. یک کل به منظور هشدار دادن به جهان از یک آخرالزمان قریب الوقوع. این یک فیلم طنز است که معنای جدیدی به «ساختن خیلی نزدیک به خانه» می دهد، لئوناردو دی کاپریو و جنیفر لارنس در نقش دانشمندانی که به سادگی می خواهند یک رویداد انقراض احتمالی جدی گرفته شود، بازی می کنند.
همچنین موضوعی است که برای مردم آشنا است – به ویژه با نزدیک شدن به دومین سال همه گیری جهانی – زیرا دانشمندان فیلم در تلاش هستند تا مفاهیم پیچیده را به طور همزمان به مردم منتقل کنند و مردم را به آنها اهمیت دهند.
برای اینکه هم علم و هم چالش‌های پیش روی دانشمندان تا حد ممکن واقع‌بینانه باشد، مک‌کی ستاره‌شناس مشهور دکتر امی ماینزر را به عنوان مشاور علمی فیلم دعوت کرد. یک ستاره شناس برنده جایزه که به عنوان محقق اصلی در چندین پروژه ناسا که وظیفه شناسایی و مطالعه اجرام نزدیک به زمین را بر عهده دارد، قبلاً یک سیارک به نام خود دارد و در طول سال ها در مجموعه های علمی و مستند مختلفی از جمله PBS حضور داشته است. مجموعه علمی کودکان Ready Jet Go!
با توجه به اینکه در حال حاضر به صورت محدود در سینماها اکران نشده است، قبل از رفتن به نتفلیکس در 24 دسامبر، Mainzer با Digital Trends در مورد اینکه نقش مشاور علمی در Don't Look Up شامل چه چیزهایی است و چقدر از نزدیک چالش های پیش روی اخترشناسان فیلم با آن روبرو هستند صحبت کرد. آینه دانشمندان دنیای واقعی است.
گرایش های دیجیتال: دکتر ماینزر، شما به نوعی یک ستاره راک در خانواده من هستید، زیرا بچه های من Ready Jet Go بزرگ هستند ! طرفداران – اما Don't Look Up به نظر می رسد که هدف آن کمی متفاوت از طرفداران علم است.
دکتر امی ماینزر: خب، اولاً، این واقعاً بسیار عالی است. خوشحالم که بچه های شما Ready Jet Go را دوست دارند! زیرا این بدان معناست که طرفداران علم بیشتری وجود دارد. برای من، انتشار اخبار در مورد هیجان علم بسیار مهم است. و از بسیاری جهات، به بالا نگاه نکن برای بچه‌هایی است که به‌عنوان طرفدار علم بزرگ شده‌اند، زیرا سعی دارد نکاتی را در مورد اهمیت علم در زندگی روزمره ما بیان کند.
کار به عنوان یک مشاور علمی روی یک فیلم می تواند طیف وسیعی از اشکال را داشته باشد. حضور شما در این فیلم چگونه بود؟
در مورد من، من حدود دو سال است که روی این پروژه با آدام [مک کی] کار می‌کنم، و حتی قبل از آن، از «زمان‌های قبل» شروع کردم – قبل از همه‌گیری، که واقعاً شبیه یک میلیون سال پیش است.
درست؟ واقعا اینطور است.
آره ما برای مدت طولانی روی آن کار کرده ایم. من عمیقاً در بسیاری از جنبه های مختلف فیلم درگیر بودم – همه چیز از طراحی صحنه و لباس گرفته تا طرح اصلی و گفتگو با بازیگران تا اطمینان از اینکه فرهنگ علم به درستی منتقل می شود و همچنین جلوه های بصری و حتی صدا. احساس می‌کنم آنها واقعاً مشارکت‌های من را جدی گرفتند و من در زمینه‌های مختلف فیلم بحث‌هایی داشتم. این یک تجربه عالی بود. تیم با استعدادی در آن حضور دارند، و آنها در تلاش برای به تصویر کشیدن علم به عنوان یک چیز مهم، بسیار فداکار و صادق هستند.
در اولین نمایش جهانی #dontlookup ! pic.twitter.com/ysqfXWBkh2
— امی ماینزر (@AmyMainzer) 6 دسامبر 2021
مطمئناً این یک کمدی است، اما چقدر تجربیات شما را در برخورد با مردم و نهادهای مختلف دیگر در مورد علم و اکتشافات علمی دنبال کرده است؟
فیلم را می توان به گونه های مختلف تفسیر کرد، اما برای من مهم ترین نکته ای که بیان می کند این است که علم واقعی است. علم چیزی است که ما می توانیم به طور عینی تشخیص دهیم که در مورد نحوه عملکرد جهان و جهان صادق است. و ما می‌توانیم بر اساس آن دانش عمل کنیم و بر اساس علم تجربی و حقایق علمی تصمیم بگیریم، یا می‌توانیم آن را نادیده بگیریم – اما اگر دومی را انجام دهیم، در خطر است. به نظر من، این نکته اصلی فیلم است. این مهم ترین نکته از همه است.
این فیلم واقعاً به عنوان یک دانشمند درگیر مشکلات مربوط به ارائه اخبار بد می شود. من مطمئن هستم که شما به شکل دادن به آن عنصر داستان کمک کردید، بنابراین به عنوان یک دانشمند شاغل در انظار عمومی در مورد آن بخش از کار چه آموخته اید؟
یکی از بزرگترین چالش هایی که دانشمندان با آن روبرو هستند این است که گاهی اوقات چیزهایی درباره جهان یاد می گیریم و اخبار همیشه خوب نیستند. مطمئناً در حال حاضر با همه‌گیری در این وضعیت زندگی می‌کنیم. دانشمندان هر روز در تلاش هستند تا بهترین دانش علمی را برای همه به ارمغان بیاورند تا همه ما بتوانیم بهترین تصمیمات ممکن را بگیریم و بهترین نتایج ممکن را داشته باشیم و سعی کنیم از این بحران خاص عبور کنیم. و یکی از چالش‌هایی که ما با آن روبرو هستیم این است: وقتی مردم نمی‌خواهند اخباری را که شما می‌آورید بشنوند، زیرا این خبر سخت و ناخوشایند است، چه می‌کنید؟
خب ما باید بتوانیم با هم صحبت کنیم. ما باید بتوانیم در مورد چیزهایی بحث کنیم که موافقیم به طور عینی درست هستند، که از طریق ابزارها و تکنیک های علم اثبات شده و در آزمون تکرارپذیری، که استاندارد طلایی در علم است، ایستادگی کنیم. فرآیند بررسی همتا به ما امکان می‌دهد به آن حقایق عینی برسیم و برای تصمیم‌گیری خوب باید بتوانیم روی آن توافق کنیم.
مفاهیم علمی واقعاً پیچیده ای در فیلم وجود دارد که باید به گونه ای معرفی می شد که مخاطبان عام بتوانند سر خود را دور آن بپیچند. چه چیزی باعث شد که این عناصر برای بیننده عادی قابل هضم شوند؟
تمام اعتبار به بازیگران شجاع تعلق می گیرد، که واقعاً به گفتگوهای بسیار بسیار چالش برانگیز پرداختند – به خصوص لئو. او مطالب دشواری برای کشف کردن داشت. من می‌توانم بگویم که او، جن لارنس و راب مورگان همگی در نیمه‌ی راه رسیدن به مدرک دکترای مکانیک مداری هستند. من زمان زیادی را صرف صحبت با آنها کردم، توضیح دادم که چگونه سیارک ها و دنباله دارها را کشف می کنیم، و آنها را در علم قدم می زنم. آنها فشار زیادی برای احساس راحتی با مواد انجام دادند. اما مهمتر از آن، عنصر کلیدی فیلمی که واقعاً در مورد آن صحبت کردیم، نقش علم در جامعه بود.
چند لحظه وجود دارد که دانشمندان در حال بحث هستند، "مردم گوش نمی دهند، پس ما چه کنیم؟". تضاد بین سبک کنش‌گری همه چیز را بسوزانید، جایی که شما در خیابان‌ها بیرون می‌روید و اعتراض می‌کنید، در مقابل «ما سعی خواهیم کرد در ساختارهای قدرت کار کنیم، حتی اگر ساختارها مشکلات زیادی داشته باشند. " رویکرد. و بحث بزرگی بین دانشمندان وجود دارد که بفهمند رویکرد مناسب برای این نوع لحظه خاص چیست. من واقعاً می‌خواستم آن تضاد و همچنین دشواری‌هایی را که دانشمندان با آن مواجه هستند، هنگامی که سعی می‌کنیم به‌عنوان انسان‌هایی که همان اخبار بد را یاد می‌گیرند، تصمیم بگیریم، برجسته کنم.
مردم این واقعیت را فراموش می کنند که دانشمندان نیز مردم هستند. تجربیات شما به عنوان یک دانشمند در مورد برقراری ارتباط با افراد خارج از جامعه علمی چه درس هایی به شما داده است؟
یک چالش بزرگ این است که ما از کلماتی در علم با یک تعریف علمی خاص استفاده می کنیم که همان کلماتی است که مردم در زندگی روزمره استفاده می کنند، اما با تعریفی کاملاً متفاوت در آن زمینه. این به عدم درک و ناتوانی در برقراری ارتباط کمک می کند. به عنوان مثال کلمه "خطا" را در نظر بگیرید. در علم، کلمه خطا از نظر ریاضی و آماری تعریف خاصی دارد. در آمار، میزان شناخت ما از یک اندازه‌گیری خاص را کمیت می‌کند و مجموعه‌ای از تعاریف را به همراه آن اصطلاح ارائه می‌کند.
با این حال، در زندگی روزمره، اگر بگویم در چیزی خطایی وجود دارد، معمولاً به این معنی است که اشتباه است – کاملاً اشتباه است. این یک تعریف کاملا متفاوت است.
بنابراین حتی کلماتی که همه ما استفاده می‌کنیم می‌توانند به اشتباه تفسیر شوند یا به روشی کاملاً ناخواسته از بافت علمی خود تفسیر شوند. و این تنها یک نمونه از برخی از موانعی است که ما در برقراری ارتباط با آن روبرو هستیم، به ویژه هنگامی که با افراد خارج از جامعه علمی صحبت می کنیم. همه ما مقصریم که نمی‌خواهیم به اخبار بد توجه کنیم. به عنوان مثال، همه گیری و تغییرات آب و هوایی مواردی هستند که شایسته وقت و توجه جدی ما هستند و ما باید با ابزار علم به این مشکلات نگاه کنیم تا بتوانیم در مورد اینکه چه کار کنیم تصمیم گیری کنیم. اما مشکل اینجاست که گاهی اوقات خیلی سخت است که بخواهی به آن چیزها فکر کنی.
به هرکسی که فیلم را تماشا می‌کند و از پیام آن یا آنچه درباره جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم افسرده می‌شود، چه می‌گویید؟
یکی از مهم‌ترین نقش‌های علمی-تخیلی این است که به ما اجازه می‌دهد یک سناریو را بدون نیاز به زندگی در آن بازی کنیم. به عبارت دیگر، ما مجبور نیستیم آن آینده را انتخاب کنیم. آینده ما به انتخاب ما بستگی دارد. اگر می‌خواهیم آینده بهتری داشته باشیم، می‌توانیم تصمیماتی بگیریم که ریشه در علم محکم در مورد همه موضوعاتی مانند تغییرات آب و هوا و همه‌گیری دارد. ما می توانیم یک رویکرد مبتنی بر علم را انتخاب کنیم و می توانیم به آنجا برویم، دست به کار شویم و آن را انجام دهیم. این به ما بستگی دارد. مطلقاً ناامید کننده نیست.
این زمان برای تسلیم شدن در ناامیدی نیست. این زمان برای مشغول شدن و حل مشکلات است.
Don't Look Up که در حال حاضر در سینماها در دسترس است، در تاریخ 24 دسامبر در سرویس استریم نتفلیکس اکران خواهد شد.
